“Opgesluit weens hulle geloof”
DEUR ONTWAAK!-MEDEWERKER IN POLE
DIE woorde Arbeit Macht Frei (Arbeid maak vry) kan tot vandag toe op die ysterhekke van die Auschwitz-konsentrasiekamp in Suid-Pole, sowat 60 kilometer van die Tsjeggiese grens af, gesien word.a Tog weerspreek daardie woorde wat met die meeste mense gebeur het wat tussen 1940 en 1945 by daardie hekke ingegaan het. Gedurende daardie jare het die Nazi’s meer as ’n miljoen mense in Auschwitz doodgemaak. Individue van een groep kon egter te eniger tyd hulle vryheid terugkry.
Wat moes hierdie mense vir hulle vryheid betaal? Enige gevangene wat een van Jehovah se Getuies was en wat ’n dokument geteken het dat hy of sy nie meer aktief as ’n Getuie sou dien nie, kon vrygelaat word. Wat het die meeste van hulle besluit? Die geskiedkundige István Deák sê dat die Getuies, “soos die vroeë Christene, eerder deur leeus verslind sou word as om selfs iets kleins op die altaar van die Romeinse keiser te offer”. Hierdie standpunt verdien beslis om onthou te word, en dit word wel onthou.
’n Tentoonstelling wat uitsluitlik oor die Getuies gehandel het, is twee maande lank, vanaf 21 September 2004, in die hoofsaal van die Auschwitz-Birkenau-staatsmuseum gehou. Die tentoonstelling het hierdie gepaste tema gehad: “Opgesluit weens hulle geloof—Jehovah se Getuies en die Nazi-regime.” Dit het bestaan uit 27 geskiedkundige uitstallings wat uitgebeeld het hoe vasbeslote die Getuies was om tydens die Nazi-era hulle Christelike neutraliteit te handhaaf.
Baie besoekers is ontroer deur die afskrif van ’n brief wat Deliana Rademakers van Nederland gestuur het terwyl sy in die gevangenis was. Sy het aan haar familie geskryf: “Ek het belowe om Jehovah se wil te doen. . . . Wees moedig en vreesloos. Jehovah is met ons.” Deliana is in 1942 na Auschwitz gedeporteer, waar sy binne drie weke gesterf het.
Daar was altesaam ongeveer 400 Getuies in Auschwitz. Drie van die oorlewendes was by die opening van die tentoonstelling teenwoordig, waar hulle hulle ondervindinge vertel het en joernaliste se vrae beantwoord het. Hulle het dieselfde innerlike krag gehad wat hulle in staat gestel het om die toestande in die kamp te oorleef.
Die navorser Teresa Wontor-Cichy, wat aan die Staatsmuseum verbonde is, het in haar boek Imprisoned for Their Faith—Jehovah’s Witnesses in Auschwitz Concentration Camp geskryf: “Die standpunt van hierdie groepie het ’n positiewe invloed op ander gevangenes gehad, en hulle daaglikse, ferm weerstand het ander versterk in die oortuiging dat mense onder alle toestande getrou kan bly aan hulle beginsels.”
Die feit is dat gevangenisstraf en die dood niks nuuts is vir volgelinge van Jesus Christus nie, wat self weens sy geloof gearresteer en tereggestel is (Lukas 22:54; 23:32, 33). Jesus se apostel Jakobus is ook tereggestel. Die apostel Petrus is opgesluit en die apostel Paulus is verskeie kere geslaan en in die tronk gegooi.—Handelinge 12:2, 5; 16:22-25; 2 Korintiërs 11:23.
Jehovah se Getuies in Europa het eweneens gedurende die 1930’s en 1940’s ’n voortreflike voorbeeld van geloof in God gestel. Dit is prysenswaardig dat hulle geloof by Auschwitz erken word.
[Voetnoot]
a Auschwitz het in werklikheid uit drie hoofdele bestaan—Auschwitz I (hoofkamp), Auschwitz II (Birkenau) en Auschwitz III (Monowitz). Die meeste van die berugte gaskamers was in Birkenau.
[Prent op bladsy 10]
Drie Auschwitz-oorlewendes hou die bord met die titel van die tentoonstelling vas
[Prente op bladsy 11]
Deliana Rademakers en ’n brief wat sy geskryf het terwyl sy in die gevangenis was
[Erkenning]
Inlasfoto’s: Zdjęcie: Archiwum Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau
[Foto-erkenning op bladsy 10]
Toring: Dzięki uprzejmości Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau