Wat is daarmee verkeerd om te dobbel?

“Ongeveer 290 000 Australiërs is probleemdobbelaars en is verantwoordelik vir verliese van meer as [R35 miljard] per jaar. Dit is nie net rampspoedig vir hierdie probleemdobbelaars nie, maar ook vir die nagenoeg 1,5 miljoen mense wat direk deur hulle geraak word as gevolg van bankrotskap, egskeiding, selfmoord en verlore werktyd.”—J. Howard, eerste minister van Australië, 1999.

JOHN, wat in die vorige artikel gemeld is, het ’n probleemdobbelaar geword.a Hy het na Australië getrek, waar hy met Linda getroud is, wat ook gedobbel het. John se verslawing het vererger. Hy sê: “Ek het later nie meer loterykaartjies gekoop nie, maar verder gegaan en op resiesperde gewed en by casino’s gedobbel. Op die ou end het ek byna elke dag gedobbel. Ek het soms my hele salaristjek weggedobbel en niks oorgehad om die verband op die huis te betaal of kos vir my gesin te koop nie. Selfs wanneer ek baie geld gewen het, het ek aangehou dobbel. Die opwinding wat ’n mens ervaar wanneer jy wen, het my ’n verslaafde gemaak.”

Daar is baie mense soos John. Dit lyk of hele gemeenskappe dobbelkoors gekry het. Die tydskrif USA Today het gesê dat daar tussen 1976 en 1997 ’n verstommende toename van 3 200 persent was in die bedrag wat in gewettigde dobbelary in die Verenigde State verwed is.

“Vroeër is dobbelary as ’n sedelike en maatskaplike euwel beskou. Vandag is dit ’n sosiaal aanvaarbare tydverdryf”, sê die Kanadese koerant The Globe and Mail. Die koerant identifiseer een rede vir hierdie verandering in mense se gesindheid en sê: “Die verandering is die direkte gevolg van wat moontlik die duurste en langdurigste staatsondersteunde reklameveldtog in die Kanadese geskiedenis is.” Watter impak het pogings om dobbelary te bevorder, op party gemeenskappe gehad?

’n Epidemie van probleemdobbelary

Volgens ’n skatting wat deur die Mediese Fakulteit van die Harvard-universiteit se Afdeling oor Verslawings gedoen is, was daar in 1996 “7,5 miljoen probleem- en patologiese dobbelaars onder Amerikaanse volwassenes” en ’n bykomende “7,9 miljoen probleem- en patologiese dobbelaars onder Amerikaanse adolessente”. Hierdie syfers is ingesluit in ’n verslag wat deur die Nasionale Kommissie van Ondersoek oor die Impak van Dobbelary (NGISC) saamgestel is en aan die Amerikaanse Kongres voorgelê is. Die verslag het gemeld dat die aantal mense met dobbelprobleme in Amerika eintlik aansienlik meer kan wees as wat opgeteken is.

As gevolg van afdankings, gesondheidsprobleme, werkloosheidsuitkering en die koste van behandelingsprogramme word daar geskat dat probleemdobbelary die Amerikaanse gemeenskap elke jaar miljarde dollars kos. Hierdie syfer vertel ons bitter min van die menselyding wat deur probleemdobbelary veroorsaak word—die lyding wat gesinne, vriende en werksmaats moet deurmaak weens diefstal, bedrog, selfmoord, gesinsgeweld en kindermishandeling. ’n Australiese studie het bevind dat tot tien mense direk deur elke probleemdobbelaar geraak kan word. ’n Verslag van die Nasionale Navorsingsraad in die Verenigde State sê dat tot “50 persent van huweliksmaats en 10 persent van kinders fisies mishandel is deur die patologiese dobbelaar”.

Die verslawing kan oorgedra word

Soos met sommige siektes, wil dit voorkom of probleemdobbelary van ouer na kind oorgedra kan word. “Daar bestaan ’n groter moontlikheid dat die kinders van kompulsiewe dobbelaars hulle skuldig sal maak aan slegte gewoontes soos om te rook, te drink en dwelms te gebruik, en die kanse is groter dat hulle self probleem- of patologiese dobbelaars sal word”, sê die verslag van die NGISC. Die verslag waarsku ook dat “adolessente wat dobbel, ’n groter risiko as volwassenes loop om probleem- en patologiese dobbelaars te word”.

Dr. Howard J. Shaffer, die hoof van die Mediese Fakulteit van die Harvard-universiteit se Afdeling oor Verslawingstudies, sê: “Daar is al hoe meer bewyse wat daarop dui dat onwettige dobbelary onder jongmense ten minste net so vinnig toeneem soos die geleentheid om wettig te dobbel.” Wat die moontlikheid betref dat patologiese dobbelaars die tegnologie van die Internet kan misbruik, sê hy: “Soos crack-kokaïen die hele ondervinding om kokaïen te gebruik, verander het, dink ek elektronika gaan die hele dobbelervaring verander.”

Die dobbelbedryf word dikwels voorgestel as iets wat onskadelike pret verskaf. Maar vir adolessente kan dobbelary net so verslawend as enige dwelm wees en kan dit tot misdadige optrede lei. ’n Opname in die Verenigde Koninkryk het getoon dat “46 persent [van adolessente wat gedobbel het] van hulle gesin gesteel het” om met hulle gewoonte vol te hou.

Ten spyte van die voorgaande feite, regverdig een invloedryke dobbelvereniging die bevordering van dobbelary deur te sê: “Die oorgrote meerderheid van Amerikaners wat dit geniet om te dobbel, ondervind hoegenaamd geen probleem nie.” Selfs al voel jy dat dobbelary jou nie finansieel of fisies benadeel nie, ontstaan die vrae: Watter uitwerking het dobbelary op jou geestelikheid? Is daar goeie redes waarom jy dobbelary behoort te vermy? Die volgende artikel sal hierdie vrae bespreek.

[Voetnoot]

[Venster/Prente op bladsy 4, 5]

Het ek ’n dobbelprobleem?

Volgens die Amerikaanse Psigiatriese Vereniging kan die volgende punte op bladsy 5 as ’n maatstaf gebruik word om te bepaal of iemand ’n patologiese dobbelaar is (soms ook ’n kompulsiewe dobbelaar genoem). Die meeste gesaghebbendes is dit eens dat jy ’n probleemdobbelaar is as jy ’n paar van die volgende gedragspatrone openbaar, en as jy enigeen hiervan ondervind, loop jy die risiko om ’n probleemdobbelaar te word.

Beheptheid Jy is behep met dobbel—jy wil vorige dobbelervarings herleef, jy beplan die volgende geleentheid om te dobbel of jy dink aan maniere om geld te kry waarmee jy kan dobbel.

Toleransie Jy moet met al hoe groter bedrae geld dobbel om die verlangde graad van opwinding te behaal.

Onttrekking Jy is rusteloos of geïrriteerd wanneer jy probeer om minder te dobbel of om op te hou.

Ontvlugting Jy dobbel as ’n manier om jou probleme te ontvlug of gevoelens van hulpeloosheid, skuld, angstigheid of depressie te verlig.

Inhaal van skade Nadat jy geld in ’n dobbelspel verloor het, keer jy dikwels op ’n ander dag terug om dit te probeer terugwen. Sodoende probeer jy jou skade inhaal.

Leuens Jy vertel leuens aan gesinslede, terapeute of ander sodat hulle nie moet agterkom hoe betrokke jy by dobbelary is nie.

Gebrek aan selfbeheersing Jy het herhaaldelik probeer om dobbelary op te gee, te beheer of te verminder, maar was onsuksesvol.

Onwettige dade Jy het jou aan onwettige dade skuldig gemaak, soos bedrog, diefstal of verduistering, om geld te kry waarmee jy kan dobbel.

Belangrike verhouding op die spel geplaas Jy het ’n belangrike verhouding, ’n opleidings- of beroepsgeleentheid of ’n werk op die spel geplaas of verloor weens jou dobbelary.

Deur ander uitgehelp Jy het op ander staatgemaak om jou van geld te voorsien sodat jy uit ’n finansiële verknorsing kon kom wat deur jou dobbelary veroorsaak is.

[Erkenning]

Bron: Nasionale Meningspeilingsentrum by die Universiteit van Chicago, Gemini-navorsing en die Lewin-groep.

[Venster/Prent op bladsy 7]

Die werklike boodskap in loteryadvertensies

“Die bevordering van loterye . . . kan beskou word as opvoeding oor waardes, iets wat mense leer dat dit onskadelik of selfs goed is om te dobbel”, sê navorsers van Duke-universiteit, in die Verenigde State, in ’n verslag wat voorgelê is aan die Nasionale Kommissie van Ondersoek oor die Impak van Dobbelary. Watter uitwerking het loteryadvertensies werklik op die gemeenskap? Die verslag sê: “Dit is waarskynlik nie ’n oordrywing om te sê dat loteryadvertensies ’n ondermynende boodskap oordra nie—naamlik dat sukses daarvan afhang of jy die regte nommer kies. Hierdie verkeerde ‘opvoedingsinisiatief’ wat deur loteryagentskappe uitgedra word, kan die ironiese uitwerking hê dat dit op die lange duur staatsinkomste kan verminder deurdat dit ekonomiese groei verminder. Veral as die loteryreklame mense minder geneig maak om te werk, te spaar en geld in hulle eie geleerdheid en opleiding te steek, sal dit uiteindelik produktiwiteitsgroei belemmer. Hoe dit ook al sy, om geld op ’n wonderwerk te verwed, is nie die formule vir sukses wat ons gewoonlik aan ons kinders leer nie.”

[Venster/Prent op bladsy 8]

Elke huis ’n casino

Teen ’n fraksie van die koste om nuwe dobbelplekke te bou, skep dobbelorganisasies nou Webruimtes wat enige huis met ’n rekenaar wat aan die Internet gekoppel is, in ’n virtuele casino kan verander. In die middel-1990’s was daar sowat 25 dobbelruimtes op die Internet. In 2001 was daar meer as 1 200 ruimtes, en die inkomste uit dobbelary op die Internet het elke jaar verdubbel. In 1997 het dobbelruimtes $300 miljoen gemaak. In 1998 het hulle ’n verdere $650 miljoen gemaak. In 2000 het Internet-dobbelruimtes $2,2 miljard verdien, en teen 2003 sal hierdie bedrag “na verwagting tot $6,4 miljard styg”, sê ’n Reuters-nuusverslag.

[Prent op bladsy 6]

Probleemdobbelary veroorsaak onder andere dat gesinne nie geld vir kos het nie

[Prent op bladsy 7]

Dobbelary onder jongmense neem teen ’n skrikwekkende tempo toe

[Prent op bladsy 8]

Die kanse is groter dat die kinders van kompulsiewe dobbelaars self probleemdobbelaars sal word