Ons moet kommunikeer!
1 Ons opdrag om te getuig en dissipels te maak, behels dat ons inligting aan ander oordra (Matt. 24:14; 28:19, 20). Kommunikasie kan selfs onder vriende ’n uitdaging wees. Wat kan ons help om die goeie nuus doeltreffend aan vreemdelinge oor te dra?
2 Van vreemdeling na vriend: Probeer jou in die plek stel van diegene wat jy in die bediening ontmoet. In vandag se wêreld is dit te verstane dat party mense vreemdelinge dalk wantrou of selfs vir hulle bang is. Dit kan kommunikasie belemmer. Hoe kan jy die aanvanklike skrikkerigheid van diegene wat jy ontmoet, te bowe kom? Nog voor ons ’n woord sê, kommunikeer ons reeds deur ons beskeie voorkoms. Ons goed versorgde kleredrag en waardige houding help om vrese uit die weg te ruim.—1 Tim. 2:9, 10.
3 Nog iets wat ons help om te kommunikeer, is ’n ontspanne, vriendelike houding. Dit help ander om op hulle gemak te voel en meer geneë te wees om na ons te luister. Om dit te bereik, is goeie voorbereiding nodig. As ons presies weet wat ons gaan sê, is ons minder geneig om senuweeagtig te wees. As mense sien dat ons op ons gemak is, kan dit hulle tot ons boodskap aantrek. Een vrou het die volgende oor ’n Getuie se besoek gesê: “Wat ek van haar glimlaggende gesig onthou, was die vrede. Ek wou meer weet.” Dit het daartoe gelei dat die vrou na die goeie nuus geluister het.
4 Eienskappe wat mense aantrek: Ons moet opregte persoonlike belangstelling in ander toon (Fil. 2:4). Een manier om dit te doen, is deur nie die gesprek te oorheers nie. Kommunikasie behels immers dat ’n mens luister. Wanneer ons mense vra om hulle mening te gee en ons dan met belangstelling na hulle luister, kan hulle aanvoel dat ons vir hulle omgee. Wanneer hulle dus praat, moet jy nie haastig wees om na jou voorbereide aanbieding terug te keer nie. Prys hulle as jy dit opreg kan doen, en probeer voortbou op wat hulle sê. As hulle iets noem waaroor hulle baie besorg is, kan jy jou aanbieding daarby aanpas.
5 Beskeidenheid en ootmoed laat kommunikasie vlot (Spr. 11:2; Hand. 20:19). Mense het aangetrokke gevoel tot Jesus omdat hy “saggeaard en nederig van hart” was (Matt. 11:29). Daarenteen stoot ’n meerderwaardige gesindheid mense af. Hoewel ons vas oortuig is dat ons die waarheid het, vermy ons dit dus wyslik om op ’n aanmatigende wyse te praat.
6 Sê nou ons lei uit die persoon se kommentare af dat sy opvattings nie ooreenstem met wat die Bybel leer nie? Moet ons verplig voel om hom reg te help? Ja, ons sal dit wel mettertyd doen, maar ons hoef dit nie tydens die eerste besoek te probeer doen nie. Dit is dikwels voordelig om voort te bou op dinge wat ons met die persoon in gemeen het voordat ons Bybelleringe bespreek wat dalk vir hom moeiliker sal wees om te aanvaar. Dit vereis dat ons geduldig en taktvol moet wees. Paulus het in dié verband ’n goeie voorbeeld gestel toe hy vir die regters van die Areopagus getuig het.—Hand. 17:18, 22-31.
7 Bowenal sal onselfsugtige liefde ons help om goeie kommunikeerders te wees. Soos Jesus moet ons innig jammer voel vir mense wat “gestroop en rondgegooi [is] soos skape sonder ’n herder” (Matt. 9:36). Dit beweeg ons om hulle van die goeie nuus te vertel en hulle te help om op die weg na die lewe te kom. Ons verkondig ’n boodskap van liefde en daarom moet ons aanhou om dit op ’n liefdevolle wyse oor te dra. Sodoende volg ons Jehovah God en Jesus Christus na—die voortreflikste Kommunikeerders in die heelal.