21 Моңа Шаул: «Мин гөнаһ кылдым+,— диде.— Кайтчы, Давыт улым. Мин сиңа бүтән зыян китермәм, чөнки син бүген минем тормышымны кадерле дип таптың,+ ә мин акылсыз эш иттем һәм коточкыч хата ясадым».

13 Ләкин патша, аксакалларның* биргән киңәшен кире кагып, халыкка кырыс җавап бирде. 14 Яшь кешеләрнең киңәше буенча, ул аларга болай диде: «Әтием өстегезгә авыр йөк салды, ә мин аны тагы да авыррак итәрмен. Әтием сезне камчылар белән җәзалаган булса, мин сезне чәнечкеле камчылар белән җәзалармын».