Φεβρουάριος

Όταν ο βασιλιάς Εζεκίας ήταν βαριά άρρωστος, ικέτευσε τον Ιεχωβά να τον βοηθήσει να αναρρώσει. Ο Ιεχωβά απάντησε γιατρεύοντάς τον. (2 Βασ. 20:1-6) Από την άλλη πλευρά, όταν ο απόστολος Παύλος παρακάλεσε τον Ιεχωβά να αφαιρέσει το «αγκάθι στη σάρκα» που είχε, ο Ιεχωβά δεν απάλειψε το πρόβλημα. (2 Κορ. 12:7-9) Οι απόστολοι Ιάκωβος και Πέτρος ήρθαν αντιμέτωποι με τον θάνατο στα χέρια του βασιλιά Ηρώδη. Ο Ιάκωβος θανατώθηκε, ενώ ο Πέτρος διασώθηκε θαυματουργικά. (Πράξ. 12:1-11) Ίσως αναρωτιόμαστε: “Γιατί έσωσε ο Ιεχωβά τον Πέτρο αλλά όχι τον Ιάκωβο;” Η Γραφή δεν λέει. Πάντως μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι οι οδοί του Ιεχωβά δεν είναι “ποτέ άδικες”. (Δευτ. 32:4) Κάποιες φορές, τα πράγματα ίσως εξελίσσονται με τρόπο που δεν περιμέναμε. Επειδή όμως είμαστε βέβαιοι πως οι απαντήσεις του Ιεχωβά στις προσευχές μας θα είναι πάντα στοργικές και δίκαιες, δεν αμφισβητούμε τον τρόπο με τον οποίο επιλέγει να μας απαντήσει.​—Ιώβ 33:13. w23.11 49:6

Ο θεόπνευστος συγγραφέας Ιάκωβος είπε ότι οι σοφοί άνθρωποι είναι “πρόθυμοι να υπακούν”. Σκεφτείτε τι σημαίνει αυτό. Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να υπακούμε σε εκείνους στους οποίους ο Ιεχωβά έχει εμπιστευτεί έναν βαθμό εξουσίας. Βέβαια, ο Ιεχωβά δεν αναμένει να υπακούσουμε σε κάποιον που μας ζητάει να αγνοήσουμε τις εντολές Του. (Πράξ. 4:18-20) Ίσως μας είναι ευκολότερο να υπακούμε στον Ιεχωβά παρά σε κάποιον άνθρωπο. Άλλωστε, ο Ιεχωβά δίνει πάντοτε τέλεια κατεύθυνση. (Ψαλμ. 19:7) Αυτό δεν ισχύει για τους ανθρώπους που έχουν εξουσία. Παρ’ όλα αυτά, ο ουράνιος Πατέρας μας έχει δώσει έναν βαθμό εξουσίας στους γονείς, στους κυβερνητικούς αξιωματούχους και στους πρεσβυτέρους. (Παρ. 6:20· 1 Θεσ. 5:12· 1 Πέτρ. 2:13, 14) Όταν υπακούμε σε αυτούς, στην ουσία υπακούμε στον Ιεχωβά. w23.10 42:2-3

Ένας τρόπος για να ενισχύουμε την πίστη μας είναι το να συλλογιζόμαστε τη δύναμη του Ιεχωβά. Αυτός έχει τη δύναμη να εκπληρώνει οτιδήποτε υπόσχεται. Εξάλλου, είναι ο Παντοδύναμος Θεός. (Ιώβ 42:2· Μάρκ. 10:27· Εφεσ. 3:20) Διαβεβαίωσε τον Αβραάμ και τη Σάρρα ότι θα αποκτούσαν έναν γιο στα γηρατειά τους. (Γέν. 17:15-17) Είπε επίσης στον Αβραάμ ότι η γη Χαναάν θα δινόταν στους απογόνους του. Στη διάρκεια των πολλών ετών κατά τα οποία οι απόγονοι του Αβραάμ, οι Ισραηλίτες, ήταν δούλοι στην Αίγυπτο, πιθανώς φαινόταν ότι εκείνη η υπόσχεση δεν θα εκπληρωνόταν ποτέ. Και όμως εκπληρώθηκε. Είπε στη Μαρία, μια παρθένα, ότι θα γεννούσε τον ίδιο του τον Γιο, του οποίου την έλευση είχε υποσχεθεί ο Ιεχωβά χιλιάδες χρόνια νωρίτερα στον κήπο της Εδέμ​—άλλη μια υπόσχεση που εκπληρώθηκε! (Γέν. 3:15) Ενισχύουμε την πίστη μας στη δύναμη του Ιεχωβά να φέρει τον νέο κόσμο συλλογιζόμενοι το ιστορικό που έχει δημιουργήσει καθώς δίνει υποσχέσεις και τις εκπληρώνει.​—Ιησ. Ναυή 23:14· Ησ. 55:10, 11. w23.04 19:10-12

Ο Ιεχωβά απάντησε στις προσευχές του Δαβίδ για απελευθέρωση. (1 Σαμ. 19:10, 18-20· 2 Σαμ. 5:17-25) Μπορούμε και εμείς να έχουμε την ίδια βεβαιότητα. (Ψαλμ. 145:18) Ο Ιεχωβά ίσως δεν απαντάει στις προσευχές μας με τον τρόπο που αναμένουμε. Ο απόστολος Παύλος ζήτησε από τον Θεό να τον απαλλάξει από «ένα αγκάθι στη σάρκα». Σε τρεις περιπτώσεις, ο Παύλος προσευχήθηκε συγκεκριμένα για αυτό το δύσκολο πρόβλημα. Απάντησε ο Ιεχωβά σε αυτές τις προσευχές; Ναι, αλλά όχι με τον τρόπο που έλπιζε ο Παύλος. Αντί να απομακρύνει το πρόβλημα, ο Ιεχωβά τού έδωσε την αναγκαία δύναμη για να εξακολουθήσει να Τον υπηρετεί πιστά. (2 Κορ. 12:7-10) Ενδέχεται και εμείς κάποιες φορές να λάβουμε μια απάντηση που διαφέρει από αυτό που αναμέναμε. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά γνωρίζει ακριβώς ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να μας βοηθήσει. Μάλιστα, μπορεί «να κάνει περισσότερο από υπεράφθονα ξεπερνώντας όλα όσα ζητάμε ή κατανοούμε». (Εφεσ. 3:20) Γι’ αυτόν τον λόγο, η απάντηση στις προσευχές μας ίσως έρθει σε χρόνο ή με τρόπο που δεν αναμένουμε. w23.05 21:4-6

Κατά καιρούς, όλοι μας είναι καλό να συλλογιζόμαστε την υπόσχεση της Αγίας Γραφής για τη μελλοντική ανάσταση. Γιατί; Επειδή δεν ξέρουμε πότε μπορεί να αντιμετωπίσουμε μια ασθένεια που απειλεί τη ζωή μας ή να χάσουμε ξαφνικά κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο. (Εκκλ. 9:11· Ιακ. 4:13, 14) Η ελπίδα της ανάστασης μπορεί να μας βοηθήσει να υπομείνουμε τέτοιες δυσκολίες. (1 Θεσ. 4:13) Οι Γραφές μάς διαβεβαιώνουν ότι ο ουράνιος Πατέρας μας μάς γνωρίζει καλά και μας αγαπάει βαθιά. (Λουκ. 12:7) Σκεφτείτε πόσο καλά πρέπει να μας γνωρίζει ο Ιεχωβά Θεός προκειμένου να μας αναδημιουργήσει με την ίδια προσωπικότητα και με όλες μας τις αναμνήσεις. Και πόσο στοργικό είναι το ότι ο Ιεχωβά μάς δίνει την ευκαιρία για αιώνια ζωή, ακόμα και ανασταίνοντάς μας αν χρειαστεί! Γιατί μπορούμε να πιστεύουμε στην υπόσχεση της ανάστασης; Επειδή είμαστε βέβαιοι ότι εκείνος που δίνει την υπόσχεση έχει την επιθυμία, καθώς και τη δύναμη, ή αλλιώς την ικανότητα, να την εκπληρώσει. w23.04 16:2-4

Ο Ιωσήφ και η Μαρία συνεργάζονταν για να κρατούν ισχυρή τη σχέση τους με τον Ιεχωβά. Κατανοούσαν πόσο σημαντικό ήταν να λατρεύουν τον Ιεχωβά μαζί ως οικογένεια. (Λουκ. 2:22-24· 4:16) Τι θαυμάσιο παράδειγμα για τα αντρόγυνα σήμερα! Αν έχετε παιδιά, όπως ο Ιωσήφ και η Μαρία, ίσως είναι δύσκολο να παρακολουθείτε τις συναθροίσεις ή να προγραμματίζετε χρόνο για οικογενειακή λατρεία. Μπορεί να είναι ακόμα δυσκολότερο να βρίσκετε χρόνο για να μελετάτε ή να προσεύχεστε μαζί ως αντρόγυνο. Ωστόσο, να θυμάστε πως, όταν λατρεύετε τον Ιεχωβά μαζί, πλησιάζετε περισσότερο εκείνον και έρχεστε πιο κοντά μεταξύ σας. Γι’ αυτό, να κάνετε τη λατρεία προτεραιότητά σας. Αν ο γάμος σας περνάει κρίση, η ιδέα να καθίσετε μαζί για να κάνετε οικογενειακή λατρεία ίσως δεν φαίνεται ελκυστική. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αρχίστε εξετάζοντας κάτι σύντομο και ευχάριστο. Αυτό το βήμα μπορεί να ενισχύσει τη σχέση σας και την επιθυμία σας να κάνετε πνευματικά πράγματα ως αντρόγυνο. w23.05 23:7-8

Πώς επηρέαζε τον Αβδιού ο υγιής φόβος; Κατ’ αρχάς, τον έκανε έντιμο και αξιόπιστο. Ως αποτέλεσμα, ο βασιλιάς τον διόρισε υπεύθυνο για το σπιτικό του. (Παράβαλε Νεεμίας 7:2) Ο θεοσεβής φόβος του Αβδιού τού έδινε επίσης εξαιρετικό θάρρος, μια ιδιότητα την οποία ασφαλώς χρειαζόταν. Ζούσε στη διάρκεια της διακυβέρνησης του πονηρού βασιλιά Αχαάβ. (1 Βασ. 16:30) Επίσης, η σύζυγος του Αχαάβ, η Ιεζάβελ, η οποία λάτρευε τον Βάαλ, μισούσε τον Ιεχωβά τόσο πολύ ώστε προσπάθησε να εξαλείψει εντελώς την αληθινή λατρεία στο βόρειο βασίλειο. Μάλιστα, θανάτωσε πολλούς προφήτες του Θεού. (1 Βασ. 18:4) Όταν η Ιεζάβελ άρχισε να καταδιώκει τους προφήτες του Θεού για να τους θανατώσει, ο θαρραλέος Αβδιού πήρε 100 από αυτούς και τους έκρυψε “ανά 50 μέσα σε μια σπηλιά και τους προμήθευε ψωμί και νερό”. (1 Βασ. 18:13, 14) Αν τον ανακάλυπταν, σίγουρα θα τον εκτελούσαν. Βέβαια, ο Αβδιού ήταν άνθρωπος και δεν ήθελε να πεθάνει. Αλλά αγαπούσε τον Ιεχωβά και εκείνους που Τον υπηρετούσαν περισσότερο από όσο αγαπούσε τη ζωή του. w23.06 27:9-10

Ο Ιεχωβά εξακολουθεί να οδηγεί τον λαό του σήμερα όπως έκανε και στο παρελθόν. Το κάνει αυτό μέσω του Λόγου του και μέσω του Γιου του, ο οποίος είναι η κεφαλή της εκκλησίας. Βλέπουμε άραγε αποδείξεις ότι ο Θεός εξακολουθεί να χρησιμοποιεί και ανθρώπινους εκπροσώπους; Ναι. Σκεφτείτε, για παράδειγμα, ορισμένες εξελίξεις που έλαβαν χώρα στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ και οι συνεργάτες του άρχισαν να διακρίνουν ότι το 1914 θα ήταν καθοριστικό έτος σε σχέση με την εγκαθίδρυση της Βασιλείας του Θεού. (Δαν. 4:25, 26) Κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα με βάση τις Βιβλικές προφητείες. Οδηγούσε ο Ιεχωβά την έρευνα που έκαναν στη Γραφή; Σαφέστατα. Το 1914, τα παγκόσμια γεγονότα επιβεβαίωσαν ότι η Βασιλεία του Θεού είχε αρχίσει να κυβερνάει. Ξέσπασε ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, και ακολούθησαν επιδημίες, σεισμοί και πείνες. (Λουκ. 21:10, 11) Ο Ιεχωβά όντως χρησιμοποιούσε εκείνους τους ειλικρινείς Χριστιανούς άντρες για να βοηθάει τον λαό του. w24.02 8:11

Ως λαός του Ιεχωβά, ξέρουμε ότι εκείνος μας αγαπάει και ότι θέλει να απολαμβάνουμε την καλύτερη δυνατή ζωή. (Ρωμ. 8:35-39) Είμαστε επίσης πεπεισμένοι ότι οι Βιβλικές αρχές πάντοτε μας ωφελούν όταν τις εφαρμόζουμε. (Ησ. 48:17, 18) Τι γίνεται όμως αν αντιμετωπίζουμε δυσκολίες τις οποίες δεν περιμέναμε; Για παράδειγμα, ένα μέλος της οικογένειάς μας μπορεί να μας απογοητεύσει με κάποιον τρόπο. Ίσως έχουμε σοβαρά προβλήματα υγείας τα οποία περιορίζουν τα όσα μπορούμε να κάνουμε στην υπηρεσία του Ιεχωβά. Ίσως υποφέρουμε από τις ολέθριες συνέπειες κάποιας φυσικής καταστροφής. Ή μπορεί να διωκόμαστε για τις πεποιθήσεις μας. Όταν αντιμετωπίζουμε τέτοιες δοκιμασίες, πιθανώς αναρωτιόμαστε: “Γιατί μου συμβαίνει αυτό; Έχω κάνει τίποτα κακό; Μήπως αυτό δείχνει ότι ο Ιεχωβά δεν με ευλογεί;” Έχετε νιώσει ποτέ εσείς έτσι; Αν ναι, μην αποθαρρύνεστε. Πολλοί όσιοι υπηρέτες του Ιεχωβά έχουν παλέψει με παρόμοια αισθήματα.​—Ψαλμ. 22:1, 2· Αββακ. 1:2, 3. w23.04 17:1-2

Όταν αντιμετωπίζουμε κάποιον πειρασμό, απορρίπτουμε αμέσως οποιαδήποτε σκέψη ή πράξη θα μπορούσε να βλάψει τη φιλία μας με τον Θεό. Ο Ιεχωβά αναμένει να είμαστε «υπάκουοι από καρδιάς». (Ρωμ. 6:17) Η καθοδηγία του είναι πάντοτε για το καλό μας, και οι νόμοι του είναι αδιαπραγμάτευτοι. (Ησ. 48:17, 18· 1 Κορ. 6:9, 10) Ο Διάβολος χρησιμοποιεί σωματικές και συναισθηματικές επιθέσεις προσπαθώντας να εξασθενίσει την αποφασιστικότητά μας. Στόχος του είναι να μας «καταβροχθίσει», να καταστρέψει τη σχέση μας με τον Ιεχωβά. (1 Πέτρ. 5:8) Οι Χριστιανοί τον πρώτο αιώνα αντιμετώπιζαν απειλές, υφίσταντο ξυλοδαρμούς και θανατώνονταν επειδή ήταν αποφασισμένοι να μείνουν σταθεροί. (Πράξ. 5:27, 28, 40· 7:54-60) Ο Σατανάς συνεχίζει να χρησιμοποιεί τον διωγμό σήμερα. Αυτό φαίνεται από τη βάναυση μεταχείριση που υφίστανται οι αδελφοί και οι αδελφές μας στη Ρωσία και σε άλλες χώρες, καθώς και από τις προσωπικές επιθέσεις των εναντιουμένων. Εκτός από φανερές, κατά μέτωπο επιθέσεις, ο Σατανάς χρησιμοποιεί και «πανούργες πράξεις».​—Εφεσ. 6:11. w23.07 31:6-9

Όσο περισσότερο μελετάτε τον Λόγο του Θεού τόσο περισσότερο θα αυξάνεται η αγάπη σας για τον Ιεχωβά. Αυτή η αγάπη σάς ωθεί να εφαρμόζετε όσα μαθαίνετε. Παίρνετε καλύτερες αποφάσεις με βάση τις Βιβλικές αρχές. Βελτιώνετε τη νοοτροπία σας και τη διαγωγή σας επειδή θέλετε να ευαρεστείτε τον Θεό. Όπως ένα παιδί μιμείται έναν στοργικό γονέα, έτσι και εσείς προσπαθείτε να μιμείστε τον ουράνιο Πατέρα σας. (Εφεσ. 5:1, 2) Ας αναρωτηθούμε: “Είναι η αγάπη μου για τον Ιεχωβά πιο ισχυρή τώρα από ό,τι ήταν όταν έγινα Χριστιανός; Από τότε που βαφτίστηκα, μοιάζει ο τρόπος που σκέφτομαι και ενεργώ περισσότερο με τον τρόπο του Ιεχωβά, ιδίως όσον αφορά την εκδήλωση αγάπης στους αδελφούς και στις αδελφές μου;” Αν “η αγάπη που είχατε πρώτα” έχει ψυχρανθεί σε κάποιον βαθμό, μην αποθαρρύνεστε. Κάτι παρόμοιο συνέβη και σε ορισμένους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα. Ο Ιησούς δεν τους θεώρησε χαμένη υπόθεση και δεν βλέπει ούτε εμάς έτσι. (Αποκ. 2:4, 7) Ξέρει ότι μπορούμε να αναζωπυρώσουμε την αγάπη που νιώθαμε τον πρώτο καιρό που γνωρίσαμε την αλήθεια. w23.07 30:2-3

Ο απόστολος Πέτρος έκανε μια σειρά από λάθη. Κατ’ αρχάς, έδειξε υπερβολική αυτοπεποίθηση όταν καυχήθηκε ότι θα αποδεικνυόταν πιστός ακόμα και αν οι υπόλοιποι απόστολοι εγκατέλειπαν τον Ιησού. (Μάρκ. 14:27-29) Κατόπιν, επανειλημμένα απέτυχε να παραμείνει σε εγρήγορση. (Μάρκ. 14:32, 37-41) Στη συνέχεια, εγκατέλειψε τον Ιησού στα χέρια ενός όχλου. (Μάρκ. 14:50) Τέλος, αρνήθηκε τρεις φορές ότι γνώριζε τον Ιησού, και μάλιστα ορκίστηκε για να επιβεβαιώσει αυτό το ψέμα. (Μάρκ. 14:66-71) Πώς αντέδρασε ο Πέτρος όταν συνειδητοποίησε τη σοβαρότητα της αμαρτίας του; Κατέρρευσε και έκλαψε πικρά. (Μάρκ. 14:72) Αντί να επιπλήξει τον Πέτρο για τις αστοχίες του, ο Ιησούς είπε στον φίλο του ότι επρόκειτο να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες. (Ιωάν. 21:15-17) Ο Πέτρος ήξερε ότι είχε διαπράξει σοβαρή αμαρτία, αλλά δεν θεώρησε τον εαυτό του χαμένη υπόθεση. Γιατί; Επειδή πείστηκε ότι ο Κύριός του, ο Ιησούς, δεν τον έβλεπε έτσι. Ποιο είναι το δίδαγμα; Ο Ιεχωβά θέλει να είμαστε βέβαιοι για την αγάπη του και τη συγχωρητικότητά του.​—Ρωμ. 8:38, 39. w24.03 11:13-15

Η σεξουαλική ανηθικότητα μπορεί να οδηγήσει σε ντροπή, σε αίσθημα αχρηστίας, σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες και σε διαλυμένες οικογένειες. Σαφώς, αποτελεί πορεία σοφίας να αποφεύγουμε το «σπίτι» της ανόητης γυναίκας. Εκτός του ότι κινδυνεύουν να υποστούν πνευματικό θάνατο, πολλά ανήθικα άτομα κολλούν ασθένειες που οδηγούν σε πρόωρο κυριολεκτικό θάνατο. (Παρ. 7:23) Το εδάφιο 18 του 9ου κεφαλαίου των Παροιμιών καταλήγει ως εξής: «Οι καλεσμένοι της είναι στα έγκατα του Τάφου». Τότε γιατί δέχονται πολλοί την απατηλή πρόσκλησή της που οδηγεί σε τραγωδία; (Παρ. 9:13-18) Μια διαδεδομένη παγίδα είναι η πορνογραφία. Μερικοί νομίζουν ότι η παρακολούθηση πορνογραφίας είναι αβλαβής. Στην πραγματικότητα, η πορνογραφία είναι επιβλαβής, εξαχρειωτική και εθιστική. Οι ανήθικες εικόνες εντυπώνονται στο μυαλό και δεν σβήνουν εύκολα. Επιπλέον, η πορνογραφία δεν νεκρώνει τις εσφαλμένες επιθυμίες, αλλά τις φουντώνει. (Κολ. 3:5· Ιακ. 1:14, 15) Πολλοί που παρακολουθούν πορνογραφία τελικά διαπράττουν ανηθικότητα. w23.06 28:10-11

Παρότι άλλα έθνη μπορεί κατά καιρούς να εναντιώνονται στην Αγγλοαμερικανική Παγκόσμια Δύναμη, δεν θα την αντικαταστήσουν. Το ξέρουμε αυτό επειδή η «πέτρα», η οποία αντιπροσωπεύει τη Βασιλεία του Θεού, θα συντρίψει τα πόδια, το μέρος της εικόνας που συμβολίζει την αγγλοαμερικανική συμμαχία. (Δαν. 2:34, 35, 44, 45) Είστε εσείς πεπεισμένοι ότι η προφητεία του Δανιήλ για τα πόδια από σίδερο και πηλό είναι αληθινή; Αν ναι, αυτό θα επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο ζείτε τη ζωή σας. Δεν θα επιδιώκετε υλική εξασφάλιση σε έναν κόσμο που σύντομα θα καταστραφεί εντελώς. (Λουκ. 12:16-21· 1 Ιωάν. 2:15-17) Η κατανόηση αυτής της προφητείας θα σας βοηθήσει επίσης να διακρίνετε τη σπουδαιότητα του έργου κηρύγματος και διδασκαλίας. (Ματθ. 6:33· 28:18-20) Αφού μελετήσετε αυτή την προφητεία, αναρωτηθείτε: “Δείχνουν οι αποφάσεις που παίρνω ότι είμαι πεπεισμένος πως η Βασιλεία του Θεού θα βάλει σύντομα τέλος σε όλες τις ανθρώπινες κυβερνήσεις;” w23.08 34:13-14

Να αποδέχεστε με μετριοφροσύνη ότι η ηλικία σας, η υγεία σας και οι περιστάσεις σας μπορεί να περιορίζουν τα όσα είστε σε θέση να κάνετε τώρα. Όπως ο Βαρζελαΐ, έτσι και εσείς μη διστάζετε να αρνηθείτε κάποια προνόμια όταν οι σωματικοί σας περιορισμοί αποτελούν πρόβλημα. (2 Σαμ. 19:35, 36) Σαν τον Μωυσή, να δέχεστε βοήθεια και να αναθέτετε ευθύνες σε άλλους όταν αυτό είναι κατάλληλο. (Έξοδ. 18:21, 22) Αυτή η μετριοφροσύνη θα σας εμποδίζει να έχετε εξωπραγματικές προσδοκίες που θα μπορούσαν να σας εξουθενώσουν. Δεν πρέπει επίσης να νιώθουμε ότι ευθυνόμαστε για τις κακές αποφάσεις των άλλων. Δεν μπορούμε να παίρνουμε αποφάσεις για λογαριασμό των άλλων, ούτε μπορούμε πάντοτε να τους προστατεύουμε από τις συνέπειες των κακών επιλογών τους. Για παράδειγμα, ένας γιος ή μια κόρη μπορεί τελικά να αποφασίσει να πάψει να υπηρετεί τον Ιεχωβά. Αυτή η απόφαση μπορεί να προκαλέσει ανείπωτη θλίψη στους γονείς. Ωστόσο, οι γονείς που κατηγορούν τον εαυτό τους για την κακή απόφαση του παιδιού τους επωμίζονται ένα δυσβάσταχτο βάρος​—ένα βάρος που ο Ιεχωβά δεν αναμένει από αυτούς να βαστάζουν. w23.08 36:11-12

Ο Σαμψών ήταν ατελής σαν εμάς, γι’ αυτό κάποιες φορές έκανε κακές επιλογές. Ιδιαίτερα μία απόφαση που πήρε είχε τραγικές συνέπειες. Αφού είχε υπηρετήσει ως κριτής για κάποιο διάστημα, «ερωτεύτηκε μια γυναίκα στην κοιλάδα Σωρήκ, η οποία λεγόταν Δαλιδά». Προηγουμένως, είχε αρραβωνιαστεί μια Φιλισταία, αλλά εκείνο «ήταν από τον Ιεχωβά», ο οποίος «ζητούσε αφορμή εναντίον των Φιλισταίων». Αργότερα, ο Σαμψών έμεινε στο σπίτι μιας πόρνης στη φιλισταϊκή πόλη Γάζα. Σε εκείνη την περίπτωση, ο Θεός έδωσε στον Σαμψών τη δύναμη να βγάλει τις πόρτες από την πύλη της πόλης και να τις απομακρύνει, αποδυναμώνοντας την πόλη. (Κριτ. 14:1-4· 16:1-3) Ωστόσο, η περίπτωση της Δαλιδά ίσως ήταν διαφορετική, επειδή ήταν πιθανότατα Ισραηλίτισσα. Η Δαλιδά δέχτηκε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό από τους Φιλισταίους για να προδώσει τον Σαμψών. w23.09 37:12-13

Η ενόραση, ή αλλιώς η βαθιά κατανόηση, μπορεί να μας βοηθήσει να είμαστε πράοι. Το άτομο που διαθέτει ενόραση δείχνει αυτοσυγκράτηση όταν το προκαλούν σχετικά με τις πεποιθήσεις του. Κάποιες ερωτήσεις ή προκλήσεις είναι σαν παγόβουνα: το μεγαλύτερο μέρος βρίσκεται κάτω από την επιφάνεια. Για παράδειγμα, η ερώτηση που κάνει ένα άτομο ίσως κρύβει κάποιο κίνητρο ή κάποια ανησυχία που εμείς δεν γνωρίζουμε. Γι’ αυτό προτού απαντήσουμε, είναι καλό να αναγνωρίσουμε ότι ίσως δεν ξέρουμε τι υποκίνησε το άτομο να θέσει αυτό το ζήτημα. (Παρ. 16:23) Σκεφτείτε πώς απάντησε ο Γεδεών όταν οι άντρες του Εφραΐμ τον ρώτησαν θυμωμένοι γιατί δεν τους είχε καλέσει νωρίτερα να πολεμήσουν μαζί του τους εχθρούς του Ισραήλ. Υπήρχε κάποια βαθύτερη αιτία για την εριστική τους στάση; Μήπως η πληγωμένη υπερηφάνεια; Όπως και αν είχαν τα πράγματα, ο Γεδεών ενήργησε με σοφία σεβόμενος τα αισθήματά τους και απαντώντας τους με πραότητα. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Αφού τους αφόπλισε με αυτόν τον τρόπο, «εκείνοι ηρέμησαν».​—Κριτ. 8:1-3. w23.09 39:8-9

Ο Ιεχωβά και ο Ιησούς έχουν τον στενότερο δεσμό που μπορεί να υπάρξει μεταξύ πατέρα και γιου. Ο Ιεχωβά αναμφίβολα ένιωσε μεγάλο πόνο βλέποντας τον Γιο του να υφίσταται κακομεταχείριση, απόρριψη και δοκιμασίες. Οποιοσδήποτε γονέας έχει χάσει το παιδί του ξέρει πολύ καλά πόσο έντονα αισθήματα θλίψης φέρνει μια τέτοια απώλεια. Έχουμε ισχυρή πίστη στην ανάσταση, αλλά αυτό δεν σβήνει τον πόνο που νιώθουμε όταν πεθαίνει ένα αγαπημένο μας πρόσωπο. Αυτό το παράδειγμα μας βοηθάει να καταλάβουμε πώς πρέπει να ένιωσε ο Ιεχωβά όταν είδε τον αγαπημένο του Γιο να υποφέρει και να πεθαίνει εκείνη την ανοιξιάτικη ημέρα του 33 Κ.Χ. (Ματθ. 3:17) Από τώρα και ως την Ανάμνηση, θα μπορούσατε να εστιάσετε στο λύτρο στα πλαίσια της προσωπικής σας μελέτης ή της οικογενειακής σας λατρείας. Και την ημέρα της Ανάμνησης, μην ξεχάσετε να παρακολουθήσετε την ειδική Πρωινή Λατρεία. Αν προετοιμάσουμε τη δική μας καρδιά για την Ανάμνηση, θα είμαστε σε θέση να βοηθήσουμε και άλλους να ωφεληθούν από αυτήν.​—Έσδρ. 7:10. w24.01 2:10-12

Ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να λαβαίνουμε δύναμη από τον Ιεχωβά είναι η προσευχή. Απαντώντας στις προσευχές μας, ο Ιεχωβά μπορεί να μας δώσει τη «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό». (2 Κορ. 4:7) Ενισχυόμαστε επίσης όταν διαβάζουμε και στοχαζόμαστε τον Λόγο του. (Ψαλμ. 86:11) Το άγγελμα που μας έχει δώσει ο Ιεχωβά στη Γραφή «ασκεί δύναμη». (Εβρ. 4:12) Όταν προσεύχεστε στον Ιεχωβά και διαβάζετε τον Λόγο του, θα λαβαίνετε τη δύναμη που χρειάζεστε προκειμένου να υπομένετε, να διατηρείτε τη χαρά σας ή να επιτελείτε έναν δύσκολο διορισμό. Προσέξτε πώς ενίσχυσε ο Ιεχωβά τον προφήτη Ιωνά. Ο Ιωνάς είχε φύγει για να γλιτώσει από έναν δύσκολο διορισμό που του είχε αναθέσει ο Ιεχωβά. Ως αποτέλεσμα, παραλίγο να χάσει τη ζωή του σε μια φοβερή τρικυμία, ενώ εξαιτίας του είχαν κινδυνέψει και οι συνταξιδιώτες του. Όταν τον έριξαν στη θάλασσα, βρέθηκε σε ένα μέρος όπου δεν είχε ξαναβρεθεί ποτέ​—την κατασκότεινη κοιλιά ενός τεράστιου ψαριού. Τι έκανε ο Ιωνάς για να λάβει δύναμη καθώς βρισκόταν ολομόναχος σε εκείνο το απομονωμένο μέρος; Προσευχήθηκε.​—Ιωνάς 2:1, 2, 7. w23.10 43:4-6

Αν και ο απόστολος Πέτρος απηύθυνε τις επιστολές του στους Χριστιανούς του πρώτου αιώνα, ο Ιεχωβά φρόντισε να συμπεριληφθούν αυτά τα συγγράμματα στον Λόγο Του. Ως αποτέλεσμα, εμείς σήμερα μπορούμε να ωφεληθούμε από εκείνες τις επιστολές. (Ρωμ. 15:4) Μας περιβάλλουν άνθρωποι που δεν έχουν πίστη στις Βιβλικές προφητείες. Οι εναντιούμενοι ίσως μας χλευάζουν επειδή προσμένουμε με λαχτάρα το τέλος επί πολλά χρόνια. Κάποιοι επικριτές ισχυρίζονται ότι το τέλος δεν θα έρθει ποτέ. (2 Πέτρ. 3:3, 4) Αν ακούσουμε τέτοια σχόλια από έναν οικοδεσπότη, έναν συνεργάτη ή ένα μέλος της οικογένειάς μας, η πίστη μας θα μπορούσε να κλονιστεί. Ο Πέτρος έδειξε τι μπορεί να μας βοηθήσει. Μερικοί ίσως νομίζουν ότι ο Ιεχωβά αργεί να φέρει το τέλος του παρόντος πονηρού συστήματος. Τα λόγια του Πέτρου μπορούν να μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε να βλέπουμε τα πράγματα από την ορθή οπτική γωνία, καθώς μας υπενθυμίζουν ότι η άποψη του Ιεχωβά για τον χρόνο είναι εντελώς διαφορετική από των ανθρώπων. (2 Πέτρ. 3:8, 9) Για τον Ιεχωβά, χίλια χρόνια είναι σαν μία ημέρα. Ο Ιεχωβά είναι μακρόθυμος και δεν θέλει να καταστραφεί κανείς. Όταν όμως έρθει η ημέρα του, αυτό το σύστημα θα τελειώσει. w23.09 41:2-5

Γιατί έγραψε ο απόστολος Παύλος την επιστολή του προς τους Εβραίους Χριστιανούς στην Ιουδαία; Πιθανώς για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, για να τους ενθαρρύνει. Οι περισσότεροι από αυτούς είχαν ανατραφεί στην Ιουδαϊκή θρησκεία. Οι ηγέτες της προηγούμενης θρησκείας τους ίσως τους χλεύαζαν για το ότι έγιναν Χριστιανοί. Γιατί; Επειδή οι Χριστιανοί δεν είχαν ούτε κάποιον εντυπωσιακό ναό για να αποδίδουν λατρεία ούτε ένα απτό θυσιαστήριο για να προσφέρουν θυσίες στον Θεό ούτε ιερείς για να τους διακονούν. Αυτό θα μπορούσε να αποθαρρύνει τους μαθητές του Χριστού και να εξασθενίσει την πίστη τους. (Εβρ. 3:12, 14) Κάποιοι από αυτούς ίσως ακόμα και να έμπαιναν στον πειρασμό να επιστρέψουν στον Ιουδαϊσμό. Δεύτερον, ο Παύλος επισήμανε σε εκείνους τους Εβραίους Χριστιανούς ότι δεν προσπαθούσαν να κατανοήσουν νέες ή βαθιές πνευματικές διδασκαλίες, τη «στερεή τροφή» που βρίσκεται στον Λόγο του Θεού. (Εβρ. 5:11-14) Προφανώς, κάποιοι από αυτούς τηρούσαν ακόμα τον Μωσαϊκό Νόμο. w23.10 45:3-4

Κάποιες γυναίκες επιλέγουν να μην παντρευτούν. (Ματθ. 19:10-12) Να είστε βέβαιες πως ο Ιεχωβά και ο Ιησούς δεν περιφρονούν τους άγαμους Χριστιανούς. Σε όλο τον κόσμο, οι άγαμες αδελφές αποτελούν θετική επιρροή για την εκκλησία. Η αγάπη τους και το ειλικρινές ενδιαφέρον τους για τους άλλους υποκινούν αυτές τις Χριστιανές να γίνονται πνευματικές αδελφές και πνευματικές μητέρες για πολλούς. (Μάρκ. 10:29, 30) Μερικές έχουν αναλάβει την ολοχρόνια διακονία. Οι Χριστιανές έχουν τεράστια συμβολή στο παγκόσμιο έργο κηρύγματος. (Ψαλμ. 68:11) Μπορείτε να κάνετε τώρα σχέδια για να μπείτε στην ολοχρόνια διακονία; Θα μπορούσατε να υπηρετήσετε ως σκαπάνισσα, εθελόντρια στην οικοδόμηση ή Μπεθελίτισσα. Προσευχηθείτε για τον στόχο σας. Μιλήστε σε άλλα άτομα που έχουν πετύχει έναν τέτοιον στόχο και μάθετε τι χρειάζεται να κάνετε για να αποκτήσετε τα προσόντα. Έπειτα, καταρτίστε ένα ρεαλιστικό σχέδιο. Αν πετύχετε τον στόχο σας, θα ανοιχτούν μπροστά σας πολλές συναρπαστικές ευκαιρίες στην υπηρεσία του Ιεχωβά. w23.12 52:16-17

Καθώς η μεγάλη θλίψη πλησιάζει, αντιλαμβανόμαστε περισσότερο από ποτέ πόσο επείγον είναι να υπακούμε στην εντολή να συμμετέχουμε στο έργο κηρύγματος. Ωστόσο, ίσως δυσκολευόμαστε να εστιάσουμε στη διακονία αν έχουμε οικονομικά προβλήματα ή αν αντιμετωπίζουμε εναντίωση στο έργο κηρύγματος. Τι θα μας βοηθήσει να βάζουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας στην πρώτη θέση; Η βεβαιότητα ότι «ο Ιεχωβά των στρατευμάτων» είναι στο πλευρό μας. Εκείνος θα μας στηρίζει αν συνεχίσουμε να βάζουμε τα συμφέροντα της Βασιλείας πάνω από τα δικά μας. Επομένως, δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε. (Αγγ. 2:4) Ο Ιεχωβά θέλει να εστιάζουμε στο ζωοσωτήριο έργο της μαθήτευσης. Ο Αγγαίος πρότρεψε τον λαό του Ιεχωβά να κάνει μια νέα αρχή στην ιερή του υπηρεσία, σαν να έβαζε ξανά τα θεμέλια του ναού. Αν οι Ιουδαίοι το έκαναν αυτό, ο Ιεχωβά υποσχέθηκε ότι θα “έστελνε ευλογία”. (Αγγ. 2:18, 19) Και εμείς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Ιεχωβά θα ευλογεί τις προσπάθειές μας αν δίνουμε προτεραιότητα στο έργο που μας έχει αναθέσει να κάνουμε. w23.11 48:8, 11

Στην επιστολή του προς τους Ρωμαίους, ο απόστολος Παύλος δήλωσε ότι όλοι οι άνθρωποι είναι αμαρτωλοί. Τότε πώς μπορεί οποιοσδήποτε να θεωρηθεί δίκαιος ή άμεμπτος και έτσι να κερδίσει την επιδοκιμασία του Θεού; Για να βοηθήσει όλους τους ειλικρινείς Χριστιανούς να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, ο Παύλος έστρεψε την προσοχή στον Αβραάμ. Ο Ιεχωβά ανακήρυξε τον Αβραάμ δίκαιο ενόσω εκείνος κατοικούσε στη γη Χαναάν. Γιατί μπορούσε ο Ιεχωβά να ανακηρύξει δίκαιο τον Αβραάμ; Μήπως επειδή ο Αβραάμ τηρούσε τέλεια τον Μωσαϊκό Νόμο; Όχι βέβαια. (Ρωμ. 4:13) Εκείνος ο Νόμος δόθηκε στο έθνος του Ισραήλ πάνω από 400 χρόνια αφού ο Θεός ανακήρυξε δίκαιο τον Αβραάμ. Με ποια βάση λοιπόν τον ανακήρυξε δίκαιο; Με την παρ’ αξίαν καλοσύνη Του, ο Ιεχωβά ανακήρυξε τον Αβραάμ δίκαιο λόγω της πίστης του.​—Ρωμ. 4:2-4. w23.12 50:4-5

Την ίδια νύχτα που ο προφήτης Νάθαν είπε τα παραπάνω λόγια στον βασιλιά Δαβίδ, ο Ιεχωβά είπε στον Νάθαν ότι δεν θα ήταν ο Δαβίδ αυτός που θα έχτιζε τον ναό. (1 Χρον. 17:3, 4, 11, 12) Πώς αντέδρασε ο Δαβίδ όταν έλαβε αυτό το μήνυμα; Εστίασε στο να συγκεντρώσει τα χρήματα και τα υλικά που θα χρειαζόταν ο γιος του ο Σολομών για εκείνο το έργο. (1 Χρον. 29:1-5) Αμέσως μόλις ενημέρωσε τον Δαβίδ ότι δεν θα έχτιζε αυτός τον ναό, ο Ιεχωβά σύναψε διαθήκη μαζί του. Υποσχέθηκε στον Δαβίδ ότι ένας από τους απογόνους του θα κυβερνούσε για πάντα. (2 Σαμ. 7:16) Στον νέο κόσμο, φανταστείτε τη χαρά του Δαβίδ όταν μάθει ότι ζει υπό τη Χιλιετή Βασιλεία του Ιησού, ενός Βασιλιά από τη δική του οικογενειακή γραμμή! Αυτή η αφήγηση μας βοηθάει να διακρίνουμε ότι, ακόμα και αν δεν μπορούμε να κάνουμε όλα όσα ελπίζαμε να κάνουμε για τον Ιεχωβά, ο Θεός μας ενδεχομένως μας επιφυλάσσει άλλες ευλογίες, τις οποίες ίσως δεν είχαμε καν σκεφτεί. w23.04 17:8-10

Ίσως διαπιστώσετε ότι συγκεκριμένες περικοπές της Γραφής σάς παρηγορούν ιδιαίτερα όταν φοβάστε. Για παράδειγμα, μπορεί να βρείτε ενθάρρυνση στα βιβλία του Ιώβ, των Ψαλμών και των Παροιμιών, καθώς και στα λόγια του Ιησού που βρίσκονται στο 6ο κεφάλαιο του Ματθαίου. Καθώς προσεύχεστε στον Ιεχωβά και διαβάζετε τον Λόγο του, θα νιώθετε την παρηγοριά του. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα είναι εκεί για εμάς στις σκοτεινές περιόδους της ζωής μας. Δεν θα είμαστε ποτέ μόνοι. (Ψαλμ. 23:4) Ο Ιεχωβά υπόσχεται να μας περιφρουρεί, να μας σταθεροποιεί, να μας στηρίζει και να μας παρηγορεί. Σχετικά με τον Ιεχωβά, το εδάφιο Ησαΐας 26:3 λέει: «Θα διαφυλάξεις εκείνους που στηρίζονται πλήρως σε εσένα· θα τους δώσεις διαρκή ειρήνη, επειδή σε εσένα εμπιστεύονται». Γι’ αυτό, να δείχνετε εμπιστοσύνη στον Ιεχωβά και να αξιοποιείτε τα μέσα που χρησιμοποιεί για να σας βοηθάει. Αν ενεργείτε έτσι, θα ανακτάτε τη δύναμή σας ακόμα και σε δύσκολους καιρούς. w24.01 3:16-17

Τα θεόπνευστα λόγια αυτού του εδαφίου εκπληρώνονται σήμερα. Τα ακόλουθα παρηγορητικά λόγια επίσης εφαρμόζονται στην εποχή μας: «Όλοι οι γιοι σου θα διδάσκονται από τον Ιεχωβά, και θα είναι άφθονη η ειρήνη των γιων σου. Θα εδραιωθείς με δικαιοσύνη. . . . Δεν θα φοβάσαι τίποτα και δεν θα έχεις κανέναν λόγο να νιώθεις τρόμο, διότι δεν θα σε πλησιάζει τρόμος». (Ησ. 54:13, 14) Ούτε καν «ο θεός αυτού του συστήματος πραγμάτων», ο ίδιος ο Σατανάς, δεν έχει τη δύναμη να σταματήσει το εκπαιδευτικό έργο που επιτελεί ο λαός του Ιεχωβά. (2 Κορ. 4:4) Η αγνή λατρεία έχει αποκατασταθεί και δεν πρόκειται ποτέ να διαφθαρεί ξανά. Θα παραμείνει σε όλη την αιωνιότητα. Κανένα όπλο που θα κατασκευαστεί εναντίον μας δεν θα έχει επιτυχία! w24.02 5:10

Ως Χριστιανοί, παίρνουμε στα σοβαρά την ευχή της αφιέρωσής μας στον Ιεχωβά. Αυτό επηρεάζει τις αποφάσεις και τις πράξεις μας όσον αφορά τα οικογενειακά ζητήματα. Φροντίζουμε επιμελώς για τις οικογενειακές ευθύνες που έχουμε σύμφωνα με τη Γραφή, αλλά ποτέ δεν βάζουμε τις επιθυμίες των μελών της οικογένειάς μας πάνω από αυτά που απαιτεί ο Ιεχωβά από εμάς. (Ματθ. 10:35, 36· 1 Τιμ. 5:8) Μερικές φορές, αυτό ίσως σημαίνει ότι θα χρειαστεί να θυσιάσουμε ως έναν βαθμό την ειρήνη με τους συγγενείς μας προκειμένου να ευαρεστήσουμε τον Ιεχωβά. Εκείνος δημιούργησε τον θεσμό της οικογένειας και θέλει να έχουμε ευτυχισμένη οικογένεια. (Εφεσ. 3:14, 15) Προκειμένου να είμαστε αληθινά ευτυχισμένοι, χρειάζεται να ενεργούμε με τον τρόπο του Ιεχωβά. Ποτέ μην αμφιβάλλετε ότι ο Ιεχωβά εκτιμάει τις αυτοθυσιαστικές προσπάθειες που καταβάλλετε για να τον λατρεύετε καθώς φροντίζετε τα μέλη της οικογένειάς σας και τους συμπεριφέρεστε με αγάπη και σεβασμό.​—Ρωμ. 12:10. w24.02 7:11, 13