წინ უსაფრთხო მომავალი გველის!

„დაისვენა, დამყუდროვდა მთელი ქვეყანა, მხიარულად ყიჟინობს“ (ესაია 14:7).

„ბირთვული ბუმბერაზები ჩვენი მსოფლიოს კუთვნილებაა, ჩვენვე გვეკუთვნის ეთიკის ახალი ნორმები. ჩვენ ომზე უფრო ბევრი ვისწავლეთ, ვიდრე მშვიდობაზე, ადამიანთა მოსპობაზე უფრო ბევრი ვისწავლეთ, ვიდრე მათი სიცოცხლის შენარჩუნებაზე“. აშშ-ის არმიის გენერლის მიერ 1948 წელს წარმოთქმული ეს სიტყვები ბიბლიაში გამოთქმულ მსგავს აზრს შეგვახსენებს: „კაცი კაცზე მძლავრობდა თავისდა საზიანოდ“ (ეკლესიასტე 8:9). მაგრამ, როდესაც ადამიანები ბირთვულ იარაღს ფლობენ, მათ თავიანთი მოყვასისთვის არა მარტო „ზიანის“ მიყენება შეუძლიათ, არამედ განადგურებაც.

მრავალი ეთანხმება იმ აზრს, რომ ბირთვული იარაღის ფლობა და გამოყენება ეთიკურად გაუმართლებელია. მაგალითად, აშშ-ის სამხედრო-საჰაერო ძალების ყოფილმა გენერალმა ჯორჯ ლი ბუტლერმა თქვა: „სამხედრო არსენალში ბირთვული იარაღის თუნდაც მხოლოდ არსებობა იმაზე მეტყველებს, რომ ჯერ კიდევ ვფიქრობთ სიტუაციებზე . . . რომლებშიც ამ იარაღის გამოყენებას გამართლებულად მივიჩნევთ. მაგრამ ეს ხომ ყოვლად გაუმართლებელია“.

მიუხედავად ამისა, ინგლისელი ჟურნალისტი მარტინ ვულეკოტი შენიშნავს: «რაც უნდა თქვან თეორეტიკოსებმა და მორალისტებმა ბირთვული იარაღის უსარგებლობისა და ბიწიერების შესახებ, ის მაინც ინარჩუნებს თავის მიმზიდველობას. მთავრობები დარწმუნებული არიან, რომ ასეთ იარაღს რაციონალური უსაფრთხოებისთვის საჭიროებენ; მათთვის ბირთვული იარაღი „შავი მაგიის“ ძალაა, რაც პოლიტიკოსებსა და ჯარისკაცებს კარგად აქვთ გაცნობიერებული და სურთ, რომ ფლობდნენ მას».

უნდა ვაღიაროთ, რომ უკანასკნელი ორმოცდაათი წლის განმავლობაში კაცობრიობამ როგორღაც მოახერხა ბირთვული ომის თავიდან არიდება. მაგრამ დროის იმავე მონაკვეთში ჩვეულებრივი იარაღის გამოყენებით ურიცხვი ადამიანი გაიჟლიტა. კაცობრიობის ისტორიას რომ გადავავლოთ თვალი, სავსებით გონივრული იქნებოდა, გვეფიქრა, რომ ადრე თუ გვიან საზარელ ბირთვულ იარაღსაც გამოიყენებენ.

გამომწვევი მიზეზები

შეიძლება ადამიანებში ომისკენ მისწრაფების აღმოფხვრა? ზოგი ამტკიცებს, რომ ადამიანები თავიანთი უგუნურების, ეგოიზმისა და აგრესიულობის გამო ომობენ. „თუ ესენი ომის ძირითადი მიზეზებია, — ამბობს სწავლული კენეტ უოლცი, — მაშინ ადამიანთა სულიერი და ზოგადი განათლების ამაღლებით უნდა მივაღწიოთ ომების შეწყვეტას“.

სხვები ამბობენ, რომ ომის გამომწვევი მიზეზები საერთაშორისო პოლიტიკურ სტრუქტურაში უნდა ვეძებოთ. რადგან თითოეული დამოუკიდებელი სახელმწიფო საკუთარ ეროვნულ ინტერესებს იცავს, კონფლიქტის წარმოშობა გარდაუვალი ხდება და რადგანაც უთანხმოებების მოგვარების შესაფერისი და საიმედო გზა არ არსებობს, ომიც იწყება. უილიამ ბეროუსი და რობერტ უინდრემი თავიანთ წიგნში წერენ: „პოლიტიკური მხარე ძალიან ამწვავებს სიტუაციას. ვერანაირი კონტროლის დაწესება ვერ იქნება წარმატებული, თუ, პირველ რიგში, პრობლემის გამომწვევი პოლიტიკური საკითხები არ მოგვარდება, რაც თავისთავად შეაჩერებდა და შემოატრიალებდა კიდეც ზეიარაღის გავრცელების პროცესს“ (Critical Mass).

ვნახოთ, მოაქვს თუ არა შედეგი ამჟამად მიმდინარე მოლაპარაკებებს, რომლებიც ბირთვული იარაღის გამოცდის სრული აკრძალვის ხელშეკრულების პრაქტიკაში გატარებას ისახავს მიზნად. ერთმა გაზეთმა ეს მოლაპარაკებები აღწერა როგორც „სხდომები, სადაც ინტენსიური გარიგება მიმდინარეობს ბირთვულ სახელმწიფოებსა და იმ ქვეყნებს შორის, რომლებიც უკვე მალულად ფლობენ ბირთვულ იარაღს ან საჭირო ტექნიკა აქვთ, რათა მალევე დაამზადონ ის“ (Guardian Weekly). იგივე სტატია დასძენს: „არც ერთი [ქვეყანა] არ ფიქრობს თავის იარაღზე ან სხვა ბირთვულ ტექნიკაზე უარის თქმას, არც მათ გაუმჯობესებაზე იხევს უკან“.

ცხადია, ბირთვული საშიშროების მოსასპობად აუცილებელია საერთაშორისო თანამშრომლობა. „ამიტომ ორმხრივად გარანტირებული განადგურების ადგილი ყველგან ორმხრივმა ურთიერთნდობამ უნდა დაიკავოს . . . წინააღმდეგ შემთხვევაში, ადრე თუ გვიან კატაკლიზმის წინაშე აღმოვჩნდებით“, — ნათქვამია ბეროუსისა და უინდრემის წიგნში. სამწუხაროდ, დღევანდელი საერთაშორისო ურთიერთობები და მოლაპარაკებები ხშირად წინასწარმეტყველ დანიელის მიერ 26 საუკუნის წინათ აღწერილს წააგავს: ‘სიცრუეს ლაპარაკობენ ერთ სუფრაზე’ (დანიელი 11:27).

საყოველთაო თანამშრომლობა მსოფლიო მთავრობის ხელმძღვანელობით

მიუხედავად ამისა, ბიბლია გვარწმუნებს, რომ თავად ღმერთსა აქვს განზრახული მძლავრი და წარმატებული მსოფლიო მთავრობის მეშვეობით დედამიწის მკვიდრთა ერთმანეთთან სათანამშრომლოდ გაერთიანება. მილიონობით ადამიანი გაუცნობიერებლად ლოცულობს ამ მთავრობის შესახებ, როდესაც „მამაო ჩვენოს“ წარმოთქვამს: «მოვიდეს სუფევა [„სამეფო“, აქ] შენი, და იყოს ნება შენი, ვითარცა ცათა შინა, ეგრეცა ქვეყანასა ზედა» (მათე 6:10). ეს სამეფო არის მთავრობა და სათავეში მას მშვიდობის მთავარი, იესო ქრისტე, უდგას. ღვთის სიტყვა აღგვითქვამს, რომ ქრისტე „ხელმწიფების განსადიდებლად და უბოლოო მშვიდობისთვის [დაჯდება] დავითის ტახტზე და . . . ცაბაოთ უფლის შური აღასრულებს ამას“ (ესაია 9:5, 6). ბიბლია გვპირდება, რომ ეს მთავრობა, რომელსაც იესო უხელმძღვანელებს, „შემუსრავს და დააქცევს ყველა სამეფოს“, ანუ ადამიანთა მთავრობებს (დანიელი 2:44).

მსოფლიო მთავრობა ჭეშმარიტ მშვიდობასა და უსაფრთხოებას დაამყარებს, მაგრამ ეს არ მოხდება ბირთვული „მუქარის“ ან არასაიმედო იარაღის ამკრძალავი ხელშეკრულებების გამოყენებით. ფსალმუნის 45:10-ში ნაწინასწარმეტყველებია, რომ იეჰოვა ღმერთი „შეწყვეტს ომებს დედამიწის კიდით-კიდემდე, მშვილდს შემუსრავს და შუბს დაამსხვრევს, ეტლებს დაბუგავს ცეცხლით“. ღვთის სამეფო, რომელსაც ქრისტე უხელმძღვანელებს, სანახევროდ გაკეთებული საქმით არ დაკმაყოფილდება. ის არა მარტო შეამცირებს ბირთვული იარაღის მარაგს, არამედ მთლიანად გაანადგურებს მას სხვა სახის საომარ იარაღთან ერთად.

ბირთვული საშიშროება წარსულს ჩაბარდება, რადგან აღარც ბირთვული ზესახელმწიფოები იარსებებენ, აღარც სისხლმოწყურებული ერები და აღარც ტერორისტები. ყველგან ჭეშმარიტი მშვიდობა დაივანებს: „ყველა თავისი ვაზის და ლეღვის ქვეშ იჯდება და არავინ იქნება დამაფრთხობელი; რადგან ცაბაოთ უფლის ბაგე ლაპარაკობს ამას“. ეს სიტყვები დაიწერა ღვთის შთაგონებით, რომელმაც შეუძლებელია იცრუოს (მიქა 4:4; ტიტე 1:2).

ფსალმუნის 4:9-ის თანახმად, ჭეშმარიტი მშვიდობა და უსაფრთხოება მხოლოდ იეჰოვა ღმერთისგან მომდინარეობს: „მშვიდად დავწვები და დავიძინებ, რადგან შენ, უფალო, მხოლოდ შენ მამყოფებ უშიშრად“. როგორც კაცობრიობის მტკივნეულმა ისტორიამ დაგვანახვა, იეჰოვას სამეფოს გარდა, ნებისმიერი სხვა დანაპირები „მშვიდობისა და უსაფრთხოების“ შესახებ ფუჭია (შეადარეთ 1 თესალონიკელთა 5:3).

„შვება და მყუდროება“

მაგრამ რა გამოასწორებს ადამიანს, რომელსაც ბრძოლის სული ძვალსა და რბილში აქვს გამჯდარი? ‘სიმართლეს ისწავლიან სამყაროს მკვიდრნი’ (ესაია 26:9). ასეთი სწავლება ადამიანის ბუნებასა და მთელ მსოფლიოს უკეთესობისკენ შეცვლის: „მაშინ სამართალი შეიქმს მშვიდობას და შვება და მყუდროება იქნება სამართლის ნაყოფი უკუნისამდე“ (ესაია 32:17). აგრესიისა და ძალადობის ადგილს მოყვასისადმი სიყვარული და ურთიერთმზრუნველობა დაიკავებს. დედამიწის მკვიდრნი „მახვილებისგან სახნისებს გამოჭედავენ და შუბებისგან — ნამგლებს, ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარავინ ისწავლის ომს“ (ესაია 2:4).

ესაიამ ხორციელი მისწრაფებების მქონე ადამიანების გამოსწორება იწინასწარმეტყველა. მან მოიხსენია ის დრო, როდესაც „აივსება მიწა უფლის ცოდნით“. შედეგი ის იქნება, რომ „დადგება მგელი ცხვართან ერთად და ვეფხვი დაბინავდება ციკანთან ერთად. ხბო, ლომი და ნასუქალი პირუტყვი ერთად იქნებიან და ჩვილი ბავშვი წაუძღვება მათ . . . არავინ იბოროტებს და არავინ იბილწებს მთელ ჩემ წმიდა მთაზე“ (ესაია 11:6—9).

რადგან ღვთის ეს აღთქმები გვწამს, ჩვენ, იეჰოვას მოწმეები, ოპტიმისტურად ვუყურებთ ცხოვრებას. მომავალზე ფიქრისას დედამიწა ბირთვული კატასტროფით გაუდაბურებულ პლანეტად არ წარმოგვიდგება. პირიქით, ჩვენ ვხედავთ ბიბლიური აღთქმის შესრულებას: „მართალნი დაიმკვიდრებენ ქვეყანას და იარსებებენ მასზე უკუნისამდე“ (ფსალმუნი 36:29). ზოგმა შეიძლება გულუბრყვილობაში ჩამოგვართვას ასეთი რწმენა და არარეალურად მიიჩნიოს. მაგრამ, სინამდვილეში, ვინ არის გულუბრყვილო? ის, ვისაც ღვთის აღთქმების სწამს, თუ ის, ვინც ბრმად იჯერებს პოლიტიკოსების ფუჭ დაპირებებს? მშვიდობის ჭეშმარიტ მოყვარულთათვის პასუხი ნათელიაa.

[სქოლიო]

[ჩანართი 11 გვერდზე]

„ერი ერზე აღარ აღმართავს მახვილს და აღარავინ ისწავლის ომს“ (ესაია 2:4).

[სურათები 9 გვერდზე]

ღვთის ახალ ქვეყნიერებაში ოჯახები ‘უშიშრად იქნებიან’ და ყველა სახის იარაღი განადგურდება.

[სურათი 10 გვერდზე]

რადგან ადამიანები ღვთის სიტყვას სწავლობენ და ნასწავლს ცხოვრებაში იყენებენ, ისინი აღარ ისწრაფვიან ომისკენ.