ჯგირობუა თვისება, ნამუთ სიტყვათ დო მოქმედებათ გიმიხანტუ

ჯგირობუა გურშა ელამკინანა დო სიმშვიდეს მარზენა. ათეშენ, მარდულეფ ვორეთ, მუჟამსით ბგინაფლენთ, ნამდა მიდგარენ ჩქინდე ზრუნენს. თითოულ ვაფასენთ თეს, მარა, მუჭო შემლებნა თე ჯგირ თვისებაშ გავითარება?

ჯგირობუა შხვეფიშ მდგომარეობათ გულწრფელ დაინტერესება რე, მუთ თინეფშა ჯგირიშ კეთებათ დო გურიშ ემაკინალ სიტყვეფიშ რაგადით გიმიხანტუ. მარა თინა ხვალე ჯგირ მანერეფით ვეგმიხანტუ; ნამდვილ ჯგირობუაშ საფუძველ ჸოროფა დო შხვეფიშ გაჭირებაშ გურშა მეღალა რე. თე თვისება წმინდა შურიშ ნაყოფ რე, ნამუთ თითოულ ქრისტიანქ ოკო გავითარას (გალ. 5:22, 23). მორთ, გუვარჩუათ მუჭო გიმირჩქინანა იეჰოვა დო იესო ჯგირობუას დო მუჭო შემლებნა მივაჸუნათ თინეფიშ მაგალითის.

იეჰოვა არძაწკუმა გიმირჩქინანს ჯგირობუას

იეჰოვა ჯგირობუას დო ყურადღებას გიმირჩქინანს არძაწკუმა, თეს გეძინელ, „ჯგირო ოქცუ უმარდულეფს დო უბადოეფს“ (ლუკ. 6:35). მაგალთო, იეჰოვას „ბჟა უბადოეფშოთ ეშაჸუნს დო ჯგირიშ მაკეთებელეფშოთ დო ჭვემას ქოთ მართალეფს არზენს დო მართალ ვა რენან თინეფს ხოლო“ (მათ. 5:45). ათეშენ თინეფს ხოლო, მით იეჰოვას გუმაჭყაფალო ვემირჩქინანა, შეულებნა ისარგებლან ღორონთიშ ჯგირობუათ დო რდან ბედნერეფ.

ქიგიფშინათ, მუჭო გიმირჩქინ იეჰოვაქ ჯგირობუა ადამ დო ევაწკუმა. შეცოდესინ უკულ ხეთეშე, ადამ დო ევაქ „ქიმიობუნუეს ართიანს ლუღიშ ფურცელეფ დო ტანშა ქიმკიფორეს“. მარა იეჰოვას უჩქუდ, ნამდა თინეფს ედემიშ ბაღშე გინორაჸუაშ უკულ მოხერხებულ მიკაქუნალ დესაჭირებდეს, მუშენდა მალას დიხას ძიგირ გეფალუნდჷ. ათეშენ იეჰოვაქ ჯგირობუა გეგმირჩქინ თინეფწკუმა დო „ტყებიშ გინძე მიკაქუნალ ქიმეჩ“ (დაბ. 3:7, 17, 18, 21).

იეჰოვა ჯგირო ოქცუ მართალეფს დო მართალ ვა რენან თინეფს ხოლო, მარა თინა ჯგირობუას განსაკუთრებულო მუშ ართგურ მსახურეფწკუმა გიმირჩქინანს. მაგალთო, წინასწარმეტყველ ზაქარიაშ დროს ანგელოზ შეწუხებულ რდუ, მუჟამსით ქოძირ, ნამდა იერუსალიმს ტაძარიშ მშენებლობა შეჩერებულ რდუ. იეჰოვაქ ქუმურჩქილუ ანგელოზიშ წუხებას დო თის „ჯგირ დო გურიშ ემაქექაფალ სიტყვეფით უპასუხ“ (ზაქ. 1:12, 13). თიქ წინასწარმეტყველ ელიაწკუმა ხოლო თაშ მიქცუ, მუჟამსით თინა გურგოტახილ რდუ დო ღურა ინატრჷ. იეჰოვას ჯგირო არჩქილედ ელიაშ გრძნობეფ, ათეშენ ანგელოზ ქიმიაშკვჷ, ნამდა გურშა ელუკინკო თის. თეგვარო, ღორონთიქ დარწმუნ წინასწარმეტყველ, ნამდა ხვალე ვარდჷ. თიშ უკულ, მუთ ელიაქ ღორონთშე გურიშ ემაკინალ სიტყვეფ დო მოხვარა მიღჷ, უკვე შეულებუდ შეასრულკო მუშ დავალება (1 მეფ. 19:1—18). ღორონთიშ მსახურეფ შქას მი რე თიცალ პიროვნება, მით არძაშ უჯგუშო გიმირჩქინანს თე თვისებას?

იესო — პიროვნება, ნამუთ არძაშ უჯგუშო გიმირჩქინანს ჯგირობუას

დედამიწას მსახურებაშ დროს იესო ჯგირობუას დო ყურადღებას გიმირჩქინანდჷ შხვეფწკუმა დო უხეშო დღას ვაქცუდ თინეფს. თიქ თქუ: „ქუმორთით ჩქიმდა, თქვა, მით მანგარო ხანდენთ დო მონკა ოღალ მეიღნა, დო მა ჭყანაშა ქუმოიჸონანთ  . . . ჩქიმ უღუ ეფი ოღალარ რე“ (მათ. 11:28—30). თეცალ გემუან პასუხიშ გურშენ, ხალხი ირდიხას ეკოჸუნდჷ იესოს, სოდგა ვედკო. თის ოცოდუდ ხალხი, ოსკილიდუანდჷ ლახალაშე დო ღორონთიშ გურშენ ბრელ მუდგარენს ოგურუანდჷ (მარ. 6:34; მათ. 14:14; 15:32—38).

იესო ჯგირობუას გიმირჩქინანდჷ შხვეფწკუმა, თით ნამდა მეხვალამირ რდუ დო მიშეშ შხვეფიშ მდგომარეობაშა. თიმწკუმა ხოლო, მუჟამსით მუშო მოხუჯურ დრო ვარდჷ, თინა ჯგირო ღებულენდჷ არძას, მით შურდოგურით გორუნდჷ თის (ლუკ. 9:10, 11). მაგალთო, იესოქ ვა გუდღან ოსურს, ნამუთ სისხლდენათ იტანჯებუდ დო მოსეშ კანონით უწმინდურო ითვალუდ, მუჟამსით თიქ ქრისტეშ მიკაქუნალს ქიმეთხჷ ხე თი იმენდით, ნამდა დოსკიდუდ ლახალაშე (ლევ. 15:25—28). იესოქ თე ოსურიშ გაჭირება, ნამუთ 12 წანას იტანჯებუდ, გურშა ქიმიღ დო გემუან სიტყვეფით უწუ: „სქუა, სქან რწმენაქ დუგოსკილიდუ. მეუ მშვიდობათ. სკილადირ რექ სქან ლახალაშე“ (მარ. 5:25—34). ჯგირობუაშ გიმორჩქინაშ მუ ჯგირ მაგალით რე.

გეგმირჩქინით ჯგირობუა შხვეფშა ჯგირიშ კეთებათ

ჟიშე მოშინაფილ მაგალითეფშე ქობძირით, ნამდა ჯგირობუა შხვეფშა ჯგირიშ კეთებათ გიმიხანტუ. თეშ ოძირაფალო, იესოქ იგავ მიჸონ კეთილ სამარიელშე. თი დროს სამარიელეფ დო იუდეველეფ ართიანს ონტერდეს, მარა იგავს მოშინაფილ სამარიელს ეცოდ დო ქიმეხვარ კოჩის, ნამუთ გიმარნაფალეფქ გოხირეს, გოლახეს დო გვერდო ღურელ ქიდიტუეს. თიქ ნაჭკირა ადგილეფ გოუკირ, სასტუმროშა ქიმიჸონ, სასტუმროშ მინჯეს ფარა ქიმეჩ დო უწუ, ნამდა ქიმკუჯინუდკო თიშა. სამარიელ ჯგირობუაქ აღძრჷ, თაშ მიქცუკო (ლუკ. 10:29—37).

ჯგირობუა საქმეეფწკუმა ართო ყურადღებიან დო გემუან სიტყვეფით გიმიხანტუ. ბიბლიას ჭარჷ: „წუხება კოც გურს უმონკენს, გემუან სიტყვა გურს ხიოლით ეუფშანს“ (იგავ. 12:25). მუჟამსით შხვეფიშ მიმართ ჯგირ დამოკიდებულება მაღვენუნა, ჩქინ რაგად თინეფშო გურიშ ემაკინალ იჸი დო დუც ბედნერო იგინანა.a გემუან სიტყვეფით ვოძირანთ, ნამდა ბზრუნენთ შხვეფშე დო თეცალ გურიშ ელაკინა მეხვარებ თინეფს, მერუან პრობლემეფს, ნამუსით თე ქვეყნიერებას შეხვადუნა (იგავ. 16:24).

მუჭო გუვავითარათ ჯგირობუა

ღორონთიქ „მუშ ამნახანტო“ გაჭყჷ ადამიან, ათეშენ არძას შემლებნა ჯგირობუა გიმიფრჩქინათ (დაბ. 1:27). მორთ, ქიგიფშინათ მუჭო მიქცუ რომაელ ოშიშდუდ იულიუსიქ, მუჟამსით დაპატიმრებულ პავლე რომშა მეჸუნდჷ. ბიბლიას პკითხულენთ: „იულიუსიქ პავლეწკუმა ჯგირობუა გიმირჩქინ დო ნება ქიმეჩ, მეგობრეფშა მიდართკო, ნამდა ქიზრუნკო თინეფშო“ ქალაქ სიდონს (საქ. 27:3). ჭიჭე ხანიშ უკულ, მალტას მახორუ კათაქ ჯგირობუა გიმირჩქინ პავლე დო თინეფწკუმა, მით გემიშ ნწყუალას გინასკიდეს; თინეფქ დაჩხირ ქუდურზეს დო დუდიშ გითაფორაფალ ქიმეჩეს ჭვემა დო ჩხურუშ დროს (საქ. 28:1, 2). მართალ რე, თინეფიშ საქციელ ოცქვაფურ რე, მარა ჯგირობუაშა უმოს მიშურს, ვინემ ჯგირიშ ხვალე ართშა კეთება.

ღორონც სრულაშე ქუვასიამოვნათინ, ოკო გუვავითარათ ჯგირობუა დო თინა ჩქინ პიროვნებაშ ნაწილო გინვოშკვათ. ათეშენ, იეჰოვა მირაგადნა, გეგმიფრჩქინათ თე თვისება (კოლ. 3:12). ოკო ვაღიარათ, ნამდა ირიათო ადვილ ვა რე თეშ კეთება, მუშენდა შილებე მორდებუანეფ ვორეთ, ჩქინ დუდიშ იმენდ ვა მიღნა, მუდგარენ მოცილნა ვარდა მინშა ხვალე ჩქინ დუდშო ფიფქრენთ. მარა, თე ირფელიშ უმკუჯინუო, წმინდა შურიშ მენდებათ დო იეჰოვაშ მაგალითიშ მეჸუნათ გუვავითარენთ ჯგირობუას (1 კორ. 2:12).

მუ სიტუაციეფს შემლებნა ჯგირობუაშ გიმორჩქინა? ოკო ქოპკითხათ ჩქინ დუც: „ქოვურჩქილექო შხვეფს შურდოგურით? მუჭო იფქციებუქ, მუჟამსით ვორწყექ, ნამდა შხვეფს მოხვარა ოსაჭირ? ბოლოს მუჟამ გიმიფრჩქინ ჯგირობუა თინეფწკუმა, მით ჩქიმ ოჯახიშ წევრეფ ვარდა ხოლოშიან მეგობრეფ ვა რენა?“. თეშე დაფიქრებაშ უკულ, შემლებნა მიზანო მიღდან უმოს ყურადღებიანეფ ვორდათ არძაწკუმა, განსაკუთრებულო კრებაშ წევრეფწკუმა. თეგვარო, შემალებენა გემშაფრთათ თინეფიშ მდგომარეობაშა დო ქიმვეხვარათ. თეს გეძინელ, თეშ ოკო მივექცუათ შვხეფს, მუჭოთ ჩქი მესიამოვნებდეს თინეფიშ ადგილს ქუვორდათინ (მათ. 7:12). მუჟამსით იეჰოვას ფთხულენთ, ქიმმეხვარან ჯგირობუაშ გავითარებას, თინა აუცილებერო აკურთხენს ჩქინ თეცალ მონდომას (ლუკ. 11:13).

ჯგირობუაშ გიმორჩქინა დადებითო მოქმედენს შხვეფწკუმა

მოციქულ პავლექ ჯგირობუა ხოლო მიშინუ ართ-ართ თვისებათ, მუდგათ ოკო გიშეგორუდკო ღორონთიშ მსახურ (2 კორ. 6:3—6). ხალხის ოსიამოვნუდ პავლეწკუმა ურთიერთობა, მუშენდა მოციქულ გემუან სიტყვათ დო ჯგირ საქმეეფით ყურადღებას გიმირჩქინანდჷ თინეფწკუმა (საქ. 28:30, 31). თეგვარო, ჩქინ ჯგირ საქმეეფით შემლებნა ხალხ ჭეშმარიტებაშა ქიმიპჸონათ. ჯგირობუაშ გიმორჩქინათ შილებე თინეფიშ გურ ხოლო მიბგათ, მით მოწინააღმდეგნა (რომ. 12:20). დრო ხანიშ უკულ, შილებე თინეფქ დოთირუან მუნეფიშ დამოკიდებულება დო ჭეშმარიტებათ ხოლო დეინტერესან.

სამოთხეთ გინორთელ დედამიწას გათელებურ ღურელეფიშ გურ ხიოლით ეიფშაფუ, მუჟამსით ქიგინანა ნამდვილ ჯგირობუას; შილებე ნამთინეს დღას ვა უგინაფ თენა. თინეფ მარდულობას გეგმოხანტნა თით, ნამდა შხვეფს ხოლო ჯგირო მექციებნა. თინეფს, მით ჯგირობუას ვეგმირჩქინანა, ვემიაჩამუნა შესაძლებლობა, იცხოვრან მარადიულო ღორონთიშ სამეფოშ მართველობაშ თუდო. მარა, თეშ გინაწონს, მიდგას ღორონთ მიწონუანს, მარადიულო გეგმირჩქინანა ჯგირობუას დო ჸოროფას ართიანწკუმა (ფსალმ. 37:9—11). წერმიდგინით, მუნერ დაცულ დო მშვიდობიან მსოფლიოს იფცხოვრენთ. მარა, სოიშახ თე დრო დოდირთუდას, მუჭო შემლებნა ამდღა ხოლო მიბღათ ჯგირ შედეგეფ ჯგირობუაშ გიმორჩქინათ?

ჯგირობუაშ გიმორჩქინას ჯგირ შედეგეფ მოჸუნს

ბიბლია იჩიებ, ნამდა „ჯგირ კოჩ მუშ დუც ორგჷ“ (იგავ. 11:17). მუშო ოკო რაგად, მოკონა დევეახლოვათ თიცალ პიროვნებას, მით ჯგირობუას გიმირჩქინანს დო ჩქი ხოლო ჯგირო მივექცუათ თის. იესოქ თქუ: „მუსხის მეჩანთინ თისხი მუგაჩამნა“ (ლუკ. 6:38). თაშ ნამდა, პიროვნება, ნამუთ თე თვისებას გიმირჩქინანს, შეულებ ადვილო გირჩქინას მეგობრეფ დო ვა დინუას თინეფ.

მოციქულ პავლექ ელუჩ ეფესოელ ქრისტიანეფს, ართიანს ჯგირო მექცუესკო, მთელ გურით ქაპატუესკო დო გურშა ქიმიღესკო ართიანიშ გაჭირება (ეფეს. 4:32). მუჟამსით კრებაშ წევრეფ ართმაჟიაწკუმა ჯგირობუას გეგმირჩქინანა დო მზათ იჸინა ართიანს ქიმეხვარან, თეს ჯგირ შედეგეფ მაჸუნუ. თინეფ დღას ვეგმირინუანა უხეშ სიტყვეფს, კრიტიკას ვარდა სარკაზმის. თეს გეძინელ, ჭორეფიშ გავრცელებაშ მანგიორო, მუნეფიშ ნინას შხვეფიშ მახვარებელო გიმირინუანა (იგავ. 12:18). შედეგო, კრება სულიერო გემანგარებ დო თითოულ წევრი ხიოლით ემსახურებ იეჰოვას.

თაშ ნამდა, ჯგირობუა რე თვისება, ნამუთ სიტყვათ დო საქმეთ გიმიხანტუ. მუჟამსით თე თვისებას გიმიფრჩქინანთ, მეპჸუნთ ჩქინ ღორონთიშ, იეჰოვაშ ჯგირობუაშ დო ხეგოფაჩილობაშ მაგალითის (ეფეს. 5:1). შედეგო კრებას სულიერო გუვამანგარენთ დო შხვეფს ჭეშმარიტებაშა ქიმიპჸონანთ. მორთ, შხვეფ ირიათო მიჩინენდან თიცალ კათათ, მით ჯგირობუას გიმირჩქინანს.