2 әгәр берәр ир-ат Йәһвәгә нәзер әйтсә+ я берәр нәрсәдән тыелырга* ант итсә,+ ул үз сүзен тотарга тиеш.+ Ул нәрсә эшләргә нәзер әйткән, шуны эшләсен.+

35 Ул, аны күргәч, киемнәрен ертып, болай диде: «И кызым! Син минем йөрәгемне җәрәхәтләдең, чөнки мин сине куып чыгарыласы кеше иттем. Мин бит Йәһвәгә вәгъдә бирдем һәм аны боза алмыйм».+