შომერი

[ნაწარმოებია ფუძიდან, რომელიც ნიშნავს დაცვას]

1. აშერის შთამომავალი, რომლის ოთხი ვაჟი საგვარეულოთა თავკაცი იყო. ის შემერადაც არის მოხსენიებული (1მტ. 7:30, 32, 34, 40).

2. იუდას მეფე იეჰოაშის ერთ-ერთი მკვლელის, იეჰოზაბადის შესახებ ნათქვამია, რომ ის იყო შომერისა და „მოაბელი ქალის, შიმრითის ვაჟი“ (2მფ. 12:21; 2მტ. 24:26). ებრაულში „შომერი“ მამრობითი სქესის სიტყვაა, „შიმრითი“ კი — მდედრობითის. ზოგი თვლის, რომ შომერი იეჰოზაბადის მამა იყო, ხოლო შიმრითი — დედა. თუმცა შესაძლებელია, შომერი შიმრითის მამა ყოფილიყო. თუ ეს ასეა, მაშინ იეჰოზაბადი შომერის შვილიშვილი იყო (ხშირად „ვაჟში“ შთამომავალი იგულისხმება).