Jehóva hefur unun af því að tjá kærleika sinn og velþóknun í garð þjóna sinna. Í Biblíunni eru tvö dæmi um að hann sagði Jesú að hann væri elskaður sonur sinn sem hann hefði velþóknun á. (Matt. 3:17; 17:5) Myndir þú vilja heyra Jehóva tjá þér velþóknun sína? Hann talar ekki til okkar frá himni en hann gerir það á síðum Biblíunnar. Við getum „heyrt“ Jehóva tjá velþóknun sína þegar við lesum það sem Jesús sagði við lærisveina sína. Jesús endurspeglaði persónuleika föður síns fullkomlega. Þegar við lesum að hann sagði ófullkomnum en trúföstum lærisveinum sínum að hann hefði velþóknun á þeim getum við ímyndað okkur hvernig Jehóva segir þetta við okkur. (Jóh. 15:9, 15) Ef við lendum í prófraunum eru þær ekki merki um að við höfum glatað velþóknun Jehóva. Þær gefa okkur öllu heldur tækifæri til að sýna hversu djúpt kærleikur okkar til Guðs ristir og hversu vel við treystum honum. – Jak. 1:12. w24.03 28 gr. 10, 11

Ef þú ert foreldri geturðu hjálpað börnunum þínum að undirbúa svör sem hæfa aldri þeirra. Stundum eru alvarleg mál til umræðu en líklega er hægt að finna eina eða tvær tölugreinar sem barn getur tjáð sig um. Hjálpaðu líka börnunum þínum að skilja hvers vegna þau fái líklega ekki tækifæri til að svara í hvert skipti sem þau rétta upp hönd. Það getur komið í veg fyrir að þau verði svekkt þegar aðrir fá að svara í staðinn fyrir þau. (1. Tím. 6:18) Við getum öll undirbúið uppbyggjandi svör sem heiðra Jehóva og uppörva trúsystkini okkar. (Orðskv. 25:11) Við segjum kannski stundum frá eigin reynslu en við ættum að forðast að tala of mikið um okkur sjálf. (Orðskv. 27:2; 2. Kor. 10:18) Við reynum öllu heldur að beina athyglinni að Jehóva, orði hans og fólki hans í heild. – Opinb. 4:11. w23.04 24–25 gr. 17, 18

Kærleikur er nauðsynlegur til að halda okkur vakandi og hugsa skýrt. (Matt. 22:37–39) Kærleikur til Guðs hjálpar okkur að halda áfram að boða trúna þrátt fyrir erfiðleikana sem það gæti þýtt fyrir okkur. (2. Tím. 1:7, 8) Kærleikur okkar nær til þeirra sem þjóna ekki Jehóva og þess vegna höldum við áfram að boða trúna, líka með því að hringja í fólk eða skrifa því bréf. Við gefum ekki upp vonina um að dag einn breytist fólk og fari að gera það sem er rétt. (Esek. 18:27, 28) Okkur þykir líka vænt um bræður okkar og systur. Við sýnum það með því að „uppörva og styrkja hvert annað“. (1. Þess. 5:11) Við hvetjum hvert annað eins og hermenn sem berjast hlið við hlið. Við myndum aldrei særa bróður eða systur viljandi eða gjalda illt með illu. (1. Þess. 5:13, 15) Við sýnum líka kærleika okkar með því að virða bræður sem veita söfnuðinum forystu. – 1. Þess. 5:12. w23.06 10 gr. 6; 11 gr. 10, 11