Het jy geweet?
Waarom verbind die Bybel die aanbidding van die valse god Baäl met seksorgieë?
Die Kanaänitiese god Baäl was hoofsaaklik ’n vrugbaarheidsgod. Aanbidders van Baäl het geglo dat hy verantwoordelik is vir die vrugbaarheid van hulle landerye en hulle vee. Gevolglik “was seksuele dade by plaaslike tempels bedoel om die vrugbaarheid van die land te bevorder deur die stormgod Baäl en sy vrou Asjera aan te spoor om goddelike gemeenskap te hê, wat oorvloedige oeste en kuddes tot gevolg sou hê”, sê die naslaanwerk Manners and Customs in the Bible.
Die Kanaäniete het geglo dat Baäl gedurende die droë seisoen wanneer hy deur Mot, die god van droogte en die dood, oorweldig is, na die dieptes van die aarde gegaan het. Die begin van die reëns is egter beskou as ’n aanduiding van Baäl se terugkeer tot mag en ’n gevolglike terugkeer van oorvloedige plantegroei en lewe. Die Kanaäniete het hierdie seisoen met bandelose orgieë gevier. Dit verklaar waarom die Israeliete, toe hulle hulle aan die Baäl van Peor verbind het, “onsedelike gemeenskap met die dogters van Moab” gehad het.—Numeri 25:1-3.
Wat het Jesus bedoel toe hy gesê het dat die skrifgeleerdes en Fariseërs soos “gewitte grafte” is?
Jesus het die skrifgeleerdes en Fariseërs as huigelaars veroordeel en vir hulle gesê: “Julle is soos gewitte grafte, wat wel van buite mooi lyk, maar binne-in vol doodsbeendere en allerhande onreinheid is” (Matteus 23:27). Dit was die gebruik van die Jode om grafte opsigtelik te maak deur dit aan die einde van die reënseisoen, op die 15de dag van Adar, ’n maand voor die Pasga, met kalk af te wit. Die reëns het dikwels die witsel afgewas.
Volgens The Jewish Encyclopedia is die afwitting van grafte gedoen om “die talle pelgrims wat met die Pasgafees op die paaie gereis het”, teen verontreiniging te beskerm. Die wet wat in Numeri 19:16 opgeteken staan, het gesê dat enigiemand wat aan ’n dooie liggaam, ’n mensbeen of ’n graf geraak het, sewe dae onrein sou wees. Seremoniële onreinheid het die Israeliete verhinder om aan dade van rein aanbidding deel te neem, op straf van die dood (Levitikus 15:31). Jesus het hierdie illustrasie net ’n paar dae voor die Pasga vertel; die jaarlikse afwitting van grafte sou dus nog vars in die geheue van sy toehoorders gewees het. Jesus se punt was dat sy godsdiensteenstanders nie van binne was soos hulle van buite gelyk het nie en dat kontak met hulle geestelik verontreinigend was.
[Prent op bladsy 15]
’n Kalksteenstele van die baäl van die weerlig, 14de/13de eeu VHJ
[Erkenning]
Musée du Louvre, Paris