3 Toe die sewende+ maand aanbreek, was die kinders van Israel in hulle stede. En die volk het soos een+ man in Jerusalem+ begin bymekaarkom.

8 En nou het daar vir ’n kort oomblikkie guns+ van Jehovah ons God gekom deur vir ons dié te laat oorbly wat ontkom,+ en deur ons ’n pen in sy heilige plek te gee, om ons oë te laat straal,+ o ons God, en om ons ’n effense oplewing in ons knegskap te gee.+

12 En in dié dag+ sal jy beslis sê: “Ek sal u dank, o Jehovah, want hoewel u vertoornd op my geword het, het u toorn geleidelik gewyk,+ en u het my vertroos.+

18 En my volk sal in ’n vreedsame woonplek en in wonings van volle vertroue en in ongestoorde rusplekke woon.+

10 “En wat jou betref, moenie bang wees nie, o my kneg Jakob”, is die woord van Jehovah, “en moenie met verskrikking vervul wees nie, o Israel.+ Want kyk, ek red jou uit ver plekke en jou nageslag uit die land van hulle gevangenskap.+ En Jakob sal beslis terugkeer en rus geniet en gerus wees, en daar sal niemand wees wat bewing veroorsaak nie.”+

24 En daar sal nie meer vir die huis van Israel ’n boosaardige stekel+ of ’n pynlike doring wees onder almal rondom hulle nie, dié wat hulle met minagting behandel; en mense sal moet weet dat ek die Soewereine Heer Jehovah is.”’