ფეთახია

[იაჰი ხსნის (საშვილოსნოს)].

1. საგვარეულო; ქმნიდა მე-19 დანაყოფს დავითის მიერ ორგანიზებულ მღვდლების 24 დანაყოფს შორის, რომლებიც მსახურებას რიგრიგობით ასრულებდნენ (1მტ. 24:5—7, 16).

2. ერთ-ერთი იმ ლევიანთა შორის, რომლებსაც ეზრამ მოუწოდა, რომ თავიანთი უცხოელი ცოლები გაეშვათ (ეზრ. 10:23, 44). შესაძლოა იგივე №3.

3. ერთ-ერთი იმ ლევიანთა შორის, რომლებმაც გადასახლებიდან დაბრუნებულ იუდეველებს „მტკიცე შეთანხმების“ დადება შესთავაზეს. მათ გაიხსენეს როგორ ეპყრობოდა ღმერთი ისრაელ ერს, აღიარეს ჩადენილი ცოდვები და შეთანხმდნენ წმინდა თაყვანისმცემლობის აღდგენაზე (ნემ. 9:5—38). შესაძლოა იგივე №2.

4. შუამავალი სპარსეთის მეფესა და გადასახლებიდან დაბრუნებულ იუდეველებს შორის; მეშეზაბელის ვაჟი და ზერახის შთამომავალი, იუდას ტომიდან (ნემ. 11:24).