შაბათი, 1 ნოემბერი
ბავშვები და ჩვილები შეგასხამენ ხოტბას (მათ. 21:16).
თუ მშობელი ხართ, დაეხმარეთ თქვენს ბავშვებს, რომ ისეთი კომენტარები მოამზადონ, რომლებიც მათ ასაკს შეეფერება. ზოგჯერ შეხვედრებზე ისეთი სერიოზული საკითხები განიხილება, როგორებიცაა მაგალითად ოჯახური პრობლემების მოგვარება და ზნეობრივი სიწმინდის დაცვა. თუმცა ასეთ დროსაც შეიძლება ერთი-ორი აბზაცი შევარჩიოთ, რომელზეც ბავშვი შეძლებს კომენტარის გაკეთებას. კარგი იქნება, თუ ბავშვს იმასაც აუხსნით, რომ ყოველ ჯერზე შეიძლება არ აპასუხებინონ. ამ შემთხვევაში მას გული არ გაუტყდება, თუ სხვას მისცემენ კომენტარის გაკეთების საშუალებას (1 ტიმ. 6:18). ყველას შეგვიძლია ისეთი კომენტარების მომზადება, რომლებიც იეჰოვასაც განადიდებს და თანამორწმუნეებსაც გაამხნევებს (იგავ. 25:11). ზოგჯერ შეიძლება კომენტარში მოკლედ მოჰყვეთ რამე პირადი გამოცდილებიდან, მაგრამ ისეც არ უნდა გამოგვივიდეს, რომ სულ ჩვენს თავზე ვისაუბროთ (იგავ. 27:2; 2 კორ. 10:18). კომენტარებში ძირითადი აქცენტი იეჰოვაზე, მის სიტყვაზე და, მთლიანობაში, მის ხალხზე უნდა გავაკეთოთ (გამოცხ. 4:11). w23.04 24, 25 ¶17, 18
კვირა, 2 ნოემბერი
ნუ დავიძინებთ დანარჩენების მსგავსად, არამედ გვეღვიძოს და ვიფხიზლოთ! (1 თეს. 5:6).
სიფხიზლის შესანარჩუნებლად სიყვარულიც აუცილებელია (მათ. 22:37–39). თუ ჩვენს გულში იეჰოვას სიყვარული გიზგიზებს, მაშინაც არ შევწყვეტთ ქადაგებას, როცა ამის გამო წინააღმდეგობას შევხვდებით (2 ტიმ. 1:7, 8). მოყვასის სიყვარული აღგვძრავს, საფუძვლიანად ვუქადაგოთ ხალხს და ამ მიზნით სხვადასხვა მეთოდს მივმართოთ, მაგალითად, ტელეფონით ან წერილებით ვიმსახუროთ. არ ვკარგავთ იმედს, რომ ისინი, ვინც არ იზიარებენ ჩვენს რწმენას, ერთ დღესაც სწორ გზას დაადგებიან (ეზეკ. 18:27, 28). მოყვასის სიყვარულს, რა თქმა უნდა, მაშინაც ვავლენთ, როცა თანაქრისტიანებს ვამხნევებთ და აღვაშენებთ (1 თეს. 5:11). როგორც ჯარისკაცები ცდილობენ, რომ გვერდიდან არ მოშორდნენ თანამებრძოლებს, ისე ჩვენც ვცდილობთ, რომ მხარში ამოვუდგეთ ერთმანეთს და გავამხნეოთ. ჩვენ არ გვინდა, თანაქრისტიანს შეგნებულად ვატკინოთ გული ან სამაგიერო გადავუხადოთ (1 თეს. 5:13, 15). სიყვარულს იმითაც ვავლენთ, თუ პატივს ვცემთ ხელმძღვანელ ძმებს (1 თეს. 5:12). w23.06 10 ¶6; 11 ¶10, 11
ორშაბათი, 3 ნოემბერი
ღმერთი ადამიანი არ არის, რომ . . . თქვას და არ გააკეთოს (რიცხ. 23:19).
გამოსასყიდზე ფიქრი ნამდვილად განგვიმტკიცებს რწმენას, რადგან სწორედ ის გვაძლევს იმის გარანტიას, რომ ღვთის დაპირებები შესრულდება. როცა ღრმად ვფიქრობთ იმაზე, თუ რატომ გაიღო იეჰოვამ გამოსასყიდი და რის ფასად დაუჯდა ეს, ჩვენთვის უფრო რეალური ხდება ღვთის დანაპირები, რომ მარადიულად გავიხარებთ ცხოვრებით. ვნახოთ, რატომ ვამბობთ ამას. იეჰოვამ თავისი მხოლოდშობილი ძე და უძვირფასესი მეგობარი გამოგზავნა ზეციდან დედამიწაზე, სადაც მას არაერთი განსაცდელის ატანა მოუწია. ღვთის ძეს ძალიან სასტიკად მოექცნენ და ბოლოს ტანჯვით მოკლეს. მართლაც რამხელა ფასი გადაიხადა იეჰოვამ ჩვენ გამოსასყიდად! როგორ ფიქრობთ, გაიმეტებდა ჩვენი მოსიყვარულე ღმერთი თავის ძეს ამხელა ტანჯვისთვის მხოლოდ იმიტომ, რომ სულ ცოტა ხანს გვეცხოვრა შედარებით უკეთესად? რა თქმა უნდა, არა (იოან. 3:16; 1 პეტ. 1:18, 19). რახან იეჰოვამ ამხელა მსხვერპლი გაიღო, იმაზეც იზრუნებს, რომ თავისი დანაპირები სისრულეში მოიყვანოს. w23.04 27 ¶8, 9