Левилеләр

18 Йәһвә, үз сүзен дәвам итеп, Мусага болай диде: 2 «Исраиллеләргә мөрәҗәгать итеп әйт: „Мин — сезнең Аллаһыгыз Йәһвә.+ 3 Үзегезне сез яшәгән Мисыр җирендәге кешеләр кебек тотмагыз һәм мин сезне алып барган Кәнга́н җирендәге кешеләр эшләгәнне эшләмәгез.+ Аларның кагыйдәләре буенча яшәмәгез. 4 Минем хөкемнәремне үтәгез һәм кагыйдәләремне тотып, алар буенча яшәгез.+ Мин — сезнең Аллаһыгыз Йәһвә. 5 Кагыйдәләремне һәм хөкемнәремне тотыгыз. Шулай эшләгән һәркем алар ярдәмендә яшәячәк.+ Мин — Йәһвә.

6 Сезнең арадан беркем дә якынлык кылу өчен якын туганнарына якынлашмасын.+ Мин — Йәһвә. 7 Атаң белән якынлык кылма һәм анаң белән якынлык кылма. Ул синең анаң, һәм син аның белән якынлык кылырга тиеш түгел.

8 Атаңның хатыны белән якынлык кылма.+ Атаңны хурлыкка төшерү ул.

9 Бертуган кыз кардәшең белән, атаң кызы я анаң кызы белән — шул ук йортта туганмы ул я юкмы — якынлык кылма.+

10 Улыңның я кызыңның кызы белән якынлык кылма, чөнки бу — синең үзеңнең шәрәлегең.

11 Атаң хатынының кызы белән — атаңның баласы белән якынлык кылма, чөнки ул синең кыз туганың.

12 Атаңның бертуган кыз кардәше белән якынлык кылма. Ул атаңның кан кардәше.+

13 Анаңның бертуган кыз кардәше белән якынлык кылма, чөнки ул анаңның кан кардәше.

14 Атаңның бертуган ир кардәшен, аның хатыны белән якынлык кылып, хурлыкка төшермә. Ул синең апаң.+

15 Үз киленең белән якынлык кылма.+ Ул синең улыңның хатыны, син аның белән якынлык кылырга тиеш түгел.

16 Абыең я энең хатыны белән якынлык кылма,+ чөнки бертуганыңны хурлыкка төшерү ул.

17 Берәр хатынга өйләнсәң, аның кызы белән якынлык кылма.+ Аның улының я кызының кызын якынлык кылу өчен хатынлыкка алма. Алар аның якын туганнары. Бу — оятсыз эш.*

18 Хатының исән чакта аның апасын я сеңелесен көндәш хатын+ итеп алма һәм аның белән якынлык кылма.

19 Хатын-кызга күрем күрү нәҗеслеге вакытында якынлык кылырга дип якынлашма.+

20 Якыныңның* хатыны белән якынлык кылма, бу сине нәҗес итәр.+

21 Үз токымыңнан беркемне дә Молыхка корбан итәргә* рөхсәт итмә.+ Алай эшләп, Аллаһыңның исемен хурлама.+ Мин — Йәһвә.

22 Ир-ат белән хатын-кыз белән яткандай ятма.+ Бу — җирәнгеч нәрсә.

23 Ир-ат хайван белән якынлык кылмасын. Бу аны нәҗес итәр. Хатын-кыз да, хайван янына килеп, аның белән якынлык кылмасын.+ Бу — табигатькә каршы.

24 Шушы эшләрнең берсе белән дә үзегезне нәҗесләмәгез, чөнки мин алдыгыздан куып чыгарачак халыклар үзләрен боларның барысы белән нәҗес иттеләр.+ 25 Шуңа күрә аларның җире нәҗес, мин анда яшәүчеләрне җинаятьләре өчен җәзага тартырмын. Алар үз җирләреннән куып чыгарылыр.+ 26 Әмма сез минем кагыйдәләремне һәм хөкемнәремне тотыгыз.+ Исраилле дә, арагызда яшәүче чит ил кешесе дә бу җирәнгеч нәрсәләрнең берсен дә эшләмәсен.+ 27 Сезгә кадәр шул җирдә яшәгән кешеләр барлык шушы җирәнгеч нәрсәләрне эшләде,+ һәм җир хәзер нәҗес. 28 Әйткәннәремне үтәп, сез җирне нәҗесләмәссез һәм җирегездән үзегезгә кадәр яшәүче халыклар сыман куып чыгарылмассыз. 29 Бу җирәнгеч нәрсәләрне кылган кеше, боларны эшләгән бар кеше* үз халкы арасыннан юк ителсен. 30 Минем алдымда бурычыгызны үтәгез: үзегезне нәҗесләмәс өчен, сезгә кадәр булган җирәнгеч йолаларның берсен дә тотмагыз.+ Мин — сезнең Аллаһыгыз Йәһвә“».