Jesaja
„Damaskus verður eytt sem borg,
hún verður að rústahaugum.+
2 Borgirnar í Aróer+ verða yfirgefnar.
Þar munu sauðahjarðir leggjast
og enginn hræða þær.
Þeir sem eftir verða í Sýrlandi
missa vegsemd sína eins og Ísraelsmenn,“ segir Jehóva hersveitanna.
5 Þá fer eins og þegar maður sker upp korn á akri
og safnar öxum í fangið,
6 Aðeins leifar eru eftir til að safna
eins og þegar ólívutré er slegið:
Aðeins tvær eða þrjár þroskaðar ólívur eru eftir á hæstu greininni,
aðeins fjórar eða fimm á greinunum sem bera ávöxt,“+ segir Jehóva Guð Ísraels.
7 Þann dag munu menn horfa til skapara síns og beina augunum að Hinum heilaga Ísraels. 8 Þeir horfa ekki til altaranna,+ verka handa sinna.+ Þeir mæna ekki á það sem þeir mótuðu með fingrum sínum, hvorki á helgistólpana* né reykelsisstandana.
9 Þann dag verða víggirtar borgir þeirra eins og yfirgefinn staður í skógi,+
eins og grein sem var yfirgefin vegna Ísraelsmanna.
Þær verða að auðn.
11 Að degi girðirðu garðinn vandlega
og að morgni spírar það sem þú sáðir
en uppskeran bregst á degi sjúkdóms og endalausra kvala.+
12 Heyrið drunurnar í mörgum þjóðum
sem ólga eins og hafið!
Heyrið skarkala þjóða í uppnámi
sem drynja eins og brimöldur sjávarins!
13 Þjóðirnar drynja eins og hafið.
Guð hastar á þær og þær flýja langt í burt,
hraktar burt eins og hismi fyrir vindi á fjöllum,
eins og þistlar sem þyrlast í stormi.
14 Að kvöldi ríkir ótti
en áður en morgnar er óvinurinn horfinn.
Þannig fer fyrir þeim sem hafa af okkur,
það er hlutskipti þeirra sem ræna eigum okkar.