Ишаё

Сени улуғлайман, исмингга мадҳлар айтаман,

Зеро, Сен ажойиб ишлар қилдинг+.

Уларни азалдан ният қилган эдинг+,

Садоқат+ ва ишонч ила уларни амалга оширдинг.

 2 Шаҳарни тошлар уюмига,

Мустаҳкам шаҳарни харобага айлантирдинг.

Мусофирнинг қалъаси энди шаҳар эмас,

У ҳеч қачон қайта қурилмайди.

 3 Шунинг учун кучли халқ Сени улуғлайди,

Золим халқлар шаҳри Сендан қўрқади+.

 4 Сен бечора учун қалъа,

Кулфатда қолган камбағал учун қўрғон+,

Жаладан бошпана,

Жазирамада соя бўлдинг+.

Золимлар нафаси деворга урилган жаладай,

 5 Қақраган юртдаги жазирамадай бўлганда,

Бегоналар шовқин-суронини тинчлантирасан.

Булутнинг сояси жазирамани босгандай,

Золимлар қўшиғини ўчирасан.

 6 Қўшинлар Сарвари Яҳова бу тоғда+ ҳамма халқлар учун

Бой дастурхон ёзади+,

Энг яхши шароб қуйиб зиёфат уюштиради.

Иликка тўла тўйимли таомлар,

Сузилган тиниқ шароб тортиқ этиб зиёфат қилади.

 7 Бу тоғда У барча халқлар устидаги ёпинчиқни,

Ҳамма миллатлар устидаги қопламани олиб ташлайди.

 8 Ўлимни У тоабад йўқ қилади+,

Олий Ҳукмдор Яҳова барчанинг кўз ёшини артиб қўяди+.

Бутун ер юзида Ўз халқини шармандаликдан халос этади,

Чунки буни Яҳованинг Ўзи айтди.

Биз Унга умид боғладик+,

У бизни қутқаради+.

10 Яҳованинг қўли бу тоғнинг устида бўлади+.

Мўаб эса гўнгга қўшиб топталган сомондай,

Турган жойида топталади+.

11 Сузувчи қўллари билан зарба бериб сузгандай,

У қўли билан Мўабга зарба беради.

Ўз қўлларининг моҳир ҳаракатлари билан

Унинг такаббурлигини йўққа чиқаради+.

12 Мустаҳкам шаҳрини,

Юксак ҳимоя деворларини қулатади,

Ер билан яксон қилади.