მნიშვნელოვანი აზრების ხაზგასმა

ის, ვინც კარგად კითხულობს, ერთ წინადადებაზე მეტს აღიქვამს, როდესაც ტექსტს უყურებს; კითხვის დროს იმ აბზაცზე მეტსაც კი ხედავს, რომელსაც კითხულობს. მას გონებაში აქვს მთელი მასალის მნიშვნელოვანი აზრები და შესაბამისად გამოყოფს სიტყვებსა და ფრაზებს.

ის, ვინც ასე არ იქცევა, მონოტონურად კითხულობს და მასალაში არაფერს გამოყოფს, რის გამოც მსმენელს უჭირს რაიმე კონკრეტულის დამახსოვრება.

კითხვის დროს მნიშვნელოვანი აზრების ხაზგასმით უკეთ აღიქმება ბიბლიაში მოცემული ინფორმაცია. ხაზგასმით უფრო ადვილად გასაგები ხდება ნებისმიერი მასალა, რომელსაც დაინტერესებულებთან ბიბლიის შესწავლის დროს ან კრების შეხვედრებზე ვკითხულობთ. ხაზგასმა განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია მომხსენებლისთვის, თუ ის მზა ტექსტს კითხულობს, მაგალითად, კონგრესზე.

როგორ უნდა გაუსვა ხაზი მნიშვნელოვან აზრებს. თეოკრატიული მსახურების სკოლაში შეიძლება ბიბლიის რომელიმე მონაკვეთის ხმამაღლა წაკითხვა დაგევალოს. რას უნდა გაუსვა ხაზი? თუ გვხვდება რაიმე საყურადღებო აზრი ან მნიშვნელოვანი მოვლენა, რომელზეც აგებულია წასაკითხი მონაკვეთის დარჩენილი ნაწილი, სწორედ ეს ადგილი უნდა გამოკვეთო.

პოეტური ხასიათის მონაკვეთს კითხულობ, იგავებს თუ ბიბლიის რომელიმე სხვა მონაკვეთს, ნებისმიერ შემთხვევაში, მსმენელი მეტ სარგებლობას მიიღებს, თუ კარგად წაიკითხავ (2 ტიმ. 3:16, 17). ამისათვის კი მხედველობაში უნდა მიიღო როგორც მასალა, ისე შენი მსმენელი.

როგორ უნდა იპოვო ხაზგასასმელი აზრები, თუ ბიბლიის შესწავლაზე ან კრების შეხვედრაზე რამის წაკითხვა მოგიწევს? დასმული შეკითხვების პასუხები ჩათვალე მნიშვნელოვან აზრებად. გარდა ამისა, იმ აზრებს გაუსვი ხაზი, რომლებიც უშუალოდ უკავშირდება მსხვილი შრიფტით მოცემულ ქვესათაურებს.

ჩვეულებრივ, რეკომენდებული არ არის კრების შეხვედრაზე მოხსენებით გამოსვლისთვის ტექსტის დაწერა და შემდეგ მზა ტექსტის გამოყენება. მაგრამ ზოგჯერ მზა ტექსტებს კონგრესებზე იყენებენ იმისათვის, რომ ერთი და იგივე აზრები ყველა კონგრესზე ერთნაირად გადაეცეს მსმენელს. ასეთ ტექსტებში მნიშვნელოვანი აზრების ხაზგასასმელად მომხსენებელმა ყურადღებით უნდა გააანალიზოს მთელი მასალა. რომელია მთავარი აზრები? მომხსენებელმა უნდა განსაზღვროს თითოეული მათგანი. მთავარი აზრები ისინი კი არ არის, რომლებიც მომხსენებელს საინტერესოდ მიაჩნია, არამედ ისინი, რომლებზეც მასალაა აგებული. მთავარი აზრები ის საკვანძო აზრებია, რომლებზეც მასალაა დაფუძნებული. მზა ტექსტში ზოგჯერ თავშივეა მოყვანილი მთავარი აზრი, სანამ თხრობა ან ამა თუ იმ საკითხზე მსჯელობა დაიწყება. უფრო ხშირად კი მთავარი აზრი დამაჯერებელი მტკიცებების მოყვანის შემდეგაა წარმოდგენილი. მოძებნის შემდეგ მომხსენებელმა უნდა მონიშნოს ასეთი აზრები. ჩვეულებრივ, მზა ტექსტში სულ რამდენიმე, მაქსიმუმ ოთხი-ხუთი მთავარი აზრია. ამის შემდეგ მომხსენებელმა უნდა ივარჯიშოს და ისე უნდა შეძლოს ხმამაღლა წაკითხვა, რომ მსმენელმა ადვილად შენიშნოს ეს აზრები. ეს ყველაზე მნიშვნელოვანი მომენტებია მოხსენებაში. თუ მომხსენებელი ხაზს უსვამს მნიშვნელოვან აზრებს, მსმენელი მათ უფრო ადვილად დაიმახსოვრებს. სწორედ ეს უნდა იყოს მომხსენებლის მიზანიც.

მომხსენებელს სხვადასხვაგვარად შეუძლია მნიშვნელოვანი აზრების ხაზგასმა და ამგვარად მსმენელისთვის მათი დანახვის შესაძლებლობის მიცემა. მაგალითად, მას შეუძლია უფრო მეტი ენთუზიაზმით, ტემპის ცვლილებით, სიტყვებში უფრო ძლიერი გრძნობის ჩაქსოვით ან სათანადო ჟესტებით გამოყოს ისინი.