ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າທີ່ຄວນແກ່ການຮູ້ຈັກ
ເປັນໄປໄດ້ບໍທີ່ເຈົ້າຈະພາດອັນໃດບາງຢ່າງທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດໄປ? ຖ້າເຈົ້າຮູ້ຈັກພະເຈົ້າພຽງແຕ່ໜ້ອຍດຽວ ເຈົ້າກໍເປັນແບບນັ້ນແຫຼະ. ຍ້ອນຫຍັງ? ຍ້ອນວ່າ ການຮູ້ຈັກພະເຈົ້າທີ່ບອກໄວ້ໃນຄຳພີໄບເບິນເຮັດໃຫ້ໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍຢ່າງໃນຊີວິດ ຄືກັບທີ່ຫຼາຍລ້ານຄົນໄດ້ມີປະສົບການມາແລ້ວ. ຖ້າເຈົ້າຮູ້ຈັກເພິ່ນ ເຈົ້າກໍຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຕັ້ງແຕ່ຕອນນີ້ແລະຕະຫຼອດໄປໃນອະນາຄົດ.
ພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າ ເຊິ່ງເປັນຜູ້ແຕ່ງຄຳພີໄບເບິນຢາກໃຫ້ເຮົາຮູ້ຈັກເພິ່ນ. ຜູ້ຂຽນຄຳເພງຂຽນວ່າ: “ຂໍໃຫ້ທຸກຄົນຮູ້ວ່າພະອົງຜູ້ມີຊື່ວ່າພະເຢໂຫວາ ເປັນພະເຈົ້າອົງສູງສຸດແຕ່ອົງດຽວທີ່ປົກຄອງທົ່ວທັງໂລກ.” ເພິ່ນຮູ້ວ່າການທີ່ເຮົາມາຮູ້ຈັກເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຫຼາຍທີ່ສຸດໃນຊີວິດ. “ເຮົາເຢໂຫວາເປັນພະເຈົ້າຂອງເຈົ້າ ເຮົາສອນເຈົ້າກໍເພື່ອປະໂຫຍດຂອງໂຕເຈົ້າເອງ.” ເຮົາໄດ້ຮັບປະໂຫຍດແນວໃດຈາກການຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາພະເຈົ້າອົງສູງສຸດ?—ຄຳເພງ 83:18, ລ.ມ.; ເອຊາອີ 48:17, ລ.ມ.
ປະໂຫຍດຢ່າງໜຶ່ງແມ່ນເຮົາໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳໃນການຮັບມືກັບບັນຫາຕ່າງໆໃນຊີວິດປະຈຳວັນ ເຮົາມີຄວາມຫວັງທີ່ໝັ້ນຄົງໃນເລື່ອງອະນາຄົດ ແລະມີຄວາມສະຫງົບໃຈ. ນອກຈາກນັ້ນ ການຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາເປັນຢ່າງດີຈະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ເບິ່ງຄຳຖາມຕ່າງໆທີ່ຫຼາຍຄົນທົ່ວໂລກສົງໄສໃນທຸກມື້ນີ້ຕ່າງອອກໄປ. ຄຳຖາມເຫຼົ່ານັ້ນແມ່ນຫຍັງ?
ຊີວິດຂອງເຈົ້າມີຈຸດມຸ່ງໝາຍບໍ?
ທັງໆທີ່ມະນຸດມີຄວາມກ້າວໜ້າທາງເຕັກໂນໂລຊີຢ່າງໜ້າງຶດງໍ້ກໍຕາມ ແຕ່ຜູ້ຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ຍັງຖາມຄຳຖາມພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນແບບດຽວກັນຄື: ‘ຂ້ອຍເກີດມາເຮັດຫຍັງ? ອະນາຄົດຂອງຂ້ອຍຈະເປັນແນວໃດ? ຈຸດມຸ່ງໝາຍຂອງຊີວິດແມ່ນຫຍັງ?’ ຖ້າເຮົາບໍ່ໄດ້ຮັບຄຳຕອບທີ່ໜ້າພໍໃຈແລ້ວ ຊີວິດຂອງເຮົາກໍຈະບໍ່ມີຄວາມໝາຍແທ້ໆ. ຫຼາຍຄົນຮູ້ໂຕບໍວ່າໂຕເອງມີຊີວິດຢູ່ໂດຍບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍ? ການສຳຫຼວດໜຶ່ງທີ່ເຮັດໃນປະເທດເຢຍລະມັນໃນໄລຍະປະມານປີ 1997 ເຜີຍໃຫ້ເຫັນວ່າເຄິ່ງໜຶ່ງຂອງຜູ້ຕອບຄຳຖາມ ຫຼາຍເທື່ອຫຼືບໍ່ກໍບາງເທື່ອຮູ້ສຶກວ່າຊີວິດເບິ່ງຄືບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍ. ບາງເທື່ອບ່ອນທີ່ເຈົ້າຢູ່ກໍອາດມີສະພາບການຄ້າຍຄືກັນ.
ຖ້າຄົນເຮົາບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດແລ້ວ ມັນກໍບໍ່ງ່າຍທີ່ຈະຕັ້ງເປົ້າໝາຍໃນຊີວິດ. ຫຼາຍຄົນຕິດຕາມຄວາມສຳເລັດໃນວຽກອາຊີບຫຼືບໍ່ກໍເປັນຄົນຮັ່ງມີເພື່ອເຮັດໃຫ້ຊີວິດມີຄວາມໝາຍ. ເຖິງຈະເປັນແນວນັ້ນ ແຕ່ຄວາມຮູ້ສຶກວ່າງເປົ່າກໍຍັງລົບກວນໃຈຢູ່. ການບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດເຖິງຂັ້ນເຮັດໃຫ້ບາງຄົນບໍ່ຢາກມີຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປ. ຜູ້ຍິງຄົນໜຶ່ງທີ່ທັງສາວແລະງາມຫຼາຍກໍປະສົບກັບຄວາມຮູ້ສຶກແບບນັ້ນ ໜັງສືພິມອິນເຕີເນເຊິນນໍເຮໂຣທຣີບູນ ລາຍງານວ່າ ລາວຖືກລ້ຽງມາ “ໃນຄອບຄົວທີ່ຮັ່ງມີຫຼາຍແລະມີສິດທິພິເສດແບບບໍ່ມີຂີດຈຳກັດ.” ເຖິງວ່າລາວມີຊີວິດທີ່ຫຼູຫຼາແບບນັ້ນ ແຕ່ລາວກໍຮູ້ສຶກເຫງົາແລະຮູ້ສຶກວ່າຊີວິດບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍ. ລາວກິນຢານອນຫຼັບແລະຖືກພົບຕອນທີ່ລາວຕາຍແລ້ວ. ເຈົ້າອາດຮູ້ຈັກບາງຄົນທີ່ຮູ້ສຶກເຫງົາເຊິ່ງຈົບຊີວິດລົງຢ່າງໜ້າເສົ້າ.
ແຕ່ເຈົ້າເຄີຍໄດ້ຍິນບໍທີ່ຜູ້ຄົນອ້າງວ່າວິທະຍາສາດສາມາດບອກເຮົາທຸກສິ່ງທຸກຢ່າງກ່ຽວກັບຊີວິດ? ດີ ໂວເຄີ ໜັງສືພິມປະຈຳອາທິດຂອງເຢຍລະມັນບອກວ່າ: “ເຖິງວ່າວິທະຍາສາດອາດເປັນຄວາມຈິງກໍຕາມ ແຕ່ກໍບໍ່ໄດ້ຊ່ວຍໃຫ້ຮູ້ສຶກອີ່ມໃຈພໍໃຈກັບຊີວິດ. ທິດສະດີວິວັດທະນາການທີ່ບໍ່ລະອຽດຮອບດ້ານ ແລະແມ່ນແຕ່ຟີຊິກຄວອນຕຳ ພ້ອມກັບຄ່າທີ່ຂຶ້ນໆລົງໆທັງໝົດທີ່ຄາດເດົາບໍ່ໄດ້ຂອງທິດສະດີດັ່ງກ່າວ ກໍບໍ່ໄດ້ໃຫ້ການປອບໃຈແລະຄວາມຮູ້ສຶກໝັ້ນຄົງປອດໄພຫຍັງເລີຍ.” ການຄົ້ນພົບທາງວິທະຍາສາດໄດ້ອະທິບາຍໄວ້ຫຼາຍກ່ຽວກັບຊີວິດໃນຮູບແບບຕ່າງໆແລະອະທິບາຍວົງຈອນທຳມະຊາດແລະຂະບວນການຕ່າງໆທີ່ເຮັດໃຫ້ຊີວິດຢູ່ຕໍ່ໄປໄດ້. ແຕ່ເຖິງຈະເປັນແນວນັ້ນ ວິທະຍາສາດກໍບໍ່ສາມາດບອກເຮົາວ່າເຮົາເກີດມາເຮັດຫຍັງແລະອະນາຄົດຂອງເຮົາຈະເປັນແນວໃດ. ຖ້າເຮົາອາໄສແຕ່ວິທະຍາສາດພຽງຢ່າງດຽວ ຄຳຖາມຂອງເຮົາໃນເລື່ອງຈຸດມຸ່ງໝາຍຂອງຊີວິດກໍຄືຊິບໍ່ໄດ້ຮັບຄຳຕອບ. ຜົນເປັນຕາມທີ່ໜັງສືພິມຊຶດດອຍເຊໄຊທຸງ ລາຍງານທີ່ວ່າ: “ມີຄວາມຈຳເປັນຫຼາຍທີ່ຊີວິດຕ້ອງໄດ້ຮັບການຊີ້ນຳ.”
ມີໃຜບໍທີ່ຈະຊີ້ນຳຊີວິດໄດ້ດີກວ່າພະຜູ້ສ້າງ? ຍ້ອນເພິ່ນສ້າງມະນຸດໃຫ້ຢູ່ເທິງໂລກຕັ້ງແຕ່ທຳອິດ ເພິ່ນກໍຕ້ອງຮູ້ວ່າມະນຸດເກີດມາເຮັດຫຍັງ. ຄຳພີໄບເບິນອະທິບາຍວ່າພະເຢໂຫວາສ້າງມະນຸດເພື່ອໃຫ້ເກີດລູກຫຼານຈົນເຕັມໂລກແລະໃຫ້ເອົາໃຈໃສ່ເບິ່ງແຍງໂລກ. ມະນຸດຄວນສະທ້ອນຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆຂອງພະເຈົ້າ ເຊັ່ນ ຄວາມຍຸຕິທຳ ສະຕິປັນຍາ ແລະຄວາມຮັກ ໃນທຸກສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າເຮັດ. ເມື່ອເຮົາເຂົ້າໃຈເຫດຜົນທີ່ພະເຢໂຫວາສ້າງເຮົາແລ້ວ ເຮົາກໍຈະຮູ້ວ່າເຮົາເກີດມາເຮັດຫຍັງ.—ຕົ້ນເດີມ 1:26-28
ເຈົ້າຈະເຮັດຫຍັງໄດ້?
ຈະວ່າແນວໃດຖ້າທີ່ຜ່ານມາເຈົ້າຍັງບໍ່ໄດ້ຄຳຕອບທີ່ໜ້າພໍໃຈສຳລັບຄຳຖາມທີ່ວ່າ: ‘ຂ້ອຍເກີດມາເຮັດຫຍັງ? ອະນາຄົດຂອງຂ້ອຍຈະເປັນແນວໃດ? ຈຸດມຸ່ງໝາຍຂອງຊີວິດແມ່ນຫຍັງ?’ ຄຳພີໄບເບິນແນະນຳໃຫ້ເຈົ້າມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາຢ່າງໃກ້ຊິດ. ທີ່ຈິງ ພະເຢຊູບອກວ່າ: “ຜູ້ທີ່ຈະໄດ້ຊີວິດຕະຫຼອດໄປຕ້ອງຮູ້ຈັກພະອົງທີ່ເປັນພະເຈົ້າທ່ຽງແທ້ອົງດຽວ ແລະຮູ້ຈັກຜູ້ທີ່ພະອົງໃຊ້ມາ ຜູ້ນັ້ນແມ່ນເຢຊູຄລິດ.” ເຈົ້າຍັງໄດ້ຮັບການສະໜັບສະໜູນໃຫ້ພັດທະນາຄຸນລັກສະນະຕ່າງໆແບບພະເຈົ້າ ໂດຍສະເພາະແມ່ນຄວາມຮັກ ແລະໃຫ້ຕັ້ງເປົ້າໝາຍເປັນສ່ວນໂຕທີ່ຈະມີຊີວິດຢູ່ພາຍໃຕ້ການປົກຄອງເມຊີອາຂອງພະເຈົ້າທີ່ກຳລັງຈະມາເຖິງນັ້ນ. ແລ້ວເຈົ້າກໍຈະມີຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດ ມີຄວາມຫວັງທີ່ດີເລີດແລະອະນາຄົດທີ່ໝັ້ນຄົງ. ຄຳຖາມພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນທີ່ເຈົ້າສົງໄສມາຈົນຮອດຕອນນີ້ກໍໜ້າຈະໄດ້ຄຳຕອບແລ້ວ.—ໂຢຮັນ 17:3; ຜູ້ເທສະໜາປ່າວປະກາດ 12:13
ຄຳຕອບນັ້ນຈະມີຜົນກະທົບຕໍ່ເຈົ້າແນວໃດ? ຮັນສ໌ເປັນຄົນໜຶ່ງທີ່ໜ້າຈະຮູ້ເລື່ອງນີ້ດີ.a ຫຼາຍປີມາແລ້ວທີ່ລາວເຊື່ອແດ່ບໍ່ເຊື່ອແດ່ໃນເລື່ອງພະເຈົ້າ ແຕ່ຄວາມເຊື່ອບໍ່ມີຜົນຫຍັງເລີຍຕໍ່ຊີວິດລາວ. ຮັນສ໌ເຄີຍໃຊ້ຢາເສບຕິດ ຄົບຫາພວກຜູ້ຍິງທີ່ເຮັດຜິດສິນລະທຳ ມີສ່ວນໃນອາດຊະຍາກຳທີ່ບໍ່ຮ້າຍແຮງ ແລະມັກລົດຈັກຄັນໃຫຍ່ໆແຮງໆ. ລາວບອກວ່າ “ແຕ່ຊີວິດຈັ່ງແມ່ນວ່າງເປົ່າ ບໍ່ໜ້າພໍໃຈເລີຍ.” ຕອນອາຍຸປະມານ 25 ປີ ຮັນສ໌ໄດ້ຕັດສິນໃຈທີ່ຈະມາຮູ້ຈັກພະເຈົ້າເປັນສ່ວນໂຕໂດຍການອ່ານຄຳພີໄບເບິນຢ່າງລະອຽດ. ເມື່ອລາວໄດ້ມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາຢ່າງໃກ້ຊິດແລະເຂົ້າໃຈວ່າຊີວິດມີຈຸດມຸ່ງໝາຍຫຍັງແລ້ວ ຮັນສ໌ໄດ້ປ່ຽນຮູບແບບຊີວິດຂອງໂຕເອງແລະໄດ້ຮັບບັບເຕມາເປັນພະຍານພະເຢໂຫວາ. ລາວເຮັດວຽກປະກາດເຕັມເວລາຕະຫຼອດສິບປີທີ່ຜ່ານມາ. ລາວເວົ້າຢ່າງກົງໄປກົງມາວ່າ: “ການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເປັນແນວທາງທີ່ດີທີ່ສຸດ. ບໍ່ມີແນວທາງໃດທຽບໄດ້. ການຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດ.”
ແນ່ນອນ ຈຸດມຸ່ງໝາຍຂອງຊີວິດບໍ່ແມ່ນເລື່ອງດຽວເທົ່ານັ້ນທີ່ເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນເປັນຫ່ວງ. ຂະນະທີ່ສະພາບການໃນໂລກຮ້າຍແຮງຂຶ້ນ ມີອີກເລື່ອງໜຶ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ເຮັດໃຫ້ຫຼາຍຄົນທຸກໃຈ.
ເປັນຫຍັງເລື່ອງບໍ່ດີຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນ?
ເມື່ອມີເລື່ອງບໍ່ດີເກີດຂຶ້ນ ຜູ້ທີ່ເຈິເລື່ອງນັ້ນກໍມັກຈະຄິດເຖິງຄຳຖາມຢ່າງໜຶ່ງຄື: ເປັນຫຍັງເລື່ອງບໍ່ດີຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນ? ເພື່ອຈະຮັບມືກັບເລື່ອງບໍ່ດີທີ່ເກີດຂຶ້ນໄດ້ ສ່ວນຫຼາຍແລ້ວກໍຂຶ້ນຢູ່ກັບການໄດ້ຮັບຄຳຕອບທີ່ຖືກຕ້ອງສຳລັບຄຳຖາມນັ້ນ. ຖ້າບໍ່ໄດ້ຮັບຄຳຕອບທີ່ໜ້າພໍໃຈ ເລື່ອງທີ່ບໍ່ດີກໍຈະຍັງມີຢູ່ຕໍ່ໄປແລະຜູ້ທີ່ຢູ່ກັບເລື່ອງບໍ່ດີນັ້ນອາດຈົມຢູ່ກັບຄວາມທຸກ. ຂໍຍົກຕົວຢ່າງປະສົບການຂອງບຣູນີ.
ບຣູນີເຊິ່ງປັດຈຸບັນເປັນແມ່ໄວກາງຄົນອະທິບາຍວ່າ “ຫຼາຍປີມາແລ້ວລູກສາວໂຕນ້ອຍຂອງຂ້ອຍຕາຍ. ຂ້ອຍເຊື່ອໃນພະເຈົ້າ ດັ່ງນັ້ນຈຶ່ງຊອກຫາການປອບໃຈຈາກບາດຫຼວງໃນທ້ອງຖິ່ນ. ບາດຫຼວງບອກຂ້ອຍວ່າພະເຈົ້າຮັບເອົາຊູຊານນາໄປສະຫວັນ ຕອນນີ້ລາວເປັນທູດສະຫວັນຢູ່ຫັ້ນແລ້ວ. ທຸກສິ່ງໃນຊີວິດຂອງຂ້ອຍບໍ່ພຽງແຕ່ພັງທະລາຍຍ້ອນລູກຕາຍເທົ່ານັ້ນ ແຕ່ຂ້ອຍຍັງຊັງພະເຈົ້າທີ່ເອົາໂຕລາວໄປນຳ.” ບຣູນີຍັງທຸກແລະເຈັບປວດເປັນເວລາຫຼາຍປີ. “ຫຼັງຈາກນັ້ນ ມີພະຍານພະເຢໂຫວາຄົນໜຶ່ງໄດ້ໃຫ້ຂ້ອຍເບິ່ງຈາກຄຳພີໄບເບິນວ່າຂ້ອຍບໍ່ມີເຫດຜົນທີ່ຈະຊັງພະເຈົ້າ. ພະເຢໂຫວາບໍ່ໄດ້ເອົາຊູຊານນາໄປສະຫວັນ ແລະລາວກໍບໍ່ໄດ້ເປັນທູດສະຫວັນ. ຄວາມເຈັບປ່ວຍຂອງລາວເປັນຜົນມາຈາກຄວາມບໍ່ສົມບູນແບບຂອງມະນຸດ. ຊູຊານນາຫຼັບຢູ່ໃນຄວາມຕາຍ ລໍຖ້າພະເຢໂຫວາປຸກລາວໃຫ້ຄືນມາຈາກຕາຍ. ຂ້ອຍຍັງໄດ້ຮຽນຮູ້ນຳອີກວ່າເພິ່ນສ້າງມະນຸດໃຫ້ມີຊີວິດຕະຫຼອດໄປຢູ່ເທິງໂລກທີ່ເປັນອຸທິຍານ ແລະເລື່ອງນີ້ຈະເກີດຂຶ້ນແທ້ໃນອີກບໍ່ດົນ. ເມື່ອຂ້ອຍເລີ່ມເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາເປັນບຸກຄົນແນວໃດແທ້ໆ ຂ້ອຍກໍສະໜິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ ແລະຄວາມເຈັບປວດຂອງຂ້ອຍກໍເລີ່ມຫຼຸດລົງ.”—ຄຳເພງ 37:29; ກິດຈະການ 24:15; ໂຣມ 5:12
ຜູ້ຄົນເປັນລ້ານໆໄດ້ຮັບຜົນກະທົບຈາກເລື່ອງບໍ່ດີທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນຫຼາຍຮູບແບບເຊັ່ນ: ເລື່ອງຮ້າຍໆ ສົງຄາມ ຄວາມອຶດຢາກ ຫຼືໄພທຳມະຊາດ. ບຣູນີໄດ້ຮັບກຳລັງໃຈເມື່ອໄດ້ຮຽນຮູ້ຈາກຄຳພີໄບເບິນວ່າພະເຢໂຫວາບໍ່ແມ່ນຜູ້ທີ່ເຮັດໃຫ້ເລື່ອງບໍ່ດີເກີດຂຶ້ນ ເພິ່ນບໍ່ເຄີຍຢາກໃຫ້ມະນຸດທົນທຸກ ແລະອີກບໍ່ດົນເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ຄວາມຊົ່ວໝົດໄປ. ຄວາມຈິງທີ່ວ່າຄວາມຊົ່ວກຳລັງເພີ່ມຫຼາຍຂຶ້ນເປັນສັນຍະລັກສະແດງວ່າຕອນນີ້ເຮົາກຳລັງມີຊີວິດຢູ່ໃນ “ສະໄໝສຸດທ້າຍ” ຂອງລະບົບນີ້. ການປ່ຽນແປງທີ່ໜ້າງຶດງໍ້ເຊິ່ງຈະເຮັດໃຫ້ເກີດສະພາບການທີ່ດີຂຶ້ນທີ່ເຮົາຕ້ອງການນັ້ນໃກ້ເຂົ້າມາແລ້ວ.—2 ຕີໂມທຽວ 3:1-5; ມັດທາຍ 24:7, 8
ການຮູ້ຈັກພະເຈົ້າ
ຮັນສ໌ກັບບຣູນີເຄີຍມີຄວາມຄິດທີ່ບໍ່ຊັດເຈນໃນເລື່ອງພະເຈົ້າ. ເຂົາເຈົ້າເຊື່ອໃນພະເຈົ້າໂດຍທີ່ບໍ່ຮູ້ຈັກເພິ່ນຫຼາຍປານໃດ. ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຊ້ເວລາເພື່ອມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາແທ້ໆ ຄວາມພະຍາຍາມຂອງເຂົາເຈົ້າກໍໄດ້ຮັບຜົນຕອບແທນ. ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮັບຄຳຕອບທີ່ຖືກຕ້ອງສຳລັບຄຳຖາມສຳຄັນທີ່ສຸດໃນສະໄໝຂອງເຮົາ. ນີ້ເຮັດໃຫ້ເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສະຫງົບໃຈແລະມີຄວາມຫວັງທີ່ໝັ້ນຄົງໃນເລື່ອງອະນາຄົດ. ຜູ້ຮັບໃຊ້ຂອງພະເຢໂຫວາເປັນລ້ານໆຄົນມີປະສົບການຄ້າຍຄືກັນ.
ການຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາເລີ່ມຕົ້ນໂດຍການພິຈາລະນາຄຳພີໄບເບິນຢ່າງລະອຽດ ເຊິ່ງບອກໃຫ້ເຮົາຮູ້ກ່ຽວກັບເພິ່ນແລະສິ່ງທີ່ເພິ່ນຮຽກຮ້ອງຈາກເຮົາ. ນັ້ນເປັນສິ່ງທີ່ບາງຄົນໃນສະຕະວັດທຳອິດໄດ້ເຮັດ. ລູກາເຊິ່ງເປັນໝໍແລະນັກປະຫວັດສາດລາຍງານວ່າສະມາຊິກຂອງຊຸມຊົນຄົນຢິວໃນເມືອງເບເຣຍ ປະເທດກຣີກ “ເຕັມໃຈຍອມຮັບຄຳສອນຂອງພະເຈົ້າ [ຈາກໂປໂລກັບຊີລາ] ແລະຢາກຮຽນຮູ້ ພວກເຂົາສຶກສາຄົ້ນຄວ້າພະຄຳພີຢ່າງລະອຽດທຸກມື້ເພື່ອເບິ່ງວ່າສິ່ງທີ່ພວກເຂົາໄດ້ຍິນຈະກົງກັບພະຄຳພີຫຼືບໍ່.”—ກິດຈະການ 17:10, 11
ຄລິດສະຕຽນໃນສະຕະວັດທຳອິດຍັງໄດ້ປະຊຸມກັນໃນປະຊາຄົມນຳ. (ກິດຈະການ 2:41, 42, 46; 1 ໂກຣິນໂທ 1:1, 2; ຄາລາເຕຍ 1:1, 2; 2 ເທຊະໂລນິກ 1:1) ທຸກມື້ນີ້ກໍຄືກັນ. ປະຊາຄົມຕ່າງໆຂອງພະຍານພະເຢໂຫວາປະຊຸມກັນໃນການປະຊຸມທີ່ຈັດຂຶ້ນເປັນພິເສດເພື່ອຊ່ວຍແຕ່ລະຄົນໃຫ້ໃກ້ຊິດກັບພະເຢໂຫວາຫຼາຍຂຶ້ນແລະມີຄວາມຍິນດີໃນການຮັບໃຊ້ເພິ່ນ. ການຄົບຫາກັບພະຍານໃນທ້ອງຖິ່ນຍັງມີປະໂຫຍດຫຼາຍຂຶ້ນອີກ. ເນື່ອງຈາກມະນຸດຄ່ອຍໆມີຄຸນລັກສະນະແບບພະເຈົ້າທີ່ເຂົາເຈົ້ານະມັດສະການ ພະຍານພະເຢໂຫວາຈຶ່ງສະແດງຄຸນລັກສະນະແບບທີ່ພະເຢໂຫວາສະແດງ ເຖິງວ່າຈະມີຂີດຈຳກັດ. ດັ່ງນັ້ນ ການປະຊຸມກັບພະຍານຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາດີຂຶ້ນ.—ເຮັບເຣີ 10:24, 25
ນັ້ນຟັງເບິ່ງຄືຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມຫຼາຍແທ້ໆແມ່ນບໍພຽງເພື່ອຈະມາຮູ້ຈັກບຸກຄົນຜູ້ໜຶ່ງ? ແນ່ນອນ ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມ. ແຕ່ຕ້ອງເຮັດແບບນັ້ນບໍ່ແມ່ນບໍກັບຫຼາຍສິ່ງທີ່ເຈົ້າຢາກໄດ້? ຂໍໃຫ້ຄິດເຖິງຄວາມພະຍາຍາມທີ່ນັກກິລາເກັ່ງໆຄົນໜຶ່ງໄດ້ທຸ່ມເທໃນການຝຶກ. ຕົວຢ່າງເຊັ່ນ ຊອງ-ຄຼັອດ ຄີລີຄົນຝຣັ່ງທີ່ໄດ້ຮັບຫຼຽນຄຳໃນການແຂ່ງຂັນສະກີໂອແລມປິກເວົ້າເຖິງສິ່ງທີ່ຈຳເປັນເພື່ອຈະເປັນຜູ້ແຂ່ງຂັນກິລາລະດັບນານາຊາດທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດດັ່ງນີ້: “ເຈົ້າຕ້ອງເລີ່ມຕົ້ນ 10 ປີລ່ວງໜ້າແລະວາງແຜນການຝຶກນີ້ດົນຫຼາຍປີແລະຄິດເຖິງເລື່ອງນີ້ທຸກມື້ . . . ຕ້ອງຝຶກຕະຫຼອດ 365 ມື້ຕໍ່ປີ ທັງດ້ານຈິດໃຈແລະດ້ານຮ່າງກາຍ.” ເວລາແລະຄວາມພະຍາຍາມທີ່ໃຊ້ໄປທັງໝົດພຽງເພື່ອຈະຊະນະໃນການແຂ່ງຂັນທີ່ອາດໃຊ້ເວລາພຽງແຕ່ 10 ນາທີເທົ່ານັ້ນ! ການມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາເພື່ອຈະໄດ້ຮັບປະໂຫຍດຕະຫຼອດໄປແຮ່ງຕ້ອງໃຊ້ຄວາມພະຍາຍາມຫຼາຍກວ່ານັ້ນອີກ.
ສາຍສຳພັນທີ່ໃກ້ຊິດຂຶ້ນເລື້ອຍໆ
ມີໃຜບໍທີ່ຢາກຈະພາດປະໂຫຍດຈາກອັນໃດບາງຢ່າງທີ່ສຳຄັນໃນຊີວິດ? ບໍ່ມີດອກ. ສະນັ້ນ ຖ້າເຈົ້າຮູ້ສຶກວ່າຊີວິດຂອງເຈົ້າບໍ່ມີຈຸດມຸ່ງໝາຍຢ່າງແທ້ຈິງ ຫຼືຖ້າເຈົ້າຢາກໄດ້ຄຳອະທິບາຍທີ່ວ່າເປັນຫຍັງເລື່ອງບໍ່ດີຈຶ່ງເກີດຂຶ້ນ ກໍຂໍໃຫ້ຕັ້ງໃຈແທ້ໆທີ່ຈະໄດ້ມາຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາ ພະເຈົ້າແຫ່ງຄຳພີໄບເບິນ. ການຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບເພິ່ນຈະເຮັດໃຫ້ຊີວິດເຈົ້າປ່ຽນໄປໃນທາງທີ່ດີຂຶ້ນຢ່າງຖາວອນ.
ເຮົາຈະມີມື້ເຊົາຮຽນຮູ້ເລື່ອງພະເຢໂຫວາບໍ? ຄົນເຫຼົ່ານັ້ນທີ່ໄດ້ຮັບໃຊ້ເພິ່ນມາເປັນເວລາຫຼາຍປີຍັງຮູ້ສຶກງຶດງໍ້ໃນສິ່ງທີ່ເຂົາເຈົ້າໄດ້ຮຽນຮູ້ກ່ຽວກັບເພິ່ນແລະສິ່ງໃໝ່ໆທີ່ເຂົາເຈົ້າຍັງຮຽນຕໍ່ໄປ. ການຮຽນຮູ້ສິ່ງເຫຼົ່ານັ້ນເຮັດໃຫ້ເຮົາມີຄວາມສຸກແລະຊ່ວຍເຮົາໃຫ້ມາໃກ້ຊິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນເລື້ອຍໆ. ຂໍໃຫ້ເຮົາເຫັນດີກັບຄວາມຄິດຂອງອັກຄະສາວົກໂປໂລທີ່ຂຽນວ່າ: “ສະຕິປັນຍາແລະຄວາມຮູ້ຂອງພະອົງກໍເລິກເຊິ່ງແທ້ໆ! ຜູ້ໃດຈະຮູ້ໄດ້ໝົດວ່າພະອົງຈະຕັດສິນໃຈແນວໃດ ແລະຜູ້ໃດຈະຄາດເດົາໄດ້ໝົດວ່າພະອົງຈະເຮັດຫຍັງຕໍ່ໄປ! ‘ຜູ້ໃດຈະຮູ້ໃຈພະເຢໂຫວາ ຫຼືຜູ້ໃດຈະມາແນະນຳສັ່ງສອນພະອົງໄດ້?’”—ໂຣມ 11:33, 34
[ຂໍ້ຄວາມໄຂເງື່ອນ]
a ບາງຊື່ເປັນຊື່ສົມມຸດ.
[ຖ້ອຍຄຳທີ່ຍົກມາ]
ຄົນໃນທຸກມື້ນີ້ຍັງຖາມຄຳຖາມພື້ນຖານທີ່ສຳຄັນແບບດຽວກັນຄື: ‘ຂ້ອຍເກີດມາເຮັດຫຍັງ? ອະນາຄົດຂອງຂ້ອຍຈະເປັນແນວໃດ? ຈຸດມຸ່ງໝາຍຂອງຊີວິດແມ່ນຫຍັງ?’
[ຖ້ອຍຄຳທີ່ຍົກມາ]
“ເມື່ອຂ້ອຍເລີ່ມເຂົ້າໃຈແລ້ວວ່າພະເຢໂຫວາເປັນບຸກຄົນແນວໃດແທ້ໆ ຂ້ອຍກໍສະໜິດກັບເພິ່ນຫຼາຍຂຶ້ນ”
[ຖ້ອຍຄຳທີ່ຍົກມາ]
“ການຮັບໃຊ້ພະເຢໂຫວາເປັນແນວທາງທີ່ດີທີ່ສຸດ. ບໍ່ມີແນວທາງໃດທຽບໄດ້. ການຮູ້ຈັກພະເຢໂຫວາໄດ້ເຮັດໃຫ້ຂ້ອຍມີຈຸດມຸ່ງໝາຍໃນຊີວິດ.”