Die Bybelse beskouing

Behaag alle godsdienstige feeste God?

Die gelowiges, 20 000 in getal, hou ’n spesiale Mis op die stadsplein. Wanneer die diens eindig, begin die optog. Die skare aanbidders groei nou tot 60000 mense, wat deur die strate loop terwyl hulle almal die beeld van Nossa Senhora Aparecida, Brasilië se “beskermheilige”, volg. Om twaalfuur word harde klapgeluide naby die heiligdom gehoor wanneer pelgrims ’n vertoning van skitterende vuurwerk begin.

SULKE godsdienstige feeste met hulle optogte kom in baie lande algemeen voor. Maar wat beweeg skares om by die optogte aan te sluit? Vir Katolieke, Boeddhiste en dié van ander godsdienstige oortuigings is tradisie en toegewydheid twee van die basiese beweegredes. Soos in die verlede, kan vermaak ook ’n belangrike element wees. The World Book Encyclopedia sê dat “baie godsdienstige feeste [in die Middeleeue] die klem op vermaak laat val het. Dit het die mense gehelp om van die swaarkry van hulle daaglikse lewe te vergeet.” Dit is vandag ook baie maal die geval. Salvador, Brasilië, is byvoorbeeld welbekend vir sy godsdienstige en volksfeeste, wat die mistiek en vrolikheid vermeng in verskeie feesvieringe en fuiwerye wat ’n hoogtepunt in die karnaval bereik. Maar hoewel party godsdienstige optogte feestelik is, is ander plegtig.

“Terwyl hulle die beeld en die priesters vergesel het, het ’n paar ’n gesang gesing terwyl ander stil gevolg het”, merk ’n besoeker aan ’n tipiese optog in Brasilië op. “Maar erns, of liewer droefheid, het die toneel oorheers, asof die skare ’n begrafnis bywoon.” En Lúcio, van die noorde van Brasilië, sê: “Soos ek vroeër gedoen het, soek mense desperaat na ’n kuur of ’n oplossing vir gesins- of finansiële probleme. Toegewydheid aan ’n ‘beskermheilige’ beteken dikwels dat mense die beeld soen, trappe op hulle knieë klim of lang afstande met ’n klip op hulle kop loop.”

Sulke selfopgelegde opofferings kan vir ongelowiges vreemd lyk. Die deelnemers glo egter dat hulle God behaag. Maar is dit die geval? Die Bybel help ons om te sien of sulke godsdienstige feeste en optogte God behaag al dan nie.

Bring hulle God se guns mee?

Die geskiedenis vertel ons dat eertydse Israel jaarlikse sowel as periodieke feeste met vreugde gevier het. Sulke feeste het Jehovah God geëer (Deuteronomium 16:14, 15). The Illustrated Bible Dictionary sê aangaande Bybelse feeste: “Die vreugde wat getoon is, was opreg. Godsdiensverbintenis was nie strydig met die genieting van temporele dinge wat as gawes van God beskou is nie.” Ten spyte van die godsdienstige feesvieringe het die priesters en die volk Israel hulle geestelikheid verwaarloos (Jesaja 1:15-17; Mattheüs 23:23). Nou is die vraag egter: Was godsdienstige optogte deel van die eerste-eeuse Christelike godsdiens?

Hoewel Jesus Christus sekere Joodse feeste gevier het, het nóg Jesus, nóg sy apostels godsdienstige optogte ingestel. The Encyclopædia Britannica sê: “Dit lyk of optogte in die mode gekom het kort ná Konstantyn se erkenning in die 4de eeu van die Christelike godsdiens as die godsdiens van die ryk.” En The World Book Encyclopedia sê: “Kerkfeeste [met hulle optogte] het baie heidense gebruike oorgeneem en nuwe betekenisse aan hulle gegee.”

Christene staan onder geen verpligting om aan sulke godsdienstige feeste en optogte deel te neem nie. Die apostel Paulus het in verband met feeste wat deur God se Wet aan eertydse Israel vereis is, geskryf: “Laat niemand julle dan oordeel in spys of in drank of met betrekking tot ’n fees of nuwemaan of sabbat nie, wat ’n skaduwee is van die toekomstige dinge; maar die liggaam [“werklikheid”, NW] behoort aan Christus” (Kolossense 2:16, 17). Die Christene in Kolosse moes nie toelaat dat iemand hulle posisie voor God op grond van die viering van feeste van die Mosaïese Wet oordeel nie.

Iets beters as optogte

Dit sou vir die Kolossense agteruitgang in hulle geloof gewees het as hulle hulle Christelike geloof met ritusse vereenselwig het. Paulus se redenasie was: Waarom net ’n skaduwee van die waarheid volg? Die regte waarheid is in Christus. As daar aan ’n profetiese skaduwee vasgehou word, beteken dit dus dat die geestelike realiteit waarop dié dinge wys, vertroebel word. Waarom? Want, soos Paulus gesê het, “die werklikheid behoort aan Christus”. Sulke godsdienstige gebruike is vandag derhalwe geen deel van die ware Christelike aanbidding nie.

Daar word dus nie meer van Christene vereis om hierdie gebruike van Goddelike oorsprong te hou nie, en hulle moet beslis feeste van heidense oorsprong, wat die gebruik van beelde en fuiwerye kan insluit, vermy (Psalm 115:4-8). Die apostel Paulus het gewaarsku: “Moenie in dieselfde juk trek saam met ongelowiges nie, want watter deelgenootskap het die geregtigheid met die ongeregtigheid, en watter gemeenskap het die lig met die duisternis? En watter ooreenstemming het Christus met Belial?” (2 Korinthiërs 6:14, 15). Met ander woorde, as ons God wil behaag, kan ons nie ware en valse aanbidding meng nie. Hoe kan ons God se wil ignoreer en hom nogtans behaag?—Mattheüs 7:21.

Nee, God keur nie heidense godsdienstige feeste met hulle optogte goed nie. Trouens, hulle sal verdwyn saam met alle gebruike wat Jehovah oneer aandoen, soos voorspel is in God se Woord. In Openbaring 18:21, 22 word valse godsdiens en die gebruike daarvan met die heidense stad Babilon verbind. Dit lui: “Een sterk engel het ’n klip opgetel soos ’n groot meulsteen en dit in die see gegooi en gesê: So, met ’n vaart, sal Babilon, die groot stad, neergegooi word en nooit meer gevind word nie. En die stem van siterspelers en sangers en fluitspelers en basuinblasers sal nooit meer in jou gehoor word nie.” Wat sal jy doen noudat jy besef dat Babiloniese godsdienstige feeste God mishaag?

Stel jou voor dat jy op reis is na ’n belangrike bestemming en jy verdwaal het. Sal jy nie, as iemand jou vriendelik wys hoe om veilig by jou bestemming aan te kom, bly wees dat jy die regte pad gevind het nie? Waarom ondersoek jy dan nie eweneens sy Woord verder om te sien wat hom wel behaag noudat jy geleer het hoe God godsdienstige optogte beskou nie? As jy handel volgens wat jy in die Bybel leer, sal dit bydra tot ’n goeie verhouding met God—en dit is baie voortrefliker as om aan godsdienstige feeste en optogte deel te neem.—Johannes 17:3.

[Foto-erkenning op bladsy 20]

Dutch Easter procession, Harper’s, 19th century