სანდო წინასწარმეტყველებების ძიებაში
ძველი წელთაღრიცხვით 336 წელს მაკედონიის მეფე, მოგვიანებით ალექსანდრე დიდად ცნობილი, ტახტზე ასვლისთანავე მივიდა საბერძნეთის ცენტრალურ ნაწილში მდებარე დელფოს ორაკულში. მისი ამბიციური განზრახვა იყო, არც მეტი, არც ნაკლები, მსოფლიოს უმეტესი ნაწილის დაპყრობა. მაგრამ მეფეს სურდა, როგორმე დაერწმუნებინა ღმერთს იმაში, რომ მის მიერ წამოწყებული გრანდიოზული საქმე წარმატებით დაგვირგვინდებოდა. ლეგენდის თანახმად, იმ დღეს, როდესაც ის დელფოში მივიდა, არ შეიძლებოდა მისანთან რაიმეს საკითხავად მისვლა. ალექსანდრეს არ სურდა იქიდან უპასუხოდ წამოსვლა და ქურუმი ქალისგან დაჟინებით, კატეგორიულად მოითხოვდა წინასწარმეტყველებას. იმედგაცრუებულმა ქალმა წამოიძახა: „ო, შვილო, შენ უძლეველი ხარ!“ ახალგაზრდა მეფემ ეს კარგის მომასწავებლად ჩათვალა; იფიქრა, რომ მისი საომარი ლაშქრობა წარმატებით დამთავრდებოდა.
ამ ლაშქრობის შედეგის შესახებ მეფე ბევრად უფრო მეტ ცნობას მიიღებდა, ბიბლიის წიგნ „დანიელის“ წინასწარმეტყველების წაკითხვით. იქ საოცარი სიზუსტით არის ნაჩვენები, რომ ის ძალიან მალე დაიპყრობდა მსოფლიოს. გადმოცემის თანახმად, ალექსანდრეს მაინც მიეცა შესაძლებლობა ენახა, რას წინასწარმეტყველებდა დანიელი მის შესახებ. ებრაელი ისტორიკოსი იოსებ ფლავიუსი აღნიშნავს, რომ როდესაც მაკედონიის მეფე იერუსალიმში შევიდა, მას დანიელის წინასწარმეტყველება უჩვენეს — სავარაუდოა, რომ ამ წიგნის მე-8 თავი გადაუშალეს (დანიელი 8:5–8, 20, 21). გადმოცემის თანახმად, ამის გამო ქალაქი ალექსანდრეს ჯარების მიერ განადგურებას გადაურჩა.
ეს სურვილი ადამიანისთვის უცხო არ არის
მეფესა თუ მდაბიოს, ძველ დროში მცხოვრებსა თუ თანამედროვეს — ყველას სურს მომავლის შესახებ სანდო წინასწარმეტყველების ცოდნა. გონიერი ქმნილებები, ჩვენ, ადამიანები, ვსწავლობთ წარსულს, ვხედავთ აწმყოს და განსაკუთრებით მომავალი გვაინტერესებს. ჩინურ ანდაზაში სხარტად არის ნათქვამი: „სამი დღით ადრე მოვლენების განმჭვრეტელი ათასობით წელს იცოცხლებსო“.
საუკუნეების განმავლობაში მილიონები მომავლის გაგებას ცდილობდნენ იმ ცნობების მიხედვით, რომლებიც, მათი აზრით, ღვთისგან მომდინარეობდა. მაგალითისთვის ავიღოთ ძველი ბერძნები. მათ ოცამდე წმინდა ორაკული ჰქონდათ, ისეთები როგორიც არის: დელფოს, დელოსის, დოდონეს ორაკულები, სადაც თავიანთი ღვთაებებისგან ღებულობდნენ ცნობებს როგორც პოლიტიკური და საომარი ვითარების შესახებ, ისე პირად საკითხებთან — მოგზაურობასთან, ქორწინებასა და ბავშვებთან — დაკავშირებით. ცხოვრებაში სახელმძღვანელოდ სულიერი სამყაროდან ასეთ წინასწარმეტყველებებს არა მარტო მეფეები და მხედართმთავრები ეძიებდნენ, არამედ მთელი ტომები და ქალაქ-სახელმწიფოები.
როგორც ერთ-ერთმა პროფესორმა აღნიშნა, დღეს „ძალიან მომრავლდა ორგანიზაციები, რომლებიც მომავალს იკვლევენ“. მაგრამ ამასთანავე, მრავალს ურჩევნია უგულებელყოს წინასწარმეტყველების ერთადერთი ზუსტი წყარო — ბიბლია. მათ იმის დაშვებაც კი არ უნდათ, რომ ბიბლიური წინასწარმეტყველებები სწორედ იმ ინფორმაციას შეიცავს, რომელსაც ეძებენ. ზოგი სწავლული იმასაც კი უშვებს, რომ ბიბლიური წინასწარმეტყველებები და ძველი დროის მისნების მიერ წარმოთქმული წინასწარმეტყველებები ერთ დონეზე დააყენოს. თანამედროვე სკეპტიკოსებიც, ჩვეულებრივ, ბიბლიური წინასწარმეტყველებების წინააღმდეგ გამოდიან.
გთავაზობთ, თავად შეამოწმოთ ცნობები. რას გვიჩვენებს ბიბლიური წინასწარმეტყველებებისა და მისნების მიერ გადმოცემული ინფორმაციების გულმოდგინე შედარება? შეგიძლიათ ბიბლიურ წინასწარმეტყველებებს უფრო ენდოთ, ვიდრე ძველი მისნების მიერ წარმოთქმულ წინასწარმეტყველებებს? შეგიძლიათ გულდანდობილად ააგოთ თქვენი ცხოვრება ბიბლიური წინასწარმეტყველებების საფუძველზე?
[სურათი 3 გვერდზე]
ბიბლიაში ნაწინასწარმეტყველები იყო, რომ ალექსანდრე ძალიან სწრაფად დაიპყრობდა მსოფლიოს.
[საავტორო უფლება]
Cortesía del Museo del Prado, Madrid, Spain
[სურათი 4 გვერდზე]
ალექსანდრე დიდი.
[საავტორო უფლება]
Musei Capitolini, Roma
[სურათის საავტორო უფლება 2 გვერდზე]
COVER: General Titus and Alexander the Great: Musei Capitolini, Roma