ყველა რელიგია მოსაწონია ღვთისთვის?

როგორ ფიქრობ, ყველა რელიგია მოსაწონია ღვთისთვის? ალბათ, რომელ რელიგიასაც იცნობ, გარკვეული მასშტაბით კარგი მოქმედებებისკენ მოუწოდებს ადამიანებს. მაგრამ მხოლოდ ესაა საკმარისი, რომ ასიამოვნო ღმერთს?

ზოგიერთი ამბობს: „გულწრფელი თაყვანისცემა საკმარისია და ღვთისთვისაც სასიამოვნო. ყველა რელიგიაშია რაღაც კარგი“. მაგალითად, ბაჰაის რწმენამ გაიზიარა ეს თვალსაზრისი იმით, რომ გაითავისა მსოფლიოს ცხრა ძირითადი რელიგიის რწმენა. ამ რელიგიურ ჯგუფს სწამს, რომ ყველას ღვთიური საწყისი აქვს და ერთი ჭეშმარიტების განშტოებები არიან. როგორ შეიძლება, ეს ასე იყოს?

გარდა ამისა, შენ უფლება გაქვს, გაინტერესებდეს, თუ როგორ შეიძლება, რელიგია მოსაწონი იყოს ღვთისთვის, როდესაც ხალხმრავალ ადგილებში მომწამლავი აირის გამოყენების ბრძანებას იძლევა, რომელსაც უამრავი ადამიანის სიცოცხლის მოსწრაფება შეუძლია. ეს ბრალდება წაუყენეს რელიგიურ ჯგუფს იაპონიაში. ნუთუ მოსაწონია ღვთისთვის რელიგია, რომელიც თვითმკვლელობისკენ აქეზებს თავის წევრებს? რამდენიმე წლის წინ ასე, თვითმკვლელობით, დაასრულეს სიცოცხლე რელიგიის წინამძღოლის, ჯიმ ჯონსის, მიმდევრებმა.

თუ გადავხედავთ წარსულს, ჩვენ, შესაძლოა, დაგვებადოს კითხვა: შეიძლება თუ არა რელიგიები მოსაწონი იყოს ღვთისთვის, როდესაც აღვივებენ ომებს, რომლის მაგალითია ოცდაათწლიანი ომი, რომელიც 1618 წლიდან 1648 წლამდე მძვინვარებდა? ერთ-ერთი ნაშრომის თანახმად, კათოლიკეებსა და პროტესტანტებს შორის რელიგიური კონფლიქტი იყო „ევროპის ისტორიაში ერთ-ერთი უსაშინელესი ომი“ (The History of the World).

რელიგიურმა ჯვაროსნულმა ლაშქრობებმა მე-11 საუკუნიდან მე-13 საუკუნის ჩათვლით საშინელი სისხლის ღვრა გამოიწვია. მაგალითად, პირველი ლაშქრობისას ეგრეთ წოდებულმა ქრისტიანმა ჯვაროსნებმა იერუსალიმის მუსულმანი და ებრაელი მცხოვრებლები მხეცურად ამოჟლიტეს.

გავიხსენოთ აგრეთვე, თუ რა მოხდა ინკვიზიციის დროს, რომელიც მე-13 საუკუნეში დაიწყო და დაახლოებით 600 წელი გრძელდებოდა. რელიგიის წინამძღოლების ბრძანებით ათასობით ადამიანი აწამეს და დაწვეს. პიტერ დე როზა თავის წიგნში აღნიშნავს: „პაპის სახელით [ინკვიზიტორები] პასუხისმგებლები იყვნენ ადამიანის სიცოცხლეზე კაცობრიობის ისტორიაში ყველაზე ულმობელი და მუდმივი თავდასხმისთვის“ (Vicars of Christ—The Dark Side of the Papacy). დომინიკელი ინკვიზიტორის, ესპანელი ტორკემადას, შესახებ დე როზა წერს: „დაინიშნა 1483 წელს და ტირანულად მმართველობდა 15 წლის განმავლობაში. მისი მსხვერპლის რაოდენობამ 114 000-ს გადააჭარბა, რომელთაგანაც 10 220 ცოცხლად იქნა დამწვარი“.

რასაკვირველია, მხოლოდ ქრისტიანული სამყაროს რელიგიები არ არიან სისხლის ღვრაში დამნაშავე. ფრანგი ფილოსოფოსი ბლაზე პასკალი თავის ნაშრომში აღნიშნავს: „ადამიანი მხოლოდ მაშინ აკეთებს ბოროტებას მთელი სისრულით და ხალისით, თუ წახალისებულია რელიგიური მრწამსით“ (Pensées).

ნაყოფით ამოცნობა

ღვთის თვალსაზრისით, მოსაწონია თუ არა რელიგია, მხოლოდ ერთ ფაქტორზე არ არის დაფუძნებული. რელიგია რომ მოსაწონი იყოს ღვთისთვის, მისი სწავლება და საქმიანობა მხარს უნდა უჭერდეს ჭეშმარიტების სიტყვას, ბიბლიას (ფსალმუნი 118:160; იოანე 17:17). ღვთის მიერ მოწონებული თაყვანისმცემლობის ნაყოფი უნდა შეესაბამებოდეს იეჰოვა ღმერთის სტანდარტებს.

მთაზე ქადაგებისას იესო ქრისტემ ნათლად აღნიშნა, რომ იქნებოდნენ წინასწარმეტყველები, რომლებიც ცრუ სიტყვებით დაიწყებდნენ რწმუნებას, რომ თითქოს ღვთისას წარმოადგენენ. იესომ თქვა: „ერიდეთ ცრუ წინასწარმეტყველებს, რომლებიც ცხვრის სამოსით მოდიან თქვენთან, შინაგანად კი მტაცებელი მგლები არიან. მათი ნაყოფით იცნობთ მათ. განა ეკლიდან ყურძენს კრეფენ ან ბირკავადან ლეღვს? ასე, ყოველი კარგი ხე ნაყოფსაც კარგს იძლევა, ხოლო ცუდი ხე ნაყოფსაც ცუდს იძლევა. არ შეუძლია კარგ ხეს ცუდი ნაყოფის გამოღება; და არც ცუდ ხეს კარგი ნაყოფის გამოღება. ყოველ ხეს, რომელსაც კარგი ნაყოფი არ მოაქვს, ჭრიან და ცეცხლში აგდებენ. ასე რომ, მათი ნაყოფით იცნობთ მათ“ (მათე 7:15–20). ეს სიტყვები ნათელყოფს, რომ აუცილებელია სულიერი სიფხიზლე. ჩვენ, შესაძლოა, ვფიქრობთ, რომ რელიგიის რომელიმე წინამძღოლი ან ჯგუფი მოსაწონია როგორც ღვთისთვის, ასევე იესოსთვის, მაგრამ, შესაძლოა, ვცდებოდეთ.

სიფრთხილის აუცილებლობა

თუმცა, შესაძლოა, რომელიმე რელიგია ირწმუნება, რომ თითქოს ღვთის მოწონებას იმსახურებს და, შესაძლოა, მისი მსახურები ბიბლიიდან რაღაც ნაწყვეტებს კითხულობენ, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ თაყვანისმცემლობის ეს ფორმა მოსაწონია ღვთისთვის. მისი წინამძღოლები, შესაძლოა, სჩადიან ღრმა შთაბეჭდილების მომხდენ საქმეებს, რომლებიც ისეთ შთაბეჭდილებას ქმნიან, რომ თითქოს ღმერთი მოქმედებს მათი მეშვეობით. მაგრამ მაინც შეიძლება, რომ ასეთი რელიგია ცრუ იყოს, არ მოჰქონდეს ღვთისმოსაწონი ნაყოფი. მოსეს დროს ეგვიპტის მღვდლებიც სჩადიოდნენ მაგიით შთაბეჭდილების მომხდენ საქმეებს, მაგრამ ისინი, რასაკვირველია, არ ყოფილან ღვთისმოსაწონები (გამოსვლა 7:8–22).

დღესაც, როგორც წარსულში, მრავალი რელიგია ხელს უწყობს ადამიანურ აზროვნებასა და ფილოსოფიას, იმის ნაცვლად, რომ ერთგულად მიჰყვეს იმას, რაც ღვთისთვის ჭეშმარიტია. განსაკუთრებით შესაფერისია ბიბლიაში მოცემული რჩევა: „გაფრთხილდით, არავინ გაგიტაცოთ ფილოსოფიითა და ფუჭი ცდუნებით, ადამიანური გადმოცემისა და სამყაროს სტიქიათა მიხედვით, და არა ქრისტეს მიხედვით“ (კოლასელთა 2:8).

კარგ და ცუდ ნაყოფებზე საუბრის შემდეგ იესომ თქვა: „ვინც მეუბნება: ‘უფალო, უფალო!’ ყველა როდი შევა ცათა სასუფეველში, არამედ ის, ვინც შეასრულებს ჩემი ზეციერი მამის ნება-სურვილს. ბევრი მეტყვის იმ დღეს: ‘უფალო, უფალო! განა შენი სახელით არ ვწინასწარმეტყველებდით? განა შენი სახელით არ ვდევნიდით ეშმაკებს და განა შენი სახელით არ ვახდენდითო მრავალ სასწაულს?’ მაშინ მე განვუცხადებ მათ: ‘მე არასოდეს არ გიცნობდით თქვენ, გამშორდით, მოქმედნო ურჯულოებისა’“ (მათე 7:21–23).

შეამოწმე ნაყოფი

ნათელია, რომ აუცილებელია ნახო რელიგიის ნაყოფი, ვიდრე დაასკვნი, რომ რელიგია მოსაწონია ღვთისთვის. მაგალითად, ჩარეულია თუ არა რელიგია პოლიტიკაში? შემდეგ ყურადღება მიაქციე იაკობის 4:4-ში ჩაწერილ სიტყვებს: „ვისაც წუთისოფლის მეგობრობა უნდა, იგი ღვთის მტერი ხდება“. გარდა ამისა, იესომ თავის მიმდევრებზე თქვა: „ისინი წუთისოფლისანი არ არიან, როგორც მე არა ვარ წუთისოფლისა“ (იოანე 17:16). რელიგია, რომელიც მოსაწონია ღვთის თვალში, არ ერევა ამ წუთისოფლის პოლიტიკაში, რომელიც უხილავი სულიერი ქმნილების, სატანა ეშმაკის, ‘ბოროტის ძალაუფლებაშია’ (1 იოანე 5:19, [აქ]). რელიგია, რომელსაც ღმერთი იწონებს, ურყევი ერთგულებით ემხრობა ღვთის სამეფოს, რომლის მმართველსაც იესო ქრისტე წარმოადგენს და ზეციერი სამეფოს შესახებ კეთილ ცნობას ამცნობს ხალხს (მარკოზი 13:10).

მოსაწონია თუ არა ღვთისთვის ის რელიგია, რომელიც სახელმწიფოსადმი დაუმორჩილებლობას ემხრობა? პასუხი ნათელი გახდება, თუ მოვისმენთ პავლე მოციქულის რჩევას: „დაემორჩილონ და მოუსმინონ განმგებელთ და ხელისუფალთ, მზად იყვნენ ყოველგვარი კეთილი საქმისათვის“ (ტიტე 3:1). რასაკვირველია, იესომ ცხადყო, რომ მისმა მიმდევრებმა ‘კეისარს უნდა მისცენ კეისრისა და ღმერთს — ღვთისა’ (მარკოზი 12:17).

დავუშვათ, რელიგია სახელმწიფოთა შორის ომში მონაწილეობისკენ აქეზებს ადამიანებს. პირველი პეტრეს 3:11 კი მოგვიწოდებს: „სიკეთე აკეთოს, ეძიებდეს მშვიდობას და მისკენ ისწრაფვოდეს“. როგორ შეიძლება, რელიგია მოსაწონი იყოს ღვთისთვის, თუ მისი წევრები მზად არიან, ბრძოლის დროს დახოცონ სხვა ქვეყნის თანამორწმუნეები? ღვთისმოსაწონი რელიგიის წევრები ავლენენ ღვთის ძირითად თვისებას — სიყვარულს. იესომ თქვა: „ჩემი მოწაფეები რომ ხართ, იმით გაიგებენ ყველანი, თუ სიყვარული გექნებათ ურთიერთს შორის“ (იოანე 13:35). ამ სიყვარულს არაფერი აქვს საერთო ძალადობით აღსავსე სიძულვილთან, რომელიც მეფობს სახელმწიფოთა შორის ომებში.

ჭეშმარიტი რელიგია ომის მოყვარულ ადამიანებს მშვიდობის მოყვარულებად აქცევს. ეს ნაწინასწარმეტყველები იყო შემდეგი სიტყვებით: „მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედავენ და შუბებისგან — ნამგლებს, ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარავინ ისწავლის ომს (ესაია 2:4). იმის ნაცვლად, რომ სიძულვილით აღსავსე სიტყვები გადმოანთხიონ, ისინი, რომლებიც ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლები არიან, შემდეგ სიტყვებს ასრულებენ: „შეიყვარე მოყვასი შენი, ვითარცა თავი შენი“ (მათე 22:39).

ისინი, რომლებიც ჭეშმარიტ რელიგიას მიჰყვებიან, ცდილობენ, იეჰოვა ღმერთის ამაღლებული ნორმებით იცხოვრონ და უარყოფენ უზნეო ცხოვრების სტილს. ღვთის სიტყვა ამბობს: „ნუთუ არ იცით, რომ უსამართლონი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს? თავს ნუ მოიტყუებთ: ვერც მეძავნი, ვერც კერპთაყვანისმცემელნი, ვერც მრუშნი, ვერც მხდალნი, ვერც მამათმავალნი, ვერც მპარავნი, ვერც ხარბნი, ვერც ლოთნი, ვერც მლანძღველნი, ვერც მტაცებელნი ვერ დაიმკვიდრებენ ღვთის სასუფეველს. ასეთი იყო ზოგიერთი თქვენგანი. მაგრამ განიბანეთ, მაგრამ წმიდა გახდით, მაგრამ გამართლდით ჩვენი უფლის იესო ქრისტეს სახელით და ჩვენი ღვთის სულით“ (1 კორინთელთა 6:9–11).

გადამწყვეტი ნაბიჯის დრო

მნიშვნელოვანია ცრუ თაყვანისმცემლობასა და ჭეშმარიტ რელიგიას შორის სხვაობის დანახვა. ბიბლიის წიგნში — „გამოცხადება“ — ცრუ რელიგიის მსოფლიო იმპერია გაიგივებულია „დიდ ბაბილონთან“, სიმბოლურ მეძავთან, „რომელთანაც მეძაობდნენ დედამიწის მეფეები“. ის დამნაშავეა სისხლისღვრაში და ხელში უჭირავს ოქროს სასმისი „სიძვის სიბილწით და უწმინდურებით სავსე“ (გამოცხადება 17:1–6). მისი არაფერია ღვთისთვის მოსაწონი.

ახლა არის გადამწყვეტი ნაბიჯის გადადგმის დრო. გულწრფელ ადამიანებს, რომლებიც ჯერ კიდევ დიდ ბაბილონში არიან, ჩვენი მოსიყვარულე შემოქმედი მოუწოდებს: „გამოერიდე მას, ჩემო ხალხო, რათა არ ეზიარო მის ცოდვებს და არ მიიღო მისი წყლულებისაგან“ (გამოცხადება 18:4).

თუ გსურს, მიჰყვე იმ რელიგიას, რომელიც მოსაწონია ღვთისთვის, უფრო უკეთ ხომ არ გაეცნობოდი იეჰოვას მოწმეებს? თანმხლებ ცხრილში ბიბლიურ საფუძველთან ერთად მოცემულია ზოგიერთი რამ, რაც ბიბლიის თანახმად სწამთ მათ. შეამოწმე შენს ბიბლიაში, თუ ეთანხმება იეჰოვას მოწმეების რწმენა ღვთის სიტყვას. გამოიკვლიე, რომ გაიგო, თუ აქვს მათ რელიგიას სწორედ ისეთი კარგი ნაყოფი, რასაც შენ ჭეშმარიტი თაყვანისმცემლობისგან მოელი. თუ შენ აღმოაჩენ, რომ ეს ასეა, ნიშნავს, რომ იპოვე ჭეშმარიტი რელიგია, რომელიც მოსაწონია ღვთისთვის.

[ჩარჩო 5 გვერდზე]

რა სწამთ იეჰოვას მოწმეებს

რწმენა ბიბლიური საფუძველი

ბიბლია არის ღვთის სიტყვა იოანე 17:17; 2 ტიმოთე 3:16, 17

იესო ქრისტე არის ღვთის ძე მათე 3:16, 17; იოანე 14:28

სატანა წუთისოფლის უხილავი მმართველია იოანე 12:31; 1 იოანე 5:19

[სურათი 4 გვერდზე]

ათასობით ადამიანი იქნა წამებული ინკვიზიციის დროს.

[სურათი 6 გვერდზე]

ჯვაროსნული ლაშქრობების შედეგი იყო შემზარავი სისხლისღვრა.

[სურათი 7 გვერდზე]

ჭეშმარიტი რელიგია თავისი ნაყოფით ამოიცნობა.