ნერგალი

ბაბილონელთა ღვთაება, რომელსაც ეთაყვანებოდნენ ქუთაში, ისტორიულად ნერგალისთვის მიძღვნილ ქალაქში. ქუთას მკვიდრნი, რომლებიც ასურეთის მეფემ სამარიაში ჩაასახლა, იქაც აგრძელებდნენ ამ ღვთაების თაყვანისცემას (2მფ. 17:24, 30, 33). ზოგი მეცნიერის ვარაუდით ნერგალი თავდაპირველად ცეცხლისა და მწველი მზის განსახიერება იყო. ის მხოლოდ მოგვიანებით იქცა ომისა და ნადირობის ღმერთად და ჭირის მომტანად. რელიგიურ ტექსტებში ნერგალთან გამოყენებული ეპითეტები იმაზე მიუთითებს, რომ ის გამანადგურებლად ჰყავდათ მიჩნეული. მას ეწოდებოდა „მძვინვარე მეფე“, „შმაგი“ და „ცეცხლოვანი“. ნერგალს ქვესკნელის ღმერთად და ერეშქიგალის მეუღლედაც მიიჩნევდნენ. მის სიმბოლოდ კაცისთავიანი ფრთოსანი ლომი ითვლებოდა.

ნაბუქოდონოსორის ერთ-ერთი მთავრის, რაბმაგ ნერგალ-შარეცერის სახელი, როგორც ჩანს, ამ ღმერთის სახელიდან მომდინარეობს (იერ. 39:3, 13).