15:1

Мин — чын йөзем агачы: Гайсә кулланган метафора Еврей Язмаларындагы образлы әйтемнәрне хәтерләтә. Ишагыя пәйгамбәрлегендә «Исраил йорты» «Гаскәрләр Иясе Йәһвәнең йөзем бакчасы» дип атала (Иш 5:1—7). Йәһвә тугрылыксыз Исраилне «кыргый йөзем агачының начар үсентеләре» һәм «кыргыйланган йөзем агачы» дип атаган (Ир 2:21; Һш 10:1, 2). Ләкин бу тугрылыксыз халыктан аермалы буларак, Гайсә «чын йөзем агачы», ә аның Атасы — йөзем үстерүче. Үз шәкертләрен йөзем агачының «ботаклары» белән чагыштырганнан соң, Гайсә аларны үзе белән бердәмлектә калырга өндәгән. Ботаклар, корымыйча җимеш бирсен өчен, үзләренә йөзем агачыннан кирәклесен алып торырга тиеш. Нәкъ шулай ук шәкертләр дә, рухи яктан исән калып, җимешләр китерер өчен, Гайсә белән бердәмлектә калырга тиеш. Бу мисал шуны да күрсәтә: йөзем үстерүче йөзем агачының җимешләр китерүен көткән кебек, Йәһвә дә Мәсих белән бердәмлектә булган кешеләрдән рухи җимешләр көтә. Бу мисал Гайсәнең чын шәкертләре белән аның арасында һәм шәкертләр белән аның Атасы арасында булган бердәмлеккә басым ясый (Ях 15:2—8).