14 Менә, кеше үз эчендә явызлык йөртә,

Ул яманлыкка узып, ялган тудыра.+

16 Яманлыгы аның үз башына төшәр,+

Җәбере үзенең үк баш түбәсенә килер.

7 Йәһвә алдында шым бул,+

Аны өметләнеп* көт.

Үз ниятләрен үтәүдә уңышлы булган

Кешене күреп, күңелсезләнмә.+

22 Явыз кеше үзенең җинаять тозагына эләгә,

Ул үз гөнаһлары бавына тотылыр.+

27 Чокыр казыган кеше үзе шунда егылып төшәр,

Ташны читкә тәгәрәткән кешегә шул таш кире кайтыр.+