Be Atao Loatra ve Ianao?
1 Nananatra antsika i Paoly mba ‘hahefa be mandrakariva amin’ny asan’ny Tompo’. (1 Kor. 15:58). Ampirisihina mafy isika hihazona fahazarana isan’andro ho an’ny fianarana manokana, handray anjara tsy tapaka amin’ny fanompoana, hanatrika fivoriana amim-pahatokiana, ary hikarakara amim-pahazotoana ny asa nanendrena antsika ao amin’ny kongregasiona. Fanampin’ireo, dia tsy maintsy manampy ny hafa izay mila ny fanampiantsika isika. Maro be toy izany ireo zavatra ataontsika, ka indraindray isika dia mety hahatsapa ho tototra, ka mieritreritra fa voatery hitady fomba hampihenana ny habetsahan’ny asantsika.
2 Misy tarehin-javatra izay mety hahatonga ny fanafoanana ny fanaovan-javatra sasantsasany na ny fampihenana ny habetsahany, ho sady fahendrena no fahalalana ny antonona. Mihevitra ny olona sasany fa antenaina ny hanaovany izay rehetra angatahin’ny hafa aminy. Ny tsy fahaizana mandanjalanja amin’io lafiny io dia afaka miteraka fanerena sy fihenjanana izay afaka manimba amin’ny farany.
3 Mahaiza mandanjalanja: Ny fanalahidin’ny fandanjalanjana dia ny fampiharana ny torohevitr’i Paoly ‘mba hamantatra [ireo zavatra lehibe kokoa, NW ]’. (Fil. 1:10). Izany dia midika fotsiny hoe mifantoka amin’ireo zavatra izay tena lehibe isika ary, raha mamela ny fotoana sy ny toe-javatra, dia mikarakara zavatra sasany tsy dia lehibe. Ireo adidy ara-pianakaviana dia azo antoka fa loha laharana amin’ireo zavatra lehibe dia lehibe. Misy andraikitra tsy ara-pivavahana sasany tsy maintsy iantsorohana. Kanefa, nampianatra i Jesosy fa ireo laharam-pahamehana fidintsika dia tokony hiorina amin’ny fitsipika hoe mikatsaka ilay Fanjakana voalohany indrindra isika. Tsy maintsy manao voalohany indrindra ireo zavatra izay hamela antsika hanatanteraka ny fanoloran-tenantsika tamin’i Jehovah isika. — Matio 5:3; 6:33, NW.
4 Amin’ny fanaovana izany ao an-tsaina, dia hanao izay hahazoana antoka isika ny hanesotra avy ao amin’ny fandaharam-potoanantsika feno, izay fikatsahan-javatra manokana tsy tena ilaina sy fanarian-dia tafahoatra ary fanekena adidy. Rehefa mandamina mialoha ny raharahantsika ho an’ny herinandro tsirairay isika, dia hanokana fotoana ho an’ny fianarana manokana ampy, ny fandraisana anjara araka ny antonona amin’ny fanompoana, ny fanatrehana fivoriana, ary izay zavatra hafa rehetra mifandray akaiky amin’ny fanompoam-pivavahantsika. Ny fotoana tavela dia mety ho azo zaraina amin’ireo fikatsahan-javatra hafa, arakaraka ny halehiben’ny anjara raisiny amin’ny fanatratrarantsika ny tanjontsika voalohany, dia ny ho kristiana mahay mandanjalanja izay mihazona ilay Fanjakana eo amin’ny toerana voalohany.
5 Na dia amin’izay fotoana izay aza, dia mety mbola hahatsapa ihany isika fa mangeja ny entantsika. Raha izany no izy, isika dia mila mamaly ilay fanasan’i Jesosy manao hoe: “Mankanesa atỳ amiko, hianareo rehetra izay miasa fatratra sy mavesatra entana, fa Izaho no hanome anareo fitsaharana.” (Matio 11:28). Afa-tsy izany koa, dia miantehera amin’i Jehovah, “Izay mitondra ny entantsika isan-andro isan-andro” sy manome hery ho an’ny reraka. Mampanantena izy fa tsy havelany hangozohozo mandrakizay ny marina. (Sal. 55:22; 68:19; Isaia 40:29). Afaka matoky isika fa hovaliana ny vavaka ataontsika, ka izany dia mahatonga antsika haharitra eo amin’ny fiainana marisika hanaovan-javatra teokratika.
6 Sady mahazo antoka isika fa be atao hatrany amin’ny fikatsahana ny tombontsoan’ilay Fanjakana mendrika hatao, no afaka mifaly amin’ny fahafantarana fa tsy foana tsy akory ny fikelezantsika aina ao amin’ny Tompo. — 1 Kor. 15:58.