اعمال

نزول روح‌القدس در پِنتیکاست

۲ چون روز پِنتیکاست فرا رسید،‏ همه یکدل در یک جا جمع بودند ۲ که ناگاه صدایی همچون صدای وزش تندبادی از آسمان آمد و خانه‌ای را که در آن نشسته بودند،‏ به تمامی پر کرد.‏ ۳ آنگاه،‏ زبانه‌هایی دیدند همچون زبانه‌های آتش که تقسیم شد و بر هر یک از ایشان قرار گرفت.‏ ۴ سپس همه از روح‌القدس پُر گشتند و آن‌گونه که روح بدیشان قدرت تکلّم می‌بخشید،‏ به زبانهای دیگر سخن گفتن آغاز کردند.‏

۵ در آن روزها،‏ یهودیانِ خداترس،‏ از همهٔ ممالک زیر آسمان،‏ در اورشلیم به سر می‌بردند.‏ ۶ چون این صدا برخاست،‏ جماعتی گرد آمده،‏ غرق شگفتی شدند،‏ زیرا هر یک از ایشان می‌شنید که آنان به زبان خودش سخن می‌گویند.‏ ۷ پس حیران و بهت‌زده،‏ گفتند:‏ «مگر اینها که سخن می‌گویند جملگی اهل جلیل نیستند؟‏ ۸ پس چگونه هر یک می‌شنویم که به زبان زادگاه ما سخن می‌گویند؟‏ ۹ پارتها و مادها و عیلامیان،‏ مردمان بین‌النهرین و یهودیه و کاپادوکیه و پونتوس و آسیا ۱۰ و فْریجیه و پامفیلیه و مصر و نواحی لیبی متصل به قیرَوان و نیز زائران رومی ۱۱ ‏(‏چه یهودی و چه یهودی‌شده)‏؛‏ و همچنین مردمان کْرِت و عربستان -‏ همه می‌شنویم که اینان به زبان ما مدح اعمال عظیم خدا را می‌گویند.‏» ۱۲ پس همگی متحیر و سرگشته از یکدیگر می‌پرسیدند:‏ «معنی این رویداد چیست؟‏»‏

۱۳ امّا برخی نیز ریشخندکنان می‌گفتند:‏ «اینان مست شرابند!‏»‏

پیام پطرس

۱۴ آنگاه پطرس با آن یازده تن برخاست و صدای خود را بلند کرده،‏ خطاب بدیشان گفت:‏ «ای یهودیان و ای ساکنان اورشلیم،‏ این را دریابید و به آنچه می‌گویم به‌دقّت گوش فرا دهید!‏ ۱۵ این مردان،‏ برخلاف آنچه شما می‌پندارید مست نیستند،‏ زیرا هنوز ساعت سوّم از روز* است!‏ ۱۶ بلکه این همان است که یوئیل نبی درباره‌اش چنین پیشگویی کرده بود:‏

۲۱ آنگاه هر که نام خداوند را بخواند،‏ نجات خواهد یافت.‏“‏

۲۲ ‏«ای قوم اسرائیل،‏ این را بشنوید:‏ چنانکه خود آگاهید،‏ عیسای ناصری مردی بود که خدا با معجزات و عجایب و آیاتی که به دست او در میان شما ظاهر ساخت،‏ بر حقانیتش گواهی داد.‏ ۲۳ آن مرد بنا بر مشیّت و پیشدانی خدا به شما تسلیم کرده شد و شما به دست بی‌دینان بر صلیبش کشیده،‏ کشتید.‏ ۲۴ ولی خدا او را از دردهای مرگ رهانیده،‏ برخیزانید،‏ زیرا محال بود مرگ بتواند او را در چنگال خود نگاه دارد.‏ ۲۵ چنانکه داوود دربارهٔ او می‌فرماید:‏

۲۹ ‏«ای برادران،‏ می‌توانم با اطمینان به شما بگویم که داوودِ پاتْریارْک* وفات یافت و دفن شد و مقبره‌اش نیز تا به امروز نزد ما باقی است.‏ ۳۰ امّا او نبی بود و می‌دانست خدا برایش سوگند خورده است که کسی را از ثمرهٔ صُلْبِ او بر تخت سلطنت وی خواهد نشانید.‏ ۳۱ پس آینده را پیشاپیش دیده،‏ دربارهٔ رستاخیز مسیح گفت که جان او در هاویه وانهاده نشود و پیکرش نیز فساد نبیند.‏ ۳۲ خدا همین عیسی را برخیزانید و ما همگی شاهد بر آنیم.‏ ۳۳ او به دست راست خدا بالا برده شد و از پدر،‏ روح‌القدسِ موعود را دریافت کرده،‏ این را که اکنون می‌بینید و می‌شنوید،‏ فرو ریخته است.‏ ۳۴ زیرا داوود خود به آسمان صعود نکرد،‏ و با این همه گفت:‏

۳۵ تا آن هنگام که دشمنانت را کرسی زیر پایت سازم.‏“‏‘‏

۳۶ ‏«پس قوم اسرائیل،‏ جملگی به‌یقین بدانند که خدا این عیسی را که شما بر صلیب کشیدید،‏ خداوند و مسیح* ساخته است.‏»‏

۳۷ چون این را شنیدند،‏ دلریش گشته،‏ به پطرس و سایر رسولان گفتند:‏ «ای برادران،‏ چه کنیم؟‏»‏

۳۸ پطرس بدیشان گفت:‏ «توبه کنید و هر یک از شما به نام عیسی مسیح برای آمرزش گناهان خود تعمید گیرید که عطای روح‌القدس را خواهید یافت.‏ ۳۹ زیرا این وعده برای شما و فرزندانتان و همهٔ کسانی است که دورند،‏ یعنی هر که خداوندْ خدای ما او را فرا خوانَد.‏»‏

۴۰ پطرس با سخنان بسیار دیگر شهادت داد و ترغیبشان کرده،‏ گفت:‏ «خود را از این نسل منحرف برهانید!‏» ۴۱ پس پیام او را پذیرفتند و تعمید گرفتند.‏ در همان روز حدود سه هزار تن بدیشان پیوستند.‏

زندگی مشترک ایمانداران

۴۲ آنان خود را وقف تعلیم یافتن از رسولان و رفاقت* و پاره کردن نان و دعا کردند.‏ ۴۳ امّا بهت و حیرت بر همه مستولی شده بود،‏ و عجایب و آیات بسیار به دست رسولان به ظهور می‌رسید.‏ ۴۴ مؤمنان همه با هم به سر می‌بردند و در همه چیز شریک بودند.‏ ۴۵ املاک و اموال خود را می‌فروختند و بهای آن را بر حسب نیاز هر کس بین همه تقسیم می‌کردند.‏ ۴۶ ایشان هر روز،‏ یکدل در معبد گرد می‌آمدند و در خانه‌های خود نیز نان را پاره می‌کردند و با خوشی و صفای دل با هم خوراک می‌خوردند ۴۷ و خدا را حمد می‌گفتند.‏ تمامی خلقْ ایشان را عزیز می‌داشتند؛‏ و خداوند هر روزه نجات‌یافتگان را به جمعشان می‌افزود.‏