ახალგაზრდები იძლევიან შეკითხვას. . .

როგორ ვიცხოვრო მშობლების გარეშე?

„ჩემი და ოთხი წლის იყო, მე კი — სამის, როდესაც მშობლები ერთმანეთს გაეყარნენ. მათ სასამართლოში შეიტანეს საქმე ჩვენზე მზრუნველობასთან დაკავშირებით; ყველაფერი იმით დამთავრდა, რომ დედასთან დავრჩით. მაგრამ, როდესაც შვიდი წლის ვიყავი, მე და ჩემმა დამ გადავწყვიტეთ, მამასთან გვეცხოვრა“ (ჰორასიო).

რამდენიმე წელიწადში ჰორასიოს მამამ და მისმა საყვარელმა მიატოვეს ის და მისი და. ჰორასიო იხსენებს: „18 წლის ვიყავი, როდესაც ოჯახის მეთაურობა დამეკისრა — ოჯახისა, რომელშიც ჩემს გარდა შედიოდნენ ჩემი 19 წლის და და 12 წლის ნახევარდა, რომელიც ჩვენთან დარჩა“.

როგორც წინა სტატიამ გვიჩვენა, მსოფლიოში მილიონობით ახალგაზრდა რჩება მშობლების გარეშეa. ჰორასიოს მსგავსად ზოგი მშობლებმა მიატოვეს. სხვებს კი ისინი დაეხოცათ ან კიდევ ომმა ან სტიქიურმა უბედურებამ წაართვა. ნებისმიერ შემთხვევაში, მშობლების გარეშე ყოფნა ძნელი და მტკივნეულია. თანაც, ამის გამო შეიძლება უამრავი პასუხისმგებლობა დაგეკისროს.

„ვინ იზრუნებს ჩემზე?“

უფრო მეტად შენს ასაკსა და მდგომარეობაზეა დამოკიდებული, თუ რამდენად კარგად შეგიძლია ყველაფრისთვის თავის გართმევა. გასაგებია, რომ სიტუაცია შედარებით რთულია, თუ ჯერ ბავშვი ან მოზარდი ხარ. შეიძლება არ ხარ სრულიად მარტო, რადგან ბიძა, დეიდა ან უფროსი ძმა ან და თანახმაა, მასთან იცხოვრო.

იეჰოვას მოწმეები ქვრივ-ობლებზე ზრუნვას თავიანთი თაყვანისმცემლობის ნაწილად მიიჩნევენ (იაკობი 1:27; 2:15–17). ხშირ შემთხვევაში, კრების წევრები მზად არიან დასახმარებლად. მაგალითად, ჰორასიო და მისი დები იეჰოვას მოწმეებთან ერთად ბიბლიას სწავლობდნენ და მათს შეხვედრებს ესწრებოდნენ. იქ მათ გაიცნეს ქრისტიანული ოჯახი, რომელმაც დახმარების ხელი გაუწოდა. „დიდად მადლიერი ვარ იეჰოვასი მისი ყოველდღიური ხელმძღვანელობისთვისა და მოსიყვარულე მზრუნველობისთვის, — ამბობს ჰორასიო. — ჩვენ კურთხეული ვიყავით იმით, რომ გვეხმარებოდა კრებაში სულიერად მოწიფული ცოლ-ქმარი, რომელთაც ჩვენი ასაკის შვილები ჰყავდათ. შეიძლება ითქვას, მათ გვიშვილეს და ცხოვრებაში პირველად ვიგრძენით, რომ ოჯახის წევრები ვიყავით — ოჯახისა, რომლის იმედიც გვქონდა“.

მაგრამ ყველა ახალგაზრდა როდი ხვდება ასეთ ოჯახში. გაერთიანებული ერების ბავშვთა ფონდი იტყობინება: „ზოგჯერ უპატრონო ბავშვები მიჰყავთ ოჯახებს, რომლებიც ფიზიკურ შეურაცხყოფას აყენებენ მათ, აიძულებენ, ანაზღაურების გარეშე იმუშაონ, ხელს უშლიან წარმატებების მიღწევაში, მეძავებად ან მონებადაც კი ხდიან“. ასე რომ, თუ ვინმე კარგ მზრუნველობას გიწევს, მადლიერი იყავი.

ფაქტია, მშობლების გარეშე დარჩენა ძალიან რთულია. ბუნებრივია შენი გულისტკივილი, რომ არ გყავს ისინი, რათა იზრუნონ შენზე. ნათესავებისგან და უფროსი ღვიძლი და-ძმებისგან ჭკუის სწავლებამ შეიძლება გააძლიეროს შენი გულისწყრომა. არ გაბრაზდე მათზე, ვინც ზრუნავს შენზე. ბიბლიაში ნათქვამია: „ბრაზმა სასაცილოდ არ გაგხადოს. . . ფრთხილად იყავი, არ მიიქცე ბოროტისკენ“ (იობი 36:18, 21). გაიხსენე ბიბლიაში მოხსენიებული ახალგაზრდა ესთერი. რადგანაც ის ობოლი იყო, ბიძაშვილმა, მარდოქაიმ, გაზარდა. მიუხედავად იმისა, რომ მარდოქაი არ იყო მისი მშობელი, ‘არიგებდა’ მას და ესთერიც ემორჩილებოდა მაშინაც კი, როცა გაიზარდა (ესთერი 2:7, 15, 20). შეეცადე, გქონდეს მორჩილებისა და თანამშრომლობის სული. ეს მოხსნის დაძაბულობას და ყველას გაუადვილებს ცხოვრებას.

ოჯახური მოვალეობა

თუ უფროსი და ან ძმა გყავს — ან შენც საკმაოდ დიდი ხარ — შეიძლება თავად შეძლო თავის რჩენა. ისიც შეიძლება, რომ შენ დაგეკისროს ოჯახის მეთაურის როლი, რაც რთული პასუხისმგებლობაა. მაგრამ მსგავს პირობებში ბევრმა ახალგაზრდამ მშვენიერი საქმე გააკეთა იმით, რომ გაზარდა თავისი და-ძმები.

გასაგებია, რომ გულისწყრომას განიცდი. მაგრამ იმაზე ფიქრი, რომ გიყვარს და ზრუნავ შენს ძმებსა და დებზე, დაგეხმარება, გქონდეს უფრო დადებითი თვალსაზრისი. გარდა ამისა, დაგეხმარებოდა ისიც, თუ მათზე ზრუნვას ღვთისგან მოცემულ მოვალეობად მიიჩნევდი. ბოლოს და ბოლოს, ქრისტიანებს ნაბრძანები აქვთ, იზრუნონ სახლეულებზე (1 ტიმოთე 5:8). მაგრამ მთელი გულითაც რომ ეცადო, და-ძმებს დედობა ან მამობა გაუწიო, მათი ნამდვილი მშობელი მაინც ვერ იქნები.

არ იქნება გონივრული, რომ და-ძმებისგან ისეთ მორჩილებას მოელოდე, როგორც მშობლებს დაემორჩილებოდნენ. შეიძლება საკმაო დრო დასჭირდეს იმას, რომ ისინი შეეგუონ სიტუაციას და დაეთანხმონ შენს ხელმძღვანელობას. მანამ კი გული არ გაიტეხო. მოერიდე ‘სიმწარეს, მძვინვარებას, რისხვას, ყვირილსა და გმობას’. პირადი მაგალითით ასწავლე მათ იყვნენ ‘კეთილნი ერთიმეორის მიმართ, თანაუგრძნონ და მიუტევონ ერთმანეთს’ (ეფესელთა 4:31, 32).

ჰორასიო აღიარებს, რომ შეცდომებსაც უშვებდა: „მე ზოგჯერ ძალიან მკაცრი ვიყავი მათ მიმართ. მაგრამ ეს გარკვეულწილად სასარგებლოც აღმოჩნდა, რადგან იეჰოვას თვალში სწორად ვიქცეოდით“.

საკუთარი თავის რჩენა

თუ არ გყავს მშობლები, რომ იზრუნონ შენზე, თავის რჩენა, რა თქმა უნდა, შენი მთავარი საზრუნავია. შესაძლებელია, ქრისტიანულ კრებაში მყოფი უფროსები დაგეხმარონ შენ და შენს და-ძმებს, თუ გყავს ისინი, ისწავლოთ საჭმლის მომზადება, დასუფთავება და სახლის სხვა საქმეები, რაც ახლა თქვენ გაკისრიათ. მაგრამ რა უნდა ქნა ფულთან დაკავშირებით? შეიძლება მცირე არჩევანი გაქვს, მაგრამ შეეცადე სამსახური იშოვო.

სამსახური რთული საშოვია ახალგაზრდებისთვის, რომელთაც მცირე განათლება, გამოცდილება და სიმარჯვე აქვთ. ამიტომ, თუ შესაძლებელია, რომ მიიღო აუცილებელი განათლება ან შეიძინო რაღაც დამატებითი სამუშაო პრაქტიკა, გააკეთე ეს. ჰორასიო იხსენებს: „მე და ჩემი უფროსი და ვმუშაობდით, რომ ჩემი და ჩემი ნახევარდის სწავლის საფასური გადაგვეხადა“. თუ განვითარებად ქვეყანაში ცხოვრობ, სამსახურის მოსაძებნად შეიძლება მოსაზრებულობის გამოვლენა დაგჭირდეს (იხილე 1994 წლის 22 ოქტომბრის „გამოიღვიძეთ!“ [ინგლ.]).

შედარებით განვითარებულ ქვეყნებში მთავრობა შეიძლება ფულად დახმარებას იძლეოდეს. ხშირად არსებობს სახელმწიფო ან კერძო ორგანიზაციები, რომლებიც ეხმარებიან უპატრონოდ დარჩენილ ბავშვებს. ზოგი ორგანიზაცია შეიძლება დაგეხმაროს საკვებითა და საცხოვრებელი ადგილით. რასაკვირველია, ნებისმიერი ფულადი დახმარება გონივრულად უნდა გამოიყენო. ‘კაცს ფულიც დაიფარავს’, — ნათქვამია ბიბლიაში (ეკლესიასტე 7:12). თუ ფრთხილი არ იქნები ბიუჯეტთან და ფულის ხარჯვასთან დაკავშირებით, ის მალე „ფრთებს შეისხამს და არწივივით ზეცას გაფრინდება“ (იგავნი 23:4, 5).

თავის რჩენა შეიძლება არ იყოს პრობლემა, თუ შენზე უფროსი ზრუნავს. მაგრამ დადგება დრო, როდესაც საჭირო გახდება, საკუთარ მოთხოვნილებებზე თვითონ იზრუნო. რადგანაც აღარ გყავს მშობლები, რომ განათლების მიღებისკენ გიბიძგონ, მთელი ძალისხმევა უნდა მოახმარო, რომ ყურადღება მიაქციო სწავლას. ტიმოთესთვის ქრისტიანი მოციქულის, პავლეს, მიერ მიცემული რჩევა სულიერი წინსვლის შესახებ სკოლაში შენს მეცადინეობასთან დაკავშირებითაც შეიძლება იქნეს გამოყენებული: „ამაზე იზრუნე და ამაზე იდექი, რათა. . . ცხადი იყოს შენი წარმატება“ (1 ტიმოთე 4:15). ეს შენთვისაც სასარგებლო იქნება და ირგვლივ მყოფთათვისაც კარგი მაგალითი იქნები.

ყველაზე მნიშვნელოვანი ისაა, რომ იზრუნო შენს სულიერ მოთხოვნილებებზე. შეეცადე წესად გქონდეს სულიერ საქმიანობაში მონაწილეობა (ფილიპელთა 3:16). მაგალითად, იეჰოვას მოწმეების ოჯახები ყოველდღიურად განიხილავენ ბიბლიურ მუხლს. რატომ არ შეგეტანა ეს შენს განრიგში? რეგულარული ბიბლიური შესწავლა და ქრისტიანულ შეხვედრებზე დასწრება დაგეხმარებათ შენ და შენს და-ძმებს, იყოთ სულიერად ძლიერები (ებრაელთა 10:24, 25).

სიძნელეების გადალახვა

ობლობა ძნელია, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მთლად უბედური და განწირული ხარ. ოცი წლის პაოლა ექვსი წლის იყო, დედა რომ მოუკვდა. ათი წლისას კი მამა დაეღუპა. ერთმა კეთილმა ქალმა შეიფარა პაოლა და მისი ოთხი და. შეიძლება ითქვას, რომ ის უბედური იყო? არა. პაოლა ამბობს: „შეიძლება ჩვენ არ ვართ ჩვეულებრივი ოჯახი, მაგრამ საკმაოდ კარგად ვცხოვრობთ. ერთმანეთში კი ბევრ ოჯახთან შედარებით ძლიერი სიყვარული გაგვაჩნია“.

პაოლას და ირენი ამატებს: „მიუხედავად იმისა, რომ მშობლები არ გვყავს, არაფრით განვსხვავდებით სხვა ახალგაზრდებისგან“. რას ურჩევს ის სხვებს ასეთ სიტუაციაში? „არ იფიქროთ, რომ ცუდ მდგომარეობაში ხართ“. ჰორასიო ამბობს: „ამ სიტუაციამ უფრო სწრაფად გამხადა მოწიფული“.

მშობლების დაკარგვა ძალზე მტკივნეულია. მაგრამ დარწმუნებული იყავი, რომ იეჰოვას დახმარებით იცხოვრებ და გექნება მისი კურთხევები.

[სქოლიო]

[სურათი 26 გვერდზე]

ქრისტიან უხუცესებთან შეგიძლია მხარდაჭერა ჰპოვო.