Vrae van lesers

◼ Waarom sê Jesaja 11:6 in die New World Translation of the Holy Scriptures dat ‘die wolf werklik ’n ruk lank by die ramlam sal vertoef’? Sal sulke vrede dan nie blywend wees nie?

Die verkwikkende vrede in die diereskepping wat in Jesaja 11:6-9 voorspel word, sal blywend wees. Maar ’n noukeurige vertaling van Jesaja 11:6 toon dat sulke diere nie heeltyd by mekaar sal wees nie.

In die New World Translation of the Holy Scriptures sê Jesaja 11:6: “Die wolf sal werklik ’n ruk lank by die ramlam vertoef, en by die bokkie sal die luiperd self gaan lê, en die kalf en die jong maanhaarleeu en die welgevoede dier almal by mekaar; en ’n seuntjie wat nog maar klein is, sal leier oor hulle wees.”

In baie Bybelvertalings lui die vers soms: “Die wolf ook sal by die lam bly [of, “lewe”].” Sulke vertalings kan ’n beeld oordra van ’n wolf en ’n lam wat altyd maats is, asof in ’n nuwe familie- of woonreëling.

Maar die Hebreeuse woord wat met “bly” of “lewe” vertaal word, is gur. Volgens die leksikograaf William Gesenius beteken dit “om te vertoef, om ’n tyd lank te bly, om te woon soos nie by die huis nie, d.i. soos ’n vreemdeling, buitelander, gas” (A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, vertaal deur Edward Robinson). Die leksikon deur F. Brown, S. Driver en C. Briggs gee die betekenis “vertoef, bly vir ’n (bepaalde of onbep[aalde]) tyd, bly soos ’n nuweling . . . sonder oorspronklike regte”.

God het gur gebruik toe hy vir Abraham gesê het om in Kanaän ‘as vreemdeling te vertoef’. Die aartsvader sou nie die land besit nie, maar hy kon ’n inwoner onder beskerming daarin wees (Genesis 26:3; Exodus 6:2-4; Hebreërs 11:9, 13). Jakob het eweneens gesê dat hy in die omgewing van Haran “as vreemdeling vertoef” het, want hy sou na Kanaän terugkeer.—Genesis 29:4; 32:4.

In die Paradys wat God binnekort tot stand gaan bring, sal diere en mense in vrede saamlewe. Die lam sal glad nie in gevaar verkeer deur by ’n wolf te wees of ’n kalf by ’n luiperd nie. Asof dit die kontras met vandag wil toon, dra die taal selfs die gedagte oor dat die wolf ’n inwoner sal wees wat deur die lam beskerm word.—Jesaja 35:9; 65:25.a

Maar sulke diere sal moontlik steeds hulle afsonderlike blyplekke hê. Party diere aard in die woude, ander in die vlaktes, nog ander in die kusgebiede of berge. Selfs in die tyd van die oorspronklike Paradys het God van ‘vee en wilde diere’ gepraat (Genesis 1:24). Vee was klaarblyklik daardie diere wat gewoonlik naby mense en hulle woonplekke gevind sou word. Hoewel die wilde dier nie wreed was nie, het hy waarskynlik verkies om ver van mense af te bly. Die wolf sal dus, soos Jesaja se profesie voorspel, “’n ruk lank by die ramlam vertoef”, maar hy sal nie heeltyd saam met sulke vee wees nie.

[Voetnoot]

[Foto-erkenning op bladsy 31]

Zoological Research Center, Tel-Aviv Hebrew University