Glanspunte van die afgelope jaar
DIE gebeure van die afgelope jaar lewer verdere bewys dat ons diep in “die laaste dae” is, wat in God se Woord beskryf word as “kritieke tye . . . wat moeilik is om deur te kom” (2 Tim. 3:1). Maar namate die laaste dae moeiliker word, word Jehovah se seën op sy getroue knegte regoor die aarde al hoe duideliker. Hetsy Jehovah se Getuies met natuurrampe, misdaad en geweld, siekte, depressie, bejaardheid, teenstand of onverskilligheid te kampe het, in Jehovah se krag hou hulle aan om “die wedloop wat voor [hulle] gestel is, met volharding [te] hardloop”.—Heb. 12:1.
“DIE EINDE VAN VALSE GODSDIENS IS OP HANDE!”
In Oktober en November 2006 het Jehovah se Getuies hulle predikingswerk wêreldwyd verskerp en Koninkryksnuus Nr. 37, “Die einde van valse godsdiens is op hande!” versprei. Wat was die reaksie op hierdie treffende boodskap?
“Dit is ’n uitstekende traktaat!” het ’n man in Swede gesê wat ontsteld was oor die huigelary in valse godsdiens. Soos hierdie man, het baie die Bybel as gevolg van die Koninkryksnuus begin studeer.
Nepal
In Katmandoe het Dil die Koninkryksnuus vir ’n man gegee wat ’n kerkganger was, maar wie se vrou hom twee maande tevore weens sy drankprobleem verlaat het. Toe Dil en haar man, Boeddha, teruggegaan het om die Koninkryksnuus te bespreek, het die man gesê dat die gedrag van party kerklidmate hom ontstel en dat wat hy by Jehovah se Getuies hoor, grootliks verskil van wat hy in die kerk gehoor het. Die broer het vir hom Openbaring 18:2-4 gewys en beklemtoon hoe belangrik dit is om uit “Babilon die Grote” uit te gaan. Met die derde besoek het hulle ’n studie begin deur les 13 van die Vereis-brosjure te gebruik. Met die vyfde besoek het hulle die vrou ontmoet, wat teruggekom het huis toe. Sy het geweet van Jehovah se Getuies en het van ons boodskap gehou. Met die sewende besoek het die man en sy vrou die brosjure saam gestudeer. Die vrou het gesê: “My man drink nie meer nie.”
Brasilië
Die bestuurder van ’n motorfietstaxi wat die Koninkryksnuus ontvang het, het dit verdere publisiteit gegee deur dit ’n hele paar dae agter op sy baadjie vas te plak. Passasiers kon dus nie anders as om die voorblad op pad na hulle bestemming te sien nie.
Twee susters in Brasilië wat na ’n huis toe gestap het, het geskrik toe hulle ’n teken sien wat sê: “Jy kan inkom, maar jy sal nie hierdie plek lewend verlaat nie.” Hulle was bang en het twee broers gevra wat hulle moet doen. Die broers het besluit dat hulle na die huis toe sal gaan. Nadat hulle tot Jehovah gebid het vir leiding, het die broers hulle teenwoordigheid aangekondig deur hande te klap. Die huisbewoner, ’n polisieman, het die Koninkryksnuus vriendelik aanvaar. Hy het verduidelik dat hy sy huis opknap en dat daar ’n klomp boumateriaal in die agterplaas is. Hy het dus die teken opgesit om diewe af te skrik. Toe die verkondigers teruggegaan het om hom te besoek, het hy ’n Bybelstudie aanvaar.
Mongolië
Tsetsegmaa het dikwels vir haar ouer suster probeer getuig. Hoewel haar suster ’n paar vergaderinge bygewoon het en twee jaar na mekaar na die Gedenkmaal toe gegaan het, was sy nie baie geesdriftig nie en wou sy nie ’n Bybelstudie hê nie. Toe sy egter Koninkryksnuus Nr. 37 in Tsetsegmaa se huis sien, het dit haar belangstelling gewek. In ’n twee uur lange bespreking het sy baie vrae gevra, wat Tsetsegmaa met behulp van die Bybel beantwoord het. Die ouer suster was verbaas oor wat sy gehoor het en het gesê dat sy graag meer wil leer. Sy het nou ’n gereelde Bybelstudie.
Georgië
Die Getuies het die Koninkryksnuus vir ’n vrou aangebied wat gevra het of dit oor godsdiens handel. Hulle het bevestigend geantwoord, en sy het die Koninkryksnuus geneem en belowe om dit te lees. Toe die Getuies teruggaan, het die vrou gevra of sy deur die Ortodokse Kerk mislei is. Sy was besorg oor wêreldtoestande en die verslegtende sedelike waardes onder die jeug. Sy het gesê dat dit moeilik is om ’n gemeenskaplike grondslag met haar kinders te vind. Die Getuies het haar aandag op 2 Timoteus 3:1-5 gevestig, en sy het ’n Leer Bybel-boek geneem. Toe die Getuies vertrek, het sy gesê: “Ek is oortuig dat julle godsdiens die ware godsdiens is. Ek kan nie anders as om julle jongmense te prys vir hulle kleredrag en vir hulle eerlikheid en hoë sedelike standaarde nie.” Die vrou geniet dit nou om ons tydskrifte gereeld te lees.
Bangladesj
Die 19-jarige Ritsjel het Koninkryksnuus Nr. 37 in ’n gebied versprei wat nie tevore gedek is nie. Hoewel dit ’n hele ent van haar huis af is, het Ritsjel gevoel dat sy soontoe moet gaan omdat dit ’n spesiale kampanje is. By haar tweede deur het sy twee Christenmeisies ontmoet wie se pa net twee maande tevore oorlede is. “Waarom het God toegelaat dat dit met ons gebeur?” het hulle gevra. Ritsjel het uit die Bybel geantwoord, en die meisies het met graagte die Koninkryksnuus geneem en vir Ritsjel gesê: “God het jou na ons huis toe gestuur.” Ritsjel het gesien dat die meisies ’n geestelike behoefte het en aangebied om die Bybel met hulle te studeer, en die meisies het die aanbod geredelik aanvaar. Hulle is goeie studente en het baie vrae. Ritsjel moet baie navorsing doen, maar dit is vir haar werklik bevredigend om die waarheid aan mense te leer wat geestelik honger is.
Armenië
’n Gewone pionier met die naam Eliza het ’n telefoonoproep van Lilit, ’n voormalige Bybelstudent, ontvang. Sy het gesê: “Jy moet eenvoudig al jou planne vir môre kanselleer en my kom besoek sodat ons ons studie kan hervat.” Wat het gebeur? Toe Lilit aanvanklik die Bybel met Jehovah se Getuies begin studeer het, het haar man vir haar gesê: “Kies tussen my en Jehovah.” Sy het dus ophou studeer. Nou het sy, twee jaar later, Koninkryksnuus Nr. 37 ontvang terwyl sy met haar kinders in ’n park gestap het. Dit het haar belangstelling in so ’n mate aangewakker dat sy moedig vir haar man gesê het: “Dis miskien vir jou goed genoeg om 50 jaar of wat ’n gesonde lewe te lei en dan te sterf, maar nie vir my nie!” Toe het sy haar man belowe dat ’n Bybelstudie haar sal help om haar negatiewe eienskappe te bowe te kom, en daarom het hy opgehou om haar teë te staan. Sy studeer nou met die goedkeuring van haar man, wat gedurende die studie na die kinders kyk.
Kambodja
Gedurende die spesiale kampanje het ’n sendeling genaamd Hugues ’n Moslem ontmoet. Nadat die man die Koninkryksnuus gelees het, het hy saamgestem dat godsdienste nie aan oorloë moet deelneem nie. Hy was self baie teleurgesteld in sy godsdiens, wat volgens hom ’n slegte reputasie verkry het weens ekstremiste. Hugues het vir die man Psalm 46:9 gelees, wat melding maak van God se belofte van ’n wêreld sonder oorlog. Die volgende week het Hugues vir hom die Leer Bybel-boek gewys. Die man het nou groot waardering vir die Bybel en het ’n gereelde Bybelstudie.
Rusland
“Ek weet dat julle die waarheid het”, het ’n Ortodokse priester gesê wat die Koninkryksnuus by twee susters geneem het, “en dat julle God, Jehovah, alle valse godsdiens gaan vernietig en julle godsdiens sal laat oorbly.” Hy het toe vir hulle gesê dat hy weet van die hemelse hoop en ’n paradys op aarde. Die susters het hom gevra waarom hy in sy godsdiens bly as hy weet dat dit vernietig gaan word. “Wel”, het hy geantwoord, “dit is my werk. Ek het drie woonstelle en vier motors. Ek kan dit nie alles prysgee nie.”
SPESIALE KAMPANJE OM DIE GEDENKMAAL TE ADVERTEER
Op Maandag 2 April 2007 het Jehovah se Getuies regoor die aarde God se onverdiende goedhartigheid en liefde verheerlik deur die Here se Aandmaal te hou. Ter voorbereiding van hierdie belangrike geleentheid is ’n spesiale uitnodiging aardwyd van 17 Maart tot 2 April versprei. Baie Bybelstudente en kinders het van hierdie tydperk van groter bedrywigheid gebruik gemaak om die goeie nuus te begin verkondig.
Verenigde State
’n Broer wat die aand van die Gedenkmaal by die wêreldhoofkwartier van Jehovah se Getuies in Brooklyn, New York, aan diens was, het sowat twee uur lank die een oproep na die ander ontvang van mense wat wou weet waar hulle die Gedenkmaal kan bywoon. ’n Aantal oproepe was in reaksie op die Gedenkmaaluitnodiging. ’n Vrou het gesê: “Ek het nou net by die huis gekom en ’n uitnodiging gevind na julle geleentheid vanaand. Ek wil gaan, maar ek is nie seker hoe laat dit begin nie.”
Die 16-jarige Jacquelin het vir haar onderwyseres ’n Gedenkmaaluitnodiging gegee en verduidelik hoe belangrik die geleentheid is. Tot haar verbasing het haar onderwyseres gekom. Aangesien die program by een van die Byeenkomssale van Jehovah se Getuies gehou is, het Jacquelin haar onderwyseres ná die program op ’n toer van die kompleks geneem. Die onderwyseres was beïndruk met hoe skoon en georganiseerd alles is, en veral met die feit dat die hele kompleks deur vrywilligers gebou is en in stand gehou word. Nadat die onderwyseres gesê het hoeveel sy die toespraak geniet het, het sy gevra: “Hoe kan ek die Bybelstudie kry waarvan die spreker gepraat het?” Jacquelin het verheug geantwoord: “Ek sal dit met Juffrou hou!” Jacquelin het begin om elke Maandag ná skool ’n Bybelstudie met haar onderwyseres te hou.
Suid-Afrika
’n Gemeente met nege verkondigers in ’n afgesonderde gebied het gewonder waarom hulle net een Gedenkmaaluitnodiging van die takkantoor ontvang het in plaas van die 500 wat hulle bestel het. Hulle het later uitgevind dat die plaaslike poskantoor nie kon vasstel wat die bestemming van die pakkie is wat deur die tak gepos is nie omdat die adres afgekom het. Poskantoorwerkers het die pakkie oopgemaak om te probeer vasstel wie die ontvanger of die afsender is. Toe hulle die Gedenkmaaluitnodigings sien, het hulle tot die slotsom gekom dat die uitnodigings versprei moet word; die poskantoorwerkers het dus ’n uitnodiging in elke posbus gesit en sodoende self die hele besending versprei. Die broers het bewus geword van die situasie toe hulle in plaas van ’n hele besending uitnodigings net ’n enkele uitnodiging in die gemeente se posbus kry. Maar hoe verheug was die nege verkondigers tog toe 42 die Gedenkmaal bywoon, van wie baie opgedaag het met hulle persoonlike uitnodiging wat in hulle posbus gesit is!
Italië
Patrizia het vir Gabriella, haar Bybelstudent, ’n Gedenkmaaluitnodiging gegee en verduidelik hoe belangrik dit is om daar te wees. Gabriella se vyfjarige seuntjie, Mattia, wat aandagtig na die gesprek geluister het, het gevra of hy ’n uitnodiging kan kry om vir sy onderwyseres te gee. Die volgende dag het Mattia die uitnodiging vir sy onderwyseres gegee en verduidelik hoe belangrik die Gedenkmaal is en dat hy regtig hoop dat sy kan kom. ’n Paar dae later het Mattia se onderwyseres by ’n oueraand vir Gabriella verduidelik dat Mattia se geloof haar so beïndruk het dat sy besluit het om die Gedenkmaal by te woon. Sy het saam met Gabriella en Mattia na die Gedenkmaal gegaan. Die onderwyseres het aandagtig na die toespraak geluister en was beïndruk met hoe goed al die kinders hulle gedra het. Agterna het sy gesê dat sy nou kan verstaan waarom die Gedenkmaal so belangrik is, net soos Mattia gesê het. Mattia het sedertdien vir sy onderwyseres My boek met Bybelverhale vir haar seun gegee, en Gabriella en Patrizia het gereël om verdere besprekings met haar te hê.
Mexiko
’n Ouer man het vir ’n Presbiteriaanse predikant getuig en hom na die Gedenkmaal genooi. Die predikant het die uitnodiging met graagte aanvaar en, tot die ouer man se verbasing, gevra of hy uitnodigings vir sy gemeentelede kan kry. Die broers was die aand van die Gedenkmaal bly om die predikant daar te sien opdaag met 40 van sy kerklidmate, wat elkeen ’n uitnodiging gehad het om by die deur te wys. Die predikant het gesê dat baie meer wou kom, maar hulle het gedink dat hulle dit nie sonder ’n uitnodiging kan bywoon nie. Die 11 verkondigers in hierdie gemeente was verheug om 191 by die Gedenkmaal te hê!
Australië
’n Jong man wat die Bybel saam met die Getuies gestudeer het, het vir ander by die gimnasium waar hy werk, van sy Bybelstudie begin vertel. Een van hulle was ’n vrou wat sy uitnodiging na die Gedenkmaal aanvaar het. As ’n tiener het sy die sang by ’n nabygeleë Koninkryksaal gehoor en haar ouers gevra of sy daarheen kan gaan, maar haar ouers het haar verbied om enigiets met Jehovah se Getuies te doen te hê. Sy het nietemin ’n paar vergaderinge bygewoon, maar kontak verloor toe hulle gesin weggetrek het. By die Gedenkmaal is sy voorgestel aan ’n suster wat ’n Bybelstudie met haar begin het. Sy het gemeentelike vergaderinge begin bywoon, en haar man het ook belangstelling begin toon. Intussen het die jong man wat by die gimnasium werk, as ’n ongedoopte verkondiger gekwalifiseer en streef hy nou daarna om gedoop te word.
Kazakstan
’n Belangstellende vrou het gesê dat sy nie die Gedenkmaal sou kon bywoon nie omdat sy klein kindertjies het. Maar die dag van die Gedenkmaal het die vrou se vyfjarige dogtertjie aangetrek en alleen Koninkryksaal toe gegaan. Toe die vrou besef dat haar dogtertjie weg is, het sy haar gou gaan soek. Sy het vermoed dat haar dogtertjie na die Gedenkmaal gegaan het en het haar toe ook by die Koninkryksaal gevind. Aangesien sy toe in elk geval by die Gedenkmaal was, het die ma besluit om langs haar dogtertjie te gaan sit, en sy het aandagtig na die spreker geluister.
WETLIKE BEVESTIGING VAN DIE GOEIE NUUS
Frankryk
Sedert 1996 het van die owerhede in Frankryk daarop aangedring dat die tak belasting moet betaal op die vergoeding wat lede van die Bethelgesin in Louviers ontvang. Maar op 28 Maart 2007 het die Administratiewe Hof van Parys beslis dat geen belasting betaal hoef te word nie, aangesien lede van die Bethelgesin nie werknemers is wat ’n salaris ontvang nie. Volgens die hof “bevind Jehovah se Getuies wat permanente lede van die Bethel in Louviers is, hulle in ’n verwantskap wat hoofsaaklik gegrond is op ’n geestelike verbintenis met hulle gemeenskap”. Hierdie beslissing bevestig die godsdienstige aard van die Bethelgesin se bedrywighede en is in ooreenstemming met ’n soortgelyke uitspraak wat deur ’n hoë administratiewe hof in Brasilië gelewer is.
In ’n ander geval het die stad Lyon geweier om sy munisipale saal aan Jehovah se Getuies te verhuur vir die Gedenkmaal. Maar op 15 Maart 2007 het ’n regter van die administratiewe hof die stad beveel om die saal aan Jehovah se Getuies te verhuur. Die stad het na die Staatsraad geappelleer, maar die Staatsraad het die uitspraak van die administratiewe hof bevestig en gesê dat die stad se optrede ’n “ernstige en duidelik onwettige skending is van die vryheid om te vergader, ’n fundamentele vryheid”. Die Staatsraad het die stad ook beveel om die regskoste van die plaaslike vereniging van Jehovah se Getuies te betaal.
Ondanks hierdie gunstige beslissing in Lyon is Jehovah se Getuies in Frankryk nog steeds die teiken van teenstanders, die media en selfs regeringsamptenare. Byvoorbeeld, in ’n openbare onderhoud in 2005 het ’n voormalige verteenwoordiger van die Franse Nasionale Vergadering Jehovah se Getuies daarvan beskuldig dat hulle “soos alle mafia-agtige bewegings volgens ’n piramidale struktuur georganiseer is”. Jehovah se Getuies het hierdie lasterlike stelling in die hof betwis, en in Julie 2007 het die Appèlhof in Rouen ’n uitspraak ten gunste van die Getuies gelewer en gesê dat die beskuldiger se “oordrewe stellings heeltemal ontbloot [was] van goeie trou [en] die perke van aanvaarbare vrye spraak oorskry het”. Die Franse regering probeer steeds om ’n onregverdige en onwettige belastingheffing op die Vereniging van Jehovah se Getuies af te dwing. Die saak is tans aanhangig by die Europese Hof van Menseregte (EHMR), en die broers is steeds vol vertroue dat Jehovah hulle onderskraag.
Oesbekistan
Meer as duisend voorvalle van arrestasies, aanhoudings of aanvalle op ons broers en susters is gedokumenteer. Die meeste van die arrestasies het gedurende die Gedenkmaal in 2005 en 2006 plaasgevind. Ons is egter bly om te berig dat daar in 2007 geen probleme in verband met die Gedenkmaal was nie. Maar verligting was van korte duur. Kort daarna is ’n broer en suster in hegtenis geneem en skuldig bevind aan die misdaad van godsdiensonderrig. Die broer, wat getroud is en twee kinders het, is tot twee jaar tronkstraf gevonnis en is onmiddellik opgesluit. Die suster is tot twee jaar korrektiewe arbeid gevonnis, wat behels dat die regering, as straf, 20 persent van haar salaris neem.
Georgië
Op 3 Mei 2007 het die EHMR ’n eenparige uitspraak teen die regering van Georgië gelewer omdat dit godsdiensgeweld teen Jehovah se Getuies geduld het en het die hof beveel dat die slagoffers vergoed word. Van Oktober 1999 tot November 2002 was daar 138 gewelddadige aanvalle teen Jehovah se Getuies. In party gevalle was die polisie teenwoordig, maar het hulle geweier om iets te doen om die slagoffers te beskerm. Die hof het beslis dat die vorige regering van Georgië, deur sy versuim om daadwerklik op te tree om ons broers teen die godsdiensekstremiste te beskerm, nie net sy verpligtinge onder die Europese Konvensie oor Menseregte geskend het nie, maar ook ons broers se godsdiensvryheid. Hierdie duidelike uitspraak dra ’n kragtige boodskap oor dat godsdiensvryheid nie geïgnoreer kan word nie en dat Jehovah se Getuies beskerm moet word selfs wanneer die meerderheid hulle teëstaan.
Eritrea
Vyf jaar nadat die regering streng begin optree het teen alle onafhanklike godsdiensgroepe wat nie onder die gesag val van die vier godsdienste wat deur die regering goedgekeur is nie, ondervind Jehovah se Getuies nog steeds hewige teenstand. Selfs wanneer ons broers in huise aanbid, word hulle in hegtenis geneem, gemartel en onder groot druk geplaas om hulle geloof te verloën. In April 2007 was daar nog steeds 24 Getuies van Jehovah in die tronk omdat hulle vergaderinge bygewoon het, gepreek het of ’n gewetensbeswaar teen militêre diens het. Drie van die Getuies in die tronk is 60 jaar of ouer, tien word in haglike toestande aangehou en drie is al sedert 1994 in die tronk. Hoewel verdere pogings om ons broers te help, nog nie suksesvol was nie, bly ons hoopvol dat hulle binnekort verligting sal ontvang en vertrou ons steeds op Jehovah wat sy knegte “van onderdrukking en van geweld” verlos.—Ps. 72:14.
Andorra
Ons broers het uiteindelik op 14 Desember 2006 die wetlike erkenning ontvang wat hulle al van 1973 af probeer verkry. Daar is meer as 150 Koninkryksverkondigers in Andorra.
Korea
Broers in Suid-Korea word al meer as 50 jaar lank tronk toe gestuur omdat hulle weier om militêre diens te doen. Vyf van hulle het as gevolg hiervan gesterf. Nadat hulle van alle regsmiddele in Suid-Korea gebruik gemaak het, het broer Joon en broer Tsjoi by die Verenigde Nasies se Komitee oor Menseregte appèl aangeteken teen hulle skuldigbevindings. Op 3 November 2006 het die komitee beslis dat Suid-Korea die broers se menseregte geskend het en beveel dat die broers vergoed moet word. Die komitee het Suid-Korea ook gemaan om maatreëls in te stel om te verseker dat ander gewetensbeswaardes nie gedwing word om te kies tussen ’n skending van hulle beginsels en ’n tronkvonnis nie. Gemiddeld 70 broers word elke maand tronk toe gestuur.
In die verlede het baie broers wat voor hierdie geskil te staan gekom het, bloot besluit om hulle te onderwerp aan hofbeslissings dat hulle ’n jaar en ’n half in die tronk moet sit. Maar in onlangser tye het die meeste van ons jong broers besluit om teen hulle skuldigbevindings te appelleer, sodat daar nou honderde appèlsake aan die gang is. Die Koreaanse regering het derhalwe aangekondig dat dit van voorneme is om ’n vorm van alternatiewe diens onder burgerlike toesig in te stel. Die tyd sal leer of dit wel sal plaasvind en of die reëling dan aanvaarbaar sal wees vir diegene wie se gewete hulle toelaat om alternatiewe diens te verrig.
Argentinië
In Julie 2007 het die Minister van Justisie en Menseregte ’n amptelike resolusie onderteken wat erken dat Daniel Victor Guagliardo ten onregte opgesluit is omdat hy weens sy Bybelopgeleide gewete geweier het om in die leër te dien. Hierdie beslissing sal moontlik ander tot voordeel strek wat ten onregte opgesluit is weens hulle gewetensbeswaar teen militêre diens.
Armenië
’n Strafsaak is teen 19 broers aanhangig gemaak toe hulle geweier het om alternatiewe diens te doen wat in werklikheid hulle Christelike neutraliteit sou skend. Toe, in September 2006, het ’n brief van die kantoor van die hoofaanklaer die broers ingelig dat die strafsaak teruggetrek is. Die regering het egter nog nie ’n program vir alternatiewe diens ingestel wat vir ’n Christen aanvaarbaar sou wees nie. Teen die middel van 2007 was daar dus 71 jong broers wat tronkvonnisse van tot drie jaar uitgedien het.
Vahan Bayatyan is een van die talle jong Getuies in Armenië wat gevonnis en in die tronk gesit is. Nadat hy ’n tronkvonnis van een en ’n half jaar opgelê is, het die aanklaer ’n strenger vonnis gevra en aangevoer dat broer Bayatyan se gewetensbeswaar “ongegrond en gevaarlik” is. Die appèlhof het hiertoe ingestem en die tronkvonnis met ’n jaar verleng, en die beslissing is deur die Hooggeregshof bekragtig. Broer Bayatyan het toe ’n aansoek by die EHMR ingedien. Die EHMR het die aansoek goedgekeur, wat aangedui het dat die hof bereid is om die saak breedvoerig te ondersoek. Ons hoop dat ’n suksesvolle uitslag in hierdie saak broer Bayatyan en ander wat voor dieselfde geskil te staan kom, sal help.
Azerbaidjan
Hoewel Jehovah se Getuies wetlik geregistreer is in Azerbaidjan, het ons broers en susters nog steeds met baie uitdagings te kampe. Byvoorbeeld, op 24 Desember 2006 was meer as 200 broers en susters en belangstellendes in Bakoe bymekaar vir ’n vreedsame bespreking van Bybelonderwerpe toe gewapende polisiemanne met televisiespanne en plaaslike amptenare daar opgedaag het om die vergadering stop te sit. Die polisie, wat nie ’n lasbrief gehad het nie, het die deur van die gehuurde gebou oopgebreek en dié wat daar was, aangehou. Ten minste twee van hulle is geslaan. Die polisie het beslag gelê op ’n klomp Bybellektuur, die bydraebussie met sy inhoud, regsdokumente en etlike rekenaars wat gebruik is om die Bybel en Bybellektuur te vertaal. Die meeste van dié wat aangehou is, is aan die einde van die dag vrygelaat. Maar onder hulle was ses buitelandse vrywilligers wat gedeporteer is omdat hulle na bewering “aan godsdienstige propaganda deelgeneem het”. Ons broers hier word tronkstraf opgelê wanneer hulle weier om militêre diens te doen. Hulle sukkel ook om lektuur in die land in te bring.
Israel
Op 5 Februarie 2007 het die Haifa-Distrikshof beslis dat die Haifa-Kongressentrum (ICC) teen Jehovah se Getuies gediskrimineer het deur hulle nie toe te laat om die ICC se saal vir ’n streekbyeenkoms te gebruik nie. Die hof het beveel dat die ICC deel van die regsonkoste as vergoeding betaal. Volgens die prokureur-generaal het die ICC “die basiese bestuursverpligting . . . om al sy kliënte met gelykheid te behandel, ’n verpligting wat in hierdie omstandighede geskend is”. Hierdie gunstige beslissing sal dit vir ons broers in Israel makliker maak om in groter groepe vir aanbidding te vergader.
Tadjikistan
Twee besendings van ons lektuur is deur doeanebeamptes gekonfiskeer, en die Ministerie van Kultuur is aangespoor om ’n verbod op ons lektuur en ons organisasie te plaas. In hierdie vyandige atmosfeer is twee Gileadopgeleide sendelinge gedwing om die land te verlaat. Toe, op 11 Oktober 2007, het die owerheid ’n verbod op die werk van Jehovah se Getuies geplaas. Appèl is teen al hierdie onregte aangeteken, en ons bid dat Jehovah dit moontlik sal maak vir die predikingswerk om voort te gaan in hierdie vrugbare veld, wat ’n vermeerdering van 14 persent gedurende die 2007-diensjaar gehad het.
Die Oekraïne
Die dag voordat ’n spesiale toespraak op 12 Mei 2007 by die L’viv-stadion gehou sou word, het die bestuur van die stadion voor druk van teenstanders geswig en die gebruik van die stadion gekanselleer. Daar is onmiddellik in verbinding getree met regeringsamptenare in die Oekraïne en in die Verenigde State om die bestuur van die stadion te oortuig dat Jehovah se Getuies geen bedreiging vir die vrede van die stad inhou nie. Besprekings was nog aan die gang die dag van die toespraak toe duisende Getuies van Jehovah uit verskillende dele van die Oekraïne per motor, bus en trein na L’viv begin stroom het. Ons broers het vreedsaam buite die geslote hekke van die stadion vergader en geduldig gewag terwyl hulle hartlike assosiasie geniet het en selfs Koninkryksliedere gesing het. Skielik, net 20 minute voordat die program moes begin, is die personeel van die stadion oorreed om die hekke oop te maak sodat die broers kon ingaan. Meer as 27 000 broers en susters het die stadion binnegestroom om ’n aanmoedigende toespraak deur die sone-opsiener te geniet.
Turkmenistan
Jehovah se Getuies is nie geregistreer in Turkmenistan nie. Ná ’n betreklik vreedsame tydperk het die owerheid daar ons broers weer eens begin vervolg. Maar die broers en susters vergader moedig dog versigtig en maak die goeie nuus aan hulle bure bekend (Matt. 10:16). Drie jong broers is in hegtenis geneem omdat hulle op grond van hulle gewete geweier het om militêre diens te doen. Al drie is skuldig bevind; twee is opgeskorte vonnisse gegee, maar een broer is tot een en ’n half jaar tronkstraf gevonnis. Omdat die toestande in tronke haglik is, is internasionale aandag op hierdie broer se situasie gevestig. Broers wat regsgeleerdes in ander lande is, is visums geweier sodat hulle nie die land kon binnegaan om ons broers in die hof te help verteenwoordig nie. Maar geen menseowerheid kan keer dat ons gebede om hulp die Allerhoogste bereik nie.—1 Tim. 2:1, 2.
Kazakstan
Ses amptenare van die aanklaer se kantoor het ’n godsdiensvergadering ontwrig wat in ’n suster se huis gehou is in ’n gebied waar Jehovah se Getuies nog nie geregistreer is nie. ’n Broer wat nie eens by die vergadering was nie en vyf susters is swaar beboet. Appèl is in al ses gevalle aangeteken.
Turkye
Op 31 Julie 2007 was die tak in Turkye verheug toe hulle bevestiging ontvang het dat die Vereniging vir die Ondersteuning van Jehovah se Getuies amptelik geregistreer is. Die registrasie het plaasgevind ná ’n proses van meer as twee jaar wat ’n hofsaak ingesluit het waarin die regering die grondwetlikheid van die tak se handves betwis het. Nadat ’n laer verhoorhof in Istanboel bevestig het dat die handves wettig is, het die regering na die Hooggeregshof geappelleer. Maar die Hooggeregshof het die verhoorhof se beslissing bekragtig, wat ons registrasie moontlik gemaak het. Die nuwe vereniging voorsien die tak van godsdienstige regspersoonlikheid sodat dit eiendom kan koop en besit, vergaderplekke vir byeenkomste kan huur, bydraes kan aanvaar en die regsbelange van Jehovah se Getuies in die hof kan verdedig.
Twee van Jehovah se Getuies wat daarvan beskuldig is dat hulle “mense gesteur het” terwyl hulle Koninkryksnuus Nr. 37 versprei het, is ’n boete opgelê. Die Sisli-Vredeshof van Istanboel het egter die boete gekanselleer en gesê dat “die bekendstelling van die publikasies van Jehovah se Getuies . . . binne die bestek van vryheid van denke en geloof val” en dat burgers van Turkye “die vryheid het om hulle opvattings te versprei”. Ons broers in Turkye het egter met ander uitdagings te kampe, soos die neutraliteitsgeskil, waarin ons broers wat dienspligtig is, tronkstraf of boetes opgelê kan word.
Soos uit party van die voorgaande verslae gesien kan word, appelleer Jehovah se Getuies dikwels na die Europese Hof van Menseregte wanneer Europese lande ons reg betwis om ons God te aanbid. Teen die middel van 2007 was daar 22 aansoeke voor hierdie hof aanhangig, oor kwessies soos neutraliteit, wetlike registrasie en vervolging. Ons broers en susters wat met hierdie uitdagings te kampe het, hetsy in Europa of elders, het beslis ons biddende ondersteuning nodig.—2 Kor. 1:10, 11.
GETROUHEID EN ONKREUKBAARHEID
In die geskiedkundige gedeelte van hierdie Jaarboek sal jy lees hoe ons broers in Rusland onkreukbaarheid gehandhaaf het gedurende die Sowjet-era toe daar ’n verbod op die werk van Jehovah se Getuies was. Hulle het hewige asook wrede teenstand ervaar. Maar selfs in lande waar ons ons werk in vryheid doen, probeer Satan en sy saad meedoënloos om ons onkreukbaarheid op subtieler maniere te ondermyn. Maar hoe bly maak dit Jehovah se hart tog wanneer sy knegte getrou bly! (Spr. 27:11). Hier is ’n paar ondervindinge wat toon hoe God se volk dwarsoor die wêreld geloof en lojaliteit in alledaagse situasies aan die dag lê.
Swede
’n Pioniersuster wat in ’n privaat hospitaal werk, het voortdurend te kampe met onsedelike toenadering van hospitaalpersoneellede. Sy het egter ’n doeltreffende metode gevind om sulke situasies te voorkom. In die eerste plek vertel sy nuwe werknemers so gou moontlik dat sy een van Jehovah se Getuies is, en sy meld dikwels dat sy getroud is. Sy gebruik elke moontlike geleentheid om medewerkers te vertel van alles wat sy en haar man in gemeen het en beklemtoon hulle sterk huweliksband. Wanneer sy ’n pasiënt met ’n dokter moet bespreek, spreek sy af om hom in die eetsaal te ontmoet waar daar ander mense is. Wanneer iemand onverwags in die vertrek inkom waar sy werk en die deur toemaak, bid sy onmiddellik tot Jehovah en is sy vriendelik maar professioneel.
Duitsland
Marian werk al 13 jaar by dieselfde maatskappy in Noord-Duitsland. Omdat hy skofte werk, was dit dikwels vir hom moeilik om die vergaderinge in die week by te woon. “Dit het my ongelukkig gemaak, want ek waardeer werklik ons vergaderinge”, verduidelik hy. “Ek het Jehovah herhaaldelik gevra om my te help om ’n manier te vind sodat ek al die vergaderinge kan bywoon.” Hy het gebid vir moed om sy onmiddellike hoof te nader, wat toe ingestem het dat Marian op vergaderingaande vroeg kan loop solank sy werk klaar is. Hierdie reëling het goed gewerk totdat sy hoof vervang is deur iemand wat Marian nie toegelaat het om vroeg te loop nie. Wat kon Marian doen? Hy vertel: “Ek het respekvol vir my nuwe hoof gesê dat ek met die bestuurder hieroor sal praat.” In die gesprek met die bestuurder het Marian ’n goeie getuienis gegee en verduidelik waarom hy vergaderinge wil bywoon. Die bestuurder het ingestem dat Marian op vergaderingaande vroeg kan loop, mits al die ander skofwerkers daartoe instem. Marian het toe sy kollegas bymekaargeroep om die situasie te verduidelik en het ook vir ’n hulle goeie getuienis gegee. Marian kan nou al die vergaderinge in die week bywoon. “Dit was ’n moeilike stryd om die vergaderinge te kan bywoon”, sê Marian, “maar vurige gebed tot Jehovah het my krag gegee wat bo die normale is.”
Brittanje
Vir Sophie, wat 16 jaar oud is, is die feit dat sy voortdurend na skoolpartytjies genooi word, ’n toets van haar geloof. “Hoewel party van die geleenthede lekker klink”, sê sy, “weet ek dat ek spyt sal wees as ek gaan omdat situasies kan ontstaan wat op die lange duur skadelik kan wees. ’n Meisie het my onlangs na ’n partytjie genooi en beklemtoon dat dit net ’n ‘geselligheid’ is. Ek het later uitgevind dat dit daardie naweek ook haar verjaarsdag was. Ek was bly dat ek nie gegaan het nie, want ek het agterna gehoor dat baie van haar skoolmaats dronk geword het terwyl haar ouers die aand weg was. Dit is waarom ek liewer wil ontspan saam met persone van verskillende ouderdomme in die waarheid wat my geestelik sal aanmoedig. Ek en my broer nooi dikwels jonger sowel as ouer mense vir ’n musiekaand, ’n braaivleis of ’n staptog. Wanneer mense my nou vra om saam met hulle na ’n partytjie te gaan, vra ek my af hoe dit my verhouding met Jehovah sal raak. Ek het besef dat jy nooit iets misloop as jy doen wat reg is nie.”
Italië
Meisies by die skool het dikwels toenadering gesoek tot die 17-jarige Giovanni, maar een meisie was meer opdringerig as die res. Toe sy sien dat Giovanni geen aandag aan haar skenk nie, het sy vir hom ’n brief geskryf: “Ek dink ons pas goed bymekaar. Ek voel aangetrokke tot jou. Ek hou van jou persoonlikheid, en dis nie al nie. Ek hoop jy neem die regte besluit. Met al my liefde.” Sy het die brief afgesluit met haar naam en dit met ’n lipstiffiesoen verseël. “Ek moet erken dat die volgende paar dae moeilik was”, sê Giovanni. “Ek het my afgevra of ek ooit weer so ’n mooi meisie sal ontmoet. Toe my skoolmaats hiervan te hore kom, het hulle my aangespoor om ja te sê. Hulle het gesê: ‘Dis ’n kans wat jy nie moet laat verbygaan nie, en jy sal dom wees om nee te sê.’ Dit het egter vir my gevoel of ek my Christelike identiteit verloor. Ek het tot Jehovah gebid en met my ouers gepraat—wat aanvanklik verstom was, want hulle het nie besef dat ek met sulke situasies te kampe het nie. Ons het saam intensiewe Bybelstudie gedoen, veral in die boek Vrae wat jongmense vra—Antwoorde wat werk. Ek het ook met geestelik ryp broers in die gemeente gepraat. Op die ou end het ek die regte besluit geneem en die meisie se aanbod verwerp. Ek moet erken dat my skoolmaats nou groter respek vir my het as gevolg van my standvastigheid.”
Mexiko
“Toe ek net 19 jaar oud was”, vertel die 59-jarige Antonio, wat al 37 jaar lank gedoop is, “is daar vasgestel dat ek gewrigsrumatiek het. Dit was baie frustrerend om aan ’n siekte te ly wat veroorsaak het dat ek heeltemal gestremd is en al 35 jaar aan ’n rolstoel gekluister is. Ek raak soms moedeloos. Maar dit versterk my om met Christelike bedrywighede besig te bly in die mate dat my gesondheid dit toelaat.” Sewe jaar gelede is Antonio se situasie verder bemoeilik deur die dood van sy moeder, wat na hom omgesien het. Hoe sou Antonio oor die weg kom? “Sedertdien”, vertel hy, “het ek gesien dat Jehovah nie sy knegte in die steek laat nie, maar die nodige hulp voorsien. Die gemeente het gereël dat ’n broer na my kyk, en party broers help finansieel om in my basiese behoeftes te voorsien.” Antonio smag na die tyd wanneer al die Koninkryksbeloftes vervul sal word.
“MAAK DIE PLEK VAN JOU TENT WYER”
“Maak die plek van jou tent wyer. En laat hulle die tentdoeke van jou grootse woning uitspan” (Jes. 54:2). Die wonderlike vervulling van hierdie profetiese woorde kan gesien word in die immertoenemende behoefte aan meer plekke van aanbidding en groter takfasiliteite. Benewens al die ander bouwerk wat die afgelope jaar regoor die aarde gedoen is, was die toewyding van die volgende ses takke in die besonder ’n bron van groot vreugde vir Jehovah se Getuies.
Puerto Rico
Net 13 jaar nadat die laaste takkompleks voltooi is, was dit nodig om aan te bou omdat etlike afdelings gegroei het. Die toewydingstoespraak is Saterdag 16 September 2006 gehou deur David Splane, ’n lid van die Bestuursliggaam.
Colombia
Broers en susters uit 30 lande het op 11 November 2006 by die tak in Colombia bymekaargekom om die toewyding te geniet van die uitgebreide fasiliteite by Facatativá, 42 kilometer noordwes van Bogotá. Daar was 3 605 teenwoordig. Baie wat mekaar 30 of 40 jaar laas gesien het, het mekaar liefdevol omhels, en almal het die toewydingstoespraak geniet wat gehou is deur Gerrit Lösch, ’n lid van die Bestuursliggaam.
Fidji
Net vyf minute se stap vanaf die middel van Fidji se hoofstad, Soewa, is ’n pragtige takkantoor wat op die hawe uitkyk. Geoffrey Jackson, ’n lid van die Bestuursliggaam, het Saterdag 11 November 2006 die toewydingstoespraak voor ’n gehoor van 410 gehou.
Burundi
Die 25ste November 2006 was ’n onvergeetlike dag vir Jehovah se Getuies in hierdie pragtige land in Sentraal-Afrika. Die 1 141 uit 11 lande wat daar teenwoordig was, was verheug om saam met Guy Pierce, ’n lid van die Bestuursliggaam, deel te hê aan die toewyding van die pragtige nuwe takfasiliteite. Jehovah se seën is duidelik, en die vooruitsigte is goed dat nog baie Jehovah saam met ons sal begin aanbid.
Rwanda
Ná ’n stormagtige geskiedenis van 30 jaar, met inbegrip van verbooie en burgeroorlog, was ons broers en susters in Rwanda verheug om Guy Pierce by die toewyding te hê van hulle pragtige nuwe takkantoor, wat deur lieflike tuine omring is.
Ondanks die tragiese gebeure van die volksmoord, waartydens ’n aantal broers doodgemaak is, floreer Jehovah se werk nog steeds in hierdie land wat bekend staan as “Die land van duisend heuwels”. Die 553 wat die toewydingsprogram Saterdag 2 Desember 2006 geniet het, het 112 afgevaardigdes uit 15 lande ingesluit.
Uganda
Die nuwe tak in die suidelike buitewyke van die hoofstad, Kampala, is Saterdag 20 Januarie 2007 toegewy. Die 665 wat daar teenwoordig was, het 170 afgevaardigdes van sowat 20 takke ingesluit, asook Anthony Morris, ’n lid van die Bestuursliggaam, wat die toewydingstoespraak gehou het.
“JEHOVAH HET IETS GROOTS GEDOEN”
Ons het sonder twyfel rede tot vreugde wanneer ons dink aan Jehovah se wonderlike werke gedurende die afgelope jaar. Ons kan eendragtig die waarderende woorde van die psalmis beaam: “Jehovah het iets groots gedoen deur wat hy met ons gedoen het. Ons het vreugdevol geword.”—Ps. 126:3.
[Venster/Prent op bladsy 9]
Werklik ’n wêreldwye kampanje
’n Aantal mense op verskillende plekke het gewonder of die Koninkryksnuus werklik wêreldwyd versprei word. ’n Skeptiese huisbewoner in Brasilië het byvoorbeeld vir die verkondiger gesê om te wag terwyl hy ’n vriend in die Verenigde State bel om uit te vind of hy dit ook ontvang het. “Ja”, het die vriend geantwoord, “ek het tien minute gelede een gekry.” Die huisbewoner was beïndruk en het die Koninkryksnuus geneem en belowe om dit noukeurig te lees.
[Prent op bladsy 12]
Daar was net een uitnodiging in die gemeente se posbus
[Prent op bladsy 25]
Antonio is gereed om in die bediening uit te gaan
[Prente op bladsy 28, 29]
Toewydings van takke
Puerto Rico
Rwanda
Colombia
Burundi
Fidji
Uganda