შილემი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს დაზავებას, ანაზღაურებას, მიზღვას]

ნაფთალის ოთხი ვაჟის ჩამონათვალში ბოლო; ის იყო ისრაელის იმ ვაჟებს შორის, „რომლებიც ეგვიპტეში ჩავიდნენ“ (დბ. 46:8, 24). ის გახდა შილემელთა საგვარეულოს მამამთავარი (რც. 26:49, 50). 1 მატიანის 7:13-ის მასორულ ტექსტში ის მოხსენიებულია შალუმად, შვიდ ებრაულ ხელნაწერში კი — შილემად.