Hoop vir artritislyers

“ARTRITIS is nie ’n vername doodsoorsaak soos hartsiekte of kanker nie”, sê dr. Fatima Mili, “maar dit het ’n groot uitwerking op die [lyer se] lewensgehalte.” Artritis kan alle aspekte van iemand se lewe raak. Voor watter probleme kom artritislyers te staan? Kan dit die hoof gebied word?

Katia,a wat 28 is en in Italië woon, sê: “Vandat ek op 20-jarige ouderdom met artritis gediagnoseer is, het my hele lewe verander. As gevolg van die pyn moes ek my werk opgee en my loopbaan in die voltydse bediening laat vaar.” Pyn is ’n algemene probleem onder artritislyers. Alan, wat 63 is en in Engeland woon, sê: “Daar is altyd pyn iewers in jou liggaam, al is dit nie so erg nie.” Tamheid is nog ’n probleem. “Selfs al sou ’n mens die pyn en swelling kon verdra”, sê Sarah, wat 21 is, “is die moegheid ondraaglik.”

Emosionele pyn

Volgens die 61-jarige Setsoeko, van Japan, kan die feit dat ’n mens elke dag chroniese pyn verduur, “jou [ook] emosioneel en verstandelik uitput”. Trouens, net om ’n potlood of die telefoon te probeer vashou, kan ’n uitdaging wees! Kazoemi, wat 47 is, sê: “Selfs gewone dinge wat ’n kind kan doen, het vir my onmoontlik geword.” Die 60-jarige Janice, wat nie meer lank op haar voete kan wees nie, sê: “Dit is ontmoedigend, want ek kan nie meer doen wat ek voorheen gedoen het nie.”

Sulke beperkings kan veroorsaak dat ’n mens gefrustreerd en negatief oor jouself voel. Gakoe, wat 27 is, is een van Jehovah se Getuies en hy sê: “Omdat ek nie ’n volle deelname aan die evangelisasiewerk kan hê of gemeentelike toewysings kan uitvoer nie, voel ek heeltemal nutteloos.” Francesca, wat met artritis sukkel vandat sy twee jaar oud is, sê dat ’n mens “al hoe dieper en dieper in ’n draaikolk van wanhoop ingesuig word”. Sulke wanhopige gevoelens kan ’n mens se geestelikheid benadeel. Joyce, ’n Getuie van Suid-Afrika, erken dat sy van Christelike vergaderinge af begin wegbly het. “Ek het net nie daarvoor kans gesien om enigiemand te sien nie”, verduidelik sy.

’n Lyer kan ook baie vrese oor die toekoms hê—vrees dat jy nie meer sal kan rondbeweeg nie en van ander afhanklik sal wees, vrees dat daar niemand sal wees wat jou sal versorg nie, vrees dat jy kan val en bene breek en vrees dat jy nie vir jou gesin sal kan sorg nie. Joko, wat 52 is, erken: “Wanneer ek sien hoe my gewrigte misvorm begin raak, word ek bang dat dit sal vererger.”

Gesinslede sal moontlik ook emosionele pyn ervaar omdat hulle elke dag sien hoe hulle geliefde ly. Sommige egpare kan selfs groot spanning in hulle huwelik verduur. ’n Vrou in Engeland, met die naam Denise, sê: “Nadat ons 15 jaar getroud was, het my man gesê: ‘Ek kan nie langer met jou artritis saamleef nie!’ Hy het my en ons 5-jarige dogtertjie verlaat.”

Artritis hou dus groot uitdagings vir lyers sowel as hulle gesin in. Nogtans is daar baie wat dit met welslae die hoof bied! Kom ons kyk hoe party dit regkry.

Neem jou beperkings in ag

As jy ’n artritislyer is, is dit baie belangrik dat jy genoeg rus kry; dit kan tamheid verminder. Dit beteken egter nie dat jy jou aan alle bedrywighede moet onttrek nie. Timothy verduidelik: “Jy moet aktief bly sodat die artritis jou nie verstandelik beheer nie, want as dit gebeur, sal jy net daar sit en die pyn voel.” Die rumatoloog William Ginsburg van die Mayo-kliniek sê: “Daar is ’n baie fyn onderskeid tussen te veel doen en te min doen. Soms moet mense daaraan herinner word dat hulle hulle pas moet verslap en hulle siekte in ag moet neem.”

Dit kan beteken dat jy jou beskouing van jou beperkings moet verander. Daphne, van Suid-Afrika, vertel: “Ek moes realisties wees en besef dat ek nog die vermoë het om sekere dinge te doen; ek moes dit net teen ’n baie stadiger pas doen. Ek doen eerder min op ’n slag, en dan raak ek nie angstig of gefrustreerd nie.”

Dit is ook ’n goeie idee om vertroud te raak met verskeie hulpmiddels wat dalk beskikbaar is en dit miskien met jou dokter of fisioterapeut te bespreek. Keiko vertel: “Ons het ’n hysstoel laat installeer. Om deurhandvatsels te draai, het my gewrigte seergemaak, en daarom het ons dit verander. Nou kan ek al die deure oopmaak deur met my kop daarteen te stoot. Ons het al die krane in die huis met die hefboomtipe vervang sodat ek ten minste van die huiswerk kan doen.” ’n Ander artritislyer met die naam Gail sê: “My motor- en huissleutel is aan ’n lang handvatsel vas sodat ek dit makliker kan draai. My kam en borsel is op verlengstukke en kan in verskillende posisies verstel word sodat ek my hare kan kam en borsel.”

Gesinsondersteuning—“’n bron van krag”

Carla, van Brasilië, sê: “My man se ondersteuning was onontbeerlik. Die feit dat hy saam met my dokter toe gegaan het, het my moed gegee. Ons het saam geleer watter uitwerking die siekte op my liggaam het, wat die simptome is en watter behandeling nodig sou wees. Ek het beter gevoel omdat hy verstaan het wat ek deurmaak.” Ja, mans of vrouens wat die beperkings van hulle maat aanvaar en wat gewillig is om te leer wat sy of haar siektetoestand behels, kan ’n groot bron van krag en ondersteuning wees.

Bette het byvoorbeeld skoonmaakwerk begin doen toe haar man se artritis sy konstruksiewerk beperk het. Kazoemi se man het haar nie net versorg nie, maar ook die huiswerk gedoen wat sy nie kon doen nie. Hy het ook hulle kinders geleer om te doen wat hulle kon om te help. Kazoemi sê: “My man was ’n bron van krag. Sonder sy hulp sou ek baie slegter daaraan toe gewees het.”

’n Vrou met die naam Carol, van Australië, gee hierdie raad: “Wees versigtig om nie te veel bedrywighede te beplan nie. Ek voel maklik nutteloos as ek nie kan doen wat die res van die gesin doen nie.” Gesinsondersteuning wat met ware begrip en bedagsaamheid gegee word, kan vir lyers ’n bron van krag wees.

Geestelike hulp

Katia sê: “Wanneer iemand aan ’n siekte soos dié ly, is hy daarvan oortuig dat niemand weet wat hy deurmaak nie. Daarom is dit belangrik dat ’n mens jou tot Jehovah God wend, in die wete dat hy werklik ons liggaamlike en emosionele toestand verstaan (Psalm 31:8). Omdat ek ’n goeie verhouding met hom het, het dit my die gemoedsrus gegee om amper met ’n kalmte van gees met my siekte saam te leef.” Die Bybel noem Jehovah heel gepas “die God van alle vertroosting, wat ons in al ons verdrukking vertroos”.—2 Korintiërs 1:3, 4.

Gebed kan dus ’n kragtige bron van vertroosting wees vir iemand wat chroniese pyn ondervind. Kazoemi vertel: “Gedurende die lang nagte wanneer ek weens die pyn nie kon slaap nie, het ek in trane my hart voor Jehovah uitgestort en hom gevra om my krag te gee om die pyn te verduur en gebid vir wysheid sodat ek al my probleme die hoof kan bied. Jehovah het beslis na my geluister.” Ook Francesca het God se liefdevolle ondersteuning ondervind. Sy sê: “Ek het gesien hoe die woorde in Filippense 4:13 vervul word: ‘Vir alles is ek sterk genoeg deur hom wat my krag gee.’”

Jehovah God voorsien dikwels ondersteuning deur middel van die Christengemeente. Gail vertel byvoorbeeld van die hulp wat sy van haar geestelike broers en susters in die plaaslike gemeente van Jehovah se Getuies ontvang het. “Hulle liefde het my gehelp om nie neerslagtig te raak nie”, sê Gail. Toe Keiko gevra is: “Is daar enigiets waaraan jy kan dink wat jou lewe aangenaam gemaak het?” het sy eweneens geantwoord: “Ja, al die liefde en simpatie wat ek van almal in die gemeente ontvang!”

In gemeentes van Jehovah se Getuies neem die opsieners die leiding daarin om sulke ondersteuning te gee. Setsoeko sê: “Ek kan nie beskryf watter groot uitwerking dit op iemand het wat met ’n siekte worstel, wanneer die ouer manne luister en vertroosting gee nie.” Maar ’n artritislyer met die naam Daniel herinner ons aan hierdie feit: “Ons geestelike broers en susters kan net help as ons hulle toelaat.” Daarom is dit belangrik dat lyers met mede-Christene in aanraking bly en hulle bes doen om gemeentelike vergaderinge by te woon (Hebreërs 10:24, 25). Daar kan hulle die geestelike aanmoediging ontvang wat nodig is om te volhard.

Lyding sal eindig

Artritislyers is dankbaar vir die mediese vooruitgang wat tot dusver gemaak is. Maar selfs die beste behandelingsmetodes kan nie ware genesing teweegbring nie. Op die lange duur sal lyers die grootste vertroosting vind as hulle hulle geloof stel in God se beloftes van ’n nuwe wêreld (Jesaja 33:24; Openbaring 21:3, 4).b In daardie wêreld “sal die lamme spring soos ’n takbok” (Jesaja 35:6). Artritis en al die ander siektes wat die mensdom teister, sal vir ewig iets van die verlede wees! Peter, wat aan artritis van die ruggraat ly, sê gevolglik: “Ek kan ’n lig sien aan die einde van hierdie donker tonnel waardeur ek reis.” ’n Christenvrou met die naam Giuliana sê eweneens: “Ek beskou elke dag wat verbygaan as ’n stryd wat ek gewen het, een dag minder waarin ek hoef te volhard voordat die einde kom!” Ja, die tyd wanneer nie net artritis iets van die verlede sal wees nie, maar ook alle ander lyding tot ’n einde sal kom, is op hande!

[Voetnote]

[Prente op bladsy 10]

Daar is baie hulpmiddels wat lyers help om ’n produktiewe lewe te lei

[Prent op bladsy 12]

Liefdevolle ondersteuning kan by die Christelike vergaderinge gevind word