როგორ გაჩნდა ადამიანი?

რატომ ღირს ამ კითხვაზე პასუხის მიღება? მრავალ ადამიანს ნასწავლი აქვს, რომ სიცოცხლე დედამიწაზე შემთხვევითობის წყალობით წარმოიშვა. მათ ასწავლეს, რომ რამდენიმე დაუჯერებელი შემთხვევითი მოვლენის შედეგად ევოლუციის გზით გაჩნდა ადამიანი მთელი მისი ინტელექტუალური უნარითა და ემოციური თუ სულიერი მოთხოვნილებებით.

მაგრამ დაფიქრდით: თუ ჩვენ სინამდვილეში ევოლუციის შედეგად გავჩნდით და არა გვყავს შემოქმედი, გამოდის, რომ ადამიანები გარკვეული გაგებით ობლები ვართ. ასეთ შემთხვევაში არ იარსებებდა აღმატებული სიბრძნის მქონე პიროვნება, ვისაც რჩევისთვის მივმართავდით, და ვერავინ დაგვეხმარებოდა ჩვენი პრობლემების გადაჭრაში. ჩვენ მხოლოდ ადამიანური სიბრძნის იმედი უნდა გვქონოდა, რომ თავიდან აგვეცილებინა ეკოლოგიური კატასტროფა, მოგვეგვარებინა პოლიტიკური კონფლიქტები და თავი გაგვერთვა პირადი პრობლემებისთვის.

დავუშვათ, რომ ეს მართლაც ასეა — გგვრით ეს სულის სიმშვიდეს? თუ არა, მაშინ საპირისპირო ვარიანტზე დაფიქრდით. ეს ვარიანტი არა მარტო მიმზიდველი, არამედ უფრო ლოგიკურიცაა.

რას ამბობს ბიბლია?

ბიბლია გვასწავლის, რომ ადამიანი ღმერთმა შექმნა. ჩვენ არ წარმოვშობილვართ ევოლუციის შედეგად, რაც თავისთავად გამორიცხავს ყოველგვარ გონიერებასა და მზრუნველობას. პირიქით, ჩვენ მოსიყვარულე და გონიერი მამის შვილები ვართ. ყურადღება მიაქციეთ, რომ ბიბლია ნათლად და გასაგებად აცხადებს ამას.

დაბადება 1:27. „დაიწყო ღმერთმა ადამიანის შექმნა თავის ანარეკლად, ღვთის ანარეკლად შექმნა იგი. კაცად და ქალად შექმნა ისინი“.

ფსალმუნი 139:14. „ხოტბას შეგასხამ, რადგან შიშს მინერგავს ის, თუ რა საოცრად ვარ შექმნილი. საოცარია შენი საქმეები და კარგად იცის ეს ჩემმა სულმა“.

მათე 19:4—6. «ნუთუ არ წაგიკითხავთ, რომ შემოქმედმა დასაწყისში კაცად და ქალად შექმნა ისინი და თქვა: „ამიტომ მიატოვებს კაცი მამას და დედას, მიეკვრება ცოლს და ორნი ერთი ხორცი იქნებიან“? ასე რომ, ისინი ორნი კი აღარ არიან, არამედ ერთი ხორცი. ამიტომ, ვინც ღმერთმა შეაუღლა, კაცი ნუ დააშორებს მათ».

საქმეები 17:24, 25. „ღმერთი, რომელმაც შექმნა სამყარო და ყველაფერი, რაც მასშია, და რომელიც არის ცისა და დედამიწის უფალი, ხელთქმნილ ტაძრებში არ მკვიდრობს, არც ადამიანთა ხელით სამსახურს მოითხოვს, თითქოს რამე სჭირდებოდეს, რადგან თვითონ აძლევს ყველას სიცოცხლეს, სუნთქვასა და ყოველივეს“.

გამოცხადება 4:11. „შენ ღირსი ხარ, იეჰოვა, ჩვენო ღმერთო, რომ მიიღო დიდება, პატივი და ძლიერება, რადგან ყველაფერი შენ შექმენი, შენი ნებით არსებობს და შეიქმნა“.

როგორ მოაქვს ბიბლიიდან მიღებულ პასუხებს სულის სიმშვიდე?

იმის ცოდნა, რომ „ყოველი ოჯახი . . . დედამიწაზე [ღმერთს] უნდა უმადლოდეს თავისი სახელისთვის“, ცვლის ჩვენს შეხედულებას სხვა ადამიანებზე (ეფესოელები 3:15). ეს იმაზეც ახდენს გავლენას, თუ როგორ ვაფასებთ საკუთარ თავს და როგორ ვცდილობთ პრობლემების გადაჭრას. ეს ჩვენს აზროვნებაზეც მოქმედებს, რათა სწორად მოვიქცეთ სხვადასხვა სიტუაციაში.

როდესაც რთული გადაწყვეტილებების წინაშე დავდგებით, ზედმეტად არ ვინერვიულებთ იმაზე, თუ როგორ მოვიქცეთ, და არ დავეყრდნობით ურთიერთსაწინააღმდეგო ადამიანურ აზროვნებას. პირიქით, ჩვენ ბიბლიური რჩევის თანახმად ვიმოქმედებთ. რატომ? იმიტომ, რომ „მთელი წმინდა წერილი ღვთისგან არის შთაგონებული და სასარგებლოა სასწავლებლად, შესაგონებლად, გამოსასწორებლად და სიმართლეში აღსაზრდელად, რათა ღვთის კაცი ყველაფერში ჩახედული და ყოველმხრივ მომზადებული იყოს ნებისმიერი კარგი საქმისთვის“ (2 ტიმოთე 3:16, 17).

თუმცა უნდა აღინიშნოს, რომ ბიბლიური რჩევის გამოყენება ძალისხმევასა და თვითდისციპლინას მოითხოვს. ბიბლიური რჩევის თანახმად რომ ვიმოქმედოთ, ზოგჯერ შეიძლება საჭირო გახდეს, ჩვენი სურვილებისა და მიდრეკილებების საპირისპიროდ მოვიქცეთ (დაბადება 8:21). მაგრამ, თუ გვჯერა, რომ მოსიყვარულე ზეციერმა მამამ შეგვქმნა, გონივრული იქნება, დავასკვნათ, რომ მან უკეთ იცის, რა არის ჩვენთვის საუკეთესო (ესაია 55:9). მისი სიტყვა გვარწმუნებს: „მიენდე იეჰოვას მთელი გულით და საკუთარ გონებას ნუ დაეყრდნობი. გახსოვდეს იგი ყველა შენს გზაზე და ის გაგისწორებს სავალს“ (იგავები 3:5, 6). თუ ჩვენ მივყვებით მის რჩევას, რთული სიტუაციების წინაშე დგომისას ან სერიოზული გადაწყვეტილებების მიღებისას თავიდან ავირიდებთ ზედმეტ საწუხარს.

როდესაც სხვები ზემოდან დაგვიწყებენ ყურებას, ჩვენ არ დაგვეუფლება ისეთი გრძნობა, თითქოს მათზე დაბლა მდგომები ვიყოთ; არ ვიფიქრებთ, რომ განსხვავებული რასისა თუ კულტურის გამო ჩვენ მათზე ნაკლები ვართ. ნაცვლად ამისა, ჩვენ ზომიერების ფარგლებში განვივითარებთ საკუთარი ღირსების გრძნობას. რატომ? იმიტომ, რომ ჩვენი მამა, იეჰოვა ღმერთი „მიკერძოებული არ არის, არამედ ყოველ ხალხში მისი მოშიში და სიმართლის მქმნელი მოსაწონია მისთვის“ (საქმეები 10:34, 35).

ამის ცოდნა იმისგანაც დაგვიცავს, რომ სხვების მიმართ არასწორი აზროვნება არ განვივითაროთ და სხვა ეროვნების ადამიანებს ზემოდან არ ვუყუროთ. სინამდვილეში, ჩვენ ამის არანაირი საფუძველი არა გვაქვს, რადგან ღმერთმა „ერთი ადამიანიდან შექმნა ყველა ხალხი, რათა მთელი დედამიწის ზურგზე დასახლებულიყვნენ“ (საქმეები 17:26).

მართლაც, როდესაც ვიცით, რომ შექმნილები ვართ და ჩვენი შემოქმედი ზრუნავს ჩვენზე, ეს იმის საფუძველს გვაძლევს, რომ ვპოვოთ სულის სიმშვიდე. მაგრამ შინაგანი სიმშვიდის შესანარჩუნებლად უფრო მეტია საჭირო.

[ჩანართი 4 გვერდზე]

ევოლუციის შედეგად წარმოიშვა ადამიანი?

[სურათი 5 გვერდზე]

როდესაც ვიცით, რომ ჩვენი შემოქმედი ზრუნავს ჩვენზე, ეს სულის სიმშვიდეს გვანიჭებს