Die belonings as bejaarde ouers geëer word
WARE aanbidders van God respekteer, eer en sorg vir hulle bejaarde ouers omdat hulle hulle liefhet. Dit is deel van hulle aanbidding. Die Bybel sê: “[Kinders of kleinkinders moet] eers leer om godvrugtige toegewydheid in hulle eie huisgesin te beoefen en om ’n verskuldigde vergoeding aan hulle ouers en grootouers te bly betaal, want dit is aangenaam in God se oë” (1 Timoteus 5:4). Hetsy ons oud of jonk is, dit is gepas dat ons ’n “verskuldigde vergoeding” aan ons ouers en grootouers betaal. Sodoende toon ons waardering vir hulle liefde, hulle harde werk en vir die feit dat hulle soveel jare lank vir ons gesorg het. Ons is immers ons lewe aan ons ouers verskuldig!
Let daarop dat die betaling van ’n verskuldigde vergoeding aan ouers en grootouers “aangenaam in God se oë” is. Dit hou verband met ons “godvrugtige toegewydheid”. Wanneer ons hierdie raad toepas, word ons dus beloon met die wete dat ons doen wat God behaag. Dit maak ons vreugdevol.
Dit bring vreugde mee wanneer ons aan ander gee, veral wanneer ons gee aan diegene wat milddadig aan ons gegee het (Handelinge 20:35). Wat ’n beloning hou dit tog in as ons optree in ooreenstemming met die Bybelbeginsel: “Gee jou vader en jou moeder rede tot verheuging, laat sy juig wat jou gebaar het”!—Spreuke 23:25, The New English Bible.
Hoe kan ons ’n verskuldigde vergoeding aan ons ouers en grootouers gee? Op drie gebiede: materieel, emosioneel en geestelik. Elkeen bring sy eie beloning mee.
Gee op materiële gebied
Diegene wat God dien, weet dat dit belangrik is om materieel vir hulle naasbestaandes te voorsien. Die apostel Paulus het vermaan: “As iemand vir dié wat syne is, en veral vir dié wat lede van sy huisgesin is, nie sorg nie, het hy die geloof verloën en is hy erger as ’n ongelowige.”—1 Timoteus 5:8.
Tunji en Joy woon in Wes-Afrika. Hoewel hulle finansieel in die knyp was, het hulle Joy se bejaarde ouers genooi om by hulle in te trek. Die vader was siek en is uiteindelik oorlede. Tunji onthou: “Toe my skoonpa gesterf het, het my skoonma my vrou styf vasgehou en gesê: ‘Julle het alles gedoen wat menslik moontlik was. Julle moet hoegenaamd nie voel dat jou pa se dood enigsins julle skuld was nie.’ Al verlang ons na ons pa weet ons dat ons die beste medisyne vir hom gekoop het en altyd probeer het om hom te laat voel dat ons hom lief en nodig het; ons het ons bes gedoen om ons godgegewe verantwoordelikheid na te kom. Daardie wete stel ons gerus.”
Nie almal is natuurlik in staat om ander materieel te help nie. ’n Man in Nigerië het gesê: “Hoe kan ’n mens vir iemand anders sorg as jy nie vir jouself kan sorg nie?” In die jare wat voorlê, kan die situasie in baie lande selfs vererger. Die Verenigde Nasies raam dat die helfte van die bevolking van Afrika suid van die Sahara binnekort in volslae armoede sal lewe.
As jou ekonomiese situasie sleg is, sal die ware verhaal van ’n behoeftige weduwee jou dalk vertroos. Toe Jesus op die aarde was, het hy gesien hoe ’n weduwee ’n klein bydrae in die tempelskatkis sit. Sy het net “twee muntstukkies van baie min waarde” gegee. Omdat Jesus haar situasie geken het, het hy nietemin gesê: “Ek sê vir julle in waarheid: Hierdie weduwee het, hoewel sy arm is, meer as hulle almal ingegooi. Want hulle almal het uit hulle oorvloed gawes ingegooi, maar hierdie vrou het in haar gebrek al die middele vir lewensonderhoud ingegooi wat sy gehad het.”—Lukas 21:1-4.
As ons eweneens ons bes doen om materieel vir ons ouers of grootouers te sorg, al is dit dalk min, sien en waardeer Jehovah dit. Hy verwag nie dat ons meer doen as wat ons kan nie. Ons ouers en grootouers sal waarskynlik dieselfde voel.
Gee op emosionele gebied
Om vir ons ouers en grootouers te sorg, behels meer as om bloot na hulle materiële behoeftes om te sien. Ons almal het emosionele behoeftes. Almal, ook bejaardes, het ’n begeerte om liefde te ontvang, om te voel dat iemand hulle nodig en lief het en om ’n gewaardeerde lid van die gesin te wees.
Mary, wat in Kenia woon, sorg al drie jaar vir haar bejaarde skoonma. Mary sê: “Afgesien van die feit dat ons in haar materiële behoeftes voorsien, praat ons altyd met haar. My skoonma kan nie veel werk in die huis doen nie, maar ons gesels en het baie goeie vriendinne geword. Partykeer praat ons oor God, en ander kere oor die mense in ons tuisdorp. Hoewel sy al in die negentig is, is haar geheue baie goed. Sy onthou en praat oor lewenservaringe toe sy ’n klein dogtertjie was, in die dae voor 1914.”
Mary sê voorts: “Dit is nie maklik om vir ’n bejaarde persoon te sorg nie, maar dit het ryk belonings gebring om haar by ons te hê. Ons het vrede en harmonie in die gesin. Ander in die gesin gee en doen ook nou graag dinge vir mekaar as gevolg van my voorbeeld. My man het meer respek vir my. En as my skoonma hoor dat enigiemand lelik met my praat, laat sy gou van haar hoor om my te verdedig. Niemand kan iets venynigs vir my sê wanneer sy in die omgewing is nie!”
Gee op geestelike gebied
Net soos dit belonings meebring wanneer ’n mens op materiële en emosionele gebied gee, is dit ook die geval met geestelike sake. Die apostel Paulus het aan die Christengemeente in Rome geskryf: “Ek verlang om julle te sien om julle die een of ander geestelike gawe te kan meedeel sodat julle standvastig gemaak kan word; of liewer, dat daar ’n uitwisseling van aanmoediging onder julle kan wees, deurdat elkeen aangemoedig word deur middel van die ander een se geloof, julle s’n sowel as myne.”—Romeine 1:11, 12.
Op dieselfde manier is dit gewoonlik wedersyds bemoedigend om op geestelike gebied te gee aan bejaardes wat God dien. Osondu, wat in Nigerië woon, vertel: “Wat my die meeste interesseer omtrent my grootouers is die geleentheid wat hulle my gee om ’n blik op die verlede te kry. My oupa vertel met glinsterende oë van die gebied waar hy in die vyftiger- en sestigerjare as ’n voltydse bedienaar gewerk het. Hy vergelyk die huidige gemeentestruktuur met hoe dinge was toe hy ’n Getuie geword het. Hierdie ondervindinge help my in my diens as ’n pionier.”
Ander in die Christengemeente kan ook help om aan bejaardes te gee. Tunji, wat vroeër genoem is, het verduidelik wat in sy gemeente gebeur het: “’n Jong pionierbroer wat ’n toewysing ontvang het om ’n openbare toespraak te hou, het die skets na my skoonpa gebring sodat hulle dit saam kon voorberei. Die Wagtoring-studiehouer het gekom en vir my skoonpa gesê: ‘Jy is ervare. Watter raad kan jy vir my gee wat my sal help verbeter.’ My skoonpa kon daardie ouer man goeie raad gee. Die broers het my skoonpa se naam verskeie kere in gemeentelike gebede genoem. Dit alles het hom geliefd laat voel.”
Voortreflike gedrag trek mense tot God aan
Soms wanneer ons eer en liefde aan ons ouers en grootouers betoon, trek ons mense tot God aan. Die apostel Petrus het geskryf: “Handhaaf voortreflike gedrag onder die nasies, sodat hulle, in die aangeleentheid waarin hulle teen julle spreek as boosdoeners, as gevolg van julle voortreflike werke waarvan hulle ooggetuies is, God . . . sal verheerlik.”—1 Petrus 2:12.
Andrew, ’n Christen- ouer man in Wes-Afrika, het twee keer per week 95 kilometer gereis om na sy siek vader, wat nie ’n gelowige was nie, om te sien. Hy vertel: “Toe ek een van Jehovah se Getuies geword het, het my pa my kwaai teëgestaan. Maar toe hy sien hoe ek vir hom sorg terwyl hy siek is, het hy my jonger broers en susters bly aanspoor: ‘Julle móét by julle broer se godsdiens aansluit!’ Dit het hulle gemotiveer, en nou is my pa se nege kinders almal Jehovah se Getuies.”
Dit kan ’n uitdaging wees om ons bejaarde ouers te eer en te versorg, veral in swaar ekonomiese tye. Maar wanneer Christene dit probeer doen, ontvang hulle baie belonings. Hulle geniet bowenal die vreugde wat ’n mens ervaar wanneer jy gee, asook die bevrediging van die wete dat hulle Jehovah God behaag, wat self die “Vader van almal” is.—Efesiërs 4:6.
[Venster op bladsy 6]
Goddelike raad vir diegene wat sorg ontvang en vir diegene wat dit gee
Wees aanmoedigend: “Laat elkeen van ons sy naaste behaag in wat goed is vir sy opbouing.”—Romeine 15:2.
Wees standvastig: “Laat ons derhalwe nie ophou om te doen wat voortreflik is nie, want op die regte tyd sal ons maai indien ons nie moeg word nie.”—Galasiërs 6:9.
Wees nederig: ‘Doen niks uit twisgierigheid of uit egotisme nie, maar ag met ootmoed die ander hoër as julleself.’—Filippense 2:3.
Doen goeie werke: “Laat elkeen aanhou om nie sy eie voordeel te soek nie maar dié van die ander persoon.”—1 Korintiërs 10:24.
Wees redelik: “Laat julle redelikheid aan alle mense bekend word.” —Filippense 4:5.
Betoon medelye: “Word goedhartig teenoor mekaar, vol tere medelye, en vergewe mekaar vryelik.”—Efesiërs 4:32.
[Prent op bladsy 7]
Jonger ouer manne kan by die ondervinding van bejaardes baat vind