«Мәсиһи һәјаты вә ибадәти. Иш дәфтәри» үчүн мәнбәләр
НОЈАБР
*** w00 2/1-Е с. 31 ***
Бир ананын һикмәтли мәсләһәти
Јахшы арвад һагда анасы Ләмуилә деди: «Әринин үрәји ондан архајындыр» (Мәсәлләр 31:11). Башга сөзлә, әр фикирләшмәмәлидир ки, ән хырда шејә ҝөрә дә арвады ондан иҹазә алмалыдыр. Сөзсүз ки, баһалы әшјалар алмаг вә ушагларын тәрбијәси кими ҹидди мәсәләләрлә бағлы гәрар верәркән онлар бир-бири илә мәсләһәтләшмәлидир. Бу мәсәләләри бирликдә мүзакирә етмәк онлары бир-биринә даһа да јахынлашдырыр.
*** ит-2-Е с. 1183 Арвад ***
Ганун гадынлары горујурду. Аиләнин башы әр иди вә Аллаһын ганунуна әсасән, о, аиләсини мадди ҹәһәтдән тәмин етмәли иди. Һәмчинин аиләсинә Аллаһла сых мүнасибәт јаратмаға көмәк етмәли иди. Аилә үзвләринин етдији истәнилән сәһв аилә башчысынын адыны бәднам едирди, буна ҝөрә дә онун үзәринә бөјүк мәсулијјәт дүшүрдү. Әрин һүгугларынын гадынынкындан чох олмасына бахмајараг, Аллаһын гануну гадынлары горујур вә онлара хүсуси имтијазлар верирди ки, хошбәхт һәјат сүрсүнләр.
Ашағыда гадынларла бағлы бәзи ганунлар садаланыр. Мәсәлән, фәрги јох иди, гадын да, киши дә јолдашына хәјанәт едәрдисә, өлүмә мәһкум олунурду. Әҝәр әр арвадынын сәдагәтинә шүбһә едирдисә, ону каһинин јанына апармалы иди ки, Јеһова өзү бу мәсәләјә бахсын. Әҝәр гадын ҝүнаһлы идисә, нәсилартырма органлары фәалијјәтини итирирди. Јох әҝәр о, ҝүнаһлы дејилдисә, онда әри онунла јахынлыг етмәли иди ки, гадын һамилә галсын, беләҹә, о, онун ҝүнаһсыз олдуғуну һамынын гаршысында етираф етмиш олурду (Сј 5:12—31). Әҝәр әр арвадында ләјагәтсизлик ҝөрүрдүсә, ону бошаја биләрди. Ләјагәтсизлик дејиләркән, мисал үчүн, арвадын әри илә олдугҹа һөрмәтсиз давранмасы, јахуд өз вә ја гајынатасынын аиләсини рүсвај едәҹәк һәрәкәтләри дахил иди. Лакин әр арвадыны бошамаг үчүн талаг кағызы јазмалы иди. Бу, гадыны мүдафиә едирди вә о, башгасына әрә ҝедә биләрди (Гн 24:1, 2). Әҝәр әрдә олан гадын нәзир дејәрдисә вә әринин фикринҹә, бу, аиләјә зәрәр верән, дүшүнүлмәмиш нәзир идисә, әр ону ләғв едә биләрди (Сј 30:10—15). Бу, гадыны пис вәзијјәтә салаҹаг дүшүнүлмәмиш һәрәкәтдән горујурду.
Мусанын ганунунда чохарвадлыға иҹазә верилирди, амма гојулан шәртләр гадынын һүгугларыны горујурду. Киши илк оғуллуг һаггыны севмәдији арвадындан олан оғлундан алыб севдији гадынын оғлуна верә билмәзди (Гн 21:15—17). Әҝәр исраилли өз гызыны көләлијә сатардыса, лакин ағасынын гыздан хошу ҝәлмәјиб ону өз ҹаријәси етмәздисә, ону сата биләрди, лакин јаделлијә јох (Чх 21:7, 8). Әҝәр ағасы, јахуд да оғлу ону ҹаријәси едиб сонра башга бир арвад алардыса, ону јемәкдән, ҝејимдән, евдән вә арвадлыг һаггындан мәһрум етмәмәли иди (Чх 21:9—11).
Әҝәр бир киши тој ҝүнү арвады илә јахынлыг едәндән сонра онун бакирә олмадығыны иддиа едәрдисә вә иддиасы јалан чыхардыса, һәмин инсан ҹәзаландырылырды. Һәмчинин о, гызын атасына гызын бакирәлијинә ҝөрә икигат мәбләғдә пул өдәмәли иди вә өмрү боју арвадындан ондан бошана билмәзди (Гн 22:13—19). Әҝәр бир киши нишанлы олмајан бакирә гызы јолдан чыхарардыса, онда о, гызын атасына мүвафиг мәбләғдә пул өдәмәли вә атасынын разылығы илә гызы алмалы иди. Бундан сонра өмрү боју ону бошаја билмәзди (Гн 22:28, 29; Чх 22:16, 17).
Гәдим ибрани гадынларынын мөвгеји буҝүнкү гәрб гадынларынын мөвгејиндән фәргләнсә дә, мөмин ибрани гадынларын аиләдә лајигли јери вә мараглы ишләри вар иди. Гадын әринә көмәк едир, ушагларына тәрбијә верир, ев ишләри илә мәшғул олурду. Бүтүн бунлар она севинҹ вә мәмнунлуг ҝәтирирди, чүнки бу ишләрин сајәсиндә о, там шәкилдә гадына хас хүсусијјәтләри ҝөстәрә вә габилијјәтләрини ишә сала биләрди.
Јахшы гадынын тәсвири. Мәсәлләр 31-ҹи фәсилдә мөмин гадынын хошбәхт олмасы һагда данышылыр вә онун ҝөрдүјү ишләр тәсвир олунур. О, әри үчүн ләл-ҹәваһиратдан да гијмәтлидир. Әринин үрәји ондан архајындыр. О, чох зәһмәткешдир: аиләси үчүн тохујур, палтар тикир, ев үчүн базарлыг едир, үзүмлүкдә ишләјир, аиләсинин вә гуллугчуларынын гејдинә галыр, еһтијаҹы оланлара көмәк едир, аиләсинин һәр бир үзвүнүн ҝөзәл ҝејинмәсинин гајғысына галыр, әл ишләрини сатыб аиләсинә ҝәлир ҝәтирир, ҝәләҹәк чәтинликләр үчүн тәдарүк ҝөрүр, ағзыны һикмәтлә ачыр, Аллаһдан горхдуғу үчүн вә ҝөрдүјү ишләрә ҝөрә әри вә оғуллары ону тәрифләјир, әтрафында јашајанлар әринә вә аиләсинә һөрмәт едир. Һәгигәтән дә, јахшы арвад тапан инҹи тапыб, Јеһованын лүтфү онунладыр (Мс 18:22).
Јығынҹагда. Мәсиһи киши тәк бир гадынла евли олмалыдыр (1Кр 7:2; 1Тм 3:2). Гадын, әринин мәсиһи олуб-олмасындан асылы олмајараг, она табе олмалыдыр (Еф 5:22—24). О, әр-арвадлыг борҹуну јеринә јетирмәкдән бојун гачырмамалыдыр, ахы неҹә ки јолдашынын, онун да «бәдәни өз ихтијарында дејил» (1Кр 7:3, 4). Гадынлар илк нөвбәдә дахили варлыгларыны бәзәмәјә, руһун бәһрәсини тәзаһүр етдирмәјә тәшвиг олунурлар. Бу заман иманда олмајан әрләри онларын давранышы илә фәтһ олунуб мәсиһи ола биләрләр (1Бт 3:1—6).
Мәҹази мәнасы. Јеһова Аллаһ Исраиллә әһд бағладығы үчүн мәҹази мәнада ону арвады адландырырды (Әш 54:6). Һәвари Булус Јеһова Аллаһы руһла доғулмуш мәсиһиләрин атасы, «сәмави Јерусәлим»и исә анасы адландырмышды, санки, Јеһова Аллаһ бу Јерусәлимлә аилә гуруб ки, онун руһдан доғулмуш ушаглары олсун (Гт 4:6, 7, 26). Мәсиһи јығынҹағы Иса Мәсиһин ҝәлини вә арвады адландырылыр (Еф 5:23, 25; Вһ 19:7; 21:2, 9).
*** w00-Е 1/2 с. 31, абз. 3, 4 ***
Ана нәсиһәти
Јахшы арвад аиләси үчүн чох шеј едир. Мәсәлләр 31-ҹи фәсил 13-дән 27-јә кими ајәләрдә јазылан ҝөзәл мәсләһәт вә принсипләр һәр бир гадын үчүн фајдалыдыр. Мәсәлән, пал-палтар, ев әшјалары баһалашанда һикмәтли гадын пула гәнаәт етмәли вә габилијјәтләрини ишә салмалыдыр. Беләҹә, аиләси ҝејим бахымындан корлуг чәкмәјәҹәк (Мәсәлләр 31:13, 19, 21, 22). Јемәк хәрҹләрини азалтмаг үчүн гадын алыш-вериш едәндә диггәтли олмалыдыр. Һәмчинин баҹардығы гәдәр мүәјјән мәһсуллары өзү јетишдирә биләр (Мәсәлләр 31:14, 16).
Белә һалда демәк олар ки, бу гадын «мүфтә чөрәк» јемир. О, чох зәһмәткешдир вә ев ишләринә нәзарәт етмәк үчүн әлиндән ҝәләни едир (Мәсәлләр 31:27). О, «белини мөһкәм бағлајыр», јәни лазым ҝәләрсә, ағыр иш дә ҝөрмәјә һазырдыр (Мәсәлләр 31:17). О, алагаранлыгда јухудан дуруб ишә башлајыр, ҝеҹәјә кими дајанмыр. Мәҹази диллә десәк, онун ишығында ишләдији чыраг һеч вахт сөнмүр (Мәсәлләр 31:15, 18).
*** w00-Е 1/2 с. 31, абз. 5 ***
Ана нәсиһәти
Һәр шејдән зијадә, јахшы арвадын Аллаһла сых мүнасибәтләри вар. О, Аллаһдан горхур вә бөјүк еһтирамла Она ибадәт едир (Мәсәлләр 31:30). Белә гадын өвладларына да буну ашыламаг үчүн әринә дәстәк олур. Мәсәлләр 31-ҹи фәсилин 26-ҹы ајәсиндә дејилир ки, о, өвладларыны һикмәтлә тәрбијәләндирир вә«хејирхаһлыг гануну [онун] дилиндәдир».
*** w00-Е 1/2 с. 31, абз. 8 ***
Ана нәсиһәти
Анасы өз шәхси тәҹрүбәсинә әсасланараг, Ләмуилә хатырладыр ки, аилә гурандан сонра һәјат јолдашына дәјәр вердијини ҝөстәрсин. Ахы арвады она јер үзүндә һамыдан әзиз олаҹаг. Ләмуил евләнәндә сонра арвадына «Јахшы гадын чохдур, анҹаг сәнин тајын-бәрабәрин јохдур» дејәндә онун сәсиндәки хош дујғулары тәсәввүр етмәк олар (Мәсәлләр 31:29).
*** w11-Е 1/8 с. 29, абз. 2 ***
Үмид вә арзуларла долу бир ҝүн
Сонра Ентони Моррис гардаш Мәсәлләр 27:21 ајәсини ачыб охуду. Орада јазылыб: «Ҝүмүш үчүн күрә вар, гызыл үчүн соба, инсан исә тәрифлә јохланар». Гардаш изаһ етди ки, гызылла ҝүмүш әридилиб сафлашдырылдығы кими, биз дә тәрифлә сафлаша биләрик. Бу неҹә баш верир? Тәриф инсаны сынајыр. Белә ки, тәриф инсанын үрәјиндә тәкәббүр ојада вә Аллаһла мүнасибәтләринин корланмасына ҝәтириб чыхара биләр, ја да әксинә, тәриф инсаны тәшвиг едә биләр ки, наилијјәтләринә ҝөрә Аллаһа борҹлу олдуғуну гәбул етсин вә Онун гојдуғу ганунлара бағлы галмаға даһа әзмли олсун. Беләҹә, Ентони гардаш шаҝирдләрә төвсијә етди ки, онларын үнванына сөјләнилән тәрифә дүзҝүн јанашсынлар. Јәни тәрифә үрәкләриндә «аллаһ горхусу» олдуғуну сүбут етмәк үчүн бир васитә кими бахсынлар.
*** w15 2/1 с. 4—6 ***
ИШИМДӘН НЕҸӘ ЗӨВГ АЛЫМ?
«Һәр кәс јејиб-ичмәли вә зәһмәтиндән һәзз алмалыдыр. Бу, Аллаһын бәхшишидир» (Ваиз 3:13). Аллаһ истәјир ки, биз ишимиздән һәзз алаг. Буна ҝөрә мәнтиглидир ки, о бизә буну өјрәнмәјин јолуну да ҝөстәрир (Әшија 48:17). Аллаһ буну Өз Кәламы васитәсилә едир. Елә исә ҝәлин орада јазылан бәзи төвсијәләри нәзәрдән кечирәк.
ИШИНИЗӘ МҮСБӘТ ҜӨЗЛӘ БАХЫН
Истәр ишиниз зеһни, истәр физики, истәрсә дә һәм зеһни, һәм дә физики олсун, билин ки, «һәр зәһмәтдә фајда вар» (Мәсәлләр 14:23). Ҝөтүрәк пул мәсәләсини. Ишләмәсәјдик, мадди еһтијаҹларымызы гаршылаја билмәздик. Дүздүр, Аллаһ вәд едир ки, салеһ бәндәләри һеч нәдән корлуг чәкмәјәҹәк (Мәтта 6:31,32). Амма неҹә дејәрләр, «сәндән һәрәкәт, Аллаһдан бәрәкәт». Аллаһ ҝөзләјир ки, биз дә өз тәрәфимиздән алнымызын тәри илә, һалаллыгла пул газанаг (2 Салоникилиләрә 3:10).
Беләҹә, ишә мәгсәдимизә чатмаг үчүн бир васитә кими бахмалыјыг. Иш мәсулијјәтләримизи иҹра етмәјин ән шәрәфли јолудур. 25 јашлы Ҹошуа дејир: «Инсан өзүнү доландыра билирсә, бунун өзү бөјүк шејдир. Сәнә лазым олан шејләри ала билирсәнсә, демәли, мәгсәдинә чатмысан».
Бундан әлавә, ағыр зәһмәтин сајәсиндә өзүмүзә һөрмәт һисси јараныр. Ахы ишләмәк зәһмәт тәләб едир. Һәтта чәтин вә дарыхдырыҹы иш олса да, өзүмүзү мәҹбур едиб ишимизи ахыра чатдыранда севинирик, чүнки чәтинликдән горхмадыг. Биз асан лоғма ахтармадығымыз үчүн бу ишин алтындан алныачыг чыхдыг (Мәсәлләр 26:14). Бу бахымдан иш бизә дәрин мәмнунлуг ҝәтирир. Әввәлки мәгаләдә ады чәкилән Һарун бөлүшүр: «Ишин сонунда дујдуғум һиссләр мәнә ләззәт едир. Әлдән дүшсәм дә вә ола билсин, ҝөрдүјүм ишдән һеч кимин хәбәри олмаса да, раһат нәфәс ала билирәм, чүнки ишими баша чатдырдым».
ИШӘ ҸАН ГОЈУН
Мүгәддәс Китабда «ишиндә уста» олан киши вә «һәр ишә һәвәслә» әл атан гадын тәриф олунур (Мәсәлләр 22:29; 31:13). Әлбәттә ки, инсан дуран јердә ишинин устасы олмур. Елә инсан вармы ки, баҹармадығы иши ҝөрәркән зөвг алсын? Олса да, тәк-түк һалларда. Чохларынын ҝөрдүкләри ишдән зөвг алмамаларына сәбәб мәһз будур. Онлар ишләринин устасы олмаг үчүн јетәринҹә чалышмырлар.
Әслиндә, инсан һәр ишдән зөвг ала биләр. Садәҹә, бунун үчүн ишә дүзҝүн јанашмалыдыр, башга сөзлә, ишини мүкәммәл ҝөрмәјә ҹан атмалыдыр. 24 јашлы Вилјам дејир: «Әҝәр һансыса иш үчүн әлиндән ҝәләни едир вә зәһмәтинин бәһрәсини ҝөрүрсәнсә, бундан зөвг алырсан. Әлбәттә ки, кимсә ишини неҹә ҝәлди еләсә, бу ҹүр севинҹ дујмајаҹаг».
ИШИНИЗИН БАШГАЛАРЫНА ХЕЈРИ
Ишинизә садәҹә мааш мәнбәји кими бахмајын. Нөвбәти суалларын үзәриндә дүшүнүн: «Бу иш нә үчүн ваҹибдир? Бу иш ҝөрүлмәсә вә ја сәһв ҝөрүлсә, нә баш верәр? Ишим башгаларына һансы хејри ҝәтирир?»
Јахшы олар ки, ахырынҹы суалын үзәриндә хүсусилә дүшүнәсиниз. Чүнки инсан ишинин башгаларына нә гәдәр фајда ҝәтирдијини ҝөрәндә даһа чох мәмнунлуг дујур. Иса пејғәмбәр бош-бошуна демәмишди: «Вермәк алмагдан даһа чох хошбәхтлик ҝәтирир» (Һәвариләрин ишләри 20:35). Сөзсүз, бизим ҝөрдүјүмүз иш, әсасән, мүштәриләрә, мүдиримизә хејир ҝәтирир. Амма сијаһы бунунла битмир. Чәкдијимиз зәһмәтин хејрини евдәкиләр вә еһтијаҹ ичиндә оланлар да ҝөрүр.
Аиләмиз. Аилә башчысы арвадыны, ушагларыны доландырмаг үчүн ишләјирсә, ән азы ики мәсәләдә онлара хејир ҝәтирмиш олур. Биринҹиси, онун иши сајәсиндә аиләсинин пал-палтары, гидасы вә галмаға јери олур. Бунунла о, бир аилә башчысы кими, Аллаһ тәрәфиндән она һәвалә олунан мәсулијјәти јеринә јетирир, аиләсинин гејдинә галыр (1 Тимутијә 5:8). Икинҹиси исә, о, өз зәһмәткешлији илә аиләсинә нүмунә гојур. Шејн бөлүшүр: «Атам ишинә мәсулијјәтлә јанашмагда мәнә ҝөзәл өрнәкдир. О, дүрүст адамдыр. Өмүрбиллаһ ишләјиб евә пул ҝәтириб. Әсас пешәси дүлҝәрликдир. Онун сајәсиндә алын тәри илә ишләмәји: инсанлара лазым олан әшјалар дүзәлтмәји өјрәндим».
Көмәјә еһтијаҹ дујанлар. Һәвари Булус мәсиһиләрә мәсләһәт ҝөрмүшдү ки, әлләринин зәһмәти илә долансынлар ки, корлуг чәкәнә дә әл тута билсинләр (Ефеслиләрә 4:28). Өзүмүзү вә аиләмизи доландырмаг үчүн ишләјириксә, еһтијаҹы олан кәсләрә дә әл тута биләҹәјик (Мәсәлләр 3:27). Онда вермәјин нә гәдәр хошбәхтлик ҝәтирдијини дадаҹағыг.
ЛАЗЫМЫНДАН АРТЫГ ИШЛӘЈИН
Мәсиһ Исанын һикмәтли сөзләриндән бири белә сәсләнир: «Әҝәр һакимијјәт саһиби сәни бир километр јол ҝетмәјә мәҹбур едирсә, онунла ики километр ҝет» (Мәтта 5:41). Бу сөзләри өз ишиниздә неҹә тәтбиг едә биләрсиниз? Сиздән тәләб олунандан артыг иш ҝөрмәјә чалышын. Габағыныза мәгсәдләр гојун. Чалышын иши даһа тез вә ја даһа кејфијјәтли едәсиниз. Ишиниздәки ән хырда уғура да севинин.
Әҝәр сиз ишинизи артыгламасы илә ҝөрүрсүнүзсә, бөјүк еһтимал ки, бу, сизә даһа чох мәмнунлуг ҝәтирәҹәк. Чүнки онда ишинизин ағасы өзүнүз олаҹагсыныз. Артыгламасы илә иш ҝөрмәјә сизи кимсә мәҹбур етмир, бу, сизин өз истәјиниздир (Филимона 14). Мәсәлләр 12:24 ајәси лап јеринә дүшүр. Орада јазылыб: «Чалышган ағалыг едәр, тәнбәл исә нөкәрчилик». Әлбәттә ки, индики зәманәдә аз адам тапылар ки, киминсә нөкәри олсун вә кимсә ону ишләмәјә мәҹбур етсин. Анҹаг јалныз ондан тәләб олунан иши ҝөрән инсан өзүнү нөкәр кими һисс едәҹәк. Она һәмишә елә ҝәләҹәк ки, о, киминсә әлинин алтында ишләјир. Амма һәмин инсан, Иса Мәсиһин дедији кими, ики километр ҝетсә, јәни өз истәјилә артығыны еләсә, һәр шејин онун нәзарәти алтында олдуғуну һисс едәҹәк. Јәни ишинә башгасы дејил, өзү ағалыг едәҹәк.
ИШИН ӨЗ ЈЕРИ ОЛМАЛЫДЫР
Ишләмәк чох ваҹибдир, амма унутмаг лазым дејил ки, ишдән дә ваҹиб шејләр вар. Дүздүр, Мүгәддәс Китаб чалышган олмаға тәшвиг едир (Мәсәлләр 13:4). Амма бу, о демәк дејил ки, ҝүнүн ијирми дөрд саатыны ишләмәк лазымдыр. Ваиз 4:6 ајәсиндә дејилир: «Бир овуҹ истираһәт ики овуҹ зәһмәтдән вә күләк далынҹа гачмагдан јахшыдыр». Демәли, инсан бүтүн вахтыны вә ҝүҹүнү ишә сәрф еләсә, әмәјинин зәһмәтиндән һәзз алмајаҹаг. Нәтиҹәдә исә онун иши күләк далынҹа гачмаға бәнзәјәҹәк.
Аллаһын Кәламындакы мәсләһәтләрин сајәсиндә биз ишимизә дүзҝүн јанашмағы өјрәнә биләрик. Дүздүр, Мүгәддәс Китабда бујрулур ки, ишә ҹан гојаг, амма орада «даһа ваҹиб шејләри ајырд етмәји» баҹармағын да ваҹиблији вурғуланыр (Филиппилиләрә 1:10). Бәс даһа ваҹиб шејләр дејилдикдә нә нәзәрдә тутулур? Буна аиләмиз вә јахынларымызла вахт кечирмәк дахилдир. Ән әсасы исә Мүгәддәс Китабы мүталиә етмәк, дәринлијинә вармаг вә Аллаһла мүнасибәтләримизи мөһкәмләндирән диҝәр ишләрлә мәшғул олмаг даһа ваҹиб шејләрә аиддир.
Һәјатында таразлылығы горујан инсан ишиндән даһа чох мәмнунлуг дујур. Јухарыда ады чәкилән Вилјам хатырлајыр: «Мәним әввәлки мүдирим ишдә таразлылығы горумаг саһәсиндә ҝөзәл өрнәкдир. О, чох зәһмәткеш инсандыр, ишини кејфијјәтли ҝөрдүјү үчүн мүштәриләри илә әла мүнасибәти вар. Амма о, ишин иш, аиләнин аилә јерини билирди. Бундан әлавә, Аллаһа ибадәтинә вахт ајырырды. Вә сизә дејим ки, о, таныдығым ән хошбәхт инсанлардан биридир!»
[Чәрчивә: сәһифә 5]
Онларын ишә мүнасибәти
«Ишин сонунда јорғун оланда дахилән мәмнунлуг дујурам вә чох севинирәм. Чүнки билирәм ки, бу ҝүн һәгигәтән дә ишләмишәм» (Ник).
«Јахшысы одур ки, инсан ишә ҹан гојсун. Ја бу иши етмә, едирсәнсә, јахшы ет» (Кристиан).
«Инсан бәдәни чох шеј едә билир. Аллаһын мәнә вердији һәјата миннәтдарлығымы билдирмәк үчүн үрәкдән ишләмәк вә инсанлара көмәк етмәк истәјирәм» (Давид).
(Ваиз 4:6) Бир овуҹ истираһәт ики овуҹ зәһмәтдән вә күләк далынҹа гачмагдан јахшыдыр.
*** w15-E 1/2 с. 6, абз. 3—5 ***
ИШИН ӨЗ ЈЕРИ ОЛМАЛЫДЫР!
Ишләмәк чох ваҹибдир, амма унутмаг лазым дејил ки, ишдән дә ваҹиб шејләр вар. Дүздүр, Мүгәддәс Китаб чалышган олмаға тәшвиг едир (Мәсәлләр 13:4). Амма бу, о демәк дејил ки, ҝүнүн ијирми дөрд саатыны ишләмәк лазымдыр. Ваиз 4:6 ајәсиндә дејилир: «Бир овуҹ истираһәт ики овуҹ зәһмәтдән вә күләк далынҹа гачмагдан јахшыдыр». Демәли, инсан бүтүн вахтыны вә ҝүҹүнү ишә сәрф еләсә, әмәјинин зәһмәтиндән һәзз алмајаҹаг. Нәтиҹәдә исә онун иши күләк далынҹа гачмаға бәнзәјәҹәк.
Аллаһын Кәламындакы мәсләһәтләрин сајәсиндә биз ишимизә дүзҝүн јанашмағы өјрәнә биләрик. Дүздүр, Мүгәддәс Китабда бујрулур ки, ишә ҹан гојаг, амма орада «даһа ваҹиб шејләри ајырд етмәји» баҹармағын да ваҹиблији вурғуланыр (Филиппилиләрә 1:10). Бәс даһа ваҹиб шејләр дејилдикдә нә нәзәрдә тутулур? Буна аиләмиз вә јахынларымызла вахт кечирмәк дахилдир. Ән әсасы исә Мүгәддәс Китабы мүталиә етмәк, дәринлијинә вармаг вә Аллаһла мүнасибәтләримизи мөһкәмләндирән диҝәр ишләрлә мәшғул олмаг даһа ваҹиб шејләрә аиддир.
Һәјатында таразлылығы горујан инсан ишиндән даһа чох мәмнунлуг дујур. Јухарыда ады чәкилән Вилјам хатырлајыр: «Мәним әввәлки мүдирим ишдә таразлылығы горумаг саһәсиндә ҝөзәл өрнәкдир. О, чох зәһмәткеш инсандыр, ишини кејфијјәтли ҝөрдүјү үчүн мүштәриләри илә әла мүнасибәти вар. Амма о, ишин иш, аиләнин аилә јерини билирди. Бундан әлавә, Аллаһа ибадәтинә вахт ајырырды. Вә сизә дејим ки, о, таныдығым ән хошбәхт инсанлардан биридир!»
*** w11-E 11/1 с. 21, абз. 1—6 ***
АЛЛАҺА ЈАХЫНЛАШЫН
Аллаһ гаршысындакы вәзифәни јеринә јетирин
«АЛЛАҺ бизи нә үчүн јарадыб?» Бу һагда нә вахтса дүшүнмүсүнүз? Белә шејләрлә марагланмаг вә онлара ҹаваб тапмаг мејли Јеһовадандыр. Шүкүрләр олсун ки, ҝөзәл Аллаһымыз бизи гаранлығын пәнҹәсиндә сахламыр. Ишығы бизә Кәламындан сачыр. Ҝәлин Ваиз 12:13 ајәсиндә гәләмә алынан Сүлејман пејғәмбәрин сөзләринә диггәт јетирәк. Вә бахаг ҝөрәк бизим суалымыза орада неҹә ҹаваб верилир.
Сүлејман пејғәмбәр кими, хошбәхтлијә наил олмағын вә һәјатын мәнасыны тапмағын јолуну изаһ едән икинҹи адам олмазды. Аллаһ тәрәфиндән она назил олан һикмәт, фәзиләт, вар-дөвләт, сәлаһијјәт сајәсиндә онун имканы вар иди ки, инсан мејлини, һәмчинин пул, ад-сан газанмаг арзусуну һәртәрәфли өјрәнсин (Ваиз 2:4—9, 4:4). Сонра о, мүгәддәс руһун сајәсиндә өјрәндикләрини нөвбәти сөзләрлә јекунлашдырмышды: «Хүласә, дејиләнләрин мәғзи будур: Аллаһдан горх, Онун әмрләрини јеринә јетир. Инсанын вәзифәси будур». Бу сөзләрин сајәсиндә һансы мәгсәдин ән али мәгсәд олдуғуну вә мүкафат ҝәтирдијини ҝөрмәк олар.
«Аллаһдан горхун». Аллаһдан горхмаг фикри илк өнҹә гулаға хош сәсләнмәјә биләр. Амма бу горху үрәјин дүзҝүн вәзијјәтидир. Белә горху ағанын ҹәзасына дүчар олмагдан горхан гулун горхусу илә ејни дејил. Бу, гајғыкеш атанын рәғбәтини итирмәкдән горхан өвлад горхусудур. Бир мәнбәјә ҝөрә, Аллаһ хофу «Аллаһы севән вә Онун һөкмранлығыны, һабелә уҹалығыны гәбул едән бәндәләринин ҝөстәрдији еһтирам вә дәрин һөрмәт һиссидир». Бу һисс бизи Аллаһын ирадәсини јеринә јетирмәјә тәшвиг едир. Чүнки биз Ону севирик вә Онун севҝисинә әминик. Бу горху ади һисс дејил, һәрәкәтә сәсләјән ҝүҹдүр.
«Онун әмрләрини јеринә јетирин». Аллаһ хофу бизи Она табе олмаға тәшвиг едир. Аллаһа табе олмағын әсаслы сәбәбләри вар. О, бизим Јараданымыздыр вә Һәјатын Баниси кими бизим неҹә јашамалы олдуғумузу даһа јахшы билир. Үстәлик, Јеһова бизим јахшылығымызы, хошбәхтлијимизи истәјир. Буна ҝөрә гојдуғу ганун-гајдаларын һамысы бизим хејримизәдир (Әшија 48:17). Һәвари Јәһја белә сөзләр демишди: «Аллаһы севмәк, Онун әмрләрини јеринә јетирмәк демәкдир. Онун әмрләри исә ағыр дејил» (1 Јәһја 5:3). Аллаһын әмрләри Онун севҝисиндән хәбәр верир. Биз дә өз нөвбәмиздә Аллаһа табе олмагла Ону севдијимизи ҝөстәририк.
«Инсанын вәзифәси будур». Бу сөзләр өзү-өзлүјүндә Аллаһдан горхмаға вә Она итаәт етмәјә әсаслы сәбәбдир. Аллаһдан горхмаг бизим вәзифәмиздир. Јеһова бизим Јараданымыз олдуғу үчүн һәјатымыза ҝөрә Она борҹлујуг (Зәбур 36:9). Демәли, биз Она итаәт етмәјә борҹлујуг. Одур ки, Јараданын әмрләринә әмәл едириксә, вәзифәмизи иҹра етмиш олуруг.
Бәс инди неҹә ҹаваб верәрдиниз: «Аллаһ бизи нә үчүн јарадыб?» Ҹаваб садәдир: Онун нијјәтини јеринә јетирмәк үчүн. Бу, һәјатымыза мәна гатмағын ән ҝөзәл јолудур. Сизә мәсләһәтимиз будур ки, Аллаһын нијјәтинин нәдән ибарәт олдуғуну вә һәјатынызы она ујғун неҹә гура биләҹәјинизи өјрәнәсиниз. Јеһованын Шаһидләри сизә бөјүк мәмнунијјәтлә бу ишдә көмәк едәрләр.