ანაია

[იაჰი პასუხობს].

1. ერთ-ერთი მამაკაცი, რომელიც მარჯვნივ ედგა ეზრას, როდესაც ის მეშვიდე თვის პირველ დღეს ხალხს კანონს უკითხავდა. შესაძლოა ის იყო მღვდელი ან მთავარი (ნემ. 8:2, 4).

2. ხალხის ერთ-ერთი თავკაცი, რომლის შთამომავალმაც (ან თავად მან) ბეჭედი დაასვა ნეემიას დროს დადებულ მონანიების შეთანხმებას (ნემ. 10:1, 22).