Απρίλιος

Κάποιοι υπηρέτες του Ιεχωβά στους Βιβλικούς χρόνους αντιμετώπισαν δυσκολίες τις οποίες δεν περίμεναν. Πάρτε για παράδειγμα τον Ιακώβ. Ο πατέρας του τού έδωσε την εντολή να πάρει σύζυγο από τις κόρες του Λάβαν, ενός ομόπιστου συγγενούς, και τον διαβεβαίωσε ότι ο Ιεχωβά θα τον ευλογούσε πλούσια. (Γέν. 28:1-4) Ο Ιακώβ έκανε το σωστό. Έφυγε από τη γη Χαναάν και ταξίδεψε ως τον τόπο του Λάβαν, ο οποίος είχε δύο κόρες​—τη Λεία και τη Ραχήλ. Ο Ιακώβ ερωτεύτηκε τη μικρότερη κόρη του Λάβαν, τη Ραχήλ, και συμφώνησε να εργαστεί για τον πατέρα της εφτά χρόνια προτού την παντρευτεί. (Γέν. 29:18) Αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως έλπιζε ο Ιακώβ. Ο Λάβαν τον ξεγέλασε και τον πάντρεψε με τη μεγαλύτερη κόρη του, τη Λεία. Του επέτρεψε να παντρευτεί τη Ραχήλ μια εβδομάδα αργότερα, αλλά μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα εργαζόταν άλλα εφτά χρόνια. (Γέν. 29:26, 27) Επίσης, ο Λάβαν υπήρξε άδικος στις επαγγελματικές του δοσοληψίες με τον Ιακώβ. Συνολικά, τον εκμεταλλευόταν επί 20 χρόνια!​—Γέν. 31:41, 42. w23.04 17:5

Σε ποιον μπορούμε να στραφούμε όταν χρειαζόμαστε παρηγοριά και καθοδηγία; Ξέρουμε την απάντηση. Μπορούμε να πλησιάσουμε τον Ιεχωβά Θεό με προσευχή. Ο Ιεχωβά μάς καλεί να κάνουμε αυτό ακριβώς. Θέλει να προσευχόμαστε συχνά​—να “προσευχόμαστε διαρκώς”. (1 Θεσ. 5:17) Μπορούμε να τον πλησιάζουμε ελεύθερα μέσω προσευχής και να ζητάμε την καθοδηγία του σε κάθε πτυχή της ζωής μας. (Παρ. 3:5, 6) Ως γενναιόδωρος Θεός, ο Ιεχωβά μάς επιτρέπει να προσευχόμαστε σε εκείνον όσες φορές θέλουμε. Ο Ιησούς κατανοούσε ότι ο Ιεχωβά θεωρεί πολύτιμη την προσευχή. Πολύ προτού έρθει στη γη, έβλεπε τον Πατέρα του να απαντάει στις προσευχές πιστών αντρών και γυναικών. Για παράδειγμα, ο Ιησούς ήταν στο πλευρό του Πατέρα του όταν Εκείνος απάντησε στις ειλικρινείς προσευχές της Άννας, του Δαβίδ, του Ηλία και πολλών άλλων. (1 Σαμ. 1:10, 11, 20· 1 Βασ. 19:4-6· Ψαλμ. 32:5) Να γιατί ο Ιησούς δίδαξε τους μαθητές του να προσεύχονται συχνά και με πεποίθηση!​—Ματθ. 7:7-11. w23.05 20:1, 3

Ο αρχιερέας Ιωδαέ φοβόταν τον Ιεχωβά. Αυτό έγινε φανερό όταν η κόρη της Ιεζάβελ, η Γοθολία, σφετερίστηκε τον θρόνο στον Ιούδα. Ήταν αμείλικτη και διψούσε τόσο για εξουσία ώστε αποπειράθηκε να δολοφονήσει όλους τους βασιλικούς κληρονόμους​—τα ίδια της τα εγγόνια! (2 Χρον. 22:10, 11) Ένα από εκείνα τα παιδιά, ο Ιωάς, επέζησε επειδή το έσωσε η σύζυγος του Ιωδαέ, η Ιωσαβέθ. Εκείνη και ο σύζυγός της έκρυψαν το παιδί και το φρόντισαν. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ιωδαέ και η Ιωσαβέθ συνέβαλαν στη διατήρηση της Δαβιδικής γραμμής βασιλιάδων. Ο Ιωδαέ ήταν όσιος στον Ιεχωβά και δεν έτρεμε από φόβο για τη Γοθολία. Όταν ο Ιωάς ήταν εφτά χρονών, ο Ιωδαέ απέδειξε ξανά την οσιότητά του στον Ιεχωβά. Κατέστρωσε ένα σχέδιο. Αν πετύχαινε, ο Ιωάς θα γινόταν βασιλιάς, ο δικαιωματικός κληρονόμος του Δαβίδ. Αν όμως το σχέδιο αποτύχαινε, ο Ιωδαέ πιθανότατα θα έχανε τη ζωή του. Με την ευλογία του Ιεχωβά, το σχέδιο πέτυχε. w23.06 27:12-13

Ο βασιλιάς Ναβουχοδονόσορ θα μπορούσε εύκολα να θεωρήσει εκείνο το άγγελμα ανατρεπτικό και να διατάξει τον θάνατο του Δανιήλ. Αλλά ο Δανιήλ έδειξε θάρρος και μετέδωσε το άγγελμά του. Τι μπορεί να τον βοήθησε να είναι θαρραλέος σε όλη τη διάρκεια της ζωής του; Στην παιδική του ηλικία, ασφαλώς διδάχτηκε από το παράδειγμα της μητέρας του και του πατέρα του. (Δευτ. 6:6-9) Ο Δανιήλ ήξερε, όχι μόνο τα στοιχειώδη του Νόμου, όπως τις Δέκα Εντολές, αλλά και τις λεπτομέρειες σχετικά με το τι μπορούσε και τι δεν μπορούσε να τρώει ένας Ισραηλίτης. (Λευιτ. 11:4-8· Δαν. 1:8, 11-13) Έμαθε επίσης την ιστορία του λαού του Θεού και ήξερε τι τους συνέβαινε όταν δεν τηρούσαν τους κανόνες του Ιεχωβά. (Δαν. 9:10, 11) Χάρη στις εμπειρίες που είχε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο Δανιήλ ήταν βέβαιος ότι ο Ιεχωβά και οι κραταιοί άγγελοί Του τον στήριζαν.​—Δαν. 2:19-24· 10:12, 18, 19. w23.08 33:5-6

Η Ρεβέκκα ήταν μια έξυπνη και αποφασιστική γυναίκα, η οποία έπαιρνε κατάλληλες πρωτοβουλίες σε όλη τη διάρκεια της ζωής της. (Γέν. 24:58· 27:5-17) Ωστόσο, έδειχνε σεβασμό και ήταν υποτακτική. (Γέν. 24:17, 18, 65) Αν υποστηρίζετε ταπεινά τις διευθετήσεις του Ιεχωβά όπως η Ρεβέκκα, θα αποτελείτε θετική επιρροή για την οικογένειά σας και για την εκκλησία. Η μετριοφροσύνη είναι μια ιδιότητα που χρειάζονται όλοι οι ώριμοι Χριστιανοί. Η Εσθήρ ήταν μετριόφρων, θεοσεβής. Η μετριοφροσύνη της την προστάτευε από το να ενεργεί με αυθάδεια. Άκουγε τις συμβουλές του μεγαλύτερου εξαδέλφου της, του Μαροδοχαίου, και τις ακολουθούσε. (Εσθήρ 2:10, 20, 22) Μπορείτε να εκδηλώνετε παρόμοια μετριοφροσύνη ζητώντας και εφαρμόζοντας καλές συμβουλές. (Τίτο 2:3-5) Η Εσθήρ έδειξε μετριοφροσύνη και με έναν άλλον τρόπο. «Είχε όμορφη διάπλαση και ελκυστική εμφάνιση», αλλά δεν τραβούσε υπερβολικά την προσοχή στον εαυτό της.​—Εσθήρ 2:7, 15. w23.12 52:6-8

Η υπερβολική ενοχή είναι ένα βάρος που ο Ιεχωβά δεν ήθελε ποτέ να βαστάζουμε. Αν ομολογήσαμε την αμαρτία μας, μετανοήσαμε και τώρα κάνουμε ενέργειες για να μην την επαναλάβουμε, μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά μάς έχει συγχωρήσει. (Πράξ. 3:19) Όταν έχουμε κάνει αυτά τα βήματα, ο Ιεχωβά δεν θέλει να συνεχίσουμε να νιώθουμε ένοχοι. Ξέρει πόσο επιζήμια μπορεί να είναι η επίμονη ενοχή. (Ψαλμ. 31:10) Αν μας καταβάλει η λύπη, μπορεί να εγκαταλείψουμε τον αγώνα μας για τη ζωή. (2 Κορ. 2:7) Όταν σας βασανίζει η υπερβολική ενοχή, να εστιάζετε στην “αληθινή συγχώρηση” που παρέχει ο Θεός. (Ψαλμ. 130:4) Όταν εκείνος συγχωρεί αυτούς που μετανοούν ειλικρινά, υπόσχεται: «Δεν θα θυμάμαι πια την αμαρτία τους». (Ιερ. 31:34) Αυτό σημαίνει ότι στο εξής ο Ιεχωβά δεν θα σας καταλογίζει τις παλιές σας αμαρτίες. Μην τιμωρείτε τον εαυτό σας αν τα παλιά σας λάθη ίσως περιορίζουν τα όσα μπορείτε να κάνετε τώρα στην υπηρεσία του. Ο Ιεχωβά δεν συνεχίζει να σκέφτεται τις αμαρτίες σας, και ούτε εσείς πρέπει να το κάνετε αυτό. w23.08 36:14-15

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά που έδωσαν προσοχή στην καθοδηγία της οργάνωσής μας απέφυγαν την υπερβολική ανησυχία που ένιωθαν όσοι έδιναν προσοχή σε παραπλανητικές πληροφορίες. (Ματθ. 24:45) Δεν πρέπει να αποσπάται η προσοχή μας από «τα πιο σπουδαία πράγματα». (Φιλιπ. 1:9, 10) Οι περισπασμοί μπορεί να μας κάνουν να σπαταλούμε χρόνο και δυνάμεις που θα μπορούσαμε να αφιερώσουμε σε πιο ωφέλιμες επιδιώξεις. Φυσιολογικές δραστηριότητες της ζωής​—όπως το φαγητό, το ποτό, η αναψυχή και η εργασία​—θα μπορούσαν να αποτελέσουν περισπασμούς αν τις αφήσουμε να γίνουν επίκεντρο της ζωής μας. (Λουκ. 21:34, 35) Επιπρόσθετα, κάθε μέρα βομβαρδιζόμαστε με ειδήσεις σχετικά με κοινωνικές διενέξεις και πολιτικά ζητήματα. Δεν έχουμε το περιθώριο να αφήσουμε αυτές τις αντιλογίες να αποσπάσουν την προσοχή μας. Διαφορετικά, μπορεί να αρχίσουμε να παίρνουμε θέση μέσα στον νου και στην καρδιά μας. Ο Σατανάς χρησιμοποιεί διάφορες μεθόδους με στόχο να εξασθενίσει την αποφασιστικότητά μας να κάνουμε το σωστό. w23.07 31:12-13

Για τον λαό του Ιεχωβά, η Ανάμνηση του θανάτου του Χριστού είναι η σημαντικότερη ημέρα του έτους. Είναι ο μόνος εορτασμός που ο Ιησούς πρόσταξε συγκεκριμένα τους ακολούθους του να τηρούν. (Λουκ. 22:19, 20) Μας υπενθυμίζει τρόπους με τους οποίους μπορούμε να δείχνουμε εκτίμηση για τη θυσία του Ιησού. (2 Κορ. 5:14, 15) Μας δίνει επίσης την ευκαιρία «να ενθαρρυνθούμε αμοιβαία» με τους αδελφούς και τις αδελφές μας. (Ρωμ. 1:12) Επιπρόσθετα, πολλά ενδιαφερόμενα άτομα υποκινούνται να μπουν στην οδό για τη ζωή χάρη σε αυτά που βλέπουν και ακούν. Σκεφτείτε επίσης πώς ενώνει η Ανάμνηση την παγκόσμια αδελφότητά μας. Να γιατί η Ανάμνηση έχει τόσο ξεχωριστή θέση στην καρδιά μας! w24.01 2:1-3

Όσο περισσότερο στοχαζόμαστε το τίμημα που κατέβαλαν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς, τόσο περισσότερο κατανοούμε πόσο αγαπούν τον καθέναν από εμάς. (Γαλ. 2:20) Το λύτρο είναι ένα δώρο αγάπης. Ο Ιεχωβά απέδειξε την αγάπη του για εμάς θυσιάζοντας ό,τι πολυτιμότερο είχε​—τον Ιησού. Ο Ιεχωβά επέτρεψε να υποφέρει ο Γιος του και να πεθάνει για χάρη μας. Ο Ιεχωβά δεν κρατάει τα αισθήματά του για τον εαυτό του, αλλά εκφράζει θερμά την αγάπη του. (Ιερ. 31:3) Ο Ιεχωβά μάς έχει ελκύσει κοντά του επειδή μας αγαπάει. (Παράβαλε Δευτερονόμιο 7:7, 8) Τίποτα και κανείς δεν μπορεί να μας χωρίσει από αυτή την αγάπη. (Ρωμ. 8:38, 39) Πώς νιώθετε εσείς για αυτή την αγάπη; w24.01 4:10-11

Οι χρισμένοι Χριστιανοί θεωρούν πολύτιμη την ουράνια ελπίδα τους. Ένας από αυτούς, ο αδελφός Φρέντερικ Φρανς, είπε από καρδιάς: «Η ελπίδα μας είναι κάτι το βέβαιο, και θα εκπληρωθεί πλήρως μέχρι και στο τελευταίο από τα 144.000 μέλη του μικρού ποιμνίου σε βαθμό που ξεπερνά ακόμα κι ό,τι έχουμε φανταστεί». Το 1991, ο αδελφός Φρανς δήλωσε με πεποίθηση: «Δεν έχουμε χάσει την αίσθηση της αξίας την οποία έχει αυτή η ελπίδα.... Όσο πιο πολύ χρειάζεται να περιμένουμε γι’ αυτήν τόσο περισσότερο την εκτιμούμε. Είναι κάτι για το οποίο αξίζει να περιμένει κανείς... Θεωρώ την ελπίδα μας περισσότερο πολύτιμη από κάθε άλλη φορά». Είτε αναμένουμε να ζήσουμε αιώνια στον ουρανό είτε στη γη, έχουμε μια ένδοξη ελπίδα η οποία μας δίνει λόγους για να χαιρόμαστε. Επιπρόσθετα, η χαρμόσυνη ελπίδα μας μπορεί να γίνει ακόμα ισχυρότερη. w23.12 51:6, 8

Έξω από την είσοδο της αρχαίας σκηνής της μαρτυρίας βρισκόταν ένα χάλκινο θυσιαστήριο στο οποίο προσφέρονταν θυσίες ζώων στον Ιεχωβά. (Έξοδ. 27:1, 2· 40:29) Ωστόσο, με εκείνες τις θυσίες δεν μπορούσε να υπάρξει πλήρης συγχώρηση των αμαρτιών του λαού. (Εβρ. 10:1-3) Οι συνεχείς θυσίες ζώων στη σκηνή της μαρτυρίας υποδείκνυαν τη μία θυσία η οποία θα απολύτρωνε πλήρως την ανθρωπότητα. Ο Ιησούς γνώριζε ότι ο Ιεχωβά τον είχε στείλει στη γη ώστε να προσφέρει την ανθρώπινη ζωή του ως λυτρωτική θυσία για την ανθρωπότητα. (Ματθ. 20:28) Ως εκ τούτου, όταν βαφτίστηκε, ο Ιησούς παρουσίασε τον εαυτό του για να κάνει το θέλημα του Ιεχωβά. (Ιωάν. 6:38· Γαλ. 1:4) Η ζωή του Ιησού προσφέρθηκε «μία φορά για πάντα» ώστε να υπάρξει εξιλέωση, ή οριστική κάλυψη, για τις αμαρτίες όλων όσων εκδηλώνουν πίστη στον Χριστό.​—Εβρ. 10:5-7, 10. w23.10 45:10-11

Από μόνοι μας δεν θα μπορούσαμε ποτέ να απολυτρώσουμε τον εαυτό μας από την αμαρτία και τον θάνατο. (Ψαλμ. 49:7, 8) Γι’ αυτό, με μεγάλο κόστος για τον ίδιο και για τον αγαπητό του Γιο, ο Ιεχωβά διευθέτησε να δώσει ο Ιησούς τη ζωή του για χάρη μας. Όσο περισσότερο στοχαζόμαστε τι θυσίασαν ο Ιεχωβά και ο Ιησούς για εμάς, τόσο περισσότερο θα εκτιμούμε το λύτρο. Όταν ο Αδάμ αμάρτησε, έχασε την προοπτική της αιώνιας ζωής, όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για όλα τα παιδιά του. Προκειμένου να εξαγοραστεί αυτό που έχασε ο Αδάμ, ο Ιησούς πρόσφερε τη δική του τέλεια ζωή ως θυσία. Σε όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, ο Ιησούς «δεν διέπραξε αμαρτία ούτε βρέθηκε απάτη στο στόμα του». (1 Πέτρ. 2:22) Τη στιγμή του θανάτου του, η τέλεια ζωή του Ιησού αντιστοιχούσε ακριβώς στη ζωή που έχασε ο Αδάμ.​—1 Κορ. 15:45· 1 Τιμ. 2:6. w24.01 2:5-6

Μετά την ανάστασή του, ο Ιησούς μπήκε στα Άγια των Αγίων του πνευματικού ναού. Εδώ μπορούμε να δούμε καθαρά την ανωτερότητα της διευθέτησης του Ιεχωβά για αγνή λατρεία με βάση τη λυτρωτική θυσία και την ιεροσύνη του Ιησού Χριστού. Ο αρχιερέας στον Ισραήλ έμπαινε στα ανθρωποποίητα Άγια των Αγίων με το αίμα θυσιασμένων ζώων, αλλά ο Ιησούς μπήκε «στον ίδιο τον ουρανό», το πιο άγιο μέρος που υπάρχει, για να εμφανιστεί ενώπιον του Ιεχωβά. Εκεί παρουσίασε την αξία της τέλειας ανθρώπινης ζωής του για χάρη μας «για να καταργήσει την αμαρτία μέσω της θυσίας του εαυτού του». (Εβρ. 9:24-26) Είτε η ελπίδα μας είναι ουράνια είτε επίγεια, μπορούμε όλοι να λατρεύουμε τον Ιεχωβά στον πνευματικό ναό του. w23.10 45:13-14

Σκεφτείτε τον ρόλο που παίζει ο Ιησούς ως ενθρονισμένος Βασιλιάς και συμπονετικός Αρχιερέας μας. Μέσω του Ιησού μπορούμε να πλησιάζουμε «τον θρόνο της παρ’ αξίαν καλοσύνης» του Θεού με προσευχή και να ζητάμε έλεος και βοήθεια «όταν έχουμε ανάγκη». (Εβρ. 4:14, 15) Ας μην αφήσουμε ποτέ να περάσει έστω και μία ημέρα χωρίς να συλλογιστούμε όσα ο Ιεχωβά και ο Ιησούς έχουν κάνει και εξακολουθούν να κάνουν για εμάς. Η αγάπη που τρέφουν για εμάς μας συγκινεί βαθιά και μας υποκινεί να είμαστε ζηλωτές στην υπηρεσία μας και στη λατρεία μας. (2 Κορ. 5:14, 15) Ένας από τους καλύτερους τρόπους για να δείχνουμε την εκτίμησή μας είναι να βοηθάμε άλλους να γίνουν Μάρτυρες του Ιεχωβά και μαθητές του Ιησού. (Ματθ. 28:19, 20) Αυτό έκανε ο απόστολος Παύλος. Ήξερε ότι θέλημα του Θεού είναι «να σωθούν κάθε είδους άνθρωποι και να αποκτήσουν ακριβή γνώση της αλήθειας».​—1 Τιμ. 2:3, 4. w23.10 44:13-14

Πολλοί από εμάς χρησιμοποιούμε αυτή τη συγκινητική Βιβλική περικοπή σχετικά με τη ζωή στον Παράδεισο όταν κηρύττουμε σε άλλους. Πώς μπορούμε να διαβεβαιώνουμε τους άλλους​—και τον εαυτό μας​—ότι οι ευλογίες που περιγράφονται στα εδάφια Αποκάλυψη 21:3, 4 θα γίνουν πραγματικότητα; Ο Ιεχωβά έδωσε, όχι μόνο αυτή τη συγκινητική υπόσχεση, αλλά και πειστικούς λόγους για τους οποίους μπορούμε να θέσουμε την εμπιστοσύνη μας σε αυτήν. Βρίσκουμε λόγους να θέτουμε την εμπιστοσύνη μας στην υπόσχεση του Ιεχωβά για τον Παράδεισο στα εδάφια που ακολουθούν. Εκεί διαβάζουμε: «Εκείνος που κάθεται στον θρόνο είπε: “Δείτε! Κάνω νέα τα πάντα”. Επίσης λέει: “Γράψε, επειδή αυτά τα λόγια είναι πιστά και αληθινά”. Και μου είπε: “Έχουν πραγματοποιηθεί! Εγώ είμαι το Άλφα και το Ωμέγα, η αρχή και το τέλος”».​—Αποκ. 21:5, 6α. w23.11 46:3-5

Ένας νεαρός δείχνει ότι έχει αποκτήσει ικανότητα σκέψης κάνοντας καλές επιλογές όσον αφορά το ντύσιμο και την εμφάνιση. Συνήθως τις τάσεις της μόδας τις σχεδιάζουν και τις προωθούν άνθρωποι που δεν σέβονται τον Ιεχωβά ή που ζουν ανήθικη ζωή. Ο ανήθικος τρόπος σκέψης τους γίνεται φανερός σε ρούχα που είναι πολύ εφαρμοστά ή που κάνουν τους άντρες να μοιάζουν με γυναίκες. Όταν επιλέγει τι θα φορέσει, ο νεαρός που προοδεύει προς τη Χριστιανική ωριμότητα θα καθοδηγείται από Βιβλικές αρχές και από καλά παραδείγματα στην εκκλησία. Μπορεί να αναρωτηθεί: “Φανερώνουν οι επιλογές μου ότι είμαι σώφρων και ότι δείχνω περίσκεψη για τους άλλους; Όταν οι άλλοι βλέπουν πώς ντύνομαι, τους είναι εύκολο να πιστέψουν ότι είμαι αφοσιωμένος στην υπηρεσία του Θεού;” (1 Κορ. 10:31-33) Ένας νεαρός που διαθέτει ικανότητα σκέψης θα κερδίσει τον σεβασμό, όχι μόνο των αδελφών του, αλλά και του ουράνιου Πατέρα του. w23.12 53:7

Στο παρελθόν, «ο βασιλιάς του νότου» έχει κάνει άμεσες επιθέσεις στον λαό του Ιεχωβά. (Δαν. 11:40) Για παράδειγμα, κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, πολλοί αδελφοί φυλακίστηκαν λόγω της Χριστιανικής τους ουδετερότητας και μερικοί νεαροί Μάρτυρες αποβλήθηκαν από το σχολείο για τον ίδιο λόγο. Τις πρόσφατες δεκαετίες όμως, οι υπηρέτες του Ιεχωβά που ζουν στην επικράτεια αυτού του βασιλιά έχουν αντιμετωπίσει πιο έμμεσες δοκιμασίες της οσιότητάς τους στη Βασιλεία του Θεού. Λόγου χάρη, στις προεκλογικές εκστρατείες, ένας Χριστιανός ίσως μπει στον πειρασμό να υποστηρίξει κάποιο κόμμα ή κάποιον υποψήφιο έναντι κάποιου άλλου. Μπορεί να μη φτάσει στο σημείο να ψηφίσει, αλλά στον νου και στην καρδιά του παίρνει θέση. Πόσο σημαντικό είναι να παραμένουμε πολιτικά ουδέτεροι, όχι μόνο με τις πράξεις μας, αλλά και στις σκέψεις και στα αισθήματά μας!​—Ιωάν. 15:18, 19. w23.08 34:17

Καθώς τρέχουμε τον αγώνα μας για τη ζωή, πρέπει να “τρέχουμε με τέτοιον τρόπο ώστε να κερδίσουμε”. (1 Κορ. 9:24) Ο Ιησούς είπε ότι θα μπορούσαμε “να καταβαρυνθούμε από υπερβολικό φαγητό και υπερβολικό ποτό και ανησυχίες της ζωής”. (Λουκ. 21:34) Αυτά και άλλα εδάφια μπορούν να σας βοηθήσουν να εντοπίσετε προσαρμογές που ίσως χρειάζεται να κάνετε καθώς τρέχετε τον αγώνα σας για τη ζωή. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι θα κερδίσουμε τον αγώνα για τη ζωή επειδή ο Ιεχωβά θα μας δίνει τη δύναμη που χρειαζόμαστε. (Ησ. 40:29-31) Συνεπώς, μην επιβραδύνετε! Να μιμείστε τον απόστολο Παύλο, ο οποίος αγωνίστηκε με όλο του το είναι ώστε να λάβει το βραβείο που είχε τεθεί μπροστά του. (Φιλιπ. 3:13, 14) Κανείς δεν μπορεί να τρέξει αυτόν τον αγώνα για λογαριασμό σας, αλλά με τη βοήθεια του Ιεχωβά μπορείτε να τα καταφέρετε. Ο Ιεχωβά θα σας βοηθάει να βαστάζετε τα φορτία σας και να πετάτε από πάνω σας τα περιττά βάρη. Με τον Ιεχωβά στο πλευρό σας, θα είστε σε θέση να τρέχετε τον αγώνα σας με υπομονή και να κερδίσετε. w23.08 36:16-17

Όταν ο Ιησούς ήταν 12 χρονών, οι γονείς του τον ξέχασαν στην Ιερουσαλήμ. (Λουκ. 2:46-52) Ήταν ευθύνη του Ιωσήφ και της Μαρίας να βεβαιωθούν ότι όλα τα παιδιά τους ήταν μαζί τους στο ταξίδι της επιστροφής μετά τη γιορτή. Όταν βρήκαν τελικά τον Ιησού, η Μαρία τού έριξε το φταίξιμο για την αναστάτωση που τους είχε προξενήσει! Ο Ιησούς θα μπορούσε να επισημάνει πόσο άδικο ήταν αυτό. Εκείνος όμως απάντησε στους γονείς του απλά και με σεβασμό. Ωστόσο, ο Ιωσήφ και η Μαρία «δεν κατάλαβαν αυτό που τους είπε». Και πάλι όμως, ο Ιησούς «υποτασσόταν σε αυτούς». Νεαροί, μήπως δυσκολεύεστε να υπακούτε στους γονείς σας όταν κάνουν λάθη ή όταν σας παρεξηγούν; Τι θα σας βοηθήσει; Να σκέφτεστε πώς νιώθει ο Ιεχωβά. Η Γραφή λέει πως, όταν υπακούτε στους γονείς σας, «αυτό είναι ευάρεστο στον Κύριο». (Κολ. 3:20) Όταν οι γονείς σας δεν σας καταλαβαίνουν πλήρως ή όταν θεσπίζουν κανόνες που είναι κάθε άλλο παρά τέλειοι, ο Ιεχωβά το ξέρει αυτό. Αν όμως παρ’ όλα αυτά επιλέγετε να υπακούτε, του δίνετε χαρά. w23.10 42:5-6

Ένας συμμαθητής σας ίσως ισχυρίζεται ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πρέπει να αλλάξουν την άποψή τους για την ομοφυλοφιλία. Ίσως χρειαστεί να τον διαβεβαιώσουμε ότι αναγνωρίζουμε με σεβασμό πως κάθε άτομο έχει το δικαίωμα να κάνει τις δικές του επιλογές. (1 Πέτρ. 2:17) Ίσως μπορέσουμε τότε να εξηγήσουμε τους ωφέλιμους ηθικούς κανόνες της Γραφής. Όταν έχουμε απέναντί μας κάποιον ο οποίος έχει ισχυρές απόψεις, δεν πρέπει να βιαστούμε να συμπεράνουμε ότι ξέρουμε τι πιστεύει. Για παράδειγμα, τι γίνεται αν κάποιος συμμαθητής σας λέει ότι είναι γελοίο να πιστεύει κάποιος στον Θεό; Πρέπει άραγε να συμπεράνετε ότι πιστεύει ακράδαντα στην εξέλιξη και ότι ξέρει πολλά για αυτήν; Στην πραγματικότητα, ίσως να μην έχει σκεφτεί και πολύ αυτό το θέμα. Ίσως μπορείτε να του υποδείξετε κάποια ύλη σχετικά με τη δημιουργία στον ιστότοπο jw.org. Αργότερα, ίσως είναι πρόθυμος να συζητήσει ένα άρθρο ή ένα βίντεο που βρήκε εκεί. Μια απάντηση γεμάτη σεβασμό μπορεί όντως να τον υποκινήσει να επανεξετάσει την άποψή του. w23.09 39:12-13

Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι ο Ιεχωβά θα χρησιμοποιεί και θα ευλογεί και εμάς, ακόμα και αν έχουμε κάνει λάθη, υπό την προϋπόθεση ότι κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να διορθώσουμε την πορεία μας και εξακολουθούμε να στηριζόμαστε σε εκείνον. (Παρ. 28:13) Ο Σαμψών δεν ήταν τέλειος, αλλά δεν εγκατέλειψε τις προσπάθειές του να υπηρετεί τον Ιεχωβά ακόμα και μετά το λάθος του με τη Δαλιδά. Και ο Ιεχωβά δεν τον θεώρησε χαμένη υπόθεση, αλλά τον χρησιμοποίησε ξανά με δυναμικό τρόπο. Ο Ιεχωβά εξακολουθούσε να τον θεωρεί άνθρωπο εξαιρετικής πίστης και τον συμπεριέλαβε στον κατάλογο των πιστών που βρίσκεται στο 11ο κεφάλαιο της Επιστολής Προς τους Εβραίους. Πόσο ενθαρρυντικό είναι να ξέρουμε ότι υπηρετούμε έναν τόσο στοργικό ουράνιο Πατέρα, ο οποίος επιθυμεί διακαώς να μας ενισχύει, ιδίως όταν είμαστε αδύναμοι! Γι’ αυτό, σαν τον Σαμψών, ας ικετεύουμε τον Ιεχωβά: «Θυμήσου με, σε παρακαλώ, και ενίσχυσέ με».​—Κριτ. 16:28. w23.09 37:18-19

Καθώς έχουμε διαρκώς στον νου την ημέρα του Ιεχωβά, υποκινούμαστε να μεταδίδουμε τα καλά νέα στους άλλους. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως διστάζουμε να μιλήσουμε. Γιατί; Ίσως ενδίδουμε προσωρινά στον φόβο του ανθρώπου. Αυτό συνέβη στον Πέτρο. Το βράδυ που δικαζόταν ο Ιησούς, ο Πέτρος δεν τόλμησε να πει ότι ήταν μαθητής του Ιησού και αρνήθηκε επανειλημμένα ακόμα και ότι τον γνώριζε! (Ματθ. 26:69-75) Εντούτοις, αυτός ο ίδιος απόστολος μπορούσε αργότερα να πει με πεποίθηση: «Μη φοβηθείτε αυτό που φοβούνται εκείνοι ούτε να αναστατωθείτε». (1 Πέτρ. 3:14) Τα λόγια του Πέτρου μάς διαβεβαιώνουν ότι μπορούμε να υπερνικήσουμε τον φόβο του ανθρώπου. Τι μπορεί να μας βοηθήσει να υπερνικήσουμε τον φόβο του ανθρώπου; Ο Πέτρος μάς λέει: «Αγιάστε τον Χριστό ως Κύριο στην καρδιά σας». (1 Πέτρ. 3:15) Αυτό περιλαμβάνει το να στοχαζόμαστε τη θέση και την εξουσία που έχει ο Κύριος και Βασιλιάς μας, ο Χριστός Ιησούς. w23.09 41:6-8

Πρέπει να αγωνιζόμαστε συνεχώς για να μην εμπλακούμε «στα άκαρπα έργα του σκοταδιού». (Εφεσ. 5:11) Η πείρα έχει δείξει ότι όσο περισσότερο ένα άτομο κοιτάζει ή ακούει ακάθαρτα, ανήθικα πράγματα ή μιλάει για αυτά τόσο ευκολότερο θα του είναι να πέσει σε αδικοπραγία. (Γέν. 3:6· Ιακ. 1:14, 15) Ο κόσμος του Σατανά προσπαθεί να μας εξαπατήσει, να μας κάνει να πιστέψουμε ότι τα πράγματα που ο Ιεχωβά αποκαλεί ανήθικα και ακάθαρτα δεν είναι καθόλου εσφαλμένα. (2 Πέτρ. 2:19) Μια από τις παλιότερες τακτικές που χρησιμοποιεί ο Διάβολος είναι να δημιουργεί σύγχυση στους ανθρώπους ώστε να μην μπορούν να διακρίνουν τι είναι ορθό και τι είναι εσφαλμένο. (Ησ. 5:20· 2 Κορ. 4:4) Να γιατί πολλές ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές και ιστότοποι προάγουν ιδέες που συγκρούονται με τους δίκαιους κανόνες του Ιεχωβά! Ο Σατανάς προσπαθεί να μας εξαπατήσει ώστε να νομίζουμε πως οι ακάθαρτες πράξεις και ο ανήθικος τρόπος ζωής είναι πράγματα αβλαβή.​—Εφεσ. 5:6. w24.03 12:8-10

Η σκηνή της μαρτυρίας ήταν μια φορητή κατασκευή την οποία οι Ισραηλίτες αρχικά έπαιρναν μαζί τους καθώς μετακινούνταν από τόπο σε τόπο. Τη χρησιμοποιούσαν επί σχεδόν 500 χρόνια ώσπου κατασκευάστηκε ένας μόνιμος ναός στην Ιερουσαλήμ. (Έξοδ. 25:8, 9· Αριθ. 9:22) Η σκηνή της μαρτυρίας ήταν το κεντρικό σημείο όπου οι Ισραηλίτες πρόσφεραν τις θυσίες τους και τη λατρεία τους. (Έξοδ. 29:43-46) Αλλά εξεικόνιζε και κάτι πολύ μεγαλύτερο. Ήταν «σκιά των ουράνιων πραγμάτων» και εξεικόνιζε τον μεγάλο πνευματικό ναό του Ιεχωβά. Ο απόστολος Παύλος είπε ότι «αυτή η σκηνή [της μαρτυρίας] αποτελεί συμβολισμό που αφορά τον παρόντα καιρό». (Εβρ. 9:9) Επομένως, όταν έγραψε στους Εβραίους, ο πνευματικός ναός είχε ήδη γίνει πραγματικότητα για τους Χριστιανούς. Ήρθε σε ύπαρξη το 29 Κ.Χ. Εκείνο το έτος, ο Ιησούς βαφτίστηκε και άρχισε να υπηρετεί ως ο “μεγάλος αρχιερέας” του Ιεχωβά στον πνευματικό ναό.​—Εβρ. 4:14· Πράξ. 10:37, 38. w23.10 45:6-7

Προκειμένου να ακμάζουν πνευματικά, οι Χριστιανοί πρέπει να είναι ευέλικτοι, ευλύγιστοι. Με ποια έννοια; Πρέπει να δείχνουμε λογικότητα με το να προσαρμοζόμαστε όταν αλλάζουν οι προσωπικές μας περιστάσεις και με το να σεβόμαστε τις απόψεις και τις αποφάσεις των άλλων. Ως υπηρέτες του Ιεχωβά, πρέπει να είμαστε λογικοί. Πρέπει επίσης να είμαστε ταπεινοί και συμπονετικοί. Ο Ιεχωβά αποκαλείται «ο Βράχος» επειδή είναι σταθερός, αμετακίνητος. (Δευτ. 32:4) Εντούτοις, είναι και λογικός. Καθώς εκτυλίσσονται τα γεγονότα, ο Θεός μας προσαρμόζεται συνεχώς προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο σκοπός του. Ο Ιεχωβά δημιούργησε τους ανθρώπους κατά την εικόνα του με την ικανότητα να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες περιστάσεις. Έχει δώσει σαφείς Βιβλικές αρχές οι οποίες μας βοηθούν να παίρνουμε σοφές αποφάσεις όποιες δυσκολίες και αν αντιμετωπίζουμε. Το παράδειγμα του Ιεχωβά και οι αρχές που μας έχει δώσει αποδεικνύουν ότι, ενώ είναι «ο Βράχος», ο Ιεχωβά είναι επίσης και λογικός. w23.07 32:1-3

Στη Γραφή, ο Ιεχωβά παρομοιάζει τον εαυτό του με στοργική μητέρα. (Ησ. 66:12, 13) Φανταστείτε μια μητέρα που φροντίζει με αγάπη το παιδάκι της και του παρέχει ό,τι χρειάζεται. Όταν εμείς πονάμε, μπορούμε να υπολογίζουμε στην αγάπη του Ιεχωβά. Όταν κάνουμε κάποιο λάθος, δεν μας θεωρεί χαμένη υπόθεση. (Ψαλμ. 103:8) Το έθνος του Ισραήλ τον απογοήτευσε επανειλημμένα. Ωστόσο, εκείνος εξέφρασε την ακλόνητη αγάπη του στον μετανοημένο λαό του με τα εξής λόγια: «Έγινες πολύτιμος στα μάτια μου, τιμημένος, και εγώ σε αγάπησα». (Ησ. 43:4, 5) Η αγάπη του Θεού δεν έχει αλλάξει. Ακόμα και αν έχουμε κάνει κάποια σοβαρά λάθη, όταν μετανοούμε και επιστρέφουμε στον Ιεχωβά, βρίσκουμε την αγάπη του για εμάς άθικτη. Εκείνος υπόσχεται ότι «θα συγχωρήσει άφθονα». (Ησ. 55:7) Η Γραφή λέει ότι χάρη σε αυτή τη συγχώρηση θα έρθουν «καιροί αναζωογόνησης από τον ίδιο τον Ιεχωβά».​—Πράξ. 3:19. w24.01 4:4-5

Ο Ιεχωβά είναι σε θέση να μας βοηθήσει όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση. Για παράδειγμα, όταν ζητάμε από τον εργοδότη μας άδεια για να παρακολουθήσουμε μια συνέλευση ή όταν ζητάμε να γίνει κάποια προσαρμογή στο πρόγραμμα της εργασίας μας για να μπορούμε να παρακολουθούμε όλες τις συναθροίσεις, δημιουργούμε μια ευκαιρία για να δούμε το χέρι του Ιεχωβά στη ζωή μας. Ίσως εκπλαγούμε με την εξέλιξη των πραγμάτων. Ως αποτέλεσμα, η εμπιστοσύνη μας στον Ιεχωβά ενισχύεται. Ο Έσδρας στρεφόταν ταπεινά στον Ιεχωβά για βοήθεια. Κάθε φορά που ένιωθε να λυγίζει από το βάρος των ευθυνών του, προσευχόταν ταπεινά στον Ιεχωβά. (Έσδρ. 8:21-23· 9:3-5) Η στάση του υποκινούσε τους γύρω του να τον στηρίζουν και να μιμούνται την πίστη του. (Έσδρ. 10:1-4) Όταν και εμείς νιώθουμε να λυγίζουμε από την ανησυχία για τις υλικές μας ανάγκες ή για την ασφάλεια της οικογένειάς μας, πρέπει να στρεφόμαστε στον Ιεχωβά μέσω προσευχής, βέβαιοι ότι εκείνος θα μας ακούσει. w23.11 48:15-17

Ο Ιεχωβά δεν λέει ότι αν θέλουμε να ανακηρυχτούμε δίκαιοι πρέπει να κάνουμε ακριβώς ό,τι έκανε ο Αβραάμ. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να εκδηλώνουμε πίστη με τα έργα μας. Μπορούμε να καλοδεχόμαστε τα καινούρια άτομα στην εκκλησία, να βοηθάμε τους αδελφούς και τις αδελφές που έχουν πραγματική ανάγκη και να κάνουμε το καλό στα μέλη της οικογένειάς μας. Όλα αυτά είναι πράγματα που ο Θεός επιδοκιμάζει και ευλογεί. (Ρωμ. 15:7· 1 Τιμ. 5:4, 8· 1 Ιωάν. 3:18) Ένα ιδιαίτερα καλό έργο που αποδεικνύει την πίστη μας είναι το να μεταδίδουμε με ζήλο τα καλά νέα στους άλλους. (1 Τιμ. 4:16) Όλοι μπορούμε να δείχνουμε με τις πράξεις μας ότι έχουμε πίστη πως οι υποσχέσεις του Ιεχωβά θα εκπληρωθούν και πως οι δικές του οδοί είναι οι καλύτερες. Αν ενεργούμε έτσι, μπορούμε να είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι ο Θεός θα μας θεωρεί δίκαιους και θα μας αποκαλεί φίλους του. w23.12 50:3, 15

Λίγο προτού πεθάνει, ο βασιλιάς Δαβίδ συμβούλεψε τον Σολομώντα με τα παραπάνω λόγια. (1 Βασ. 2:1, 3) Όλοι οι Χριστιανοί άντρες σήμερα είναι καλό να εφαρμόζουν αυτή τη συμβουλή. Για να έχουν επιτυχία, πρέπει να μάθουν να υπακούν στους νόμους του Θεού και να εφαρμόζουν τις Βιβλικές αρχές σε κάθε πτυχή της ζωής τους. (Λουκ. 2:52) Γιατί είναι τόσο σημαντικό να γίνουν οι νεαροί αδελφοί ώριμοι Χριστιανοί; Ο Χριστιανός άντρας καλείται να παίξει σημαντικούς ρόλους στην οικογένεια και στην εκκλησία. Νεαροί αδελφοί, αναμφίβολα έχετε σκεφτεί τις ευθύνες που θα μπορούσατε να έχετε στο μέλλον. Ίσως έχετε τον στόχο να γίνετε ολοχρόνιος διάκονος, διακονικός υπηρέτης και αργότερα πρεσβύτερος. Μπορεί επίσης να θέλετε να παντρευτείτε και να αποκτήσετε παιδιά. (Εφεσ. 6:4· 1 Τιμ. 3:1) Για να πετύχετε αυτούς τους στόχους και να έχετε επιτυχία, χρειάζεστε Χριστιανική ωριμότητα. w23.12 53:1-2

Ο Ιεχωβά έχει εμπιστευτεί στους Χριστιανούς πρεσβυτέρους τη φροντίδα των πολύτιμων προβάτων του. Εκείνοι οι αφοσιωμένοι άντρες εκτιμούν ιδιαίτερα το προνόμιο που έχουν να υπηρετούν τους αδελφούς και τις αδελφές τους και εργάζονται σκληρά για να είναι «ποιμένες που . . . ποιμαίνουν πραγματικά». (Ιερ. 23:4· 1 Πέτρ. 5:2) Πόσο ευγνώμονες είμαστε που έχουμε τέτοιους άντρες στις εκκλησίες μας! Οι πρεσβύτεροι μπορούν να μάθουν από το παράδειγμα του κριτή Γεδεών. (Εβρ. 6:12) Αυτός υπήρξε προστάτης και ποιμένας του λαού του Θεού. (Κριτ. 2:16· 1 Χρον. 17:6) Όπως ο Γεδεών, έτσι και οι πρεσβύτεροι έχουν διοριστεί να φροντίζουν τον λαό του Θεού σε έναν πολύ ταραχώδη καιρό. (Πράξ. 20:28· 2 Τιμ. 3:1) Μπορούμε να διδαχτούμε από τη μετριοφροσύνη, την ταπεινοφροσύνη και την υπακοή του Γεδεών. Επίσης, δοκιμάστηκε η υπομονή του καθώς επιτελούσε τους διορισμούς του. Είτε υπηρετούμε ως πρεσβύτεροι είτε όχι, μπορούμε να αυξήσουμε την εκτίμησή μας για τους πρεσβυτέρους μας. Μπορούμε να στηρίζουμε αυτούς τους σκληρά εργαζόμενους, πνευματικούς άντρες.​—Εβρ. 13:17. w23.06 25:1, 3