Jesaja
24 Jehóva tæmir landið og leggur það* í eyði.+
Hann umturnar því*+ og tvístrar íbúum þess.+
2 Eitt gengur yfir alla:
almenning og prest,
þjón og húsbónda hans,
þjónustustúlku og húsmóður,
kaupanda og seljanda,
lánveitanda og lánþega,
lánardrottinn og skuldunaut.+
Frjósamt landið visnar og skrælnar.
Framámenn landsins veslast upp.
Þess vegna hefur íbúum landsins fækkað,
aðeins örfáir menn eru eftir.+
8 Gleðihljóð tambúrínanna er þagnað,
glaumur svallaranna er hljóðnaður,
glaðlegir tónar hörpunnar þagnaðir.+
9 Menn drekka vín en syngja ekki
og áfengið er beiskt þeim sem drekka það.
11 Menn hrópa eftir víni á götunum.
Öll gleði er horfin,
fögnuður landsins er á bak og burt.+
13 Þannig verður hjá fólki mínu í landinu og meðal annarra þjóða:
14 Það lætur í sér heyra,
það hrópar af gleði.
Frá hafinu* boðar það hátign Jehóva.+
15 Þess vegna lofar það Jehóva þar sem ljósið skín,*+
á eyjum hafsins lofar það nafn Jehóva Guðs Ísraels.+
16 Frá endimörkum jarðar heyrum við sungið:
En ég segi: „Ég veslast upp, ég veslast upp!
Þetta er hræðilegt! Svikararnir svíkja,
með svikum svíkja svikararnir.“+
17 Skelfing, gryfjur og gildrur bíða þín, þú íbúi landsins.+
18 Sá sem flýr ógnvekjandi hljóðin fellur í gryfjuna
og sá sem kemst upp úr gryfjunni festist í gildrunni+
því að flóðgáttir himins opnast
og undirstöður landsins skjálfa.
20 Landið skjögrar eins og drukkinn maður
og vaggar eins og kofi í vindi.
Synd þess hvílir þungt á því,+
það mun falla og ekki rísa upp aftur.
21 Þann dag gefur Jehóva gaum að her hæðanna í hæðum
og konungum jarðar á jörð.
Að löngum tíma liðnum beinir hann athyglinni að þeim.