იზრახია

[იაჰი კაშკაშებს, იაჰი ანათებს].

1. ისაქარის შთამომავალი თოლას ხაზით (1მტ. 7:1—5).

2. იმ მგალობელთა ხელმძღვანელი, რომლებიც ნეემიას დროს მონაწილეობდნენ იერუსალიმის აღდგენილი გალავნის მიძღვნის ზეიმში (ნემ. 12:42).