41 НЧЕ ҖЫР
«И Раббым, догамны ишет»
Бастырылган версия
(Зәбур 54)
1. И Ходаем, сине данлыклыйм.
Исемеңне мактап, мин җырлыйм.
Ул иң бөек, аның юк тиңе.
КУШЫМТА:
Ишет, сорыймын, Йәһвә, мине.
2. Көн дә рәхмәт сиңа белдерәм:
Күп фатиха аламын синнән,
Һәр көн сизәм синең назыңны.
КУШЫМТА:
Ишет, сорыймын, Йәһвә, мине.
3. Хак булганны булыш эшләргә.
Үз йөгемне саламын сиңа.
Бирче, Раббым, изге рухыңны.
КУШЫМТА:
Ишет, сорыймын, Йәһвә, мине.
(Чыг. 22:27; Зәб. 106:4; Ягък. 5:11 дә кара.)