ბიბლიის თვალსაზრისი

რამდენად მნიშვნელოვანი იქნება 2000 წელი?

ადამიანების უმრავლესობა რელიგიური თვალსაზრისით არავითარ მნიშვნელობას არ ანიჭებს 2000 წელს, იმათგან განსხვავებით, რომლებიც დასავლეთის ქვეყნებსა და კიდევ სხვა მრავალ სახელმწიფოში ცხოვრობენ. მაგალითად, იუდეველებს, მუსულმანებსა და ინდუსებს თავიანთი რელიგიური კალენდარი აქვთ, რომელიც დასავლურ კალენდარს არ ემთხვევა. ჩინელები რელიგიურ და ტრადიციულ თარიღებს მთვარის კალენდრის მიხედვით აღნიშნავენ. აქედან გამომდინარე, მრავალი ადამიანი, შესაძლებელია დღევანდელი მსოფლიო მოსახლეობის უდიდესი ნაწილი, არავითარ განსაკუთრებულ მნიშვნელობას არ ანიჭებს 2000 წელსa.

მაგრამ მრავალი ადამიანი, განსაკუთრებით კი დასავლეთის ქვეყნებში, ცნობისმოყვარეობით ელოდება გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით მომდევნო ათასწლეულის დადგომას. ზოგიერთს მხოლოდ ცნობისმოყვარეობის დაკმაყოფილება როდი სურს. მათი აზრით 2000 წელი, როგორც გარდამტეხი წელი კაცობრიობის ისტორიაში, ახალ ერას მოიტანს. მრავალი კი, ვინც ამბობს, რომ ბიბლიის სწამს, წინასწარმეტყველებების შესრულებას 2000 წელს უკავშირებს. ზოგიერთი უდიდეს ზებუნებრივ მოვლენას ელოდება. სხვებს განადგურების, ქვეყნიერების აღსასრულის, ეშინიათ. არსებობს ბიბლიური საფუძველი ამგვარი მოლოდინისთვის?

დრო იეჰოვას განკარგულებაშია

ბიბლიაში ღმერთი აღწერილია როგორც „ძველი დღეთა“ (დანიელი 7:9). ის სრულყოფილი სიზუსტით აკონტროლებს დროს, რაც აშკარად ჩანს მრავალი მისი ქმნილების მაგალითზე, დაწყებული პლანეტების ბრუნვით და დამთავრებული უმცირესი ნაწილაკების მოძრაობით. მას საკუთარი განრიგი აქვს, რომელსაც ზუსტად მიჰყვება. „წინასწარ დააწესა [ადამიანთა] დასასახლებლად დრონი და საზღვრები“ (საქმეები 17:26). იეჰოვას ზუსტად აქვს დრო გაანგარიშებული.

შესაბამისად, ბიბლიაშიც განსაკუთრებული ყურადღება ექცევა ქრონოლოგიას. მასში მოცემულია თანმიმდევრული ფაქტები, რაც საშუალებას გვაძლევს, თარიღების უკან გადათვლით კაცობრიობის ისტორიის დასაწყისამდე მივიდეთ. ასეთი გამოთვლით ვგებულობთ, რომ ღმერთმა ადამი ძვ. წ. 4026 წელს შექმნა. დაახლოებით 2 000 წლის შემდეგ კი აბრაამი დაიბადა. კიდევ 2 000-მა წელმა განვლო იესოს დაბადებამდე.

ბიბლიური ქრონოლოგიის ზოგიერთმა მკვლევარმა თვითნებურად ჩამოაყალიბა განტოლება მომავლის განსაკუთრებული თარიღების გამოსათვლელად. იმაზე დაყრდნობით, რომ დაახლოებით 2 000 წლიანი შუალედებით იყვნენ დაშორებული ადამი, აბრაამი და იესო, ზოგიერთი პიროვნება ავბედით მოვლენებს იესოს დაბადებიდან 2 000 წლიანი პერიოდის გასვლის შემდეგ წინასწარმეტყველებს. ეს დროის გამოსათვლელი ფორმულის მხოლოდ ერთი მაგალითია, რომელიც თითქოს ბიბლიურ ქრონოლოგიაზეა აგებული.

ფაქტია, რომ ბიბლიაში მოიხსენიება დრო, როდესაც იეჰოვა ღმერთი ადამიანთა საქმეებში ჩაერევა, მოსპობს ბოროტებას და ახალ ქვეყნიერებას მოიტანს. ბიბლიურ წინასწარმეტყველებებში საუბარია ‘საბოლოო ჟამზე’, ‘სისტემის აღსასრულზე’, ‘უკანასკნელ დღეებზე’ და ‘იეჰოვას მოსვლის დღეზე’ (დანიელი 8:17; მათე 24:3 აქ; 2 ტიმოთე 3:1; 2 პეტრე 3:12 აქ). მაგრამ ბიბლიაში ნაწინასწარმეტყველებ ‘აღსასრულს’ არავითარი კავშირი არ აქვს 2000 წელთან. საღვთო წერილში არაფერია ნათქვამი გრიგორიანული კალენდრის მიხედვით მეორე ათასწლეულის დასასრულის შესახებ.

„როდის მოხდება ეს?“

იესოს მოწაფეებმა ღვთის განრიგისადმი დიდი ინტერესი გამოავლინეს, როდესაც ჰკითხეს მას: „გვითხარი, როდის მოხდება ეს და რა იქნება შენი მოსვლისა და წუთისოფლის აღსასრულის ნიშანი?“ (მათე 24:3). დღესაც მრავალი ამჟღავნებს მსგავს ცნობისმოყვარეობას მომავალთან დაკავშირებით. ასეთი მნიშვნელოვანი ბიბლიური წინასწარმეტყველებებისა და მათი შესრულების დროისადმი დიდი ინტერესი ბუნებრივია. მაგრამ გონივრულია ამ საკითხის შესახებ ღვთის თვალსაზრისის მხედველობაში მიღება და დაფასება.

თავისი ძის მეშვეობით იეჰოვამ საკუთარი განზრახვები გვამცნო და ამასთან დაკავშირებით პირდაპირი პასუხი მოგვცა. იესოს ზეცად ამაღლებამდე ცოტა ხნით ადრე მოწაფეებმა კვლავ ჰკითხეს მას, თუ როდის უნდა შესრულებულიყო ღვთის დაპირებები. იესომ უპასუხა: „თქვენი საქმე არ არის იცოდეთ დროები ან ვადები, რომელიც მამამ დაადგინა თავის ძალაუფლებაში“ (საქმეები 1:7 „ახალი აღთქმა და ფსალმუნი, 1990 წლის გამოცემა). უფრო ადრე კი, სხვა შემთხვევისას, იესომ უთხრა თავის მოწაფეებს: „იმ დღეზე და ჟამზე არავინ იცის, არც ზეციურმა ანგელოზებმა, არც ძემ, არამედ მხოლოდ მამამ“ (მათე 24:36).

ნათელია, რომ ადამიანის ძალაუფლებაში არ არის ‘დროებისა და ვადების ცოდნა’, განსაკუთრებით კი ბიბლიური წინასწარმეტყველებების მომავალში შესრულებასთან დაკავშირებით. ღმერთმა არჩია, ასეთი ინფორმაცია ჩვენთვის არ მოეწოდებინა (მათე 24:22–44). შევცვლით კი როგორმე ღვთის განზრახვას ‘დროებისა და ვადების’ მისი ნების საწინააღმდეგოდ გაშიფვრით? ცხადია ეს შეუძლებელია (რიცხვნი 23:19; რომაელთა 11:33, 34). ბიბლიაში ნათქვამია: „აზრი უფლისა იარსებებს მარადიულად“ (ფსალმუნი 32:11). ყოვლისშემძლე ღმერთი ყოველთვის წარმატებულია (ესაია 55:8–11).

მიუხედავად იმისა, რომ ღვთის ‘ძალაუფლებაშია დროებისა და ვადების ცოდნა’, მრავალს უყვარს საკუთარი ვარაუდის გამოთქმა. ზოგიერთები მომავლის თვითმარქვია წინასწარმეტყველებად იქცნენ. ამიტომაც მოციქული პავლე განსაკუთრებულ დარიგებას აძლევდა თესალონიკელებს, რომ თარიღების გამომთვლელი პიროვნებების ნათქვამთან დაკავშირებით სიფრთხილე გამოეჩინათ. ის წერდა: „გთხოვთ, ძმებო. . . მალე არ შეიძრას თქვენი გონება და არ შეშფოთდეთ არც სულით, არც სიტყვით და არც ვითომდაც ჩვენგან გამოგზავნილი წერილით, თითქოს უკვე დადგაო უფლის [„იეჰოვას“, აქ] დღე. არანაირად არ გაცდუნოთ ვინმემ“ (2 თესალონიკელთა 2:1–3).

იეჰოვას მოწმეებს მტკიცედ სწამთ, რომ ღვთის განზრახვა მომავალთან დაკავშირებით უდავოდ მის მიერ განსაზღვრულ დროს შესრულდება, ზუსტად იმ დღესა და საათზე, რომელიც მან დაადგინა (აბაკუმი 2:3; 2 პეტრე 3:9, 10). გვჯერა, რომ ეს მოვლენები არც ისე შორეულ მომავალში მოხდება (2 ტიმოთე 3:1–5). მაგრამ ჩვენ საკუთარ ვარაუდებს არ გამოვთქვამთ და დღეს გავრცელებულ უსაფუძვლო მოსაზრებებს მხარს არ ვუჭერთb. უდავოდ, არც 2000-სა და არც 2001 წელს, ან სხვა რომელიმე თარიღს, რომელიც ადამიანებმა დაადგინეს, საერთო არაფერი აქვს იეჰოვას განრიგთან.

[სქოლიოები]