142 җыр
Һәртөрле кешегә вәгазьлик
Аллаһыга охшыйсыбыз килә,
Ул кешеләргә бертигез карый.
Һәртөрле кеше котылсын өчен,
Ул аларны үз янына туплый.
КУШЫМТА:
Мөһиме — кеше үзе,
Йөзе түгел — күңеле.
Хәбәр бар җирләрдә таратыла.
Чын-чынлап кайгыртканга,
Вәгазьлибез барсына:
«Һәркем Йәһвә дусты була ала».
Кеше кайда гына очраса да,
Нинди генә тәэсир калдырмасын,
Мөһиме — аның йөрәк торышы,
Аллаһы күргән эчке дөньясы.
КУШЫМТА:
Мөһиме — кеше үзе,
Йөзе түгел — күңеле.
Хәбәр бар җирләрдә таратыла.
Чын-чынлап кайгыртканга,
Вәгазьлибез барсына:
«Һәркем Йәһвә дусты була ала».
Бу дөньяны калдырган кешене
Йәһвә чын күңелдән кабул итә.
Моны белдек, моны вәгазьлибез,
Сөйлибез без һәртөрле кешегә.
КУШЫМТА:
Мөһиме — кеше үзе,
Йөзе түгел — күңеле.
Хәбәр бар җирләрдә таратыла.
Чын-чынлап кайгыртканга,
Вәгазьлибез барсына:
«Һәркем Йәһвә дусты була ала».
(Яхъя 12:32; Рәс. 10:34; 1 Тим. 4:10 да кара.)