9 Аннан соң ул тагын бер төш күрде һәм аны да абыйларына сөйләп бирде. «Мин тагын бер төш күрдем,— диде ул.— Бу юлы кояш, ай һәм 11 йолдыз миңа иелде».+ 10 Ул төшен абыйларына гына түгел, атасына да сөйләп бирде. Һәм атасы аны болай дип шелтәләде: «Төшеңнең мәгънәсе нинди? Нәрсә, без әниең һәм абыйларың белән алдыңа килеп, сиңа җиргә кадәр баш ияргә тиешме?» 11 Абыйлары Йосыфтан көнләшә башладылар,+ әтисе исә аның сүзләрен хәтерендә саклады.

5 Ләкин яһүдләр көнләштеләр+ һәм, базар мәйданында эшсез йөргән усал кешеләрнең кайберләрен алып, халык җыйдылар да шәһәрдә чуалыш күтәрделәр. Алар Паул белән Си́ласны халык алдына алып чыгу нияте белән Ясу́н йортына бәреп керделәр.+