ამარია

[იეჰოვა ამბობს].

1. სამღვდელო საგვარეულოს წარმომადგენელი; აარონის ვაჟის, ელეაზარის შთამომავალი ფინხასის ხაზით; მერაიოთის ვაჟი; ახიტუბის მამა და ცადოკის პაპა; დავითის მმართველობის დროს ცადოკი მეორე მღვდელი იყო, სოლომონის მეფობის დროს კი მღვდელმთავრად მსახურობდა (1მტ. 6:7, 52). დანამდვილებით შეუძლებელია იმის თქმა, მსახურობდა თუ არა ამარია მღვდელმთავრად, რადგან დაახლოებით მისი მოღვაწეობის პერიოდში მღვდელმთავრობა დროებით ელის საგვარეულოს გადაეცა.

2. ლევიანი; კეჰათის ვაჟ ხებრონის შთამომავალი; ის მოხსენიებულია ნუსხაში, რომელიც ეხება დავითის მიერ ტაძარში შესასრულებელი მსახურების რეორგანიზებას (1მტ. 23:1, 12, 19; 24:23).

3. უფროსი მღვდელი, რომელიც იეჰოშაფატის მმართველობის პერიოდში „იეჰოვას ყველა საქმეს“, განსაკუთრებით სასამართლო საქმეებს აგვარებდა (2მტ. 19:11).

4. ელეაზარის კიდევ ერთი შთამომავალი, რომელიც უფრო გვიან ცხოვრობდა, ვიდრე ზემოხსენებული ამარია №1. აზარიას ვაჟი; მის ვაჟსაც ერქვა ახიტუბი (1მტ. 6:11; ეზრ. 7:3).

5. ლევიანი, რომელიც ხიზკიას მმართველობის დროს სხვებთან ერთად მღვდლებს უნაწილებდა მეათედებს მათ ქალაქებში (2მტ. 31:14, 15).

6. სავარაუდოდ, იუდას მეფე ხიზკიას ვაჟი და წინასწარმეტყველი სოფონიას დიდი პაპა (სფ. 1:1).

7. ერთ-ერთი იმ უფროს მღვდელთაგან, რომლებიც ძვ. წ. 537 წელს ზერუბაბელთან ერთად დაბრუნდნენ ბაბილონიდან სამშობლოში (ნემ. 12:1, 2, 7). გამგებელი ნეემიას დროს მისი სახელით იწოდებოდა მღვდელთა ერთ-ერთი სახლი (ნემ. 12:12, 13, 26).

8. ბინუის შთამომავალი; მათგან ერთ-ერთი, ვინც ეზრას დროს წარმართი ცოლ-შვილი გაუშვა (ეზრ. 10:10—12, 38, 42, 44).

9. მღვდელი (ან მისი წინაპარი), რომელმაც ნეემიას გამგებლობის დროს „მტკიცე შეთანხმება“ დაადასტურა (ნემ. 9:38; 10:1, 3). თუ ის იყო ზემოხსენებული ამარია №7, მაშინ იმ დროისთვის სულ მცირე 112 წლისა იქნებოდა.

10. ნეემიას დროს იერუსალიმში მცხოვრებთაგან ზოგიერთის წინაპარი; იუდასტომელი (ნემ. 11:4).