ქარიშხალი და ქრისტიანული თანადგომა

ჩვენი კორესპონდენტისგან მოზამბიკში

მოზამბიკის ქალაქ მაპუტუს 1998 წლის 2 მარტის საღამოს ძლიერი ქარიშხალი დაატყდა თავს. დილით, სანაპიროზე ხეები ეყარა, გზები წვიმის წყლებისგან დაზიანებული იყო, ზოგ სახლს სახურავი ჰქონდა ახდილი, ზოგი კი მთლად დანგრეულიყო.

იეჰოვას მოწმეების ორგანიზაციის ფილიალის შენობები უვნებლად იდგა. მაგრამ მეზობლის თუნუქით გადახურულმა ხის სახლმა ქარიშხალს ვერ გაუძლო და დაინგრა. საბედნიეროდ, ოჯახის არცერთ წევრს, დედასა და ხუთ შვილს, არაფერი დაშავებიათ, მაგრამ თითქმის მთელი ქონება დაკარგეს.

საზოგადოება „საგუშაგო კოშკის“ ფილიალში მომსახურე მოხალისეები დილაადრიან მივიდნენ მათთან და ნახეს, რომ თავიანთ ისედაც მცირე ქონებას ნანგრევებიდან არჩევდნენ. მატერიალური დანაკარგით გამოწვეულ მწუხარებას ისიც ემატებოდა, რომ სახლის ასაშენებლად ფულადი სახსრები არ ჰქონდათ. ქალს მეუღლე არ ჰყავდა და ოჯახის შემოსავალი, რომელიც ბაზარში პროდუქტების გაყიდვით შემოსდიოდა, მცირე იყო.

ვითარების გაანალიზების შემდეგ იეჰოვას მოწმეებმა მაშინვე გადაწყვიტეს, დახმარებოდნენ. ნახეს, რომ დანგრეული სახლიდან აღარაფერი გამოდგებოდა. ასე რომ, მოხალისეებმა ყველა საჭირო მასალა შეაგროვეს და დაიწყეს პატარა უფრო მყარი სახლის შენება.

თავდაპირველად მეზობლები უბრალო ცნობისმოყვარეობას იჩენდნენ, მაგრამ მალე მათ გაოცებას საზღვარი არ ჰქონდა, რადგან წამოწყებული სამუშაო საოცარი სისწრაფით მიიწევდა წინ. ხუთ დღეში შენობა საცხოვრებლად მზად იყო. ახალ სახლში შესვლისას დიასახლისი სიტყვებს ვერ პოულობდა. დედისა და შვილების ბედნიერება, რომელსაც მოხალისეები მათ მომღიმარ სახეებზე და მადლიერებით აღსავსე თვალებში კითხულობდნენ, ცხადი იყო.

მოხალისეებიც ბედნიერები იყვნენ. ისინი ხარობდნენ, რომ საშუალება მიეცათ საქმით დაემტკიცებინათ ჭეშმარიტი ქრისტიანობა (გალატელთა 6:10).

[სურათები 27 გვერდზე]

5 მარტი.

6 მარტი.

7 მარტი.

ადგილობრივმა მოწმეებმა ამ ოჯახს სახლი აუშენეს.