13 Шунда Давыт Натанга: «Йәһвә алдында гөнаһ кылдым мин»+,— диде. Натан аңа: «Йәһвә синең гөнаһыңны кичерә.*+ Син үлмәячәксең+,— диде.—

12 Бәлагә төшкәч, ул үзенең Аллаһысы Йәһвәгә мәрхәмәт* күрсәтүен сорап ялварды һәм ата-бабалары Аллаһысы алдында үзен бик басынкыландырды. 13 Манашше Аллаһыга дога кыла башлады. Аның ялваруыннан тәэсирләнеп, Ул аның мәрхәмәт* күрсәтү турындагы үтенечен кабул кылды һәм аны Иерусалимга кайтарып, патшалыгын аның кулына кире тапшырды.+ Шунда Манашше Йәһвәнең хак Аллаһы булуына төшенде.+

3 Дәшми йөргән чагымда көннәр буе ыңгырашудан сөякләрем кибеп бетте.+

Мин: «Җинаятьләремне Йәһвәгә ачармын»+,— дидем.

Шунда син гаебемне һәм гөнаһларымны кичердең.+ (Села)

51 И Раббым, тугры мәхәббәтең буенча миңа илтифат күрсәт.+

Бөек шәфкатең буенча җинаятьләремне бетер.+