Январь

Әйса қайғу-һәсрәткә толған анини көрүп, андин униңға ич ағритқан (Луқа 7:13). Әйса пәқәт униңға ич ағритипла қалмай, һисдашлиғиниму көрсәткән. Мулайимлиқ билән шу аниниң көңлини тинчландуруш үчүн: «Жиғлимаң»,— дегән болуши мүмкин. Андин кейин, у униңға ярдәм беридиған әмәлий бир ишни қилип, оғлини тирилдүрүп, анисиға тапшурған (Луқа 7:14, 15). Әйсаниң тул аялниң оғлини тирилдүрүш мөҗүзисидин немиләрни үгинәләймиз? Қайғу-һәсрәт чәккәнләргә ич ағритип, һисдашлиқ көрситишни үгинәләймиз. Әйсаниң қилғиниға охшаш, бизму күзитиш арқилиқ йеқинидин айрилип қалған қайғу-һәсрәт чекиватқан кишиләргә һисдашлиқ қилишни үгинәләймиз. Тәшәббускарлиқ билән қолумиздин келишичә, тәсәлли сөзлирини яки башқа ишларни қилиш арқилиқ уларға ярдәм вә илһам берәләймиз (Пәнд н. 17:17; Кор. 2-х. 1:3, 4; Пет. 1-х. 3:8). Һәтта аддий сөз-җүмлиләр вә кичик има-ишарәтләрму илһам вә тәсәлли берәләйду. w23.04 5, 6-б., 13—15 абз.

Әйса достиниң әндила җан үзгәнлигини билсиму, у йәнә әшу йәрдә икки күн туруп, андин Бәйтанияға барған. Һәзрити Әйса Бәйтанияға йетип кәлгәндә, Лазарниң өлгинигә төрт күн болған еди. Әйса достлири үчүн пайдилиқ вә Худани улуқлайдиған ишни қилмақчи болған (Йоһ. 11:6, 11, 17). Бу үзүндиләрдин достлуқ һәққидә бир нәрсини үгинәләймиз. Ойлап көрүң, Мәрийәм билән Марта Әйсаға хәвәрчи әвәткән. Улар униңдин Бәйтанияға келишини өтүнмигән, улар пәқәт униң қәдирдан достиниң кесәл болуп қалғанлиғини ейтқан (Йоһ. 11:3). Лазар өлгәндә, Әйса һәтта жирақ җайда турупму уни тирилдүрәләтти. Амма Әйса Бәйтанияға берип, достлири Мәрийәм вә Марта билән биллә болушни қарар қилған. Сиз соримисиңизму, ярдәм қолини сизгә сунушқа тәйяр туридиған достуңиз барму? Ундақта, бешиңизға еғир күнләр кәлгәндә, униң ярдимигә тайиналайсиз (Пәнд н. 17:17). Әйсаға охшаш, бизму башқилар билән шундақ достлуқ орнитайли! w23.04 10-б., 10, 11-абз.

Узунға созулған синақта, Йәһваниң вәдә қилған йеңи дунияси һәргиз кәлмәйдиғандәк һис қилишимиз мүмкин. У иман-етиқадимизниң аҗизлиғини билдүрәмду? Шундақ болуши натайин! Бир мисални көрүп бақайли. Қишниң қаттиқ соғиғи болуватқанда, бәлким яз пәсли һечқачан кәлмәйдиғандәк һис қилимиз. Амма яз пәсли келиду. Худди шуниңға охшаш, қаттиқ үмүтсизләнгинимиздә, йеңи дуния һәргиз кәлмәйдиғандәк һис қилишимиз мүмкин. Әгәр иманимиз күчлүк болса, Худаниң вәдилириниң әмәлгә ашидиғанлиғини билимиз (Зәб. 94:3, 14, 15; Ибр. 6:17—19). Биз шундақ күчлүк ишәнч билән Йәһваға хизмәт қилишни һаятимизда давамлиқ биринчи орунға қоялаймиз. Вәз хизмитидиму күчлүк ишәнчкә муһтаҗ болимиз. Нурғун кишиләр Худаниң йеңи дунияси тоғрисидики хуш хәвәрни әмәлгә ашмайдиған хам хиялдәк һис қилиду (Мәт. 24:14; Әзәк. 33:32). Бу кишиләрниң көзқаришиниң тәсиригә учраштин вә Йәһваниң үгәткәнлиридин гуман қилиштин қәтъий сақлиниш үчүн чоқум иман-етиқадиңизни давамлиқ күчәйтишиңиз керәк. w23.04 27-б., 6, 7-абз.; 28-б., 14-абз.

Йәһва Худа дуалириңизға җавап қайтурмиғандәк һис қилған вақитлириңиз болғанму? Шундақ һис қилған ялғуз сизла әмәс. Нурғунлиған етиқатчи қериндашлар, болупму қийинчилиқларни баштин өткүзгәндә, ғәм-тәшвиш қилған. Әгәр азап-оқубәт чекиватқан болсақ, биз үчүнму Йәһваниң дуалиримизға қандақ җавап қайтуридиғанлиғини көрүш қийин болуши мүмкин. Йәһва Өз хизмәтчилириниң дуасиға җавап қайтуридиғанлиғиға немишкә ишинәләймиз? Муқәддәс Язмилар шундақ вәдә беридуки, Йәһва бизни интайин яхши көриду вә биз Униң үчүн толиму қәдир-қиммәтлик (Һагай 2:7; Йоһ. 1-х. 4:10). Шуңлашқа У бизни дайим дуа арқилиқ ярдәм сорашқа тәклип қилиду (Пет. 1-х. 5:6, 7). У бизниң давамлиқ Униңға йеқинлишишимизға вә қийинчилиқларға оңушлуқ бәрдашлиқ берәлишимизгә ярдәм беришини халайду. Муқәддәс китаптин Йәһваниң Өз хизмәтчилириниң дуасиға җавап бәргәнлигини дайим оқуймиз. Бир мисални әсләләмсиз? w23.05 8, 9-б., 1—4 абз.

Мәрийәм Йәһва билән йеқин мунасивәт орнатқан. Бирақ униң иман-етиқади йолдишиға бағлинип қалмиған. У Муқәддәс Язмиларни яхши билгән, йәнә чоңқур ойлиниш үчүн вақит чиқарған (Луқа 2:19, 51). Шәк-шүбһисизки, Мәрийәмниң достлуқ мунасивити уни есил пәзиләтлик аялға айландурған. Бүгүнки күндә көплигән аяллар Мәрийәмгә охшаш болушқа тиришиду. Мәсилән, Емико исимлиқ бир қериндаш мундақ дәйду: «Турмушқа чиқмиған вақтимда роһий ишлар билән мәшғул болуш адитим бар еди. Амма той қилғандин кейин, йолдишим аилиниң беши болуп, дуа қилип, ибадәткә йетәкчилик қилғачқа, иман-етиқадим униңға бағлинип қалғанлиғини һис қилдим. Мән Йәһва билән болған достлуқ мунасивитимни күчлүк сақлаш үчүн өз жүкүмни өзүм көтириш керәклигини көрүп йәттим. Шуңа, шәхсән өзүм Худаға дуа қилиш, Муқәддәс Язмиларни оқуш вә чоңқур ойлиниш үчүн вақит чиқардим» (Гал. 6:5). Аяллар, Йәһва билән болған достлуқ мунасивәтни давамлиқ күчәйтсаңлар, ериңларниң силәрни махтиши вә сөйүшигә техиму көп сәвәплири болиду (Пәнд н. 31:30). w23.05 22-б., 6-абз.

Биз туғулупла Йәһвадин әйминишни билмәймиз, чоқум Униңдин әйминишни үгинишимиз лазим (Зәб. 34:11). Буниң бир усули — Худа яратқан мәвҗудатларни күзитип тәкшүрүш. Яратқучиниң әқил-парасити, күч-қудрити вә бизгә болған чоңқур муһәббитини яритилған мәвҗудатлардин қанчә көп көргәнсири, Униңға болған һөрмитимиз вә сөйгү-муһәббитимиз шунчә чоңқурлишиду (Рим. 1:20). Худадин әйминишни йетилдүрүшимизниң йәнә бир усули — дайим дуа қилиш. Қанчә көп дуа қилсақ, Йәһва билән техиму яхширақ тонушимиз. Һәр қетим униңдин бир синаққа бәрдашлиқ бериш үчүн күч сориғанда, Униң кишини әймәндүридиған қудрити есимизгә келиду. Униң Оғлини биз үчүн соға сүпитидә бәргинигә миннәтдарлиқ билдүргәндә, өзүмизгә Йәһваниң сөйгү-муһәббитини әслитимиз. Йәһвадин қийинчилиғимизға ярдәм беришни өтүнгәндә, Униң нәқәдәр даналиғини әскә алимиз. Шундақ дуалар бизниң Йәһваға болған һөрмитимизни чоңқурлаштуриду. Униңдин башқа, Униң билән болған достлуғимизға зиян йәткүзидиған һәрқандақ ишни қилмаслиқ ирадимиз күчийиду. w23.06 15-б., 6, 7-абз.

Әң алий Қанун чиқарғучи сүпитидә Йәһва давамлиқ түрдә Өз хәлқигә наһайити ениқ қанунларни йәткүзгән. Мәсилән, биринчи әсирдики рәһбәрлик кеңәш Мәсиһ әгәшкүчилиригә қандақ үч ишта мәһкәм туруш лазимлиғини көрситип бәргән. 1) бутпәрәсликни рәт қилиш, 2) Йәһваниң қанни муқәддәс дәп һөрмәтләш буйруғиға бойсунуш, 3) Муқәддәс китапниң жуқури әхлақий өлчәмлиригә әмәл қилиш (Әлч. 15:28, 29). Бүгүнки күндә Мәсиһ әгәшкүчилири бу үч ишта мәһкәм туралиши үчүн немә қилалайду? Биз пәқәт Йәһва Худаға ибадәт қилимиз. У Исраил хәлқигә пәқәтла Униңға ибадәт қилишни буйриған еди (Қ. шәр. 5:6—10). Әйса Мәсиһму Шәйтанниң аздурушиға дуч кәлгәндә, чоқум Йәһваға ибадәт қилишимиз керәклигини ениқ көрсәткән (Мәт. 4:8—10). Шуңлашқа, биз бутларға чоқунмаймиз. Диний рәһбәрләр, сәясий һөкүмранлар, тән-тәрбийә яки кино чолпанлири дегәндәк инсанларни худаларға охшаш көрмәймиз вә уларға чоқунмаймиз. Биз һәммә нәрсиниң Яратқучиси болған Униңғила ибадәт қилимиз (Вәһ. 4:11). w23.07 14, 15-б., 3, 4-абз.

Шәйтанниң дунияси җинсий әхлақсизлиқ вә порнографиягә толуп кәткән (Әфәс. 4:19). Шуңа, биз Худадин әйминип яшашни үгинип, яманлиқтин жирақ турушимиз керәк. Пәнд-нәсиһәтләр 9-бапта икки аял тәсвирләнгән. Бири даналиққа, йәнә бири ахмақлиққа вәкиллик қилиду. Уларниң һәр иккилиси тәҗрибиси камчил, ахмақ кишиләрни: «Өйүмгә кирип тамаққа еғиз тәг»,— дәп тәклип қилғанлиғи тәсвирләнгән (Пәнд н. 9:1, 4—6). Бирақ иккисиниң тәкливини қобул қилғанларниң ақивети пәриқлиқ еди. Әқилсиз аялниң тәкливини оқуп бақайли (Пәнд-нәсиһәтләр 9:13—18). У тәҗрибисиз кишиләрни өзиниң өйигә кирип тамаққа еғиз тегишкә номуссизларчә тәклип қилиду. Тәкливини қобул қилғанларниң ақивети қандақ болиду? У йәрдә өлүкләрниң гөри бар. Шу айәтләр бизни «ят аял» вә «паһишә аялдин» агаһландуриду. «Униң өйи кишини өлүмгә елип бариду» (Пәнд н. 2:11—19). Пәнд-нәсиһәтләр 5:3—10 айәтләрдиму «аяқлири өлүмгә» йетәкләйдиған башқа бир «ят аялдин» жирақ туруш һәққидә һәм агаһландуруш бар. w23.06 22-б., 6, 7-абз.

Әқил-парасәтлик киши болушта ақсақаллар яхши үлгә болуши керәк (Тим. 1-х. 3:2, 3). Мәсилән, бир ақсақал өзиниң йеши башқилардин чоң болғачқа, башқиларниң һәрдайим униң көзқаришини қобул қилиду дәп күтмәслиги керәк. У Йәһваниң муқәддәс роһи ақсақаллар кеңишиниң һәрбир әзасиға тәсир қилип, дана қарар чиқиришқа өз һәссисини қошалайдиғанлиғини етирап қилиду. Әгәр Муқәддәс китап принципиға хилап болмиса, әқил-парасәтлик ақсақаллар, һәтта улар башқа бир қарарни әвзәл көрсиму, ақсақаллар кеңишидики көп сандики әзаларниң қарарини қоллашқа тәйяр туриду. Мәсиһ әгәшкүчилири әқил-парасәтлик кишиләр болуш арқилиқ көплигән бәрикәтләргә еришиду. Биз етиқатчи қериндашлиримиз билән техиму яхширақ мунасивәт орнитип, хошаллиқ тапалаймиз вә җамаәттә тинч-инақлиқ болиду. Биз миҗәз-хулқи, мәдәнийити вә келип-чиқиши пәриқлиқ кишиләрдин тәшкилләнгән Йәһваниң хәлқи арисида шат-хорамлиқ тапимиз. Һәммидин муһими, әқил-парасәтлик Худайимиз Йәһвани үлгә қиливатқанлиғимизни билип, көңлүмиз қанаәт тапиду. w23.07 25-б., 16, 17-абз.

Даниял бәшарәтни тоғра нийәт-мәхсәт билән үгинишкә киришкән вә һәқиқәтни билишни халиған еди. Даниял йәнә кәмтәр киши болуп, Йәһваниң әхлақий өлчәмлири билән яшайдиған кишиләргә Униң әқил-парасәт берип, бәшарәтләрни чүшинишигә ярдәм беридиғанлиғини көрүп йәткән (Дан. 2:27, 28). У Йәһва Худаниң ярдимигә тайиниш арқилиқ өзиниң кәмтәр киши екәнлигини көрсәткән (Дан. 2:18). Даниял йәнә әстаидил болған. У қолида бар Муқәддәс Язмиларни тәтқиқ қилип үгәнгән (Йәр. 25:11, 12; Дан. 9:2). Даниялни қандақ үлгә қилалайсиз? Нийәт-мәхсәтлириңизни тәкшүрүң. Муқәддәс китаптики бәшарәтләрни немә үчүн тәтқиқ қилишни халайсиз? Һәқиқәтни чүшиниш үчүнму? Әгәр шундақ болса, Йәһва Худа чоқум сизгә ярдәм бериду (Йоһ. 4:23, 24; 14:16, 17). Бәзи адәмләрниң мәхсити — Муқәддәс китап Худадин кәлмигән дегән көзқарашларни испатлаш. Әгәр улар шу көзқарашни испатлиса, өзлири үчүн немә тоғра, немә хата екәнлигини қарар қилалайду. Амма биз тоғра нийәт-мәхсәттә тәтқиқ қилишимиз лазим. w23.08 9, 10-б., 7, 8-абз.

Өзүмизни башқилар билән селиштурғанда, әмәлийәткә уйғун кәлмәйдиған арзу-үмүт билән өз үстимизгә еғир жүкни артивалимиз (Гал. 6:4). Әгәр шундақ қилсақ, һәсәтхорлуқ пәйда болуп, башқилар билән риқабәтлишип кетишимиз мүмкин (Гал. 5:26). Өз қабилийитимиз вә шараитимиз яр бәрмигән һалдиму башқилар қилған ишларни бизму қилмақчи болсақ, өзүмизгә зиян кәлтүрүшимиз мүмкин. «Узақ күтүш жүрәкни ағритиду» демәк, әмәлгә ашмайдиған арзу-үмүт билән яшисақ, бу бизни нәқәдәр үмүтсизләндүриду (Пәнд н. 13:12). Бу күч-қувитимизни қурутуп, һаят мусабиқисидә қәдәмлиримизни астилитиду. Өзүңиздин Йәһва Худа тәләп қилғандин көпирәк нәрсини тәләп қилмаң. У һәргизму сиздин қолуңиздин кәлмәйдиған нәрсини күтмәйду (Кор. 2-х. 8:12). Шуниңға ишиниңки, У сиз қилған ишларни башқилар қилған ишлар билән селиштурмайду (Мәт. 25:20—23). У сизниң пүтүн вуҗудиңиз билән қилған хизмитиңизни, сизниң садақәтмәнлигиңизни вә сизниң чидам-ғәйритиңизни қәдирләйду. w23.08 29-б., 10, 11-абз.

Йәһва мөҗүзә көрситип, су еқип чиқиватқан бир булақни пәйда қилип, Шимшонниң ялвурушиға җавап бәргән. Бу йеңи булақниң сүйини ичкәндин кейин Шимшон қайта күч-қувәткә толуп, униңға җан кирип қалған (Һак. 15:19). Қаримаққа, кейинирәк Самуил пәйғәмбәр Һакимлар китавини язғанда, бу йеңи булақ техи бар еди. Исраиллар бу булақ сүйини көргән чағда, әгәр улар Йәһваға таянса, У муһтаҗлиқта қалған садиқ хизмәтчилиригә яр-йөләк болидиғанлиғини есигә алған. Мәйли қандақ талант вә қабилийәткә егә болайли яки Йәһваға хизмәт қилишта қандақ утуққа еришәйли, бизму Йәһваниң ярдимигә муһтаҗ. Пәқәт Йәһваға таянсақла, һәқиқий утуққа еришишниң мүмкинлигини кәмтәрлик билән етирап қилишимиз муһим. Шимшон Йәһва бәргән суни ичкәндин кейин қайта күч-қувәткә толған. Худди Шимшондәк, бизму Йәһваға садиқ қелиш үчүн Униң ярдимини қобул қилишимиз керәк (Мәт. 11:28). w23.09 4-б., 8—10 абз.

Һақарәткә учриған вәзийәттә, мәсилән, Худайимизниң исмиға төһмәт қилинғанда яки Муқәддәс Язмилар мәсхирә қилинғанда немә қилалаймиз? Биз чоқум мулайимлиқ билән җавап қайтуруш үчүн Йәһвадин Униң муқәддәс роһини вә әқил-параситини соришимиз керәк. Кейинирәк, әгәр биз өзүмизниң әң яхши усулда тегишлик җавапни бәрмигәнлигимизни һис қилсақ, немә қилсақ болиду? Биз йәнә дуа қилсақ вә техиму яхширақ усулда башқиларға җавап бериш һәққидә ойлансақ болиду. Ундақ қилғинимизда Йәһва бизгә Өз муқәддәс роһини бериду вә аччиғимизни басалайдиған вә мулайимлиқ көрситидиған болимиз. Бәзи қийин вәзийәтләргә дуч кәлгәндә, тилимизни тизгинлишимизгә ярдәм беридиған бәзи айәтләр бар. Худаниң роһи әшу айәттики сөзләрни есимизгә салиду (Йоһ. 14:26). Мәсилән, Пәнд-нәсиһәт китавидики бәзи принциплар мулайим болушимизға ярдәм бериду (Пәнд н. 15:18). Униңдин башқа, Муқәддәс китапта вәзийәт җиддийләшкән вақитта өзүмизни тутувелишниң биз үчүн яхши екәнлиги көрситилгән (Пәнд н. 10:19; 17:27; 21:23; 25:15). w23.09 15-б., 6, 7-абз.

Әлчи Петрус пат йеқинда өзиниң өмриниң ахирлишидиғанлиғини билгән. У нәччә он жил садақәтмәнлик билән хизмәт қилиш җәриянида Әйса Мәсиһкә әгишип маңған. Вәз ейтиш үчүн йеңи җайларға көчүп барған вә рәһбәрлик кеңәшниң бир әзаси сүпитидә хизмәт қилған. Өмриниң ахирлишишиға аз қалған вақитта Йәһва Худа униңға техиму көпирәк ишни тапшурған. Милади 62—64 жиллар арисида Петрус Худаниң көрсәтмиси билән икки парчә хәтни язған. Булар Муқәддәс китаптики Петрус язған биринчи вә иккинчи хәтләр (Пет. 2-х. 1:13—15). Етиқатчи қериндашлири түрлүк синақлар түпәйли азап-оқубәтни баштин кәчүргән вақитта Петрус Худаниң роһиниң ярдимидә әшу икки хәтни язған (Пет. 1-х. 1:6). Шу чағда рәзил кишиләр җамаәттә сахта тәлимләрни ейишқа урунған вә адәмләрни напак ишларни қилишқа аздурған (Пет. 2-х. 2:1, 2, 14). Униңдин башқа, Йерусалимда яшайдиған Мәсиһ әгәшкүчилири үчүн һәммә нәрсиниң ахири келәтти, йәни Рим әскәрлири Йерусалим шәһирини вә шәһәрдики ибадәтханини йоқ қилатти (Пет. 1-х. 4:7). Шәк-шүбһисизки, Петрусниң хәтлири шу чағда Мәсиһ әгәшкүчилириниң синақларға қаримай, Худаға садиқ болуп қелишиға вә келәчәктә башқа синақларға өзини тәйярлишиға ярдәм бәргән. w23.09 26-б., 1, 2-абз.

Әйсаға охшаш биз қийин әһвалдиму дайим итаәтчан болушни үгинимиз. Мәсилән, COVID-19 тарқилишчан вирус тарқалған мәзгилдә дәсләпки мәзгилдә биздин Ибадәт өйидә жиғилиш өткүзүшни вә өйму өй вәз ейтиш ишини вақтинчә тохтитип туруш тоғрилиқ көрсәтмә берилгәндә, сиз үчүн бойсунуш қийин болғанму? Шундақтиму, итаәтчан болғачқа, аман-есән турдуқ, қериндашлар билән техиму инақ болдуқ вә Йәһваниң көңлини хурсән қилдуқ. Һәммимиз һазир дәһшәтлик чоң балаю апәт мәзгилидә берилидиған һәрқандақ көрсәтмигә итаәт қилишқа техиму тәйяр болдуқ. Шу вақитта һаят қелишимиз итаәтчан болушимизға бағлиқ болуши мүмкин (Аюп 36:11). Биз Йәһваға итаәт қилишни таллаймиз, чүнки Уни сөйүмиз вә Униң көңлини хурсән қилишни халаймиз (Йоһ. 1-х. 5:3). Биз Яратқучи Йәһваниң қилған барлиқ яхшилиқлири үчүн һәрқанчә қилсақму, җавап қайтуруп болалмаймиз (Зәб. 116:12). Амма биз Йәһваға вә һоқуқдарларға бойсуналаймиз. Әгәр биз итаәтчан болсақ, дана екәнлигимизни көрситимиз. Дана киши Йәһваниң көңлини хурсән қилиду (Пәнд н. 27:11). w23.10 11-б., 18, 19-абз.

Әгәр бир пәриштә сизгә сөзлисә, униң ейтқанлириға қулақ салаттиңизму? Әлвәттә, бүгүн бир пәриштә «һәртүрлүк милләт, қәбилә, тил вә хәлиқләргә» сөзләватиду. У немә дәватиду? «Худадин қорқуңлар вә Уни мәдһийиләңлар. . . Асман, йәр. . . мәнбәлириниң Яратқучисиға ибадәт қилиңлар» (Вәһ. 14:6, 7). Йәһва — бирдин бир һәқ Худадур. Һәммә киши пәқәтла Униңға ибадәт қилиши керәк. Йәһва Худа Өзиниң улуқ роһий ибадәтханисида ибадәт қилишимиз үчүн қиммәтлик пурсәтни бәргини үчүн Униңға чин қәлбимиздин миннәтдармиз! Ундақта, роһий ибадәтхана дегән немә вә уни чүшәндүридиған тәпсилатларни қәйәрдин тапалаймиз? Роһий ибадәтхана дегинимиз — Әйсаниң төләм қурбанлиғи асасида Яратқучи Йәһва қобул қилидиған ибадәт қилиш орунлаштуруши. Әлчи Паул бу орунлаштурушни Йәһудийәдә яшайдиған биринчи әсирдики ибраний Мәсиһ әгәшкүчилиригә язған хетидә чүшәндүргән. w23.10 24-б., 1, 2-абз.

Миладидин илгирики 522-жили дүшмәнләр йәһудийларниң ибадәтханисини қайта ясаштин тосуп қойған. Амма Зәкәрия пәйғәмбәр йәһудийларни Йәһва Худа Өзиниң күчлүк роһини әвитип, һәрқандақ қийинчилиқларни йоқ қилидиғанлиғиға ишәндүргән. Миладидин илгирики 520-жили Дариус падиша қурулушни чәкләш буйруғини әмәлдин қалдуруп, йәһудийларниң Йәһваниң ибадәтханисини давамлиқ ясишиға йол қойған. Һәтта йәһудийларға қурулуш ишлирини давамлаштуруш үчүн пул бәргән вә йәрлик әмәлдарларниң уларға ярдәм беришини буйриған (Әзра 6:1, 6—10). Йәһва Худа Өз хәлқигә ибадәтханини қайта ясаш ишини биринчи орунға қойған болса, уларни қоллап-қувәтләйдиғанлиғини вәдә қилған (Һагай 1:8, 13, 14; Зәк. 1:3, 16). Миладидин илгирики 520-жили йәһудийлар пәйғәмбәрләрниң илһам-мәдәт бериши билән ибадәтхана қурулуш ишини қайта башлиған вә 5 жилға йәтмәй қурулуш ишини тамамлиған. Йәһудийлар һәр түрлүк қийинчилиқларға қаримай, Худаниң ирадисини орунлашни биринчи орунға қойғачқа, Йәһва уларни қоллиған. Нәтиҗидә, улар Йәһваға хошал-хорам ибадәт қилалиған (Әзра 6:14—16, 22). w23.11 15-б., 6, 7-абз.

Нурғун кишиләр Ибраһим пәйғәмбәр тоғрилиқ аңлиған, лекин у һәққидә интайин аз нәрсиләрни билиду. Лекин сиз Ибраһим һәққидә көп нәрсиләрни билисиз. Мәсилән, Ибраһим Худаға ишинидиған кишиләрниң атиси дәп аталғанлиғини билисиз (Рим. 4:11). Бәлким: «Ибраһим пәйғәмбәрдин үлгә елип, униңға охшаш етиқатқа егә болалаймәнму?» дәп ойлайдиғансиз. Һә, егә болалайсиз. Ибраһимға охшаш күчлүк иман-етиқатқа егә болушниң бир йоли — униң үлгисини тәтқиқ қилиш. У Худаниң буйруғи билән жирақ бир йәргә көчүп барди. Узун жиллар чедирда яшиди вә әң яхши көргән сөйүмлүк оғли Исһақни қурбан қилишқа тәйяр болди. Чүнки Ибраһимниң Йәһваға болған етиқади күчлүк болған. Етиқади күчлүк болғанлиқтин вә көп яхши ишлар қилғачқа, у Худаниң мақуллишиға вә достлуғиға еришкән (Яқуп 2:22, 23). Йәһва Худа һәммимизниң, сизниңму, шундақ бәрикәтләргә еришишиңизни халайду. Шу сәвәптин, У Паул вә Яқупни өз хәтлиридә Ибраһимниң үлгисигә диққәт ағдурушқа илһамландурған. w23.12 2-б., 1, 2-абз.

Аял қериндашлар, яхши сөһбәтдаш болушни үгиниңлар. Бу барлиқ Мәсиһ әгәшкүчилири үчүн интайин муһим бир маһарәт. Бу тоғрисида Яқуп бизгә жуқурида кәлтүрүлгән яхши мәслиһәтләрни бәргән. Башқиларниң сөзлирини диққәт билән тиңшисиңиз, уларға һисдашлиқ яки «һәмдәртлик» көрситәләйсиз (Пет. 1-х. 3:8). Әгәр бириниң немә дәп ейтқанлиғини яки униң қандақ һис-туйғуда болуватқанлиғини чүшәнмисиңиз, мувапиқ соалларни сораң. Андин бираз ойлинивалғандин кейин сөзләң (Пәнд н. 15:28). Өз-өзүңиздин сорап көрүң: «Мән ейтмақчи болған сөзләр кишигә илһам-мәдәт берәмду? Һөрмәт вә меһрибанлиқ көрситәмду?» Башқилар билән яхши алақә орниталайдиған пишип йетилгән қериндашлардин үгиниң (Пәнд н. 31:26). Уларниң сөзләш усулиға диққәт қилиң. Алақә қилиш маһаритиңизни қанчә яхши йетилдүрсиңиз, башқилар билән болған мунасивитиңиз техиму яхширақ болиду. w23.12 21-б., 12-абз.

Бүгүнки күндә Йәһва аилимиз, достлиримиз вә ақсақаллар арқилиқ бизгә ярдәм бериду. Бирақ қаттиқ азапланған чағда, һечким билән көрүшүшни халимай, ялғуз қелишни халишимиз мүмкин. Бундақ һис-туйғуда болуш тәбиий әһвал. Шундақ вақитларда Йәһваниң қоллап-қувәтлишигә еришиш үчүн немә қилсақ болиду? Қийин болсиму, өзүңизни башқилардин чәткә тартмаң. Чүнки узақ вақит ялғуз қалсақ вә өзүмизни башқилардин чәткә тартсақ, пәқәт өзүмизни вә қийинчилиғимизни ойлап, нәтиҗидә тоғра қарар чиқиралмай қалимиз. Әлвәттә, бешимизға еғир күн чүшкәндә ялғуз қалидиған вақит керәк. Бирақ узунғичә өзүмизни башқилардин чәткә тартсақ, Йәһваниң бизгә бериватқан ярдимини рәт қилип жүргәндәк болуп қалимиз. Ундақта аилиңиз, достлириңиз вә ақсақалларниң ярдимини қобул қилиң. Унтумаңки, Йәһва Худа уларни ишлитип, сизни қоллап-қувәтләйду (Пәнд н. 17:17; Йәшая 32:1, 2). w24.01 24-б., 12, 13-абз.

Нәзирләр чечини чүшүрмәсликни қәсәм қилатти. Бу уларниң Йәһваға толуқ итаәт қилидиғанлиғини көрситидиған бир йоли еди. Қедимий заманда кишини әпсусландуридиған ишлар йүз бәргән. Худаға өзини шундақ хизмәткә беғишлиғанлар қадирләнмигән яки қоллап-қувәтләнмигән. Бәзи вақитларда нәзир қилинған бириниң қәсимидә чиң туруп, башқилардин пәриқлинип туруши үчүн чоқум қәтъий җасарәтлик болуши тәләп қилған (Амос 2:12). Биз Йәһваниң ирадисигә бойсунушни таллиғанлиғимиз үчүн әтрапимиздики кишиләрдин пәриқлиқ болуп туримиз. Биз иш орнида яки мәктәптә өзүмизни Йәһва гувачилири дәп тонутушқа җүръәт қилишимиз керәк. Бу дуниядики кишиләрниң көзқариши вә иш-һәрикәтлири күндин-күнгә барғансири начарлишип кетиватиду. Шуңлашқа бизниң Муқәддәс китап принципи бойичә яшап, башқиларға хуш хәвәрни йәткүзишимиз техиму қийинлишип кетиши мүмкин (Тим. 2-х. 1:8; 3:13). Бирақ һәрдайим шуни есимиздә сақлайли: әгәр биз җасарәт билән Худаға хизмәт қилмайдиғанлардин пәриқлинип турсақ, Йәһваниң көңлини хурсән қилимиз (Пәнд н. 27:11; Мал. 3:18). w24.02 16-б., 7-абз.; 17-б., 9-абз.

Римдики җамаәттә пәриқлиқ қериндашларниң болғанлиғини ойлап көрәйли. Уларниң ичидә Муса пәйғәмбәрниң қануниға бойсунуп чоң болған йәһудийлар вә һәртүрлүк милләттин кәлгән йәһудий диниға киргән кишиләрму бар еди. Бәзи Мәсиһ әгәшкүчилири бәлким қуллар яки әркин кишиләр, һәтта қул егилири болған. Әшу Мәсиһ әгәшкүчилири арисидики пәриқләргә қаримай, бир-биригә меһир-муһәббәт көрситиш үчүн немә қилған? Әлчи Паул уларни бир-бирини «қобул қилишқа» дәвәт қилған. У немә демәкчи болған? «Қобул қилиш» дәп тәрҗимә қилинған сөз бириниң өйигә киргәндә яки дост-ярәнләр арисида бирини меһрибанлиқ яки меһмандостлуқ көрситип, қобул қилишни билдүриду. Мәсилән, Паул Филимунға қечип кәткән қули Онисимни қандақ қарши елишни ейтқан (Флм. 17). Прискила билән Акила Мәсиһ һәққидә өзлиридин билими азирақ болған Аполосни қобул қилип, сәпиридә уни өзлиригә һәмра қиливалған (Әлч. 18:26). Әшу Мәсиһ әгәшкүчилири пәриқлиқ кишиләрниң өзлири арисида бөлүнүш пәйда қилишиға йол қоймай, әксинчә пәриқни йеңип, бир-бирини қизғин қарши алған. w23.07 6-б., 13-абз.

Өзүңизни Йәһваға беғишлишиңизниң әң асасий сәвәви — сизниң Яратқучиға болған сөйгү-муһәббитиңиз. Бу сөйгү-муһәббәт пәқәт һис-туйғуға асасланмиған. Әксичә, тоғра билимгә вә роһий чүшинишкә асасланған. Сиз Йәһвани вә Униң ирадисини көпирәк тонуғансири, Униңға болған сөйгү-муһәббитиңиз барғансири чоңқурлишиду (Кол. 1:9). Сиз Муқәддәс китапни тәтқиқ қилип үгәнгәндин кейин, шуниңға қәтъий ишинисиз: 1) Йәһва Худа һәқиқәтән мәвҗут, 2) Муқәддәс китап Худаниң илһамландуруши билән йезилған вә 3) У Өз тәшкилатини ишлитип, Өз ирадисини әмәлгә ашуриду. Өзини Йәһваға беғишлиғанлар Худа Сөзидики асасий тәлиматларни билиши вә Униң өлчәм-қаидилиригә мас һаят кәчүрүши керәк. Улар қолидин келишичә өз шараитиға мас һалда башқиларға өзиниң үгәнгәнлирини ейтип бериду (Мәт. 28:19, 20). Уларниң Йәһваға болған меһир-муһәббити күчәйгәнсири, пәқәт Униңға садақәтмәнлик билән хизмәт қилиш арзу-истиги күчийиду. Сизму шундақ қиламсиз? w24.03 4, 5-б., 6—8 абз.

Абигал Набал билән той қилған еди. Муқәддәс китапта Набалниң интайин қопал, начар адәм екәнлиги тилға елинған (Сам. 1-яз. 25:3). Абигалниң шундақ киши билән һаят кәчүрүши чоқум қийин болған. Амма Абигал некадин ваз кечип, Набалдин қутулушниң асан йолини тепишқа урунғанму? Набал Исраил хәлқиниң келәчәктики падишаси Давут вә униң адәмлирини һақарәтлигәндә, Давут уни өлтүрүшкә кәлгән. Бу Абигал үчүн интайин яхши бир пурсәт еди (Сам. 1-яз. 25:9—13). Абигал қечип кәтсә, Давутниң плани әмәлгә ашқан болатти. Бирақ Абигал Давутни Набални өлтүрмәсликкә қайил қилған (Сам. 1-яз. 25:23—27). У немә үчүн шундақ қилған? Абигал Йәһва Худани сөйгән вә Униң нека үчүн бәлгүлигән өлчәмлиригә һөрмәт қилған. У Йәһваниң нәзәридә неканиң Муқәддәс орунлаштуруш екәнлигини биләтти. У Худани хурсән қилмақчи болған, шуңлашқа у ериниму өз ичигә алған пүтүн аилисини қутқузуш үчүн қолидин келишичә тиришқан. У дәрһал һәрикәткә келип, Давутниң Набални өлтүрүшини тосуп қалған. w24.03 16, 17-б., 9, 10-абз.

Җамаитиңиздә Худаға техиму көпирәк хизмәт қилиш үчүн аддий-саддә турмуш кәчүрүшни ойлишиватқанлар барму? Мәктәптә башқилардин пәриқлиқ болуп, җасарәт билән иманда чиң турған яшларни биләмсиз? Аилидикиләрниң қаршилиғи сәвәплик қийинчилиқларға дуч келип, садақәтмәнликни сақлашта қийниливатқанлар барму? Һәрбир пурсәттин пайдилинип шундақ қийинчилиқларға дуч келиватқанларни чоқум илһамландуруң. Уларниң Йәһва үчүн бериватқан қурбанлиғи вә көрситиватқан җасаритини интайин қәдирләйдиғанлиғиңизни ейтиң (Флм. 4, 5, 7). Атимиз Йәһва Уни хурсән қилиш арзу-истигимизни билиду вә өзүмизни беғишлаш қәсимимизгә әмәл қилиш үчүн чин қәлбимиздин қурбанлиқ беришни халайдиғанлиғимизға ишиниду. Йәһва бизгә шәхсән Униңға болған сөйгү-муһәббитимизни билдүрүшкә йол қоюш арқилиқ бизни һөрмәтләйду (Пәнд н. 23:15, 16). Ундақта, биз давамлиқ Йәһваға хизмәт қилишни қарар қилип, Униңға өз ихтияримиз билән өзүмиздә бар әң яхшисини тәғдим қилайли. w24.02 18-б., 14-абз.; 19-б., 16-абз.

Милади 29-жилниң ахирида Әйса вәз хизмитини башлиған вақитта йүз бәргән бир ишни тәсәввур қилип көрүң. Кана йезисида Әйса вә аниси Мәрийәм той зияпитигә тәклип қилинған. Мәрийәм қаримаққа меһманларни қарши елишқа ярдәмләшкән. Амма той зияпитидә меһманларға беридиған үзүм шараби түгәп кәтти. Мәрийәм дәрһал уларниң шараплири түгәп қалғанлиғини ейтқан (Йоһ. 2:1—3). Әйса немә қилған? У бир мөҗүзини көрситип, суни есил шарапқа айландурған (Йоһ. 2:9, 10). Әйса вәз хизмити җәриянида нурғунлиған мөҗүзиләрни көрсәткән. У мөҗүзә көрситип, нәччә он миңлиған кишиләргә ярдәм бәргән. Мәсилән, икки қетим кишиләрниң қосиғини тойғузған еди. Биринчи қетимда 5000 кишини, иккинчи қетимда 4000 кишини, аяллар вә балиларни қошқанда, җәми 27 000дин көпирәк адәмни тойғузған болуши мүмкин (Мәт. 14:15—21; 15:32—38). Әшу һәр иккила пәйттә Әйса йәнә нурғун кесәлләрни сақайтқан (Мәт. 14:14; 15:30, 31). w23.04 2-б., 1, 2-абз.

Жүрәкни ағритидиған еғир қийинчилиққа дуч кәлгәндә, эмоциялиқ күчимиз түгәп, күч-қувитимиз қалмай, өзүмизни аҗиз һис қилишимиз мүмкин. Илияс пәйғәмбәргә охшаш, бәлким орнимиздин турмай, пәқәт ухлап йетишни халаймиз (Пад. 1-яз. 19:5—7). Биз Йәһва Худаға давамлиқ хизмәт қилишимиз үчүн ярдәмгә муһтаҗ болумиз. Шундақ вақитларда Йәһва бизгә бүгүнки айәттә йезилғандәк капаләт бериду. Давут падиша шундақ ярдәмгә еришкән. Униң бешиға қийин күнләр кәлгәндә вә дүшмәнләр һуҗум қилғанда, у Йәһваға: «Оң қолуң мени қувәтләйду»,— дегән (Зәб. 18:35). Йәһва Худа башқиларни бизгә ярдәм беришкә дәвәт қилиш арқилиқ қоллап-қувәтләйду. Бир күни Давут қийин әһвалға чүшүп, өзини аҗиз һис қилған. Шу чағда дости Йонатан уни йоқлап берип, қоллап-қувәтлигән вә илһамландуридиған сөзләрни қилған (Сам. 1-яз. 23:16, 17). Шуниңға охшаш, Йәһва Илияс пәйғәмбәрни қоллап-қувәтләш вә әмәлий ярдәм бериш үчүн Елишани әвәткән (Пад. 1-яз. 19:16, 21; Пад. 2-яз. 2:2). w24.01 23, 24-б., 10—12 абз.

Йәһва сехий вә мол бәрикәт бәргүчи Худадур. Мәсилән, 9-бапта «һәқиқий даналиқ» сүпитидә тәсвирләнгән аялдин Йәһваниң сехийлиғи вә барлиқ яхши нәрсиләрни бизгә беридиғанлиғини билимиз. Бу үзүндидә көчмә мәнадики аял дәстихиниға гөшләрни, арилаштурулған шарапларни тәйярлиғанлиғи тилға елинған (Пәнд н. 9:2). Униңдин башқа, 4, 5-айәтләрдә у әқилсизләрни: «Келиңлар, мениң ненимни йәңлар»,— дәп тәклип қилған. Немә үчүн биз һәқиқий даналиқниң өйигә кирип, тамиғиға еғиз тегишимиз керәк? Йәһва Өз пәрзәнтлириниң дана вә бехәтәр болушини халайду. У бизни пушайманға салидиған хаталиқларни өткүзүп, өзүмизниң қәлбини азаплайдиған тәҗрибә-савақлардин үгинишимизни халимайду. Шу сәвәптин, даналиқ «һәққанийлар үчүн сағлам пикирликни сақлайду» (Пәнд н. 2:7). Әйминиш ичидә Йәһвадин қорқуп яшиғинимизда Униң көңлини хурсән қилишни халаймиз. Униң дана нәсиһитигә қулақ селип, уни һаятимизда қоллиништа хошаллиқ тапимиз (Яқуп 1:25). w23.06 23, 24-б., 14, 15-абз.

Биз ойлиғандәк көпирәк хизмәт қилалмисақму, Йәһва Худа бизниң чин жүрәктин атқуруватқан хизмитимизни қәдирләйдиғанлиғиға гуман қилмисақ болиду. Буни қәйәрдин билимиз? Буни Йәһваниң Зәкәрияға бәргән буйриғидин көрәләймиз. Шу вақитта Йәһва Худа Зәкәрияни Бабилдин чиққан алтун-күмүчтин бир таҗ ясашни сориди (Зәк. 6:11). Бу йоған таҗ уларға өзлириниң сехийлиқ билән бәргән ианилирини әслитип турған (Зәк. 6:14). Шуңа, биз шуниңға ишинәләймизки, Йәһва қийинчилиққа дуч кәлгән пәйтлиримиздә Униңға хизмәт қилиш үчүн көрсәткән барчә тиришчанлиғимизни һәргиз унтуп қалмайду. Биз ахирқи күнләрдә һәр түрлүк қийинчилиқларға дуч келимиз, кәлгүсидә вәзийәт техиму яманлишип кетиши мүмкин (Тим. 2-х. 3:1, 13). Бирақ униңдин ғәм-тәшвишкә петип қелишимизниң һаҗити йоқ. Йәһваниң Һагай пәйғәмбәр арқилиқ Өз хәлқигә ейтқан сөзини әстә сақлаң. У мундақ дегән: «Мән силәр биләндур. . . Қорқмаңлар!» (Һагай 2:4, 5). Шуңа, биз пүтүн күчимиз билән Йәһваға хизмәт қилсақ, Униң чоқум биз билән биллә екәнлигигә ишинәләймиз. w23.11 19-б., 20, 21-абз.

Әлчи Петрусниң камчилиқлирини Муқәддәс Язмилардики үзүндиләрдин асанла чиқирип елишқа болатти, бирақ улар бизгә илһам беридиған савақ сүпитидә Муқәддәс Язмиларға киргүзүлгән (Тим. 2-х. 3:16, 17). Бизгә охшаш аҗизлиқлири бар вә охшаш һис-туйғулири болған киши һәққидә үгиниш Йәһваниң биздин мукәммәл болушни күтмәйдиғанлиғини көрүп йетишимизгә ярдәм бериду. Йәһва Худа биздин камчилиқлиримизға қаримастин давамлиқ садақәтмәнликни сақлаш үчүн тиришишимизни күтиду. Немә үчүн садақәтмәнлигимизни сақлишимиз керәк? Биз мәлум аҗизлиғимиз үстидин ғәлибә қилғандин кейинму, йәнә оңушсизлиққа учришимиз мүмкин. Бирақ биз йәнила өз мәхситимизгә йетишимиз үчүн давамлиқ күч чиқиримиз. Һәммимиз кейинирәк пушайман қилидиған гәп-сөзләрни яки иш-һәрикәтләрни қилимиз, шундақ болушиға қаримай ваз кәчмәй давамлиқ тиришчанлиқ көрсәтсәк, Йәһва алға илгирилишимизгә ярдәм бериду (Пет. 1-х. 5:10). Әйса Мәсиһ Петрусниң камчилиғиға қаримай, униңға меһир-шәпқәт көрсәткәнлиги бизни давамлиқ Йәһва Худаға хизмәт қилишқа үндәйду. w23.09 20, 21-б., 2, 3-абз.

Марта бүгүнки айәттә ейтқандәк, Әйса Лазарни сақайтқан болатти. Амма Әйса техиму муһим ишни қилишни ойлиған. У Мартаға вәдә берип: «Қериндишиңиз туриду»,— дегән. У йәнә мундақ дегән: «Мән тирилиш вә һаяттурмән» (Йоһ. 11:23, 25). Әйсаға өлүкләрни тирилдүрүш күчини Худаниң Өзи бәргән. Илгири у бир кичик қиз өлүп узун өтмәй, уни тирилдүргән, йәнә бир яш жигитни шу өлүп кәткән күни тирилдүргән (Луқа 7:11—15; 8:49—55). Амма һазир өлүп кәткинигә төрт күн болуп, тени чиришкә башлиған Лазарни тирилдүрәләмду? Лазарниң йәнә бир қериндиши Мәрийәм Әйса билән көрүшкили чиққан. У һәдиси ейтқан сөзлирини қайта тәкрарлиған: «Һакимдарим, бу йәрдә болған болсаң, акам өлмәс еди» (Йоһ. 11:32). Мәрийәм вә башқиларниң жиға-зарлирини көргән вә аңлиған Әйсаниң көңли бәк йерим болған. Достлириға чин көңлидин һисдашлиқ билдүрүп көз йеши қилған. У йеқин кишисидин айрилишниң қанчилик азаплиқ екәнлигини чүшиниду. Шәк-шүбһисизки, Әйсаниң уларниң көз йеши қилишиға сәвәп болған барлиқ нәрсиләрни йоқ қилиш арзу истиги күчлүк еди. w23.04 10, 11-б., 12, 13-абз.