Sálmur
Eftir Davíð.
144 Lofaður sé Jehóva, klettur minn,+
sem þjálfar hendur mínar til bardaga,
fingur mína til hernaðar.+
2 Hann er tryggur kærleikur minn og vígi,
öruggt athvarf* mitt og bjargvættur,
skjöldur minn og sá sem ég leita skjóls hjá,+
sá sem leggur þjóðir undir mig.+
3 Jehóva, hvað er maðurinn að þú gefir honum gaum,
sonur dauðlegs manns að þú sýnir honum áhuga?+
6 Láttu eldingar leiftra og tvístraðu óvinunum,+
skjóttu örvum þínum og skapaðu ringulreið hjá þeim.+
8 Þeir ljúga með munninum
og lyfta hægri hendi til að sverja rangan eið.*
9 Guð, ég vil syngja þér nýjan söng.+
Ég syng þér lof* og leik undir á tístrengja hljóðfæri,
10 þér sem veitir konungum sigur*+
og bjargar Davíð þjóni þínum undan banvænu sverði.+
11 Bjargaðu mér og frelsaðu úr greipum útlendinga.
Þeir ljúga með munninum
og lyfta hægri hendi til að sverja rangan eið.
12 Þá verða synir okkar eins og hraðvaxta plöntur,
dætur okkar eins og útskornar hornsúlur í höll.
13 Forðabúr okkar fyllast alls konar afurðum,
hjarðir okkar fjölga sér þúsundfalt, já, tíþúsundfalt.
14 Kálffullar kýrnar missa ekki fóstur né bera fyrir tímann,
engin neyðaróp heyrast á torgum okkar.
15 Sú þjóð sem býr við þetta er hamingjusöm.
Sú þjóð sem á Jehóva að Guði er hamingjusöm.+