საქმეები
28 გადარჩენილებმა მერეღა შევიტყვეთ, რომ ეს კუნძული მალტა+ იყო. 2 იქაურმა უცხოენოვანმა მოსახლეობამ დიდი კაცთმოყვარეობა+ გამოიჩინა, ცეცხლი დაგვინთეს და ყველა შეგვიფარეს წვიმასა და სიცივეში.+ 3 როცა პავლემ ფიჩხი მოაგროვა და ცეცხლს უმატებდა, სიცხეზე გველგესლა გამოძვრა და მას ხელზე შემოეხვია. 4 იმ უცხოენოვანმა ხალხმა მის ხელზე დაკიდებული შხამიანი გველის დანახვაზე ერთმანეთს გადაულაპარაკა: „ეს კაცი ნამდვილად მკვლელია. ზღვას კი გადაურჩა, მაგრამ სამართალი მაინც არ აცოცხლებს“. 5 მან კი ხელი დაიქნია და შხამიანი გველი ცეცხლში ჩააგდო, ისე რომ არაფერი ვნებია.+ 6 ისინი კი ელოდებოდნენ, რომ პავლე უცბად დასივდებოდა და მოკვდებოდა. დიდი ხნის ლოდინის შემდეგ დაინახეს, რომ მას არაფერი ევნო და აზრი შეიცვალეს, ამბობდნენ, ღმერთიაო.+
7 პუბლიუსს, რომელიც გავლენიანი კაცი იყო კუნძულზე, იქვე ახლოს მამულები ჰქონდა. მან სტუმართმოყვარულად მიგვიღო და სამი დღე მეგობრულად გვიმასპინძლა. 8 იმ დროს პუბლიუსის მამა ციებ-ცხელებითა და დიზენტერიით იტანჯებოდა და იწვა. პავლე შევიდა მასთან, ილოცა, ხელები+ დაადო და განკურნა.+ 9 ამის შემდეგ კუნძულზე მცხოვრები სხვა ავადმყოფებიც მოდიოდნენ და იკურნებოდნენ.+ 10 მათ პატივი გვცეს, დიდად დაგვასაჩუქრეს, და როცა გამგზავრება დავაპირეთ, ყოველივე აუცილებლით მოგვამარაგეს.
11 სამი თვის შემდეგ გავემგზავრეთ ალექსანდრიიდან+ მოსული ხომალდით, რომელიც მთელი ზამთარი კუნძულთან იდგა და რომელსაც ქიმზე ზევსის ვაჟების ნიშანი ჰქონდა. 12 ჩავედით სირაკუსაში და იქ სამი დღე დავრჩით. 13 იქიდან რეგიუმში ჩავედით. მეორე დღეს სამხრეთის ქარი ამოვარდა და პუტეოლეში მესამე დღეს მივედით. 14 იქ ძმები მოვნახეთ, რომლებიც შეგვეხვეწნენ, შვიდ დღეს დავრჩენილიყავით მათთან. ასე მივუახლოვდით რომს. 15 იქაური ძმები, რომლებმაც ჩვენი ამბავი გაიგეს, წამოვიდნენ და აპიუსის მოედანსა და „სამ ფუნდუკთან“ შეგვეგებნენ. მათ დანახვაზე პავლემ ღმერთს მადლობა გადაუხადა და გამხნევდა.+ 16 ბოლოს, რომში რომ შევედით, პავლეს ნება+ დართეს, ცალკე ეცხოვრა ჯარისკაცის მეთვალყურეობის ქვეშ.
17 სამი დღის შემდეგ მან გავლენიანი იუდეველები მიიწვია. როცა შეიკრიბნენ, პავლემ უთხრა: „ძმებო, თუმცა ჩვენი ხალხისა და ჩვენი მამა-პაპის ჩვეულებების+ საწინააღმდეგო არაფერი ჩამიდენია, იერუსალიმიდან პატიმრად გადამცეს რომაელებს.+ 18 როცა დამკითხეს,+ ჩემი გათავისუფლება უნდოდათ,+ რადგან სიკვდილით დასჯისთვის მიზეზი არ ჰქონდათ.+ 19 რაკი იუდეველები თავისას არ იშლიდნენ, იძულებული გავხდი, კეისართან გამესაჩივრებინა,+ მაგრამ ჩემი ხალხისთვის ბრალის დადება აზრად არ მქონია. 20 ამიტომ გეხვეწებოდით, რომ შეგხვედროდით და მელაპარაკა, რადგან ამ ჯაჭვით იმ იმედის გამო ვარ შეკრული,+ რომელიც ისრაელსაც აქვს“.+ 21 მათ უთხრეს: „ჩვენ არც წერილები მიგვიღია იუდეიდან შენ შესახებ და არც ჩამოსული ძმებიდან უთქვამს რომელიმეს ცუდი შენზე, 22 მაგრამ ჩვენი აზრით კარგი იქნება, შენგან მოვისმინოთ, რას ფიქრობ, რადგან ვიცით, რომ ყველგან ამ სექტის+ წინააღმდეგ ლაპარაკობენ“.+
23 ამის შემდეგ დღე დაუთქვეს და მასთან უამრავი ხალხი მივიდა. ის დილიდან საღამომდე უხსნიდა მათ ყველაფერს, საფუძვლიანად უმოწმებდა ღვთის სამეფოზე+ და დამაჯერებლად ელაპარაკებოდა იესოზე მოსეს კანონიდან+ და წინასწარმეტყველთა+ წიგნებიდან. 24 ზოგმა ირწმუნა+ მისი ნათქვამი, ზოგმა — არა.+ 25 მათ შორის უთანხმოება ჩამოვარდა და წასვლა დააპირეს. პავლემ მიაძახა:
«წმინდა სულმა სწორად უთხრა თქვენს მამა-პაპას ესაია წინასწარმეტყველის პირით: 26 „მიდი ამ ხალხთან და უთხარი: სმენით მოისმენთ, მაგრამ ვერ გაიგებთ; შეხედვით შეხედავთ, მაგრამ ვერ დაინახავთ.+ 27 გაუუხეშდა ამ ხალხს გული, ყურებით ესმით, მაგრამ ამაოდ; დახუჭეს თვალები, რომ თვალებით აღარ დაინახონ და ყურებით აღარ მოისმინონ და გულით ვერ გაიგონ და არ მობრუნდნენ, რომ განვკურნო“.+ 28 ამიტომ იცოდეთ: ღვთისგან ხსნა უცხოტომელებს გაეგზავნა.+ ისინი უეჭველად მოისმენენ».+ 29 ——
30 ის ორი წელი ნაქირავებ სახლში ცხოვრობდა+ და ყველას გულთბილად იღებდა; 31 უქადაგებდა მათ ღვთის სამეფოზე და სიტყვაში უდიდესი სითამამით,+ შეუფერხებლად ასწავლიდა უფალ იესო ქრისტეზე.