Зәбур

Дирижер өчен. Маски́л.* Давыт бу мәдхияне эдомлы Дәи́к Шаулга килеп, аның Әхимәли́к йортына килгәне турында әйткәннән соң язган.+

52 Ник син үзеңнең явыз эшләрең белән мактанасың, рәхимсез бәндә?+

Аллаһының тугры мәхәббәте һич бетмәс.+

2 Телең синең пәке сыман үткен,+

Зыян китерергә ниятли һәм ялганлый.+

3 Син яхшылыкка караганда яманлыкны,

Дөресен сөйләүгә караганда ялган сөйләүне күбрәк яратасың. (Села)

4 Син һәр зарарлы сүзне сөясең,

Әй ялганчы тел!

5 Менә шуңа Аллаһы сине бөтенләйгә җимерер,+

Ул сине тотып алып, чатырыңнан тартып чыгарыр,+

Тереләр җиреннән сине тамырың белән йолкып алыр.+ (Села)

6 Тәкъвалар, моны күреп, курку-хөрмәт белән сугарылыр+

Һәм синнән:

7 «Менә ул — Аллаһыны үзенең сыенычы* итмәгән кеше,+

Ул зур байлыгына таянды,+

Үзенең явыз ниятләренә* ышыкланды»,— дип көләр.+

8 Ә мин Аллаһы йортында гөрләп үсеп утырган зәйтүн агачы күк булырмын;

Мин Аллаһының тугры мәхәббәтенә мәңге таянам.+

9 Кылган эшләрең өчен сине мәңге мактармын,+

Тугры халкың алдында

Исемеңә өмет итәрмен,+ чөнки синең эшләрең яхшы.